New Wave’in ve sonrasında gelen yeni dalgaların etkisi Avrupa müzikal faunasını değiştiredursun, yoğun caz soslu endüstri şehri Detroit’teki yeni jenerasyon da, bu farklı seslerin peşinden gitmeye hazırlanıyordu. 

Dedelerinden yadigar kalan müzikal mirası göz ardı etmeden Avrupa’dan gelen yeni müziklere ve teknolojilere de kulak kabartan bir avuç siyah genç, güncel techno müziğin temellerini işte o günlerde attılar. Juan Atkins önderliğinde çakılan kıvılcım, Kevin Saunderson, Derrick May, Eddie “Flashin” Fowlkes ve sonrasında Jeff Mills gibi ikinci jenerasyon Detroit prodüktörleriyle efsaneleşti. İşte tam o yıllarda techno müzik Tresor kulübünde Detroit’ten Berlin’e sıçradı ve kısa zamanda tüm Avrupa-Britanya hattında yayılarak güncel elektronik müziğin en besleyici ve ucu açık örneklerinden biri haline geldi.

Halen güncelliğini ve önemini koruyan zamansız Detroit techno’nun ilk hali ise yaşadığımız şu günlerde yeniden fazlasıyla popüler. Analog ekipmanların ve kayıt tekniklerinin verdiği hazzı yeni teknolojilerle birleştiren günümüz prodüktörleri, ölümsüz ve sonsuz tınıların formülüne bir adım daha yaklaştılar gibi görünüyor.

Elektronik müziğin en önemli alt türlerinden biri olan techno ve bu müziğin neredeyse her evresinde DJ ve prodüktör kimliğiyle yer almış çok önemli şahsiyet, Detroit Techno üstadı “Magic” Juan Atkins röportajı.

80’lerden itibaren yükselen bir ivmeyle yaşanan siber kültür çılgınlığı ve bilişim teknolojileri çılgınlığı ve yeni yazılımların elektronik müziğin geçmişe dönük olarak anlamında bir şeyler kaybettirdiğini düşünüyor musun?
Evet ne demek istediğini anladım ve bu düşünceye tamamıyla katılıyorum. Ama ortada kötü müzikler olduğu kadar iyi müzikler de var. Daha önce akla gelmemiş fikirler ve düşünceler de gün yüzüne çıkıyor. Bir taraftan iyi şeyler de oluyor. Sonuç olarak kötü bir durumdan bahsetmek yersiz. Ama ben hala klavye kullanıyorum bildiğin gibi ve her şeyi eski, oldskool şekliyle yapıyorum. Benim yaptığım aslında tam olarak mixing.

80’lerin sonu ve 90’ların başını hesaba katarak, güncel electro, techno ve house sound’ların konumu hakkında ne düşünüyorsun?
80’lerden bahsedecek olursak, o dönemde teknoloji, sesi ve gürültüyü ezberleyebilecek ya da geniş bir ses ve sample havuzunda çalışmaya imkan verecek kadar gelişkin değildi. Şu anda durum bu konuda çok daha ilerde. Buna rağmen bir çok insan hala eski, orijinal sesleri ve sound’ları duymak istiyor. Eski sesler bence de hala çok daha iyi, ve öyle olmaya da devam edecek. Teknoloji her zaman işe yaramıyor.

Şu sıralar eski Detroit ve Chicago sound’u yeniden çok popüler hale geldi ve eski bir çok plak yeniden basılıyor. Sence bunun sebebi, güncel müziklerdeki yaratıcılıkta yaşanan kısırlıktan doğan doğal bir talep mi?
Olabilir. Mesela ben bir plak dükkanına gittiğim zaman sadece güzel şeylerle ilgileniyorum. Sevmediğim şeyleri dinleyip zaman kaybetmek istemiyorum. Plak kapakları, renkli viniller, ya da label’lar beni pek de ilgilendirmiyor açıkçası. Güzel müzikten başka benim için önemli bir şey yok.

Son olarak R&S’ten  geçtiğimiz yıl “20 Years Of Metroplex: 1985-2005” isminde bir retrospektif albüm yayınladın. Ayrıca Tresor’dan da Pacou ile birlikte kaydettiğin “The Berlin Sessions”albümünü yayınladın. Bu projelerden biraz bahseder misin?
Pacou’yla gerçekleştirdiğimiz “The Berlin Sessions” aslında bir Infiniti projesiydi. “20 Year Of Metroplex: 1985-2005”te ise aslında daha önce sadece plak olarak basılmış prodüksiyonlarımın CD formatıyla buluşması içindi. Eski prodüksiyonlarımın daha çok insana ulaşmasını sağlamak için diyebiliriz.

Berlin’in ve Tresor’un techno müzik için belki de ayrıca bir önemi var. Blake Baxter’ın, Juan Atkins’in ve Jeff Mills’in Avrupa scene’îyle ilk temas noktası. Bir anlamda Detroit’in Avrupa’ya açıldığı pencere. Şu anda da Richie Hawtin, Dan Curtin, A Guy Called Gerald gibi bir çok isim Berlin’de yaşıyor. Sence Detroit ve Berlin arasında ne gibi benzerlikler var?
Evet Berlin benim için de önemli bir şehir. Bilemiyorum alsında. İkisi de ne çok hızlı ne de çok yavaş, çok ortada ve her şey var. Ayrıca Berlin’de aynen Detroit’te olduğu gibi çok iyi bir “vibe” var. Saydığın isimler orada kendilerini rahat hissettikleri için oradalar dır eminim ki.      

Techno’nun en çok hangi şeklini seviyorsun ? Örneğin electro mu yoksa melodik Detroit Techno’mu tercih edersin?
Hepsini seviyorum tabii ki. Özellikle yaptığım her şeyi çok seviyorum. Tüm Metroplex release’lerini. Çünkü gerçekten sevdiğim şeyi yapıyorum. Sanırım fazla aksak ritim sevmesem de electro’yu birazcık daha çok seviyorum.

Peki sence çok genel anlamda Avrupa ve Kuzey Amerika sound’u arasındaki göze çarpan farklar nedir?
Bu karmaşık bir soru. Her eyaletin her şehrin kendine özgü bir sound’u vardır. Detroit’in kendine özgü bir sound’u var. Chicago’ya dönecek olursak orada da tamamıyla farklı bir ses örgüsü dikkati çekiyor. İşin ilginç tarafı iki şehir arası karayoluyla sadece 4 saat uzaklıkta.
Bu sorunun gerçekten bir cevabı olduğunu sanmıyorum.

“Magic” Juan Atkins, Model 500, Cybotron, Infiniti, tüm bu isimlerin arasında en çok hangisini seviyorsun?
Hepsini. Gerçekten hepsini seviyorum. Hepsinin kendine göre ufak ayrımları ve karakteristikleri var benim için.

Yeni bir şeyler üzerinde çalışıyor musun? Yeni bir albüm mesela?
Tam olarak değil. Şu sıralar yeni bir albüm için kendimi tam olarak hazır hissetmiyorum diyelim. Birkaç yıldır arkama yaslandım ve dinleniyorum. Belki bir Model 500 albümü olabilir. Sadece bir albüm için gerçekleştireceğim bir canlı performans kaydı. Yani aslında yeni bir albüm gelecek.

Eski prodüksiyonlarından re-pressler veya remix’ler yayınlamayı düşünüyor musun?
Remix konusunda pek emin değilim ama kesinlikle re-press’ler olacak. Remix’ten ziyade yeni şeyler yayınlamayı tercih ederim.

 
Röportaj: Christopher Çolak

Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır,.