Dominik Eulberg for sure is one of the best and most unique electronic music producers from Germany. He has found the perfect balance in his life, travelling back from gigs to the forest and having space for silence and relaxation. We caught him right after his little vacation and asked questions before his gig at Babylon İstanbul.

How are you, what are you dealing with these days?
Thank you! I have just came back from a short holiday on the East Frisian island of Langeoog.

You have a monthly column at Faze Magazine. What did you write in the last issue?
The monthly column is about current nature phenomena from our habitat. It is also a retrospective on my days as a forest ranger. In the March column, I wrote about animal phrases in the German language, as a whole zoo of those can be located in our day to day language. 

What about your opinions about contemporary dance music scene & releases? Techno is as much popular as the past now. Are you as well enjoying it?
The commercialization or opening of the subculture has advantages and disadvantages. I think it is wonderful that genre borders are disappearing, that stereotyped thinking is lesser nowadays. I think there is great electronic music out there today. I also find the technical innovation great as it enables more people to produce. You don’t need hundred thousands to realize your ideas.

On the other side the opening of the market had the consequence that the business side is at the front too much. Techno has become a thriving branch of the economy. That is why innovation in music and sub cultural standards fall by the wayside. David Guetta for instance is a fantastic musicians who understands music, but what he produces is not techno, it is pop music. 

What about your current approach and visions about your music. How has it changed during the years?
I always try to go my own musical path. Trends and hypes don’t really bother me. Nowadays we know that music is like a language, that mankind at the beginning proclaimed his emotions through tonal sequences. Similar to what animals do today. Now we have an advanced language, nevertheless we still understand these ancient informations. This is the reason why some music makes us happy and other music makes us unhappy. I let these things flow into my music. I am always on the look out for ‘ancient music’, music which conceives a clear feeling. Doing this I work with lot’s of melodies. 

You are an ornithologist and using field recordings in your productions since the beginning. Is it still the most of your trademark sound?
Not necessarily. I use acoustic recordings often to generate multidimensional structures. If you mix electronic generated sounds with something more subtitle and acoustic as for instance rustling of leaves then you get something much more approachable, even if it is only small. If you reduce my music to a common denominator then it is my personal touch. My concept of melodies and soundscapes. I pursue the feeling of creating an acoustic picture of nature impressions. 

What else are you doing and / or experimenting in your music or in your daily life?
Alongside this I work for the nature organization NABU and do biotope mapping for them. I am also a lecturer at the Art Academy Offenbach in the area of bionic architecture. And since quite a while, I have been working on an ambient album, far from the techno circus.

Do you still find time to stay in the forest side or do you usually travelling around from gig to gig?
On the weekends I usually travel from gig to gig. I live in the Westerwald forest. Here I find time to load up my batteries with mother earth. This is a thing I really need. 

Can you talk about the new projects or releases coming?
I have just finished remixes for Hot Chip and Jesse Somfay and am working on a new EP for Traum. 

You have been to Istanbul before, what do you remember? 
I have memories of the breathtaking Hagia Sophia and the stunning view over the Bosporus with a delicious cup of coconut milk in the hand. I remember the nice, open minded people I meet and also the lovely food like şaç kavurma! 

What will we be hearing from you in your show?
I will pay an euphoric and very melodic set. 


Interview: Christopher Çolak
03 March 2012

After his album named ‘A & B’, the French pyschedelia virtuoso Romain Turzi has gone solo, back to his original roots, as on his debut album but this time experimenting with his new musical toy Yamaha Tenori-On, digging deep on synths and real electro sounds. Coproduced with Pilooski, Turzi’s new solo album is full of energy and real electro rhyme. Let’s lend an ear to his abum ‘Education’ and fantastic new project, Turzi Électronique Expérience.

What do you want to teach to your listeners with your newly project?
Feel free to do with the music what you want without thinking about the other's opinion, without thinking about the fashion things, without respect to your influences, without respect to your parents.
Just do your stuff trying to integrate your past and your actual feelings in terms of love, violence, and emotions. 

It is also a new way for you, experimenting and experiencing new ways of doing music right?
It's a new way because I've made this LP alone (with a little help of Pilooski on production- a polish guy living in Paris), I mean all those songs were imagined, invented and created by me, although before I used to create the music with four others people, which results in a tourbillon of rock/electro/psych stuff.
I was quite bored about reading chronicle saying that my music was only kraut or psych, at some point I decided to put my carrier in danger by touring to digital sounds and just doing the opposite that I did before… I just don't care about fashionistas and musical ways that everybody likes…. So I closed the door of my studio to make something personal, without thinking at the other's comments.

Is it your comment to the current electronic music scene: A purified retro move which is more real than anything going around?
As I was trying to say, I've got no basics in electro… I come from experimental/noisy indie rock scene, I was influenced by obscure French composers (as Catherine Ribeiro & Alpes, Catharsis, Hellion…) but also by the German 70's scene (Gottshing, Can, Kraftwerk, Harmonia) and by bands like Sonic Youth and My Bloody Valentine… but that was O.K. for previous LP (‘A and B’)… for that one as I wanted to start from zero I've turn into electro 'cause I had no baseline… I've never been a DJ and I've never collected obscure white label from Chicago or Detroit. So I had start from zero and that was exiting for me of course. I sometime came back to my "rock" reflexes but in an electronic way that's why some people consider this LP as Education LP as a new statement in electronic music, and to be honest I appreciate it!

How long did it take to finish the debut?
It took a year, although there's only 8 songs the beginning of the session was completely different from the final result. I came from something Berlin school to something really ambient ala Chill out from KLF, to something gabber to finally stop on this. Working with Pilooski helped to consider that my music was not just based on difference ambiances but based on real composition. I just didn't realized it at the beginning. I record new stuff everyday since three years now and my laptop is full of things that will never be released, until I die!

What were the inspirations at the starting point and where do you think you reached at the end?
The inspirations were all the things you've learned at school, history, sports, mathematics, geography, religion, sex, power, romanticism, love, drugs.

What equipments did you use other then your Tenori-on and the old DX-27?
The tenori-on is at the center of my actual configuration, I use it as a mdi step sequencer that controls everything from the tempo (as a master clock to my modified Roland TR-606 which also controls two simians brain) the notes, the tension plays five midi channels which are respectively : 
1 : the DX27 and the Roland system 100 model 102 (expander which doubles the DX) also a vocoder
2 : the Roland system 100 model 101 and the vocal section of the vocoder
3 : The three o three and the bass section of this XXX vocoder.
4 a Korg MS10
5 : another DX expander which is the TX7 which do some synthetic vocals.

To conclude, it's a mix between FM and analog technology… Now that this album is done, I'm into 12bit samplers as the emulator II. it's totally new for me, so very "fresh". And that's it. When I play live I of course bring all that stuff if the promoter can pay the extra luggage. This set up allows me to improvise a lot, as if I were in the studio.

Your new moniker T.E.E. does it have any allusion to Trans European Express?
Ha ha … Trans Europe Express was a kind of starting point for me. Ten years ago it's by this LP that I started to consider the electronic music as an entire genre living by itself.

What are your new and forthcoming projects? Will there be any new remixes from the album?
I asked KLF, Michael Cretu (Enigma) and Robert Miles (Mr Dream) but they didn't want, so my friend Rebotini did one for me, I've done another myself and some other guys did too. I'm open minded for remixes but I've always preferred buying EP's with unreleased material instead of remixes. But that's the way record companies work so… I really like remixing people, especially genre that has nothing to see with my style (or tastes).

Have you ever been to İstanbul, Would you like to be here again for the T.E.E. project?
I've never been there but it will with a big pleasure. It's always good to travel with your music, meeting some new people and learning from them. If you invite me there, it would be with a great pleasure!

Your press sheet finishes with 'The Rest Is Silence' Is it really?
Yeah, because it’s just rime with experience and all the names of my tracks (‘deviance’, ‘enfance’, ‘connaissance’, ‘croissant’, ‘constance’, ‘en france’…).
But if you deeply listen to the "Ecstatic Dub Mix" of the DM track "Enjoy The Silence" you'll understand this sentence better!


Interview: Christopher Çolak
28 January 2012

“Two Decades of Hardfloor” album is a milestone in Germany’s techno and acid history because Hardfloor duo are really one of the most important figures in not only Germany’s but also European dance music history.
The have been releasing music since the late early 90’s as Hardfloor and they are now a trademark for what we once called ‘the acid sound’. Ramon Zenker & Oliver Bondzio answered my questions about Hardfloor’s two decades.

How did the T.D.O.H. album go, so far? Are you happy with it?
We´ve sold 250.000 copies so far. That means ‘Gold Status’. Just kidding, we´re happy so far. 

Why did you wait so long to release such an album?
We think the timing to release a 20^th anniversary album is perfect after 20 years!

Do you still love acid? What do you think about the current techno scene & sounds?
We still love acid and for us it’s always a challenge to create something interesting for ourselves while almost nobody else is doing it on longplayer format. We don’t think about the scene, we’ve just realized that acid is almost not happening on today’s parties and festivals.

You also released an album called, 'Two Guys, Three Boxes' at the same time. Were you working in both projects at the same time? How long did it take you to finish it?
“Two Guys Three Boxes” was released in 2010. After that we’ve compiled “20 Two Decades of Hardfloor”.

You also collaborated with E.R.P. on some tracks. How did that happen?
We’re fanst for years. Since he remixed two tracks from our 2007 album “The Life We Choose” we decided to work together again. But this time as a real collaboration.

Electro also seems to be as important as acid for you right? What else? What do you listen and from which channels do you feed yourself?
Oliver: All music is important to me but I mostly listen to hip-hop, funk, soul & jazz besides all electronic genres.

What labels and producers do you like these days, could you please tell us your current picks and favorites from you case?
Oliver: I’m only following vinyl releases. Most interesting are done by newcomers on new labels. Since most vinyl pressings are around 500 copies or even less, really interesting and a lot of new stuff is coming every week.

What is the unforgettable club moment you had during those two decades?
1994 first time in Japan. We were sold out  at the Liquid Room in Tokyo. Two nights in a row, goosebumbs from screaming audience when entering the stage!

What are the forthcoming projects and releases?
More 12”s currently in the pipe line:
HF015: "Eternal Tweak" / "T.D.O.H."
HF016: Acper’ence 1  - Robert Babicz Remix
HF017: "Skill Shot" Remixes

What do you know about istanbul and Turkey? Would you like to play here?
We would love to play there! Since it’s one of the countries we have’nt performed so far.


Interview: Christopher Çolak
28 January 2012

Even if she looks at her debut as an art project, 'Lights Out' reaches more then a debut state and shows the ultimate talent of Kate Simko, one of the forefront producers around these days.

It seems We are going to hear her more on Hello? Repeat and other labels including Turkish ones and she will continue visiting İstanbul hopefully on a regular basis. Residency? Why Not!

How are you, what are you doing these days?
Hello, I’m great, thanks. Right now I’m flying back from playing Picnik Electronik in Montreal.  It was an amazing gig. There were 5000 people of all ages in a park by the river. Still buzzing from it.

How did the touring go and how are the first impressions for the debut?
The album tour went really well. It was fun and fresh to perform my new A/V live set. I think the debut album has been received well.

But I looked at this project as an art project, so whatever happens, happens. I just am happy if came out on a good label and is out there for people to check out.

How was your gig in İstanbul it was your second time here, would you like to come again?
I love İstanbul. It is one of my favorite cities, and I really connect with the Turkish people. You guys have some of the best food too. Yes, would love to come back.

Was there a very specific night or party which for you is now unforgettable?
There are lots of unforgettable nights, but one that stands out is an outdoor party between Chicago and Detroit around 1996. Jeff Mills and Claude Young finished things up as the sun came up. Those guys were tearing it up back then.

Is there a favorite track for you in the LP, or a track with a special story?
One song that has a special story is “Flight Into BA.” This song is about taking a flight into Buenos Aires, alone at night. It’s a melancholic song that was inspired by the tango music of Buenos Aires.

When I played the album for a close friend, he suggested adding some vocals on this track, so I took the idea and San Francisco-based Kevin Knapp created some smooth vocal additions. I guess it’s natural that BA influenced me because I was writing the songs while living there. I’ve always loved that city, which is why I chose it!

I know that you wrote the album mostly while residing in Buenos Aires. How long did take to decide that the debut was ready to go?
I made the first half of the album in Chicago, then worked in Buenos Aires, then finished the finals back in Chicago. Basically I started a bunch of songs, then went back and saw how the ideas could fit together to form a bigger story. Once this was done, there was a lot of micro-editing (too much, probably!) then it was finished.

Why Hello? Repeat but not Spectral Sound or any other label?
The album was originally intended for Spectral Sound –they asked me to make an album for the label- however, by the time it was completed; the label was going down a different path. Spectral was heading on a more digital-only route, so it just wasn’t going to work logistically.

I went with Hello? Repeat because. ’Lights Out’ doesn’t really fit into one box, and Hello? Repeat is an open-minded label that allows that freedom. Also, they are vinyl lovers and the release will be out a double-pack vinyl as well as CD. 

