Ben Settle ve Matt Quinn (nam-ı diğer Ed Rush & Optical), drum&bass ve jungle için çok önemli isimler. Kendi solo çalışmalarının yanı sıra diğer bazı prodüktörlerle yapmış oldukları prodüksiyonlar, jungle müziğine yön verdi ve hatta daha sonra oluşacak yeni drum&bass furyasının temellerinin atılmasında önemli rol oynadı.

Drum&bass olarak bildiğimiz müziğin, abisi Jungle'dan ayrılmaya ve kopmaya başladığı ilk yıllar, yani 90'ların ortası ve ikinci yarısına denk gelen dönemde "No U Turn" isimli plak şirketinin kuruluş amacına uygun olarak hayat bulan bas örgüleri, karanlık melodiler ve deneysellik arayışları, "Torque" isimli efsanevi toplama albüme hayat verdi. Bu albüm Ed Rush, Nico, Trace ve Fierce'ın beyinlerinde şekillenirken, drum&bass müziğine yepyeni ve bambaşka bir soluk getirerek, ileride Techstep olarak tanımlanacak ve drum&bass'in karanlık yüzünü temsil edecek olan bu alt türün temel prensiplerini belirledi. Karanlık drum&bass'ın o dönemdeki efendilerinden olan bu dört silahşör daha sonra ayrılarak kendi yollarını çizdiler. Bizim ilk kahramanımız olan Ed Rush ise, DJ'liğe ağırlık vererek drum&bass'in kendi içinde ayrımlaşmasından pay çıkarıp, kendine yeni ufuklar ve vizyonlar oluşturmaya başladı.

Diğer kahraman Matt Quinn (Optical) ise, hardcore jungle ve hardcore breakbeat zamanlarda 17 yaşlarında; erkek kardeşi Jamie Quinn (Matrix olarak bilinen önemli bir drum&bass prodüktörü) ile evlerinin alt katındaki bodrumda oluşturdukları stüdyoda, çalışmalarını gizli gizli sürdürüyorlardı. Daha sonra zaruri olarak yer yüzüne çıkan Optical, önemli hardcore firması Phat Tunes'dan Area 39 ismiyle hardcore, ayrıca Prototype ve Metalheadz'den yine Optical monikeriyle başarılı jungle kısaçalarları yayınladı. Stüdyosundaki bir kaza sonucu geçici sağırlık geçiren Optical yılmadı ve Grooverider'ın "Mysteries of Funk"ına ve Goldie'nin "Saturnz Return" albümündeki bazı şarkılara hayat verdi.

Rush ile tanışması ise, No U Turn için bir kısaçalar hazırladığı döneme denk gelir. Optical'ın yetenekleri ve fikirlerinden etkilenen Rush, onun kanına girerek beraber bir şeyler yapmaya ikna eder. Böylece Quinn kardeşler yıllardan sonra ilk defa kısmi olarak ayrılmış olurlar. Bir anlamda herkes kendi yoluna gider. 1998'de büyük kardeş Jamie Quinn, "Metro"
isimli label'a hayat verirken, Rush ve Optical ise kendi label'ları "Virus"ü doğaya salarlar. Onlar bilmese de, Virus adı gibi tüm İngiltere'yi ve hatta Avrupa'yı saracaktır ve klişe tabiriyle, bundan sonra drum&bass adına hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktır.

İlk Virüs, "Wormhole" 1998 yılında yayınlanır. Bu albüm daha sonra drum&bass ve techstep için referans olacaktır. Yine klişe tabiriyle efsane bir albüm, bir klasik. İki yıl suskunluktan sonra 2001'de "The Creeps" yeniden listeleri altüst eder, bu sayede Rush ve Optical kendilerini Güney Amerika'dan Avrupa'ya, değişik kulüplerde pikapların başında DJ'lik yaparken bulurlar. İkinci albüm "The Creeps", Ed Rush & Optical fenomeninin ününün ve kalitesinin pekiştiği ve aynı zamanda ilk albümün gölgesinde kalmayan başarılı bir albüm olarak arşivlere girer.

Nedendir bilinmez yine iki yıllık bir periyottan sonra, 2003 haziranında müzik raflarında ve listelerinde beliren "The Original Dr. Shade" isimli üçüncü albüm, Ed Rush & Optical'ın olgunluk ve doygunluk dönemini işaret eden, eklektik ama başarılı bir çalışmadır. Albümde sadece bir sorun var, o da son parça. İlk dinlediğimde acaba kayıtta bir yanlışlık mı var diye düşündüm. Çünkü "The Original Doctor Shade" albümünün son parçası (dikkatle okuyun!) Deep Dish ya da François Kevorkian usulü progressive house! Rush ve Optical ağabeylerim CD basımında neden böyle bir şeyi uygun gördüler bilemesem de (allahtan plak basımında yok), sanıyorum dünya etrafındaki gig'lerinde ve çaldıkları kulüplerde biraz başları dönmüş, ve ya dünya üzerinde günümüz itibariyle hakimiyet kurmuş house ve türevi sound'lara göz kırpmaya başlamış olabilirler.

4x2 plak ve ya ikili CD'den muhtelif "The Original Dr. Shade", 10 parçadan oluşuyor. Daha önce Ed Rush & Optical dinlemediyseniz, ilk şarkıyı atlayıp, 'hacksaw','32-8' ve ya da 'Goodfoot' ile başlayın. Ed Rush & Optical usulü drum&bass'in nasıl bir şey olduğunu en iyi tanımlayabilecek şey tabi ki yine kendi yaptıkları parçalar olacaktır. Elastik bas örgüsü ve saldırgan ritim kombinasyonu tamamen aynı. Önceki albümlere göre dikkatimi çeken ufak farklar ise, bu sefer biraz daha fazla kullanılan tribal vurmalılar ve araya serpiştirilen vokal sample'ları ile funky bassline'lar.

İlk parça "Why?"a dönecek olursam, Mc Darrison ve Mc Rhyme Tyme'ın raplediği klasik bir mc style-d&b parçası. Abümdeki tek easy ve funky parça ise 'Bullit'. Drum&bass'ın son döneminde özellikle Güney Amerika'da sevilen ve tutan gitar riff'li kolay tınıları hedefleyen yine güzel bir çalışma. 'Puerto-Rico'da hemen hemen aynı ayarda, biraz daha sert bir altyapı ve yüksek high-hat'ler.

Ed Rush & Optical kendinden ve bilinen sound'undan ödün vermeden üzerine bir takım eklemeler yaparak işi bitirmiş. Scratch Perverts ile ortaklaşa yapılan 'Get ill' ise albümdeki önemli parçalardan. Hip hop köklerine dolanmış drum&bass.
Sonuç olarak "The Original Doctor Shade" önceki iki albüm kadar methiyeleri hak etmiyor olsa da, Ed Rush & Optical imzası taşıyan bir plak ve ya CD'yi almamak kaba tabiriyle enayilik olur. Deep Dish ya da François Kevorkian usulü progressive house olsa bile!


Christopher Çolak
18 Ağustos 2003
Bu yazı daha önce İKSV'nin projesi olan İstanbuldostları.org'da yayınlanmıştır.