20 Eylül akşamı Mydonose Showland'de (evet yanlış okumadınız İstanbulda!) 'uzay kovboy'unun dönüşü kutlanacak. O akşam orada olanlar, asit caz'a, soul'a, funk'a ve disco'ya doyacak, hatta boogie bile yapacaklar.
Buckingham'daki bir şatoda ikamet etmek ya da 16 milyon satan albümlere imza atmış olmak. 8 adet en pahalısından antika spor araba veya 10,000 pound değerinde şapkalara sahip olmak. Bu tür maddi albeniler ve olanaklar bir insanı ve onun içsel dünyasını ne kadar değiştirebilir ki? Bazen yepyeni alakasız bir insan oluverirsin, bazen ise bıraktığın yerden devam edersin, aynen "Jay Kay" örneğinde olduğu gibi.

92'deki ilk albümden bu yana Jamiroquai adına pek fazla şey değişmedi. Coşku ve heyecan eksilmedi, ilham seyrelmedi. Funk ve disko ateşiyle yanıp tutuşan 'uzay kovboy'unun altın işlemeli kemerine ya da zümrüt taşlarla bezeli mahmuzlarına aldanmayın. O aynı, bildiğiniz gibi.
Asıl adı Jason Kay olsa da, onu pek çok insan hala "Jamiroquai" diye tanıyor ve biliyor. Aslında 5 başarılı müzisyenden kurulu Jamiroquai grubunun tek bir isme yani Jay Kay'e mal edilmesi gayet normal. Çünkü o, bir vokalistin olması gerekenden çok daha karizmatik, çok daha sempatik ve yetenekli. Tavırları, söyledikleri ve yaptıklarıyla asıl adam olduğunu her ortamda ve durumda kanıtlayan Jay Kay, gerçekten de "Jamiroquai" isminin asıl sahibi olmayı hak ediyor.

Müzikal yeteneklerine gelince, şarkı söyleme isteği ve yorum kabiliyeti en üst seviyede. Steve Wonder benzeri karakteristik sesi, icra ettiği müzik türleriyle çok iyi örtüşüyor. Başka bir değişle doku uyumu mükemmel. Jamiroquai grubunun her elemanı tam bir uyum içinde. Bunu sebebi ise yine Jay Kay. Bazen, en ufak bir hatayı bile affetmeyen bir diktatör, bazen ise dokunsanız ağlayacak kadar duygusallaşabilen bir kişilik. Nereden bakarsanız bakın, ilginç. Müziğe başlama serüveni ise ilginçliğin ötesinde tamamıyla rastlantısal. Kız arkadaşı onu bir müzisyen için terk edince bunu kendine yediremeyen Jay Kay, daha iyisini yapmak adına kendini müziğe adıyor ve uzun uğraşlardan sonra bir asit caz klasiği olacak ilk EP'si 'When You Gonna Learn?(Digeridoo)'yu yayınlıyor. Hikayenin gerisini zaten biliyorsunuz…

Bir müzik adamının ve bir vokalistin yapması gereken en önemli şey, sesini ve kendini olduğu gibi, aynen mikrofona dökmektir. Gırtlaktan sarf ettiği her ses, kendini, geçmişini ve yüzleşmelerini hissettirmelidir. Bunu başarmanın en gerçekçi hatta kolay yolu ise, kendin olmak, şarkıyı kendin gibi söylemektir. İşte Jay Kay bunu başarabilen nadir müzisyenlerden ve solistlerden biri.

O'nun başını çektiği Jamiroquai grubu, "Mainstream'e ve pop'a yaklaştıkça, özgünlükten uzaklaşılır" savını darmadağın ediyor. Ne kadar çok albüm satsa, ne kadar popüler olsa da, bir sonraki albümde daha ucuz, daha kötü bir iş çıkarmayacakları garantili.
Çünkü onlar istedikleri şeyi, istedikleri gibi ve kendileri gibi yapıyorlar. Kendilerini olmadıkları gibi gösterip popülerlik ve imaj peşinde koşmuyorlar. İlgilendikleri tek bir şey var. Müzik Sadece müzik. İyi, eğlenceli ve kaliteli müzik. Gerisi hikaye, Jamiroquai ise (izninizle) şahane!


Christopher Çolak
05 Eylül 2003
Bu yazı daha önce İKSV'nin projesi olan İstanbuldostları.org'da yayınlanmıştır.