Which labels will you be releasing on in the future?
I plan to continue to release with past labels like Ghostly, Spectral Sound, and Hello? Repeat, but also have just released on Supplement Facts, and have upcoming music on Tevo Howard Recordings and Leftroom. 

Other than dance music, are you dealing with various pieces like the track 'Monochrome'. I think it is very nice…
I’d like to make more ambient music, but for now I’m being drawn to making new songs that are more melodic and songlike. ’Music From The Atom Smashers’ is an ambient film sound track in this vein. Hope to do more of this sooner than later.

Did you have the chance to go on a vacation? Would you like to spend time in the east or south coast of Turkey?
I was on vacation in Rio De Janeiro in February, which was great. Would love to check out the south coast of Turkey!

Did you started working on new material?
Yes, it’s been great to be back in the studio. Also, I’m adding live keyboards to my live set and taking that to another level now too. 

Will there be any remixes from the debut?
No remixes from the album, besides the Daze Maxim and Tevo Howard remix from the 12” Mind On You on Hello? Repeat. But, I have upcoming remixes for the Turkish label Vesvese and Laura Jones’ track “Love In Me” on Leftroom. Thanks for the interview. Hope to see you soon in Turkey.


Interview: Christopher Çolak
31 August 2011

They are already a cult name within the Minus label discography. Also under the name Misc., they released such gems of techno under the Sender umbrella.

They recently decided to work under their own label Niederflur tracks and ‘Bipolar’ is their debut. Niederflur will never stop experimenting and releasing techno music with an attitude! 

I want to start with how you know each other and how started doing music together?
There’s an old but true story about how we met: We were working mostly nightshifts in a Videostore together, listening to music from the CD-rental-part of the shop and watching all kinds of movies.

That´s how we got to know each other´s taste in music & films. Then we decided to work on our own drum & bass tracks at first in Christopher´s little home studio, but also were experimenting with techno, downbeat and hip-hop. That lead to our first release ever; a drum & bass record in 1997.

You have so many monikers like, Clubsessel, Monophace, Misc. and Niederflur. Do you think separation among creation by different names gives you more chance to reach different audiences?
Some of these are long gone projects from the past, that gave us the possibility at that particular time to release different styles of music like drum & bass, ambient or stomping techno.

We were always into different styles of music, testing stuff out, mixing genres. Niederflur is the most active moniker up to this date, everything else is on hold or history already.

What are the histories behind the Misc. and Niederflur names?
Niederflur is a german word for a special low-floor-tram we discovered when we moved to Cologne in 1998.

The whole Niederflur concept evolved around the idea to record sounds from the Cologne subway including the weird sounding tape-recorded announcer´s voice, which can be heard in the early Minus-releases. So the name had to have something to do with the concept hence the name Niederflur. The concept is long gone now, but the name still remains.

Misc. is what we thought would be a cool techno name when we started the project in 2000. It´s kind of wordplay, since we were never only into one musical genre, we wanted to say: You don’t know, what you´ll get buying this record! it´s different things!

How did you get in touch with Sender Records and Minus?
Minus was the first techno-label we ever contacted. This was 1999 after we finished the first 4 Niederflur tracks ever after we produced a bunch of drum & bass 12"s.

This ancient time long before Soundcloud and other services, we had to burn a CD and sent it over to Windsor, Ontario, Canada via airmail. It was a real long shot. It wasn´t before 6-8 week went by when we found an email by Richie Hawtin in our mailbox (yes, we had email already at that time!) and wouldn´t believe our eyes.
He signed everything we had produced until he contacted us right away. Later we learned from Clark Warner, Minus former Label-Manager, that our material caused quite a fuss with the lot of the Canadian producers and DJ´s at that time.

Sender was one of the labels we liked from the start and we hit the label-owner Benno up with some of our new music in 2000.

There is an obvious techno trend around. Old dark days are back. What was in your mind in setting up your own label and turning towards Niederflur side of life?
Yeah, and we love it. Dark is lovely when done with style. But trends come and go. Minimal is now almost a cuss-word, labels don´t want their music filed under minimal at Beatport no more after minimal-techno has been the superhot thing for 5 years or so.

Labels try to use trends to boost their sales but nowadays some are afraid to try something new or different. That´s why we founded Niederflur Tracks: To do whatever we want whenever we want! No label A&R telling us what to change in the music or how to configure the release. Of course we would and will work with other labels, but it´s a convenient thing to have an output at all times.

How long did it take you to finish your debut "Bipolar"?
From the first track until the last finishing touches it must have been around 2 years.

Why did you choose such a name?
We know it´s also a mental disease, but what we had in mind was to say: This is an album that has two poles, two sides. One being the weirdo break-beat part of the album, and one being the more straight dancy side of it.

It´s in a way the schizophrenia we both come from: The early love for breakbeat music & straight techno at the same time. Other than for example in the UK, we always felt that in Germany these two things always stood very far away from each other, were separated from start.

Do you have a special track or tracks that you like more or which has a special story?
For the very early track "Barbarossaplatz", which featured a vocal-sample of the same name, we had to pass the same train-station 5 times to record the announcer´s voice.

To avoid other noisy distractions in the recorded signal, we had to go by night with full recording gear (mic & portable sampler). But every time the station was announced, we missed parts of it or the announcement was interrupted.
Which got us waiting for the same tram for hours & hours, in fact all night. All this for the weird voice saying: "Barbarossaplatz".

Are there new / forthcoming projects?
Yes! We are of course currently working on new Niederflur releases.
We are working on the details for a new release on the soon to be relaunched Sender label. And it looks like Christopher is going to release some of his solo-stuff on Sci+Tec. So we are good to go for 2011!

Any remixes?
We did one remix for Terrence Fixmer´s album and one for the Snork enterprises, Relax2000 output that are coming out now.

What do you think about the current progression of the techno music scene and club scene in general?
Techno in it´s diversity is still a undisputed genre that constantly gives birth to new sounds and ideas. But it´s hard to make these new music be heard and recognized.

It´s just too much data to handle for anyone involved. The club scene had a rough 2010, the crisis struck hard on the underground scene affecting smaller clubs and labels the hardest.  It´s going to get better, but vinyl sales will never come back. Oh well…

Will you continue to release stuff under Misc. name?
Not right now. maybe later.

Are you still based in Cologne or are you already based in Berlin too?
No, we´re still in Cologne. Cologne is not Berlin. We love Berlin. But Cologne is okay, too!


Interview: Christopher Çolak
31 August 2011

MBF team really released tracks of the artists and names that they really believe and trust. Kaiserdisco has build up a huge fanbase for thmeselves for a long time now. And MBF has always knew this and it was not a surprise for me when I heard they are gonna release thier debut back in August. And At the end of October the album called “In No One’s Shadow“ is finally released.

I was also lucky to ask them some questions about the album and their current life. We are really lucky to have their debut and to hear what they are capable of, other then club gems. They have done a such great long player which we still enjoy.

Are you happy with your debut? How long did it take you to finish?
From the beginning to the end including editing and mastering, we worked on it for 3 months, we produced about 1 track per week. And yes we are absolutely happy with it!
 
Releasing an album from MBF is a privileged thing you know. Riley rarely releases long players. What was in his mind and how did this debut journey come up? Could you please talk a little about it?
MBF/Traum Schallplatten is a great label. They work very hard to push you as an artist and they have great artists like Piemont, Roland M. Dill or Max Cooper who all release very good music on every release.  And so MBF was from the beginning a label we loved to release on.

To release an album is always a privilege, but as an A&R you have to be sure that the artist can do more than producing 12“ club tools. With an album you want to tell a story, something about you! How you grew up, what kind of music you like to hear beside the club life and what makes you unique. For both of us it is our first step into the album world and we are very happy and proud with the result.
 
Why don't you take aside a specific genre and go on with it? You have a variety of sounds in your album...
We have been both working as DJs for more than 10 years. In the beginning we both played as resident DJs long sets for more than 5-8 hours. So we always needed a huge bag of records with different genres. Something to get the people into the mood of dancing, a few peak time bombs in different styles and something to make the night special.

Nobody wants to hear only hits, they want to get entertained and hear something different, something that makes a DJ or artist unique. “In No One's Shadow“ is our view of one night with Kaiserdisco.
 
Do you have personal favourites in the album or tracks that have interesting stories behind?
Yes we both have our favourite tracks. Patrick likes “Marie“, “Djuma Of Love“ and “In No One's Shadow“ and I like “Dance On The Moon“, “Tripping Lure“ and “Djuma Of Love“ as well.

“Djuma Of Love“ is the only track that was already produced way before the album idea. We produced it in Summer 2009 and always played it as our closing track. It’s the perfect last track for us.
 
I am curious about your name, Kaiserdisco. Could you tell me the history?
We both had other projects with other partners before. When we met up in 2008 we left the other projects and created our name out of a mixture of our older project names, so Kaiserdisco was born.
 
What do you do these days, are there any new projects?
At the moment we are working on our first Live Act, it's important for us to present the album also live. It will be a mixture of album tracks, favourite remixes and Kaiserdisco classics. There are also a few remixes waiting to be finished and after that we will start working on the second Drumcode release which will be out in February 2011.
 
What do you know about Istanbul and it's scene, would you like to play here?
Honestly we don't know much about the club scene in Istanbul but we would love to play there.
 
What are your opinions about the current progression of the electronic music scene?
There are still the same ups and downs like every year. At the moment some producers are trying to bring vocal house back and others are trying to bring harder techno back. That will go on till a new style is born and than everybody will copy it till its dead again.
 
Where do you reside? Do you have some favourite spots for, playing, clubbing or as a tourist?
Every country is different, Germany can be cool but we love to play In other countries, like Columbia, Norway or England. The people know how to party there!
 
And lastly maybe you can give us some names, from your current favourites list (or case)?
We are always try to find good new artists, but the main problem is the most young artists are only able to create 1-2 good tracks and then its over or its turns boring.

So to be sure to say the right names we could say big names like Nic Fanciulli, Popof or Adam Beyer but for us it's more interesting to find people like F. Sonik, Raditz Room, Alessio Mereu, because they are fresh, hot and able to produce more great tunes than one or two, so keep an eye on them.


Interview: Christopher Çolak
17 November 2010

Home of the finest and purest German Electronic music for a decade and still the distribution hub for lots of underground labels around the world.While tens of them already vanished, still a bunch of good labels struggle against illegal downloads and they still try to sell vinyl to save the spirit of electronic music.

In this situation we might call Michael Mayer as a saint to the scene because he is one of a few still trying to keep this up and going despite all negative and depressing progress all around. He is also not happy with the current hype going and asks: "Do we really need to repeat tha past?". He is into developments and he knows this brings lots of digging and hard working.

I assure you he is one of the hardest working men you can find in the industry with a purified heart towards 'real' music. And he is one of the best DJs from Germany. We are lucky because he will be playing in İstanbul at Kompakt label night along his new signing Jatoma. And I was lucky to interview him and ask my questions to Michael Mayer. His answers are compact! But all contain lessons. So read responsibly.

How is label going? How are the sales? How did you apated to digital distribution towards vinyl and what do you predict for the forthcoming months?
We're doing alright, thanks. This means, we're still able to maintain our structure but we all remember more funny times. Lots of labels we work with are struggling to survive, others already went out of business. The overall climate is rougher than ever. It has been said many times before but I'll say it again: -"Illegal downloading is killing music".

You have signed new inspirational artists like The Walls & Jatoma. How would you define the current vision of Kompakt label as a whole?
I see Kompakt more and more as an icebreaker between the club world and the indie world. Techno and house tend to have a very self-centered attitude which often leads to uniformitiy in sound. I strongly feel that it's important to be open for influences from other genres. It's like rubbing shoulders with a stranger... Something's gonna come out of this: -"You can get into trouble but you can also find a new friend".

I guess you also starting repressing the old gems from the archive like the Immer debut of Losoul. Will you go on repressing?
Immer is really a labour of love, a hobby. I don't feel any pressure to release records on a regular frequency. When I stumble over some old favourites, I would test them for a while, check if they've got the Immer-factor which mainly means that time can't harm their beauty. And yes, Immer 12" number 4 is already in the making. It's going to contain two of my absolute all time faves...

What other projects are you working on?
Apart from preparing the first Kompakt releases for 2011 and steady touring? I finally found time to sneak into my studio where I've finished two remixes. One for DFA's Shitrobot and one for the upcoming Whomadewho album. If everything goes well I might even start working on new solo material...

How is the Cologne scene going compared to Berlin and the whole EU?
Phew... not an easy question. In general, I'm pretty tired of comparing Cologne with Berlin. Berlin's Germany's capital and the fastest growing city in Germany, maybe even Europe. Cologne has 1 million inhabitants and it's not changing so much. I personally love to live here in Cologne, it's my home, my harbour. When I get the rare opportunity to go out or play in the city I can say nothing but good things about the scene here. Especially, the Total Confusion parties still draw an amazingly well mixed and enthusiastic crowd. After 12 years, it's still a pure pleasure to play there.

What do you think about the current progression of electronic music?
We're going through a very conservative period. House and techno are celebrating the rennaissance of the early 90s sound. For me personally, it feels like regression. Why repeating history? Sure, I like my old records and would sometimes drop a few during a night. But my focus is on new developments. There's a lot of interesting stuff going on these days.... but it takes a lot of searching and digging to find it.

