Jungle/drum&bass'ın altın çağını yaşadığı yılların biraz ilerisinde (95-96), prodüktörlerin yenilikler aradığı dönemde, Rupert Parkes ismindeki "bedroom producer", "Sentinel, Studio Pressure, Aquarius ve Code Of Practice" gibi değişik takma isimlerle kendine elektronik müzik arenasında yer edinmeye başlar. Rupert Parkes'ın sound'unda temel olarak, techno bazlı minimal breakbeat'ler ve karanlık atmosferler öne çıkmaktadır. Ayrıca yaptığı prodüksyonlarda, Kraftwerk'ün "computer-game" melodileri, başarılı hip-hop beat orkestrasyonları, 'fusion-jazz groove'ları ve minimalist mood'lar da dikkat çekmektektedir. Özellikle "Aquarius" nick'iyle "Good Looking"label'ı altında çalıştığı projeler, Parkes'ın potansiyel bir müzikal dahi ve geleceğin önde gelen/yön veren prodüktörlerinden biri olacağının habercisidir. Yarattığı jazz-snare'leri ise yaptığı müziğin 21st Century Jazz olarak tanımlanmasına yol açacak kadar yenilikçi ve döneminde benzerine rastlanmamıştır.

Lise yıllarında aldığı uzak doğu sporları eğitimi, ve sonrasında oldukça ilgisini çeken Japon felsefesi öğretileri, Parkes'ın melodilerine direk yansımıştır. Çok sevdiği caz tınıları ile birleşen, karamsar İngiliz melankolisi de bu armoniye eklenince ortaya çok etkileyici, derin, keskin ve kedine özgü bir sound çıkmış olur.
Good Looking'den ve biraz da intelligent drum&bass'ten hevesini alan Parkes , "dark jungle" olarak adlandırılan yeni nesil daha sert drum&bass ile ilgilenmeye başlar ve bu müziğin öncüleri "No-U-Turn" ekibiyle yakın ilişkiler içine girer. Daha sonra "Metalheadz" ve "Certificate 18" label'larından yayınlayacağı 12"ler bu türe güzel örnekler olacaktır.

İşte tam 90'lı yılların ortalarına rastlayan bu zaman diliminde Rupert Parkes "Photek" ismini hem yazılışı güzel olduğu hem de teknik bir terim havası taşıdığı için kendine uygun bulur ve kullanmaya başlar. Bu nick ile birlikte Parkes kendi sound'unun en konsantre ve kompozit şeklini de yaratmayı başarır. İşte bahsettiğimiz bu sound, Photek'in rakipsiz, kendine özgü sound'unun ve efsanevi albüm çalışması 'Modus Operandi'nin iskeletini oluşturacaktır. Bu sound için *paranoid drum&bass gibi özerk bir tanımlamaya ihtiyaç duyulması da ne kadar ayrık ve kendine özgü olduğunun bir kanıtı olarak kayda geçer.

Dev etiket Virgin'in dönemin prototip alternatif alt label'ı "Science" ile beş albümlük bir anlaşma imzalayan Photek'in önünde maddi bir engel kalmaz ve kendini stüdyo'ya kapar.
Sonuçta, 1997'de "Modus Operandi" yayınlanır. Albüm ilk yayınlandığı dönemde biraz yadırgansa da (anlaşılamasa daha doğru), Photek'in karmaşık break programlama tekniği, dur durak bilmeyen vahşi ritimleri ve albüm genelinde yarattığı minimalist, karanlık, caz kokan atmosfer, elektronik müzik arenasındaki herkesin mutlak beğenisini ve hayranlığını kazanır. Hatta eminiz ki pek çok prodüktör belli etmeden, hayretler içinde 'Modus Operandi'yi tekrar tekrar dinleyip onu çözmeye, içindeki iç içe geçmiş motifleri ayıklamaya çalışsa da asıl aralamaya çalıştığının Photek'in hayal gücü ve yaratıcılığı olduğunu fark ederek bu işten vazgeçtiler.

'Modus Operandi'yi ne kadar çok dinlerseniz içinde o kadar çok ve yeni şeyler yakalayabilir, her dinleyişinizde farklı hazlar alabilir kendinizi farklı boyutlarda bulabilirsiniz. 1997'den 2003'e gelmemize ve bir millenium'u devirmemize rağmen a lbümgüncelliğinden hiç birşey kaybetmedi. Çözülmeyi bekleyen diferansiyel denklemler gibi uzayıp giden ve insanı hayal dünyasının en derinlerine kadar sürükleyen melodi ve ritim sarmallarını yaratan bu müzikal dahinin normal hayatta çok uysal ve evcimen biri olması ise gerçekten de ilginç bir not.

'Modus Operandi'deki her parça ayrı bir hikaye ve atmosferler içeriyor. Bazen biraz daha yumuşak caz tınıları ile bezenmiş ambient bir atmosfer sizi karşılıyor (A01 The Hidden Camera). Bazen İngiltere'de yağmurlu bir sabah yolda yürüyorsunuz (A08 Modus Operandi), bazen ise kendinizi Samurai kılıç teknikleri öğrenen bir Zen öğrencisi gibi hissediyorsunuz (A10 The Fifth Column). Zaman zaman bassline'lar o kadar keskin ve ansızın geliyor ki insanın doğası gereği yerinden fırlaması ya da irkilmesi gerekiyor (A07 Trans 7).

2000 yılında 'Solaris' isimli LP'siyle deep, soulfull House'a yumuşak bir geçiş yapan ve farklı türler deneyen Photek, başlangıçta ortodoks drum&bass severleri korkuttuysa da hiçbir zaman drum&bass yapmaktan vazgeçmeyeceğini söyleyerek yüreklere su serpti. Mart ayının ortasında kendi label'i olan Photek Productions'dan "Special Forces" monikeri ile yayınlandığı Sidewinder/The End EP'si ise Photek'in sözünün eri olduğunu kanıtladı. Ayrıca House arenasında yaptığı prodüksyon ve remiks çalışmalarıyla House müzik arenasında da saygın bir yer edinerek çok yönlü ve sınır tanımayan bir müzik adamı olduğunu tüm elektronik müzik camiasına göstermiş oldu.

'Solaris' albümündeki "Mine To Give" parçası ile dans listelerinde üst sıralara çıkan ve film yönetmeni eşinin çektiği klip ile yabancı televizyonlarda boy gösteren bu ilginç adamı atlamayacağınızı ve sanatından en az bizim aldığımız kadar haz alacağınızı umuyor, 'Modus Operandi' LP'sinin de arşivinizdeki yerini en yakın zamanda alacağını tahmin ediyoruz.


Christopher Çolak
16 Mayıs 2003
Bu yazı daha önce İKSV'nin projesi olan İstanbuldostları.org'da yayınlanmıştır.