Daha önce verdiğin bir ropörtajda “MP3 çok iyi bir şey. Keşke dünya üzerindeki bütün büyük plak şirketleri batmış olsalar” Demiştin. Gerçekten de şu anda net label’ları giderek çoğalıyor. Release’lerini ücretsiz olarak kullanıma açıyorlar Ayrıca büyük plak şirketleri de back kataloglarını para karşılığında kullanıma açmaya başladılar. Sen bu konu hakkında ne düşünüyorsun ve yeni çıkaracağın albümünü sen de internet üzerinden yayınlamayı düşünür müsün?(Belirli bir ücret karşılığında tabii ki).
Hayır ben böyle bir şey planlamıyorum. Zaten bu olay plak şirketi ile alakalı. Belki birkaç parçamı i-tunes.com veya bu tip siteler satın alabilir bilemiyorum, fakat albümümü net üzerinden piyasaya sürmek gibi bir düşüncem yok. En azından şu an için

Şu anda ağırlıkla klavye ve piyano çalmana rağmen müziğe flüt ve saksofon ile başladın. Bu konuda ilgilisin, değişik ve farklı enstrümanlar çalmayı seviyorsun. Geleneksel Türk enstrümanlarıyla ilgileniyor musun?
Evet fakat Türk enstrümanlarını çalmak oldukça zor ve çaba gerektiriyor. Özellikle de üflemeliler. Benim bu kadar boş vaktim olmuyor, genellikle müzik çok fazla zamanımı alıyor ve bu tür ekstra aktivitelere ayıracak zamanım kalmıyor.

Türk müzisyenlerle herhangi bir işbirliği veya birliktelik düşünüyor musun?
Hayır düşünmüyorum. Birkaç yıl önce Türk klarnetçi ve perküsyoncularla çalışmıştım, gayet iyi bir deneyimdi ama buradaki müzisyenlerle yeni bir şeyler ortaya koymak gibi bir düşüncem şu an için yok.

Elektronik müzik ile hangi yoğunlukta ilgileniyorsun ? Grupları ve yeni çıkan albümleri takip ediyor musun? Mesela Richie Hawtin’in (Plastikman) – Closer albümünü dinledin mi? Eski günlerine dönüp çok daha elektronik bir albüm yapmayı hiç düşündün mü?
Hayır elektronik müzik ile ilgilenmiyorum. Bahsettiğin albümü dinlemedim. Elektronik müzik pek ilgimi çekmiyor doğrusu. Böyle bir albüm yapmaktansa birden fazla mikrofonun olduğu, koroların ve birlikte şarkıların söylendiği bir folk albümü yapmayı tercih ederim.

Müzikal perspektiften bakarak minimalizm hakkında ne düşüşnüyorsun? Bence İskandinav ve kuzey Avrupa  ülkelerindeki prodüktörler (özellikle elektronikçiler ve cazcılar)sanki bu kavrama biraz takık ve gereğinden fazla bağlılar. Bu durumda yaşam tarzı veya coğrafi konumun etkisi olabilir mi?
Sanırım soğuk iklimin ve dolayısıyla yaşam tarzının etkisi olabilir. Ayrica minimalizm ve minimal müzikal prodüksiyonlar son yıllarda giderek popülerleşti, bu da bir etken. Gerçi ben kendi prodüksiyonlarımda her zaman maksimuma ulaşmaya yani bir anlamda minimalizmin tam tersini ortaya koymaya çalışıyorum ve uzun süredir de Finlandiya’da yaşamıyorum.

Alman asıllı Türk prodüktör Can Oral aka Khan’ı müzik yapma konusunda ikna eden kişinin sen olduğu doğru mu?
Aslına bakarsan bir anlamda doğru. Can Oral’la Berlin’den arkadaştık ve ben NY’a yerleştikten sonra onu buraya çağırdım. Evde boş bir odam vardı gel beraber bir şeyler yapalım dedim, öyle başladı ama daha önce de Berlin’de müzikal prodüksiyonlarla ilgileniyordu.

Geçmişte oldukça ilginç, fantastik, garip filmler yaptın. Hatta İstanbul’da geçen, “Misse Jallu Luura”(Jallu nerede saklanıyor) ve “Kuolema İstanbullissa”(İstanbul’da ölüm) adında iki film çekmiştin. Yeni film projelerin var mı?
Bu filmleri sadece zevk için yapmıştık. Artık çok meşgulüm, çocuklarım var ve müziğe daha fazla konsantre olmalıyım. Belki ilerde 50 yaşımda falan olabilir.

Çok gastronomik bir bakış açısıyla olmamakla birlikte yeme içmeyi çok sevdiğini biliyorum. Özellikle biralar, et çeşitleri ve buğulama balık. Bu yemekeri İstanbul’da tatma fırsatın oldu mu? Yada Türk yemek spesiyallerini deneme fırsatın oldu mu?
Evet! (Gülüyor). Burada buğulama balık yediğimi hatırlamıyorum ama değişik ülkelerin spesiyallerini denemeye çalışıyorum. Rus mutfağını ve sık sık gitmesem de Japon mutfağını  seviyorum. Türk mutfağı da hiç fena değil.

Röportaj : Christopher Çolak
03 Mart 2004
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.