I am wondering your current favorite albums, which you are listening frequently and enjoying these days?
V/A - Forge your own chains (Now Again)
oOoOO - oOoOO (Tri Angle)
Neil Young - Le Noise

You are coming back to İstanbul very soon for Kompakt label night. What should we expect?
A party!

What do you think about our scene and city?
I'm always in awe with Istanbul's aura... the crazy history of this city is totally tangible. I'm loving the moments when the Muezzin's go off... so beautiful. Hey, is it true that your government is planning to construct another Bosphorus? That's insane...

I heard a little story, Is it true that the last time you visited as Supermayer, you noticed that the Funktion-One speaker's were set reverse and you realised and changed it after a while you started playing?
Unfortunately, nowadays it's a rare pleasure to find fully functional equipment. I'm mainly playing with vinyl but somehow this world's stage technicians forgot about the secret science of how to plug a turntable. It's unbelievable... for 30 years there were no problems with this and now they look at you like you just asked them to bend time and space. So, it's always good to be a little tech-savvy...

Anything you would like to add up?
Come visit us on http://www.kompakt.fm !

Thank you very much!
You're welcome! See you!


Interview: Christopher Çolak
22 October 2010

Colin McBeam is a multitalent cook. A fashion designer who has worked for Issey Miyake, Stussy and many more. An electronic music producer who has left much on the techno side, especially in the mid 90s.
 
But he is ‘Still Here’ and has always been as his debut from Rekids is also named after. Colin McBean aka Mr G is the ultimate Rekids personal who is in charge of big hits and hard to find groovy house music. His Rekids debut is already one of the best house albums of 2010 and we have much more to hear from him. Here is the interview I did with Mr G in honor of his perfect album “Still Here”.
 
Do you like Turkish cuisine? If I am not wrong you were trained as a cook. Maybe you can tell us your favorite Turkish dishes...
To be honest, I know very little about your food. But my friend Jonny Rock brings some food back from his home there, and boy it can be sweet!
 
You also worked as a fashion designer for Stussy and Betty Jackson right? How did that happen?
I was making music for Zandra Rhodes fashion shows. They decided I had talent and it would be good to retrain in Fashion. Which I did at London Collage Of Fashion.
 
And then could you please talk about the music now and then? It sounds like it all started sitting on the family couch listening reggae...
Yeah, it was about me at home, playing my dad’s old reggae records. Buying records, making my own speakers and driving me and my pa crazy. Then working as a box boy for a local sound system and getting into the analogue sound. Then it was a lot more organic and now its more synthetic. Its all about the weight in the sound for me.
 
I know you have an enormous record collection. How many records do you have approximately?
I reckon around about 35.00 and there killing me. But you know what I would’nt change a thing. They are a part of me and what I do.
 
You have released for In-Tec, Moods & Grooves, Molecular and many more as a techno act, but you are a proper house dweller right?
Yeah my first love is ballads then house music. But by house I mean the shit that’s raw and soulfull with loads of emotion. However badly it produced, its always about the picture and the emotion within rather than some overproduced copy.
 
And how did you make it all the way to your new home Rekids?
Knew Matt Edwards and heard the first few releases on Rekids. Then made “E.C.G.’ed” and the guys at Darling Department in London passed the track to Matt as they were doing promo for Rekids he loved it and here we are sometime later.
 
Which other labels do you admire these days?
There ain’t many labels that stay consistent. There are a good few track I love but labels… MM I’ll send a chart ok?
 
Any current favorite producers?
Ohh yeah! Mr Mills, Mr Beltram, Mr Slater, Mr Holder, Mr Van Ostwold, Mr Edwards, King Tubby, Prince Jammy, Burning Spear, Budd, Fripp, Eno. We could be here all night!
 
You lived in Germany, France and UK. Where is your favorite spot both music wise and as a citizen?
Japan rocks my world on every level. They wust do it soo different. Just toured there and as ever my eyes were opened. Food, culture, clubs, people, lanscape…Hi Satoshi! I could go on and on. It could be a home.
 
Have you ever been to istanbul or Turkey?
Funny enough but no! Not been esked yet. How is it there? You guys got funk!
 
How long did it take you to finish your new album?
Don’t know on and of maybe a year or so. No rushing.
 
Was there a specific thought or structure in mind beforehand?
No just that it had to cover all the different shades of house I make and work in house / car and sound heavy in the club.
 
And were you predicting that it will be such a perfect album? Are you happy with it?
Ohh yeah it does what it set out to do. And thank you for the compliment.
 
Do you have a favorite in the LP or a track with a special or interesting story behind?
I don’t have one it just works as a whole and that’s how I hear it although I love the old school bassline on “Get On Down”.
 
Will you only go on releasing under Rekids or do you have any other projects?
Nope, there are other projects in the pipeline but truth to be told the guys at Rekids,  Matt and James showed me so much love don’t need to go anywhere else.
 
What about your pseudonym Mr G. What does it refer to?
Was Green Goblin from Spiderman. As I liked the idea of throwing beats out like Goblin throw pumpkin bombs. But couldn’t use it so it became Mr G.
 
And Why the name 'Still Here' for a debut? Is it a throwback to the old techno days?
Kinda! Whenever I meet people from back in the day, I always end up saying yeah ‘still here’ and I’ve always thought if I do an album that’s what I call it and everyone else seemed to like it.
 
What do you think about the current techno music and scene?
Ahh man this is a hard one. I think like everything its about swings and roundabouts. There’s a lot I dislike about our scene but I try only to focus on the good which is; there are a lot of great new producers coming through and making some great music, and that keepb me happy.
 
Would you like to come and play here in İstanbul?
Ohh yeah! I’d love to see what you’d make of my live show. Spread some love and some funk. Why wouldn’t I?
 
Concludingly do you have something to say to your Turkish fans?
My boy Jonny Rock has shown me that there is a long time link with both soul and disco over there and you guys were really into it and still are. I know you got the funk and passion and for me that’s great as I didn’t know that. Big up to my Turkish fans ant thanks for support.


Interview: Christopher Çolak
19 July 2010

Pek çok müziksever Colin McBean’in aslında çok uzun zamadır bu piyasada olduğunu, 90’lı yılların sonunda Cisco Ferreira ile birlikte kurdukları Kombination Research etiketinden yayınladığı The Advent plaklarıyla dönemin techno listelerinde en üst sıralarda yer aldığını ve hala dillerden düşmeyen canlı performanslarıyla hatırı sayılır bir hayran kitlesi edindiğini bilmiyor.

London Collage Of Fashion mezunu olduğunu ve içlerinde Issey Miyake, Stussy gibi markaların bulunduğu bir çok isim için çalıştığını da pek az insan biliyor. Bir kaç yıldır Rekids etiketinin en önemli hit’lerine imza atan Mr G, yeni nickname’iyle yeni bir başlanıç yapmış gibi görünse de, aslında o hep buradaydı, hala da burada!

İşte techno ve house müziğin yaşayan en renkli ve yetenekli isimlerinden biri olan Colin McBean’le bu senenin en iyi house albümlerinden biri olmaya aday “Still Here” debut’sü şerefine yaptığım röportaj.

Türk mutfağını seviyor musun? Eğer yanılmıyorsam aşçılık eğitimi almışsın. Belki bize bir kaç favori Türk yemeğini söyleyebilirsin…
Dürüst olmak gerekirse yemekleriniz hakkında pek az şey biliyorum ama arkadaşım Jonny Rock sizin oralardan sık sık yemekler getiriyor ve gerçekten çok lezzetli olduklarını söyleyebilirim.

Stussy ve Betty Jackson için bir süre moda tasarımcısı olarak da çalışmışsın. Bu nasıl oldu?
Zandra Rhodes moda şovları için müzik yapıyordum İşin moda kısmında da yeterince yetenekli olduğumu düşündüler ve beni moda eğitimi almaya ikna ettiler. Ben de bunun üzerine London College Of Fashion’a girdim.

Peki tüm bunlar olurken müzik tarafında neler oluyordu? Sanırım her şey aile kanepesinde reggae dinlerken başladı...
Evet babamla reggae plaklarını dinlerdik. Yeni plaklar alır, kendi ses sistemim üzerinde sürekli değişiklikler yapar, babamı ve kendimi deli ederdim. Sonraları lokal bir sound system için box boy’luk yapmaya ve analog sesi öğrenmeye başladım. Daha sonra ise giderek organik seslerle ilgilenir oldum. Şimdi de fazlasıyla sentetik seslerle ilgileniyorum. Aslında benim olayım tamamıyla sesin ağırlığıyla ilgili.

Çok sağlam bir plak arşivin olduğunu biliyorum. Şu anda yaklaşık kaç plağın var?
Sanıyorum şu anda yaklaşık 35.000 ve beni öldürüyor. Ama sen de biliyorsun ki bu konuda hiç bir değişiklik yapma niyetinde değilim. Hepsi hayatımın birer parçası ve öyle de kalacak.

In-Tec, Moods & Grooves, Molecular ve daha bir çok techno etiketinden plakların olmasına rağmen sen aslında bir house müzik neferisin öyle değil mi?
Evet ilk aşkım baladlar ve house müziktir. Ama house deyince bahsettiğim çiğ ve soulfull house’tur. İçinde fazlasıyla duygu barındıran. Kötü yapıldığında aynen, resim sanatında olduğu gibi fazla abartılmış bir kopyaya dönüşüverir.
 
Peki tüm bu müzikal maceralardan sonar son yuvan Rekids’e nasıl geldin?
Matt Edwards’ı önceden tanıyordum ve Rekids etiketli ilk bir kaç plaktan haberim vardı. Tam bu sıralarda “E.C.G.’ed”ı yeni bitirmiştim ve Londra’daki Darling Department’takiler benden habersiz parçayı Matt’e vermişler. Onlar da halihazırda Rekids için promo yaptıkları için bu parçayla çok ilgilenmişler ve sevmişler. Sonrasını biliyorsun zaten.

Şu sıralar başka hangi etiketleri seviyorsun?
Şu anda gerçekten tutarlı olan pek az label var. Güzel parçalar dinliyorum ama… İstersen sana bir chart gönderirim ok’mi?

Peki favori prodüktörlerini öğrenebilir miyiz?
Tabii ki! Bay Mills, Bay Beltram, Bay Slater, Bal Holder, Bay Van Ostwold, Bay Edwards, King Tubby, Prince Jammy, Burning Spear, Budd, Fripp, Eno. Tüm gece burada olabiliriz!

İngiltere, Almanya ve Fransa’da yaşadın. Müzikal açıdan veya vatandaş olarak en sevdiğin yerler nereleri?
Japonya benim için mükemmel bir yer. Her anlamda aklımı başımdan aldı diyebilirim. Her şeyi bilinenden çok farklı, değişik yapıyorlar. Yakın zaman önce turne için Tokyo’daydım ve hiç bitmeyen bu şehri izlemekten gözlerimi bir an olsun kırpmadım.
Yemek, kültür, insanlar, kulüpler… Buradan Satoshi’ye selam! Tabiat da bir harika. Eğer biraz daha orada kalsaydım sanırım evimde hissedebilirdim!
 
Daha once hiç İstanbul’da ya da Türkiye’de bulundun mu?
Biraz komik olsa da hayır! Hala bana kimse sormadı. Oraları nasıl? Siz işi biliyorsunuz gibi geliyor bana!

Yeni albümünü bitimek ne kadar zamanını aldı?
Tam olarak bilmiyorum aslında. Aşağı yukarı bir yıl olsa gerek. Hiç acele etmedim.

Albümü kurgulamaya başlamadan önce aklında bir fikir var mıydı?
Herhengi özel bir düşüncem yoktu. Yapmak istediğim tek şey, daha önce ilgilendiğim ve yaptığım farklı tarzda ve renkte house müziklerin hepsini bir çatı altında toplamak ve dinleyiciye sunmaktı. Kulüpte, arabada, ya da evde dinlenebilecek house müzikler.

Bu kadar mükemmel bir albüm olacağını tahmin ediyor muydun? Mutlu musun?
Evet, albüm yapması gerekeni kesinlikle yapıyor ve komplimanın için de ayrıca teşekkür ederim.

Albümde en çok sevdiğin parça hangisi?
Aslında öyle bir favorim yok. Tüm album bir bütün olarak çalışıyor, ben de böyle algılıyorum. Yine de söylemeden edemeyeceğim; “Get On Down”daki old school bassline’ı çok seviyorum!

Prodüksiyonlarını sadece Rekids’den yayımlamaya devam edecek misin yoksa farklı projeler de var mı?
Yeni projeler yolda olsalar da, Matt ve James bana o kadar çok şevkat gösterdiler ki, Rekids’den başka bir yere gitmeyi asla düşünmüyorum.

Mr G isminin hikayesi nedir?
Spiderman’daki Green Goblin’den geliyor. Oradaki Goblin’in attığı kabak bombaları gibi beat’ler ortaya atıyor olma fikri hoşuma gidiyordu. Ama bu ismi pek kullanamadım, zamanla Mr G’ye dönüştü.

