Müzikal neşterini beynindeki her bir nöronun tetiklemesiyle savuruyor rasgele. Bir o yana, bir bu yana. Her dehanın göz bebeklerinden okunabilecek kıvılcım tasvirleri, göz yaşının içinden boşalıyor, akıyor yanağına doğru. Taze kadavraların sert dokuları sıyrılıyor birbirinden, ayrışıyor. Hiç kan yok. Nereleri, nasıl keseceğini, biçeceğini çok iyi biliyor. Kesiyor, biçiyor, dikiyor ve ekliyor. Yeniden dirilmek için kıvranan ses kadavraları yeniden hayata dönüyorlar. Bedenlerinde ufak çizikler olsa da, aynada gördükleri onları hayrete düşürüyor. Yeni, başka bir yüz, yeni bir kimlik. Nüfus müdürlüğüne, yeni bir nüfus cüzdanı başvurusu yapmak için morg'dan ayrılıyorlar. Hava karardıktan ve ay yüzünü göstermeye başladıktan sonra ise, daha önce sözleştikleri gibi onlara yeni bir kimlik ve hayat sunan yetenekli cerrahlarının evindeki partide buluşacaklar. Partide, kan kırmızısı şarap içip, hapsolmalık yeni beyinler tavlamaya çalışacaklar.

Müzikal rekonstrüktif cerrahinin en iyilerinden olan Aphex Twin, yakın zamanda yayınladığı uzunçalar albüm "Drukqs" kadar mühim bir toplama albüm ile, yeniden elektronik müzik arenasında bu sefer Warp etiketiyle belirdi. Kronolojik dizilmemiş 26 tane birbirinden bağımsız remiks (aslında remiks demeye dilim varmıyor), tek bir amaç için birleşiyor; Richard D. James'in, eklektik elektronik dehasını ve 'sonsuzluğun ötesi' olarak tanımlanabilecek yaratıcılığını gözler önüne sermek için.

Albüm 2 adet 13'er parçalık kompakt disk'ten müteşekkil. 'Seefeel - Time To Find Me, AFX fast mix' sizi karşılıyor, 'Mike Flowers Pops - Debase, Soft Palate' ise size veda için el sallıyor. Bu iki ismin arasındaki dağlar kadar fark bile, bu rekonstrüktif deha referansının (yani albümün) ne denli geniş bir müzikal yelpazeyi içerdiğinin en iyi kanıtı.
AFX yaratıcılığı, müzikal sınırlamaların ve önyargıların süzgecinden geçirdikten sonra kendine özgü remiks anlayışını, bu 26 parçalık 'garip' albümde dinleyiciyle buluşturuyor. Ben albümde alaycı bir tavır sezdim. Belki de bir iç hesaplaşma.
James, kendi geçmişi, hataları, hayal kırıklıklarıyla yüzleşiyor, bazen kendisi bazen ise başka kişilere mutlu bir edayla sataşıyor. Ya da en azından dinleyiciyi buna inandırmaya çalışıyor. Aphex Twin'in bilindik sinsi gülüşünün altında neler olduğunu asla bilemezsiniz, Aphex Twin bunu bizzat size, dinleyiciye bırakır hep ve bu sayede progresif paradokslar yaratır, aynen hayatın akışı gibi.

Gereğinden fazla pop, Mike Flowers Pop'un 'Debase'i, David Bowie'nin Philip Glass harmanlı 'Heroes'u, Nine Inch Nails"in 'At the Heart of it All'u ve abuk Alman hip-hop gurubu Die Fantastischen Vier'in 'Krieger'i James'in rekonstrüksiyon amaçlı neşter darbelerinden nasiplerini alan parçalardan sadece bir kaçı.

Aphex Twin çoğu zaman yeniden yorumlayacağı parçaları, ses kadavralarına dönüştürüyor, başka bir değişle onları parçalayıp yeniden toparlayarak remiks'lerini gerçekleştiriyor. Bazen ise ('Seefeel - Time to find me' ve 'DMX Krew - You can't hide your love'da olduğu gibi) ufak tefek oynamalar ve eklemeler haricinde bir şey yapmayarak işini kotarıyor.

Kendi iç dehlizlerinde sık sık kaybolan ve bu yüzden çoğu zaman kararsızlığa kapılan James, bilindik tarzı dışındaki müzikal zevklerini ve fantezilerini dinleyiciyle paylaşma fırsatı buluyor. Elektronik müziğin en başarılı kural yıkıcılardan biri olan Richard D. James, kendinden beklenen seslerle (albümdeki, Meat Beat Manifesto, Curve ve Phillip Boa & The Voodoo Club remiksleriyle) hiç ondan beklenmeyecek (aslında müzikal anlamda ondan beklenmeyecek bir şeyler olabileceğine inanmasam da) yorumlar katıyor albümüne.

Albümdeki müzikal yelpazenin genişliğinden dolayı, albümü dinleyen herkesin favorilerinin farklı olması gayet doğal. Fakat "26 Mixes For Cash" albümü, AFX'in yaptığı her şeyi büyük bir iştahla yutmayı görev edinenlerin boğazında düğümlenecek gibi görünüyor. Daha geniş spektrumda ve önyargısız müzik zevkine sahip olanlar ise bu albümü her dinleyişlerinde zevkten dört köşe olacaklar.

Müziğin, saflığının ve tamlığının hikayesini Richard D James'in beyninden izlemek ve dinlemek istiyorsanız, bu albüm tam size göre. Aphex Twin dinlemenin tek sakıncası ise, sürekli devam edecek ikilemler ve kararsızlıklar denizinde kaybolma riski ve asla gerçeği bilememe korkusu. Çalışmadan özellikle tavsiye edilen parçalar; "Jesus Jones - Zeros And Ones (Aphex Twin Reconstruction #2), Nine Inch Nails - The Beauty Of Being Numb Section B (Created by Aphex Twin), Curve - Falling Free (Aphex Twin Remix) ve Nobukazu Takemura - Let Any Fish Loose (Aphex Twin Remix).

Christopher Çolak
26 Haziran 2003
Bu yazı daha önce İKSV'nin projesi olan İstanbuldostları.org'da yayınlanmıştır.