Peki Rekids debut’ünün ismi neden ‘Still Here’? Bu eski techno günlerine bir gönderme mi?
Birazcık öyle! Ne zaman eski günlerden birileriyle karşılaşsam muhabbet dönüp dolaşıp ‘ben hala buradayım’a geliyor. Eğer bir albüm yaparsam adı da bu olur diye düşündüm hep. İnsanlar da bunu sevdi.

Güncel techno müziği ve scene’i hakkında ne düşünüyorsun?
Zor bir soru. Çoğu şeyde olduğu gibi, burada da her şey hızlı dönüşler ve dolambaçlarla dolu. Scene hakkında sevmediğim çok fazla şey olmasına rağmen ben sadece ‘iyi’lere odaklanmaya çabalıyorum. Hala beni çok mutlu eden, çok güzel müzikler yapan yeni prodüktörler var örneğin…
 
İstanbul’a gelmek ve burada çalmak ister misin?
Evet, canlı şovumda neler yapacağınızı görmeyi çok isterim. Sevgi ve funk’ı yayalım. Neden gelmeyeyim ki?

Son olarak buradaki Türk hayranlarına söylemek istediğin bir şeyler vardır öyle değil mi?
Adamım Jonny Rock bana sizin orada soul ve disco ile uzun yıllardır çok kuvvetli bir bağın olduğunu ve bundan çok hoşlandığınızı gösterdi. İçinizde yeterince funk ve tutku olduğunu artık biliyorum. Türkiye’deki tüm hayranlarıma sevgiler, destekleri için de şimdiden teşekkürler!


Röportaj: Christopher Çolak
19 Temmuz 2010

He says; “Everytime you go to a club and listen to a new track, which gets you, it might be like being kissed by a stranger. Sometimes thats all you need for the moment and sometimes the track is so big to you, that you go and ask the DJ and get the track the next day and listen to it for the next months or years. Like a love affair, which resulted out of that first encounter.” This is an excellent summary for Phonique’s new LP named “Kissing Strangers” which is full of collaborations and a two years of hard work.

He has compiled the album and chose the best fitting tracks while working for some of them for months. And the result is astonishing. With the likes of Louie Austen, Kiloo, Ian Whitelaw, Gui Boratto, Georg Levin, H.O.S.H. and many other names, Phonique has build up a new exciting sonique universe of his’.

I really love this album and fort he ones who are enjoying Phonique tracks with a lot of vocals will love this album. For sure it is one of the most delicious albums of this summer. We had the chance tp ask him questions while he is in Brasil, touring. Here is the Phonique interview.

This third album seems and sounds like so much fun. Did you enjoyed or exhausted more while doing it? What is the taste you get now, right before the release date?
Producing music is always fun. Especially if you have a great partner to work with. Of course if at the end of the album production process you go back to the first track from 2 years ago and work on it again to be sure that it still fits style and soundwise to the newer tracks. Its a bit more work than fun, but you always get rewarded in the end by a sweet product.

How long did it take you to finish and select all tracks?
About 2 years.

Do you have a favorita track in the album? For example mine is your remix of Ofrin. it is for me one of the most delicious remixes you have ever did...
I am glad you say that as it wasn't so easy to convince the label why I want a remix on the album. But I really love it too and I thought it would have been a perfect album track, so why not trying to make it happen. My favorite is “Amy's Heart”. I listened to it over 200 times and I am still not tired of Ruben’s sweet voice.

I am curious about the art direction (those girls) and the name "Kissing Strangers". Can you talk about these?
The artwork developed when meeting with the photographer Alex Gnädinger, who is one of the highest profiled persons in this business making world wide campaigns for Adidas and others. He is an old friend of mine and for the last two albums I always worked with his assistents for the artwork or the press pictures.

This time he found a free slot and really wanted to work on this. The artwork somehow developed out of the album title. The album title was in my head for a long time as you can compare it easily with music. Everytime you go to a club and listen to a new track, which gets you, it might be like being kissed by a stranger.

Sometimes thats all you need for the moment and sometimes the track is so big to you, that you go and ask the DJ and get the track the next day and listen to it for the next months or years. Like a love affair, which resulted out of that first encounter.

What are your plans for the summer. What will you be doing and where?
In the past years the booking situation changed a bit. Now bookings are coming in for next month or so, while back in the days you would already got booked 5-8 months ahead. So I can't really say what's happening in the summer. Right now I am touring Brasil and Chile for 3 weeks and we will also have a little label showcase in Kazantip and at the end of the summer I might do an Australian tour.

Is Ibiza on focus too during the summer? Where is the best spot for you to spend the summer both as a DJ and as a tourist?
Although i won this ibiza 'deep house' dj award in 2008, the last time i played there was 2007 and i don't think anything is scheduled yet for ibiza. The best time to spend the summer as DJ or tourist is definetly Berlin. We have so many great clubs here and during the summer we have those open air spots like Bar 25, Cub Der Visionäre, The Berghain Garden or The Weekend Terrace.

What about remix treatments and other solo EPs from you?
We just did a remix for Louie Austen’s new album and we will have a Tigerskin vs Phonique split 12" on my label 'Ladies & Gentlemen'.

What do you think about the current deep house scene and music?
I think its really great. There is so much good music out there these days and deep house is doing a great job from clubs like Tresor to Panorama Bar. I am really glad about it.

What about Dessous' Best Kept Secrets?
I don't know. Steve Bug knows all the secrets and every now and then he likes to share some with us in releasing those EPs, hahaha!

Would you like to come again to İstanbul? what are your memories about our city?
İstanbul is one of the few citys, where I always spend more than just one night when I get booked there. Because I really love this city. I am an urban guy and I love these huge cities like İstanbul, Sao Paulo or Tokyo. And I am a fan of the Turkish cuisine.

How is life in Berlin these days, here is too hot!
When I left for the Brazil tour it was still raining a lot, but I am sure when I come back it will be nice, but too hot, that only happens 2-5 days a year.

Would you like to say something to your Turkish fans regarding your new album?
I hope to see you this summer for some kind of album release. I remember, that you guys really know how to party!


Interview: Christopher Çolak
Photography: Alex Gnädinger
12 June 2010

Nope, we don´t think about that. I think it would be weird for me to decide a genre before I do something. I guess we do electro indie synth pop because that´s what it ends up being when we do it

I am curious about your name. Why FM and why Belfast?
The name has no logical explanation. It´s something we came up with one day. It was for another project that was very different from what we are doing now. Much darker and cooler, so naturally we were really bad at it. But we liked the name and kept it.

What about covering some old tracks how did it occur firstly?
The first time we covered an old track was when Árni R. was making a song for himself in his living room. It was before we made the band. I was making fun of him and singing an old song over his new song. Then we thought it was fun and recorded it together. Then our friend suggested we would make more, which we did.

What other electronic music do listen and enjoy?
We like Gary Numan, Ellen Alien, Kraftwerk, Laurent Garnier, Knife and Fever Ray, Gus Gus, Sykur and Nolo. All sorts of stuff.

I also know that this FM Belfast project started with a little Christmas present and now you just played at Super Mon Amour Festival. How was it? How do you feel about your debut and current position?
It was very suprising for us that people wanted to come to our shows and then other people wanted us to come to their country to play our music. It makes us very happy. Now we have been able to do more of that than when we first started. There is a girl called Kim Booth that is working with us and helping us promoting our stuff. She is doing an amazing job.

Super Mon Amour Festival was wonderful. I love the people at SUPER!, they are great.  We try not to think to far ahead with what we are doing. We are thankful for what we have and that we have people coming to see our show and buying our album.

What other projects do you do in your personal lives? It can be anything, different from music or even arts?
Árni R. is also making solo stuff under the names: Hungry and the Burger and Pluseinn, Árni V. writes comedy, Örvar writes books and comedy and draws and has his own band Múm. Lóa illustrates children books and makes art.

Which other bands do you enjoy and maybe you should say the bands you really admire and got inspiration from? 
We like all sorts of bands. Pavement, Flaming Lips, Sin Fang Bous, Retro Stefson, Skakkamanage. We admire people that follow their dreams and do what they want to do.

Have you ever been to istanbul and what do you know about here, would you like to come and play?
Nope, maybe Örvar because he´s been everywhere. I´m going to ask him later. I would love to come and play for you.

If you have time while touring, what things you really try to catch up from the places you have been?
I like googling places and reading about them. We also have a really nice manager that tells us a little bit about the places we are going to. When I have time I like walking around. Mostly go to outdoor markets and toy shops. Sometimes we can see other bands play.

Do you miss home? Or playing in your place to your friends or are you okay with all this?
I sometimes miss home but I realized a while ago that if you have something you miss, like a place or a person, you are a very lucky person.

How long did it take to finish your debut and from whom did you get help in both production and conception?
It took us more than 2 years. When we made the first songs we weren´t thinking about making an album. We didn´t get outside help in the production but our friend helped us make the art work and packaging. He is half turkish and half icelandic.

You released the album both from Kimi and Morr Music how is the story about this?
Kimi and Morr have a release-distribution relationship, Morr distributes for Kimi. Kimi is our Icelandic distributor and through them Morr distributed for us. We actually self released the album.

Do you have a special song, with a special story to tell?
'Synthia' is a special song. We made it on my birthday. It´s a lovestory about a synthesizer that we know and it´s owner has forgotten all about it. It is just gathering dust in a basement. Sad story.

Are you planning or thinking about the future right now?
Well, we get help with that. Me personally, I try not to do that at all. Maybe a few months, practical things but if I think about the future too much I don´t enjoy what I´m doing now. I also have a tendency to be pessimistic. So I just try to be positive and think about what I´m doing right now.

What will you tell us lastly, to your Turkish fans?
Thank you for talking to us, I´m sorry for replying so late. Maybe we´ll see you in Turkey. I hope so.


Interview: Christopher Çolak
12 April 2010

He is a serious guy. Whatever it takes he does push the limits and never budges from what he really believes. His sound has evolved and matured during all those years. He still has a spice of 'Retronica De Reve' what he sued to call his music. Danton Eeprom is such a talent to lend an eye and his sound is as mature as never before.
His debut tells much about his contemporary life and wills. A concept build upon equestrian which means discipline, hard working and rules.

He is the most serious Frenchman you could ever imagine. You should also see him on stage. He is a legend! His performance is still one of the best in indigo club's history. And you should listen to what he says about the music and the things lefted over.

Hello how are you and what have you been up to? YOu moved to London and residing there for a while, how is the scene and atmosphere there compared to France and Paris or Marseille?
Hello Christopher. Well lots of things happened since I last came to Istanbul, where I had an amazing time. I've toured all over the world, playing live and DJing, and somewhere along the line I realised the scene had gone global, which is great news for everyone, as more quality music is readily available and enjoyable by most.

I've also recorded my album, and I moved to London a couple of years ago. London's always been a key place in the realm of music, strong movements were born here and it is still happening as we speak. The scene is incredibly lively, with an open-mindedness and a sense of partying I never really could find in France., or anywhere else for that matter. People are also more respectful to others in daily life, which is something very important to me.
 
You released you first single 'Give Me Pain' from the forthcoming LP. This album will be really big! How long did it take you to finish and how was the process, could you please talk about it a little bit?
The album was released in France at the very end of last year and is now available in Europe and most other countries will follow very soon. It was produced by my own imprint, Fondation Records in order to be sure it would be exactly as I wanted it and not turned into a watered-down version so to please A&R sharks and hopeless label executives. I've been proven right making no compromises whatsoever considering early press reaction, and wasn't expecting that much praise, if any, this record being my LP first effort.

"Yes Is More" was chosen as "album of the month" by at least ten magazines all over Europe at the same time, and even got a couple of features on national television which needless to say was a first for me! It got me the opportunity to play live with a band I formed to perform the album's songs later this year at summer festivals. Most importantly, it also caught the scene and crowd's attention, people in general reacted well to the fact the LP felt quite different to anything I had done before, let alone anything else at the moment!

All these things I really appreciated when they came along as I had spent an intense year recording it in France and UK behind closed doors, and I was looking forward to tell the world about it all. After all, people could have thought I was done with music production, or that I had joined the infantry, or that I had turned into a hippie selling organic goat cheese and home-made necklaces in a VW van in the countryside. People, they imagine things, you know.
 
In 'Yes Is More' there is no exact direction. You are giving clues about what we may expect from you in the future and what excites you right? And'Taking risks instead of going safe' is the way also you chose in you debut.
Just because "Yes Is More" is a fairly diverse record encompassing what could be perceived as different styles doesn't mean it is lacking a direction. Quite the opposite, actually, as it's going from one place to another instead of going round in circles. It could be assimilated to story-telling, like, say, a novel. The only difference being, in this novel all the chapters can also be read independently, like short stories. I'm heavily influenced by my readings so this makes a lot of sense to me.

If I had chosen to shy out and play it safe by going for techno-only or pop-only tracks, It would have been like repeating one part of a given story over and over, every time in different words. I would have been bored to death doing this, and I think you would have given up on me too. People reacted very well to the record in its current form, which amazed me first, but I then realised we were in 2010 with several decades of pop and electronic and rock behind us, and it would be an insult to people's intelligence and open-mindedness to assume they couldn't cope with a record that tried to push the boundaries of what's possible to do a bit further. Primal Scream predicted some odd twenty years ago that albums of now would be more like iTunes playlists...

Unfortunately, record companies' greed and artist's fear of not succeeding, two things typical of our modern crisis days, give birth to what seems to be a never-ending string of inbred records indulging in cheap tricks, easy melodies and good old studio recipes we've been fed hundreds of times before. On top of being foul play, it is not my idea of forward-thinking and innovative music and the good news is, I don't seem to be the only one to think so.
 
What do you think about the current trends (nudisco  and deep house revival etc.) and how do you think these effected the global dance music scene?
I don't know man, and to be honest I don't give hype too much credit. I didn't even notice to be honest with you. I like a good tune, whatever label you may put onto it. Styles are only here to sort out the records in different sections so people can find them more easily in stores, right?
 
What do you think about your approach towards contemporary electronic music production? Can we say that 'Yes Is More' is the exact and efficent answer of this question?
Well I don't think anything, I just do it. I didn't mean to answer any question either. If anything, my record is more of a question than the other way round. Since pretty much all the music is electronic these days, including folk ballads, pop, RnB, the term "electronic" music doesn't make any more sense to me. I'm just trying to write good, honest music. Music that moves me. "Yes Is More" is a recollection of things that moved me, things

I wanted to share with people, and they can make these their own by associating them with their own experiences if they feel like it.
 
Don't you like and deal with electro as you used to do in the 'Retronica De Reve' days of yours?
I don't regret a thing, but as you have noticed I don't feel the need to do the same thing twice; once it's been done my curiosity pushes me to explore new territories. I'm not changing, just evolving permanently, like quicksands. It's the only way to stay alive and to surprise people... like, well, quicksands.
 
Do you have a favorite track in the LP? For example I love 'Tight' and  'The Feminine Man' track you did with Chloe. Or maybe there is a track with a special story behind which you would like to tell?
I can't chose one over the others, there are no "filler" tracks in here, all these pieces are part of the big picture and mean a lot to me. Nevertheless I chose to put a new mix of a track I did three years ago and that helped me achieving recognition by the scene at the time, when it came out on 12": it's "Confessions Of An English Opium-Eater", whose untouched 12 minutes sit right in the middle of the record, inevitably splitting the record in two.

Common sense would have ordered to shorten it to make it more "LP-friendly". But this track only makes sense when listened from a to z in its original length, so it was either this way or not putting it in the tracklist at all, which would have been a shame in my opinion.
 
What is the concept behind the art direction of the album artwork. Danton the equestrian?
It's more of an irrational obsession than a concept per say. I've started collecting everything horse-related for a little while for some reason: paintings, drawings, objects, clothes... I'll leave it up to the people. If anything, my music life has been closely linked to travelling around, going places and explore so far. Isn't horse-riding the best, most natural way to do so? 
 
What do you usually do, when you are not having a gig the following night or when not doing music production?
I do quite a bit of photography at the moment, and had my first couple of exhibitions in London and Paris a few weeks ago. It's a great source of inspiration. So are the people I love, with whom I try to spend as much time as I can, since DJing and producing can be quite a lonely affair at times.
 
Do you like London's weather? What is the worst thing you hate and the best thing you like there?
Weather.. It's all up there in your head I think! I kind of got used to it, even though I'm missing the clear blue skies and the warmth typical of my native South of France every now and then. Good news is, here in London we make the best of sunny days by rushing to the park and sporting swimsuits whenever possible, ie. when temperature is above... 19 degrees! Bad weather tends to get people together though, they gather up and warm up in pubs to forget about the rain and cold.
 
Do you still wear a tuxedo in your live shows! And when will you come back to İstanbul? Maybe you don't know but yours was one of the best ever performances the Indigo club has seen!
I'm still fooling around with clothes, yes. I still wear a tux, but I can now also be a sailor, an all leather-wearing cocky rockstar... Whatever comes across my mind and I find funny is good enough. I really liked that Elvis-style white tux that french fashion designer and dear friend Agnes B. lent me to perform on TV last december! It made me feel like a virgin who knew one thing or two...
 
What about your future plans? what is in your mind in terms of musical and personal career?
I live on a day-to-day basis so I don't think about it too much. All I know is that I've got more places to go, more love to give, more music to share, and more people to meet and have a hell of a good time with!


Interview: Christopher Çolak
17 February 2010

Maayan Nidam or formerly and still known as Miss Fitz is one of the worlds most talented and unique female producers. Unsurprisingly residing in Berlin and producing the most delicious and filtered minimal house & techo music around, she is also the real gem taster where she everytime blends them in her different sets.
We were lucky to have her for nearly a week in İstanbul for her two gigs where she will also be bringing all her secret gems with her and will led us dance and think about good music once more.

I was also very lucky to ask her the questions in my mind since I had her debut promo and now I am very pleased that I will be listening to her nice set in 11:11 this thursay night.

This was also one of the most interesting interviews I ever did in my editorial history. We were both in the same city and this digital age led us to do this via mail and while I am writing this paragraph, she is probably drinking her 11th shot and playing her 13th best kept secret first time in İstanbul at the Vesvese party in Otto.
Here you go with my Maayan Nidam interview before we chat and dance together at 11:11 this thursday. Maybe we add up here later on!


You will come to play in istanbul very soon so, firstly I would like to ask about your knowledge about the city and scene here? What are your expectations?
In recent years Istanbul has a growing image as a cultural on the verge of trendy center. I'm pretty sure the Old still holds the ground well so I plan to visit tea gardens & Turkish baths but I'm also really looking forward to check out the new music scene everyone's talking about and maybe check some contemporary galleries. Just in case I'm bringing 2 batteries for my camera.

What kind of a set should we expect from you?
As you probably already know I'm pretty diverse in my sets. At times I play straight up techno & House tools, but recently (and more so since the RA podcast) I get booked for parties that offer a variety of styles. The Vesvese party is like the later one so I guess the emphasis would be more on cool cool songs & sweet harmony. From my experience these kind of parties end up having a very laid back vibe and a lot of sexiness in the air. Maybe it's the slow tempo or maybe it's the the soulfulness, I don't know. whatever it is, it's working out nicely.

What about you being performing under your real name after a long time reputation as Miss Fitz? I am curious why did you change your stage name?
Every DJ had kind of a 'teen-name' which is always something kinda silly that fit the rebellious edge but after a few years became a secret you don't want to be mentioned in an interview. MF is my 'teen-name' and as much as I'm a big fan of goofiness, I think it's done & doesn't really represent me anymore.

You currently reside in Berlin but you are originally from Tel Aviv right? I think that you are currently one of the best female producers around with a really enhanced and supreme sound. How was your musical path and how did you and are you improving yourself during this lifelong journey?
I grew up in a music loving home. The radio was always on, my dad had this amazing sound system from the 70's and an elegant collection of Rock records and my older sisters would bring home from school cassettes with 'new underground shit'. We all played guitar & piano and since it was such a natural thing I never considered myself a musician, this was just something I was doing. When I was younger it meant the world to me, I had no doubt there's no life without sound. But now, after giving the dream opportunity to express myself through music and travel the world, sharing my records with loads of people I never met before, I feel like the understanding of what a certain groove can create in a certain space is important but things don't begin & end in the club so there's a need for a deeper understanding of what's going on. This is why I put my time in learning about the world, our planet, people & philosophy as well as exploring new music & all sorts of self expressions you can find on the street or online.

And with your forthcoming EP from Freak' n Chic called 'A Turnaround'  you are really improving your sound scape further. Could you please talk a little bit about the creation process of the tracks in the EP, especially for my favorite in the EP, 'The Road To Recovery'?
The past year or two I've been experimenting in the studio non stop trying to figure out things more than actually making music so the tracks have a lot of recordings I made (vocals, percussion, bass) as well as my all time favorite sampling. I try not to use too many elements but instead duplicate them and pass them through loopers, filters and other effects. For this I use quirky guitar pedals or classic echo effects. The road to recovery is as it sounds, a track that was written at least 5 times in different versions and eventually stripped down of a bunch of elements to became a more solid techno tool.

What inspires you on the writing process?
Guys. Most times when I go to the studio it's like going to the psychologist, and as romantic as I am, we talk about love till the hour is done. Other than that I guess everything inspires me. People I meet, tracks I hear in a party, an awesome pair of shoes... But I will absorb it, let it sink in & come out when the time is right.

What equipments, hardware and software do you use while producing?
Like I mentioned before there's a variety of instruments & machines. The only thing that unifies them (aside for an old synth I got 10 years ago) is the compact size. The percussion I collect as I travel around from markets & street bazars so they fit my backpack if not my pocket. Most my synths were made for bass lines & easy to use (& carry) to live shows. As for the effects, the weirder the better!

What other labels and producers do you like these days?
It's been edit-galore year so labels like Jisco & Super Value come to mind as well as everything Rush-Hour has something to do with. That mentioned, Tevo & Rick Howard & Nebraska are ones to take up room on my record shelves. I'm also following Uzuri & artists like Lerosa, Four Tet & Anton Zap on the deep side & Ben Klock on the techno side. On the listening-music side there's The Bad Plus, Fink, Tindersticks, The XX & OK Go.

Did you started working for your second LP after your debut, what other plans and releases do you have forthcomingly?
I would love to make another LP, it's been on my mind since I finished the first one. However, I like taking my time & not rush into a premature album so till then, no news. I just had 2 EPs out at the end of 2009, one as Laverne on Raum..Musik & one under my name on Perlon. This week the aforementioned EP on Freak n Chic will come out & in the spring Wolf+Lamb will release a 4 track carrier called 'Greatest Tits'.

Where is your best clubbing spot both personally clubbing and performing?
For both clubbing & spinning I don't have a real favorite. Good parties happen in fancy clubs as they do in shit holes. Some times it just clicks and no matter what you would do it's gonna be fun & full of good vibes.

What ingredient in electronic music is the most indispensable for you?
Bass. That's what it's about no? I think the groove lives in the bass.

Can you tell us a secret of yours?
Of course! Right after you get me 10 shots of Vodka.

Interview: Christopher Çolak
23 February 2009

Avrupa ve Amerika hatta daha kesin tabirle Detroit-Amsterdam techno köprülerinin kurulmasında büyük katkısı olan Orlando Voorn Detroit Techno’nun saygı duruşu albümü olan W.A.R.M.T.H’ta da bir parçasıyla yer alıyor. 

Sırbistan ve eski doğu bloku ülkelerde yetenek avına çıkıyor, diğer yandan house müziğin diva’ları ve gerçek efsaneleriyle çalışıyor.

O, Orlano Voorn, techno’nun yılmaz işçisi ve ortaya koyduğu ürünler etrafta bulup bulabileceğiniz en iyileri. Artık bir efsane olan underground damarlı Night Vision ve yeni kız kardeş Divine isimli plak şirketiyle Orlando Voorn dünya denen gezegenin efsane techno’cularından biri. Özellikle Obama’ya ithaf ettiği ve onun ses kaydını aynen kullandığı “Yes We Can!” EP’si Orlando’nun nasıl bir sanatçı olouğunu çok iyi özetliyor. İşte Orlando Voorn’un geleceğe dair planları ve müziğin gidişatı hakındaki düşünceleri.

Şu günlerde neler yapıyorsun? Yakın zamanda yayınlanacak plakların var mı?
Subject Detroit’ten yayınlanacak “Diverse Similarities” adında bir EP’im var.
‘Crème de la crème’ house prodüktörleriyle çalışmış vocal house diva”sı Joi Caldwell ile de yeni bir EP’miz yayınlanacak. Ayrıca Wallshaker Music’ten yayınlanan “W.A.R.M.T.H” toplamasında “Face” parçasıyla yer aldım, Nice & Nasty’den de bir plak yayınlanacak.

Night Vision Records nasıl gidiyor, yeni release’ler  ile ilgili planların nedir?
Bir çok sanatçıyla konuşuyoruz. Şu anda Lee Holman ,Subotic ,Altroy ,Liferecorder  ,Stephen Brown, Rennie Foster, Martin Bonds ve Richie Brown gibi isimlerin yayınları olacak. Night Vision’ın en önemli özelliği gönülden undergrund sanatçılardır zaten.

Bir süre once tamamen farklı türlerle örneğin hip hop ile haşır neşir olacağın yeni bir label projesini de hayata geçirdin. Bu label konusundaki gelişmeler nedir?
Evet bu yeni label’ımın adı *Divine*. İlk EP’nin ismi “The Power of Beauty”ydi. İkinci EP ise yolda, ismi “Into Your Dream” ve Ollie Brooke feat. Nica Brooke imzası taşıyor. Albümde orijinal versiyon haricinde benim ve John Beltran’ın remix’leri olacak.  “. Plak ise favori adamım Mr K.Alexi’den “You R”. Şiirbel deep soulfull house müzik. Ayrıca efsanevi Maurice Joshua ve bir kaç ismin daha remix’leri yer alacak.

Techno’nun bu sezon daha da belirgin hissedilen geri dönüşü hakkında ne düşünüyorsun? Sence bu kalıcı bir durum mu yoksa sadece bir ‘hype’tan mı ibaret?
Bazıları iyi, bazıları kötü olsa da müzik sabit olarak yükselmeye devam ediyor. Bence techno’nun ve diğer her türlü müziğin geleceğini, bireylerin  aldığı eğitim şekli ve bireysel beğenileri şekillendiriyor.

Peki bir kaç ay oncesine kadar sadece bir laptop ve plug-in’le minimal techno yapan hemen herkezin artık deep house yapması hakkında ne düşünüyorsun?
Bence bu durum çoğunlukla yazılım endüstrisini elinde tutan ve şekillendiren yaratıcılarla ilğili.

Artık bir çok şen önceden proğramlanıyor ve bu insanları fazlasıyla tembelleştiriyor. Özellikle bilmiyor ve daha da kötüsü iyi bir akordun strüktürünü ve melodileri önemsemiyorsan. İnsanlar ürün böyle etiketlendiği için onun deep olduğuna inanıyor, pek çoğunun ‘deep’le uzaktan yakından alakası yok.

Bu günlerde hangi prodüktörleri ve label’ları beğeniyıorsun?
Artık belirli favorilerim yok.Sadece ürünün kendisine bakıyorum. Plak şirketleri için de aynı şey geçerli. Sadece iyi bir ismin olması her zaman aynı sonucu alacağın anlamına gelmiyor.

Genellikle nasıl parça yazarsın, ilerlediğin, izlediğin belirli bir yol var mı?
‘Freestyle’ çalışmayı seviyorum. Parçaları tek, tek ve ayrı ayrı yazıp sonuçta heyecanımı taze tutan yollardan ilerliyorum. İzlediğim belirli bir yol yok, ‘go with the flow’ her şeyi özetliyor. 

Mastering’i de kendin mi yapıyorsun?
Mastering’i değil ama premastering’I kendim yapıyorum

Techno ve elektronik müzik haricinde neler dinlersin?
Güzel olan her müziği dinlerim. Çok çeşitli müzikler dinleyerek büyüdüm bu yüzden prodüksiyonlarımda da olabildiğine çok yönlüyüm.

Amsterdam, Berlin ya da diğer metropollari çaldığın sahneleri ve bir turist olarak düşününce en çok nereyi seviyorsun?
İnsanların çaldığım müziği anlayacağı yerlerde çalmak isterim. Her yer olabilir! Etiketlemeyi ve moda trend’lerini sevmiyorum.

İstanbul hakkında neler biliyorsun- burada çalmayı ister misin?
Aslında bir kere Türkiye’ye geldim. Oldukça büyük bir festivaldi ama ortam fazlasıyla uyuşturucu odaklıydı ve hatta organizatörler insanları soğukta bıraktılar. Bird aha gelip düzğün bir set çıkarmayı çok isterim.


Röportaj: Christopher Çolak
26 Ocak 2009

Sadece müzisyen olduğunu söylemek ise büyük haksızlık olur. Daha sakalı çıkmaya başlamadan önce Detroit'in arka sokaklarında en iyilerle plak döndürmeye başlayan, sonra ise Warp Records ile yaptığı anlaşma ile tüm dünyaya kendini tanıtan Jimmy Edgar, yeni neslin heyecanla takip edeceği türden bir moda ikonu gibi. Son günlerde moda fotoğrafçılığına soyunan Jimmy Edgar kendi deyimiyle 'Fütüristik bir Prince Makinesi' gibi.

Müzik yapmak için moda tasarımı eğitimini yarıda bırakan Jimmy Edgar hiçbir zaman sanat ve yaratıcılıktan kopmadı. Hacking'ten de. Çok iyi bir programcı olan Jimmy'nin yaptığı şeyler sansasyonel, fazlasıyla kavramsal ve insan üstü.

2012'de kıyamet koptuktan sonra geride kalanlar için bir yol çizmek ve onlara ilham vermek istediğinden mi başlasam yoksa yeni albümüne harcadığı çabadan ya da NY'daki jet set partilerde devirdiği çamlardan mı…

Jimmy Edgar gerçekten hala ilk Warp günleri kadar ilginç ve özellikle yeni denemeye başladığı stiliyle çok büyük ses getirecek. Vocoder'ıyla klavyesini birleştiren ve şimdiye kadar dinlediklerimizden daha farklı bir müzikal formatla yeni albümünü kotaran Jimmy Edgar'ı ilerleyen yıllarda da yeni teknolojiler ve sanat projeleriyle birlikte anacağız.

9 Ocak akşamı Ghetto'da canlı olarak sahne alacak bu adamı kaçırmayın. Çünkü bir dahaki sefere belki bienal'de bile karşımıza çıkabilir. İnsan Neyle mi yaşar? Bu sorunun cevabını Jimmy Edgar'dan daha iyi kim verebilir?

Bugünlerde neler yapıyorsun, yeni release'ler yolda mı?
Evet hem de bir çoğu! Şu anda bir sürü plak şirketiyle birlikte çalışıyorum, en önemlisi ise üzerinde bana ait kan, ter, göz yaşı ve spermlerin olduğu “Deeper” albümüm için baharda yayınlayacağım bir label düşünüyorum, belki bedava olarak da yayınlayabilirim! Citinite ve No19 için yeni plaklar var. Hypercolour'dan “Be There” EP'si.

Items & Colors/Minus benim “Funktion” isimli single'ımı yayınladı. Magda Fabric mix CD'sinde “Beat Squared” isimli parçamı kullandı. İspanyol iki yeni label Semantica ve Tracy Recordings için sınırlı sayıda basılacak remix'ler ve parçalar yaptım. Gerçekten artık ben bile takip edemez oldum.

Unutmadan en önemli olaylardan biri de Aux88'in  'Mad Scientist' albümünden yeni bir EP benim bir remix'imle yayınlanacak. Şimdiye kadar yaptığım en iyi remix'lerden biri çünkü yeni Detroit stilimi gözler önüne seriyorum. Müzik dışında ise Detroit'te sergilenecek karışık teknik tuvallerim üzerinde çalışıyorum, ayrıca Los Angeles'lı yetenekli tasarımcı Brian Lichtenberg için moda fotoğrafları çekiyorum.

Citinite'tan, sonra oldukça underground bir electro label'ından, hemen ardından ise Minus'tan bir plak yayınladın. Özgür olmak ve hiç bir plak şirketine bağlı olmak istemediğin için mi böyle bir yol seçiyorsun?
Bunun sebebi egoist olmam. Aynı anda bir sürü müzik üzerinde çalıştığım ve hepsini de yayınlamak istediğim için. İşlerimle gurur duyuyorum ve yayınlandıkları zaman beni parlatıyorlar. Her zaman bir çok label ile çalışacağım. Artık sadece Warp için çalışmıyorum. Label'lar artık benim gelecek planlarımda yoklar çünkü artık para kazanamıyorlar. Eskiden bütün iş olabildiğince parça ve remix yaparak bunları yayınlayıp para kazanmaktan geçiyordu, şimdi ise durum değişti.

Artık kimse müzik satın almıyor. Takdir edildiğim, saygı gördüğüm sürece bununla bir problemim yok. Bu aşkı ve sevgiyi kesinlikle beni sevenlere geri vereceğim. Hayranlarımı aşığım olarak görüyorum. Onları müziğimle âşık ediyorum çünkü gerçekten müzik bence seksüel bir çekim ve titreşim barındırıyor içinde.

Moda ve tasarım konusunda hala aktif misin?
Sadece fotoğraf. Artık eskisi gibi moda tasarımı ile ilgilenmiyorum. Çok tüketim odaklı bir alan ve artık yapacak başka işlerim var. Örneğin diğer tasarımcıları benim hiç yapamayacağım kadar iyi tasarımlar yapabilecekleri alanlarda faydalı hale getirmeye çalışıyorum. Bunu moda fotoğrafıyla yapabileceğimi fark ettim ve bu alana yöneldim. Şu anda hikayelerin fikirleriyle, mankenlerin yüzlerindeki ifadelerle ve pozlarıyla oynayabiliyorum ve bu şekilde tasarımcıların yeni şeyler yapmasına yardımcı oluyorum. İşlerim kesinlikle sanatsal. Reklam fotoğrafı çekmiyorum.

Müzik haricinde neler yapıyorsun?
Herşeyi! Çünkü uyuyamıyorum. Etrafımdaki pek çok insan gibi hiper aktiviteden muzdaripim. Bunu nasıl kullanacağımı hala bilmiyorum. Son olarak bir filmde çalışıyordum mesela, moda fotoğrafından esinlenen bir film. Günlük hayatta yaptığım her şeyi yapabileceğim bir sanat şekli bulmuş oldum sonunda. Bazı sahnelerde tablolarım var, süper modellerle çalışıyorum, seksüel çekim ve senaryo parçaları, uyuşturucular, müzik ve ses tasarımı, ayrıca diğer grafik tasarım işleri.

Şu günlerde nasıl müzikler dinilyorsun peki?
Müzik dinlemiyorum desem? Cadillac'ımda bir Steve B tape'i var, onu dinliyorum. “Spring Love” gerçekten güzel bir parça. Onun dışında “Midnight Star“ kaydı da şu günlerde pikabımdan inmiyor.

Uzun bir süre sonra İstanbul'a gelecek olmak seni heyecanlandırıyor mu?  Bu sefer biraz daha kalmayı düşünüyor musun, çünkü artık burada da sanatsal anlamda heyecan verici gelişmeler oluyor...
Çok heyecanlıyım. İstanbul daha önce performans sergilediğim yerler arasında beni en çok etkileyenlerden biriydi. İlk ve tek sahne aldığım zaman mekândaki herkesten çok güçlü bir seksüel titreşim aldım. Ayrıca kadınların güzelliğine de hayran kaldım. Bu sefer gelişimde bir kaçını kenara çekip fotoğraflarını çekmek ve derin konular hakkında konuşmayı çok isterim!

Son sefer geldiğimde ben çalarken bir sürü insanın öpüştüğünü hatırlıyorum, bu gerçekten çok ateşliydi. Ayrıca o gece bir kıza da fena halde tutuldum. Sonra çok düşündüm o kızı. Ben çalarken elinde gecenin flyer'ıyla geldi ve benim yüzümün olduğu yerden kalp şeklinde bir parça kopartıp bunu ekipmanımın üzerine bırakıverdi. Kalbim neredeyse eriyecekti! Şimdi bu anıların tekrar yeşerebileceği ve o gece orada olacak tüm güzel kızların kalbinde aşk olacağını düşünerek kendimi hazırlıyorum.

Bu sefer canlı çalacaksın belki gece ile ilgili ayrıntılar da verebilirsin?
Seksi, tempolu, yenilikçi, taze, funky, vokalli ve sytnh sololu bir müzik. Sanki fütüristik bir Prince makinesi gibi. Senkronize kalp atışlarının dans edişi gibi.

Yeni disco ve deep revival hakkında ne düşünüyorsun?
Aslında neden bahsettiğini bilmiyorum. Trend'leri seviyorum ve takip ediyorum. Birileri “-trend’leri takip etmeyi sevmiyorum” dediğinde bunu çok aptalca buluyorum. Bence bunu söyleyen herkes cool görünmeye çalışan bir idiyott’ur. Gerçekçi olun biraz! Sevmediğim az şey var, tolere edemediğim az şey var. Her şeye bir şans vermeye meyilliyim ama bunun hakkında en katı fikirlerimi de söyleyeceğimden ve bundan hiç gocunmayacağımdan da kuşkunuz olmasın!

Gelecek planların nedir?
2012'den sonra başlayacak yeni çağda, oluşacak yeni medeniyete hayat vermek istiyorum. Sanatım ve fikirlerimle insanlara ilham vermeyi umuyorum!
 

Röportaj: Christopher Çolak
21 Aralık 2009

Ninja Tune’s latest signing Emika warms our hearts with her silky voice and crunchy melodies polished with Paul ‘Scube’ Rose’s dubstep rhymes.

“Drop The Other” is the first single of the new Ninja Tune artist Emika. Already a Berliner and close friend to Ninja tune veteran Fink andA us Music crew MyMy, 2010 seems to be her year because she will release a debut from Ninja Tune and we are going to hear from her very much.

She is doing a kind of pop blended with electronic slices, the kind of a music we  really were seeking for a long time. And now we have Emika.

Could you please talk about your musical background and explain how you progressed into electronic music production?
I have an obsession with wanting to make, design and create. I like to persue the challenge of making my imagination real and tangible for other people. I remember the first moment as a child when I realised music came out of speakers and didn’t just exist in the air by itself.

This realisation was so captivating, I wanted to know how to make this happen. I began playing the piano age 11 or so, but this didn’t answer my questions. I had about how to make beats for example. I ignorantly invested in a mac and Logic and started putting ideas together using GM sounds 10 years ago. I decided to study Creative Music Technology at university so that I could spend 3 self-indulgent years devoted to finding answers to my questions. I wanted to develop the attitude needed to be a successful music producer.

You never concluded your vocalist caption and try it to blend it through your music. Is it a part of Emika's musical vision?
Yes totally. “Drop The Other” is a musing on all those moments when you realise you should have been more careful in making decisions and not made them based on momentary lust. I didn’t waste time trying to work out how to represent this with one word, I was too engrossed in making the groove so that I could record the next part and keep the vibe rolling.

There is also a pop influence too. What labels, producers and bands inspired you and which labels, producers do you like these days?
Danjahandz, Ben Klock, Mala, Modeselektor, Pinch, Milton Bradley, all inspire me very much. They all have signature production sounds and consistently make sophisticated unique music.

Where do you see or locate yourself in and around the music scene? Let's say can you define the music you do?
I choose not to define the music I make with words. I will talk about production techniques if the time is right.   make connections with other people connected to music that inspires me. These are the people I choose to work with and share my passions with.

What other stuff do you listen to other than electronic music?
The fat lady walking around in the apartment above me every morning, the crowd noise in a packed club over the music being played, the hidden meanings in conversations, the sound in my ears when I swallow. Right in this moment whilst typing this answer, I happen to be at my parents house and my dad is deleting images on his camera which has the most offensive beep sound I’ve heard in a long time. There’s loads of stuff to listen to other than electronic music, and lots of different ways of hearing.

How does a routine day of yours occur?
Caffine, vegetables, running, thinking, techno, software, planning, creating, smoking, working for Native Instruments some days. Making lists of things to do, attempting to learn 5 new German words each day.

You released a very good EP with MyMy on Aus Music. Could you please tell us how you got in touch with the Simple/Aus crew?
Fink from Ninja is a close friend of mine, post writing together he introduced me to MyMy who are friends of his. Lee and Nick (MyMy) are my direct music family in Berlin, they're super talented and very supportive.

What other/forthcoming projects will we hear from you?
My next ep titled 'Double Edge'.

How does usually an Emika track takes shape? Do you have a systematic way of working? Because I know you play piano too, so you should be good at chords and partitions...
It get struck with some form of inspiration, a hook, a riff, a word, a feeling, an idea I had from dancing in a club, a production technique I want to explore, and I go on a creative bender from there. I work obsesively until I feel satisfied. I go a bit coffee mad, and everything else gets put on hold. I don’t want to disclose my ways of working, but I can tell you that I never sit in front of my computer without an idea and manage to make anything decent. My time spent in the studio is the last step in realising my ideas.

How did the signing to Ninja Tune happen?
I sent them a track and they offered me a contract. I don’t think either of us thought it would come this far, it takes a lot of faith and focus to drive the project forward. I need to keep them inspired with new music and they need to invest a lot of time in my development. It was an ambition of mine to work with Ninja Tune as they have such a rich history in marketing unique music.

Are you happy with your first EP and album, Scuba's remix is really excellent and giving it for free is a bonus!
Sure, I only release what I like. There is a lot of unfinished rubbish on my HD's and thats where it will stay. Scuba is incredibly talented, I have Scuba days when all I listen to is his music, and I try and work out how its made. Luckily my analytical brain gets distracted by his vibe, it’s impossible to resist, and then all I can do is zone out.

Do you play live and what do you know about istanbul, would you like to perform here?
I love to play live and make loud sound. Playing a PA is the ultimate instrument for me currently. I use Maschine for playing beats, I sing and control real-time effects which abstract my voice. I have been following the music culture in Istanbul quite closely over the past 8 months as it seems to people like me, outside of the culture, that there is a lot of interesting developments particularly in the clubs. I would love to perform in Istanbul so that I could spend some time there experiencing the underground music culture.

Thank you very much!
Thank you for supporting my music!


Interview: Christopher Çolak
21 December 2009

Areainfo or better known as Ai Records is the label that even Warp envies, because of it's high-end electronic music productions and diamond valued limited artworks. Ai have always been on the upper side of musical fetihsism.

Can it be different? Jason Smith, the real founder of the label spends most of his time designing artworks for music companies and more than in his spare times he has built this underrated but legendary electronic music label. In fact this is the way he wants to keep up the 'business' because he really knows the habits of the music consumers and after all he pursues Ai Records with an amatuer will and excitement.

As it is his dream project, he takes his time compiling the right tracks from the right producers and he as much tries to achieve the same on the creative side. Look at The Third Man's Clarion Call EP. The artwork in fact is a medical illustration drawn by a German legend in his field. These important details make up Ai Records really big. Claro Intelecto, FZV, Yunx, Plant43, Sinner DC and The Third Man are only a few important producers that came up from the label.

Jason is a tough guy, and it is not easy to please him. But me also as a Ai lover, we are more than pleased to have such a lovely and precious label which we will tell about to our grand children while we are spinning those very limited copies of precious vinyl. Thank you Jason and please go on as far as you can, at least I promise to buy every vinyl you release, because Ai can't go wrong! Check the Ai website to see by your eyes.

In fact you are a graphic designer right? But you ended up a label owner as well and the label stuff takes most of your time usually. How Ai was born and then evolved?
I work as a designer, designing record covers for loads of different bands.  I run Ai in my own time, in between work, family and play so I have to plan releases in advance to make sure they run smoothly - that’s the theory anyways. Ai was born with three friends that set up the label in july 1999. Then a few years ago I took sole control. Being here ten years later,  surviving in the environment of file sharing and downloads is quite an achievement. Next year things will change for Areainfo Records. More on those developments next year.

What were you thinking 10 years before? What are you thinking now in terms of the vision and aspect of the label?
10 years ago electronic music was something new to me and very exciting. I never thought I would have a successful underground record label ten years ago. 10 years later the music industry is now driven by marketing departments telling you what's cool and what's hot. While the good independent labels are struggling putting out good music that’s really hard to find as a lot of good independent stores have disappeared in recent years. Areainfo Records will morph into what's needed to help the label run its natural course, while still remaining independent and underground, which I think is where the majority of good music lives.

Which signings and albums were very important for the label’s evolution and for you? Do you have a personal favorite?
I do think EOC is very underrated. And hes a really good guy. Like everyone still on Ai.  I like artists to grow and evolve on the label and everyone seems pretty chilled.

Ai is more on the dance side then it was on the idm side now. Is it a natural process, just like all other labels around?
It's a natural progression that’s not forced or intentional.

How has Ai’s relationship been with hypes and trends?
Personally try to ignore them. I do listen to the latest “HYPE” albums to see if they deserve the hype, sometimes they do, sometimes they don’t. I’m not keen on certain labels jumping from one-IN–sound to the next. There are a lot of labels that do this. Ai definitely doesn’t.

Ai is also a cult label well known with it’s highly limited coloured vinyls and very sophisticated artworks. You are one of the guilty men for this coloured vinyl madness. How do you think music and it’s packaging and how it is served is important for a release? What is your and Ai kind of perspective on this?
I love LTD beautiful things. And always want to produce these for other people. As someone else said about my labels releases: “Ai Records has succeeded in creating objects and not just products". This is important to me as I do work in the music industry by day. And I see and hear some things about the struggles and battles to sell music.

People are finding it harder and harder to sell music. But these people don’t understand that cutting packaging and making cheaper product has its consequences to the industries long term future. But there is a lot of people now doing beautiful special product and selling it direct and this will help keep this industry going amid all the doom and gloom.

What do you think about the current techno and disco revival? How do you predict this will effect other subgenres of electronic music?
I love old disco. This fascination comes from my youth when I use to listen to old Derrick May - reel to reel tapes from back in 88 – 89. (when I first heard detroit techno). These tapes did the rounds in my home town of crawley -  along time ago when guys like  Insync and Matt Cogger went over and crashed on his couch and borrowed these tapes.

One great example is -  he's got  the break of  “Life is a Jungle by Kikrokos”  and turned it into almost his own track by looping and looping it and cutting it up. It's still amazing now 20 years on.. These tracks offer something that electronic music lacks at the moment – soul and a vision of the future. As most proper Detroit techno and good disco had in abundance back in the day. I also remember going to a bleep43 night @ corsica studios and walking in and hearing IF playing disco and I never moved from that room till he finished. Very impressive.

How will be Ai’s strategy in the forthcoming days in both digital and physical music industry?
It’s ever changing. But I really don’t want to go purely digital as I feel that its a cop out. It’s too easy to release a lackluster digital release cause you can and it costs nothing to do. That’s why the industry is in the shit it is. As for a physical releases its a financial gamble and not a cheap one at that. If it doesn’t sell you loose money so you have to believe in it with all ya heart.

You also have a sub label called RUR, a very secret project. Lot’s of aynonymous releases. Is it something related with liscensing or keeping beeing underground?
Just something I wanted to try as an experiment  and it seems to be working. I got a lot of shit off people from forums for this in the beginning but it seems to have grown into a great success. Sometimes I think people don’t like change or something different but its worked well.

RUR is a reaction to the music industry I work in. People are obsessed by names not by the music and to me it’s always JUST about the music. If  people don’t know who it is there listening to, its like their entering into something unknown and exciting. Next year I will be doing more RUR releases.

What are the forthcoming release projects? Will we see new signings in the new year?
Theres one more special 10 year anniversary release being made now. Ai001X. Then we will see what the future brings. I’m always listening to the next project planning and thinking ahead. At the moment im listening to some new Plant 43 tracks that are killers. For a project next year.

What about an Ai label night in Istanbul?
Sounds like a good idea, more people should put on Ai nights. I’m trying to organise a big 10 year party in London at the moment but if anyone wants to contact me in Istanbul regarding a party /venue etc. that would be great. Takes quite a lot of cash and organising big parties abroad so it there’s a rich Ai fan out there. You know how to contact me!

What do you know about here?
I need to be educated.

Lastly what will you say to Turkish Ai fans?
Çok teşekkür ederim, görüşürüz!

Interview: Christopher Çolak
02 December 2009

One of Belfast's biggest talents, Phil Kieran still resides in the city to keep up with his family and friends, not as most of the others do in Berlin or other metropoles. His sounds continue to develop on various projects and he just found some more time to release his debut from Cocoon Recordings where he has been releasing some top notch EPs during the past years. He is also about to finish his new Alloy Mental album in the forthcoming year and still hardly working on some new and fresh music for the fans. 

His debut "Shh" voyeurs nearly all of Phil's talents and areas of interest. He is into 'anything' you would say but he is fond of what he is doing really. He is one of the best and most sophisticated / hard working producers around. You can find only a few like him who are able to work on multiple projects  simultaneously.
He was working on a soundtrack with David Sylvian lately and these days he wants not to remix but to produce instead. While being crazy busy with his touring schedule, he found some time answering my questions about his debut and life these days.

How long did it take you to finish the album?
About a year, I started by making a special sample library, which took about one month, then just got stuck in, I had the pleasure of seeing Kraftwerk live at the beginning which was great fuel for the mind and soul.

There is a full spectrum of genres and technics in your debut. Do you have a favorite track or while doing which track you enjoyed the most?
I think my favorite tracks would be "Playing With Shadows" and "Bend It Bend It My Dear" not the tracks that other people maybe pick up on, it's just I felt like I was pushing myself hardest to develop a sound which I felt would be new to me. I enjoyed making all the tracks, infact the album was so much fun to make, it's the most creative I have ever felt.

What about your first sweetheart among all those genres?
Well I think you mean what was my first influence? I look back very fondly on my teenage days listening to Autechre and Warp Records,  then moving onto Basic Channel records, they are my best memories of music when I was younger. I guess you could call it IDM or when I was younger we just called it "Intelligent music" or just "electronica ".

Can you tell us 2-3 records that changed your life, vision, mind?
There are so many, I always mention how "Screamadelica" changed me from listening to the Pixies and The Smiths to listening to DJ mixes by Andrew Weatherall and that was the start of it, it was a turning point as it was for a lot of people at the time, it made rave music seem ok and interesting and not just vicks and glow sticks. I love old Brian Eno records, post punk stuff, New York disco etc., I don't like putting to much emphasis on one record as so much music pushes the right buttons for me.

What are you doing these days other than music?
Nearly all my time goes into music apart from that I like to spend time with my family, I have a very young daughter, and I enjoy time with them and friends. I also like running lots, trying to run a marathon. I like exercise a lot, good for the mind.

You did the soundtrack for Steven Soderberg film  "The Girlfriend Experience" with David Holmes. Was it your first soundtrack experience and how did it go?
It was and it was great fun just doing something different, we worked on the music for that in the middle of doing my album so it was a welcome break, it's David's soundtrack really, I just worked with him on it. Was great to work in a new way and find new ideas, very inspiring.

What other release and remix projects do you have forthcomingly?
I try not to do remixes, but I've agreed to do a remix for Hotchip as they are doing one for my album. I'm working on about 10 or 11 new tracks, getting some singles together, the focus for the singles will be music for clubs and DJs.

I am also curious about the debut being released from Cocoon Records. How did it happen?
Well, I think Sven was playing "Skyhook" lots and then Pauli for the label got in touch with me to see if I had any music, so we started with putting "I Think I'm A Monster " on the Cocoon compilation, then we done 2 more singles, "Missp" and"Wasps Under A Toy Boat" so it's seemed like the next step to do an album, I really wanted to do my first album, and it was great to get Cocoon to release it.

Why the name “Shh”? Do you want people to shut up?
Ha! No not at all, it's bases on my influences for the cover, I wanted something stripped back for the cover, I was influenced by Bauhaus art movement, 20th century, modernism, and also wanted it to feel futuristic, I thought that reflected the music. I've seen a painting in the M.O.M.A New York called "Oof" by Edward Ruscha, very simple. I wanted something like that for the cover, but changed the letters to another sound, So I chose "Shh", the designers came up with the rest of the design concept  after i gave them a mood board, was really happy with what the achieved.

Wonky bass, guitar riffs, pumping kicks... Do you have something in terms of your ingredients for your productions that you in each case never give up with?
I think I just try and get a feeling out of the music I want and I just keep workin' until I get it. My favorite synth is the Imposcar, it's so good for bass, and I just mess around with a few others to get the sound I want.

Are there any movement on the Alloy Mental side?
Second album is half finished, so we might get it for 2010. Fingers crossed, I want to get some singles finished and then I will get onto the Alloy Mental project.

Do you reside in Berlin or do you still have connection with Belfast?
Always Belfast, It's just my home, Berlin is a great city but here in Belfast is where I have so many good friends and family, I'm not sure I can get them all to move.

Where do you think is the best place for clubbing these days?
Berlin is always good anytime I've been, but all big cities like London and Barcelona have cool things going on. 

What do you think about the dijital sales era across the suffering of vinyl?
I love vinyl, but no point in fighting things, I try to stick to using Aiff files or WAVs, MP3's can sound really bad. I'ts just the age we are in and that's the way it's going to be.

You are a very busy man. How do you keep up with all those business?
Not sure, just try and keep at things, I'm very motivated, but things never seem like works, I love getting up in the morning and getting stuck in, (as long as I have not been to the pub) I don't see what I do as work, so I'm always very excited every day about getting started in the studio.

What do you know about İstanbul? Would you like to play here?
Not enough, never been and would love to go! It's been one of my aims to get to Turkey if I go for a gig some time I might take a holiday as well and get to look around, hopefully soon!


Interview: Christopher Çolak
30 November 2009

Estroe's sound is always emotional and always dreamy. Rotterdam residing DJane has a very smart sense for contemporary techno sound. Blending her atmospheric melodies with real catchy rhythms and pumping basslines, she really creates one of a kind 'Estroe style' which is really one of the best things you can hear these days.

Connaisseur could not resist to her amazing productions and immediately moved her from Connaisseur Superieur, label's sister for newcomers to the main label and did not blink his eye one moment on releasing her debut full of diamonds.

Really Estroe's debut "Elemental Assets" has really good tracks like the recent hit "Driven" or already an Estroe classic "Passionate Timidity". She released one of the most inspiring albums of 2010. We will be hearing from her so much in the forthcoming months. I was lucky that she found some time answering my questions just before her gig at Cocoon Club in Frankfurt. And I am really hoping to see her spin live here in İstanbul very soon.

How long did it take you to come up with this fantastic debut?
It  took me 1.5-2 years from beginning to end, Connaisseur made the suggestion to release an album and it took some time to produce the tracks, make the artwork, promotion etc.

What about signing to Connaisseur, you are their artist and your debut also is released from Connaisseur. How did you get in touch with those guys?
At some point when I felt a little bit secure about my productions, I just emailed them because I liked the label so much. After sending some material, Connaisseur decided to release "Driven" on Connaisseur Superieur, the sublabel they use for newcomers.
Since then we had good contact and I did some releases, with ZoeXenia together and on the Connaisseur CD compilations.

How did you select and decide the tracks in "Elemental Assets"?
We already had a few tracks that were a bit too deep or to slow to be released on a 12'" and after selecting those I just produced more tracks around that. Keeping an eye on the balance between the track. There are some tracks for the dancefloor but also for listening at home.

Do you have a favorite track in the LP or a track with a special story behind?
One of my favorite tracks is "Late Night Thinking" that I made in one night when I was in a moody wintermood. But there are stories about almost all the titles. "High Maintenance" is about people who find me sometimes "High Maintenance", "Inspirited Away" is like a word joke about being inspired and being spiritual. And "Flirtatious Concubine" came up after my great time in Japan.

What other releases or remix project are you working on?
At the moment I'm working on a remix for Francesco Pico, my fellow Dutchman and friend. But in the near future there will be a release on my own label EevoNext from Tim Wolff where I made a remix of. And a remix for Oliver Liebs' Solieb. I have to make new productions as soon as I have time for it.

You are on tour now, how are the feedbacks so far?
The feedbacks are good, it's nice to travel around and people are very friendly and open everywhere. The past weeks i've been to Italy, Romania and Russia and all bookings were very nice. This weekend is extra exciting because of the official releaseparty in the Cocoon Club in Frankfurt.

Your sound is so melodic. A fine blend of Dutch perspective. What are your influences?
My influences…so hard to tell. `But I do listen a lot of ambient music so maybe it comes from that?

How usually do you produce? What makes you go to the studio and dig for sounds in your mind?
I just feel an urge to make music, when I don't have the chance to make music I get restless. It's like therapy or sports. I feel very thankful since I live from my music that I have the opportunity to spend time in the studio. Although there is never enough time, the label,DJing and my promotion consumes a lot of time. I just sit down, fool around with a sound or a baseline, a string or atmosphere and built further from there.

What are you listening these days other than electronic music?
I don't listen much other music then electronic… I feel a bit ashamed. I do like Coldplay and I've been to a concert of Massive Attack recently but generally I like to listen to quiet ambient stuff, like the soundtrack from Solaris for example.

You are in the scene for so much time now but it is only 4-5 years that you have been producing. Was it a natural process or do you like DJing more?
I like both. I feel like a fish in the water behind my decks but during the week I really like to produce. It's a good combination although sometimes my head goes crazy with the overkill on music. That's why I like the silence at night. After DJing for some years I was just curious if I could produce music too, it was a nice challenge and I wanted to know everything about it. I never would have expected to come out with an album at some point!

What will you say about the disadvantages and advantages of being a female DJ/producer?
Nothing, I'm just a DJ/producer, nothing special about being female, for me it's completely normal.

What are your future plans regarding life and your musical career?
I hope to continue to be able to live from my music. I hope to visit more countries to dj and I hope for interesting releases and remixes and corporations.

What do you think about techno's current position and hard techno likely to strike again?
I don't really have an opinion about it, I wasn't really aware of it? But everybody should play what they like. I myself played banging techno for a few years and am not afraid for some decent techno, as long as I don't have to listen to it for hours.

What about your new and fresh label Eevonext? You are releasing real inspiring mint music!
Thank you! But it's been there for a while! It's not that fresh! We are with three people running the label. It started as a follow up of Stefan Robbers label Eevolute, a well established label in the 90's. Now we bring a combination between decent elegant techno and modern influences. We release music from artists like Future Beat Alliance and Artbleek, but also like to welcome newcomers like Tim Wolff. Every release one of the three of us makes a remix.

What do you know about İstanbul, would you like to play here?
I've visited İstanbul two years ago and really liked it, would love to play there sometime!
I was almost there last summer but there was something wrong with the organization.

Interview: Christopher Çolak
10 November 2009

Deniz Kurtel NY’un göbeğinde tüm Wolf+Lamb ekibiyle beraber yaşıyor. Sürekli müzik yapıyor ve parçalarını Seth Troxler, Jamie Jones, Gadi Mizrahi, No Regular Play ile paylaşıyor, onlarla partiliyor ve müzik yapmadığı zamanlarda ise ilk göz ağrısı sanatla ilgilenmeye devam ediyor.

Daha önce interaktif heykeller yapan ve bunları Burningman, Communikey, Horizons, Love's Secret Domain ve Rabbit Hole gibi bir çok galeride ve festivalde sergileyen Deniz Kurtel 2005 yılından beri Willamsburg’deki Marcy Hotel’da gelenek haline gelen Wolf+Lamb partilerinde performans sergilerken, birden kendini elektronik müzik yaparken buldu. Bir buçuk yıldan fazla süredir elektronik müzikle haşır neşir olan ve görünen o ki bu alanda fazlasıyla yetenekli olan Deniz Kurtel dinleyenleri şaşırtmaya devam ediyor. Özellikle ilk EP’si Whisper’daki “Fall” isimli parça neden onu bir çok insanın erkek sandığını açıklıyor.

Hala büyük ölçüde önyargıyla bakılan DJane’lerin ve kadın prodüktörlerin aslında doğru alanlarda ilerlediklerinde neler yapabildiklerine ve yapacaklarına çok güzel bir örnek Deniz Kurtel. Özellikle de Bloodymary, Estroe ya da Dinky gibi isimlerin albümlerinin yayınlandığı dönemde böyle bir prodüktör hakkında konuşuyor olmak daha da güzel.

Crosstown Rebels etiketiyle yayınlanacak debut’sünün öncesinde büyük çıkış yapan yeni label’lardan biri olan Wolf+Lamb’den oldukça iyi bir EP’yle karşımıza çıkan Deniz Kurtel, Türkiye’nin adını bir kez daha dünya elektronik müzik arenasına hatırlatacak. Kendine özgü sound’uyla kısa sürede hatırı sayılır bir hayran kitlesi edinen Deniz Kurtel bir aksilik olmazsa şubat ayında yeni albümünü bitirip Wolf+Lamb ekibiyle turneye çıkacak. Kim bilir şu anda kesin değil ama belki onu İstanbul’da canlı bile izleyebiliriz.

Ne kadar zamandır  Brooklyn'desin, orada neler yapıyorsun?
Yaklaşık 7 senedir Brooklyn'deyim. İlk olarak okul icin gelmiştim. Okuldan sonra birkaç sene LED enstelasyonlarım ile uğraştım. 1.5 senedir de müzik ile uğraşıyorum.

İlk dinlediğin elektronik müzik plağını ya da albümünü hatırlıyor musun? Şu sıralar neler dinliyorsun?
Depeche Mode'dur herhalde. Şu sıralar daha cok arkadaşlarımın yaptığı ve çaldığı müzikleri dinliyorum. Gadi ve Zev (Wolf+Lamb), No Regular Play, Le Loup, Nicolas Jaar, Soul Clap, Seth Troxler, Jamie Jones...

Sevdiğin plak şirketleri ve sanatçılar hangileri?
Wolf+Lamb, Crosstown Rebels, FXHE, sanatçılardan bazıları ise Seth Troxler, No Regular Play, Tensnake, Cassy, Metro Area, Erlend Øye, Larry Heard, Omar-S, Moodymann, J Dilla…

Elektronik müziğin güncel konumu hakkında ne düşünüyorsun?
Cok geniş bir soru, ama ilk aklıma gelen birkaç sey; dijital alanda sonsuz bir arz ve talep olmasına karşılık plak satışları malesef gittikçe düşüyor. Benim gözlemlediğim kadarıyla çoğu şirket için plak üretimi kendi başına bir kar kaynağı olmaktansa daha çok bir söylem, söz konusu parçalara böyle bir yatırım yaparak gerçekten arkasında durduklarını gösteren ve dijital satışları destekleyen bir promosyon aracı haline gelmeye başladı, (en azından underground müzikte).

Peki sizin oralarda şu sıralar neler oluyor, konuşuluyor?
Biz Brooklyn'deyken zamanımızın çogu yaşadığımız bina (the Marcy Hotel)'de geçiyor. Birinci katta Gadi ve ben, ve bazen Zev, üst katta Wolf+Lamb'in diğer sanatçılarından Greg ve Nick (No Regular Play) yaşıyor. Genelde müzikle uğraşıyoruz ve yaklasık ayda bir düzenlediğimiz partiler var, kısıtlı bir yer durumumuz olduğu için partilere gelen insan sayısı kontrolden çıkınca bazen ara vermemiz gerekiyor. Wolf+Lamb bu yaz turlarına başladılar ve önümüzdeki birkaç ay coğunlukla Avrupa'da olacaklar, ben de birkaç ay sonra tura başlayacağim için büyük ihtimalle Şubat'a kadar İzmir'de ailemin yanında olacağım, albümü bitirip canlı show'a hazırlanırken. Bu yüzden şu aralar eskisi kadar Brooklyn'de bulunmuyoruz.

Wolf+Lamb'le nasıl kontak kurdun? Süreci biraz anlatır mısın?
İlk partilerinden birinde tanıştık ve o günden beri beraberiz. İlk tanıştığımız sırada ben henüz okuldaydım. Daha sonra, LED enstelasyonları yapmaya başladıktan sonra Wolf+Lamb partilerinde işlerimi sergiliyordum, daha sonra müzik yapmaya başladım ve şu sıralar katılımım daha çok müzik şeklinde.

Kubickle T Bar'daki parti nasıl geçti?
Çok güzel, üst katta oldu parti, alt kata göre daha sempatik ve rahat bir ortam, ses sistemi o kadar iyi olmasa da atmosfer gerçekten çok güzeldi. Wolf+Lamb turlarına başladıklarından beri çaldıkları müziğe en iyi tepkiyi Londra'da aldılar.

Müzik yaparken nelerden ilham alıyorsun?
Söylemek zor, ama duyduğum müziklerden farkında olmadan mutlaka ilham alıyorumdur.

Genellikle izlediğin belirli bir yol veya süreç var mı?
Başladığım bir parçayı illa bitirmeliyim diye uğraşmıyorum. Bir parça üzerinde saatlerce calıştığım oluyor ama bu süreç içinde bir anda o parçadaki bir sesten başka bir parça oluşuveriyor, onu bitiriyorum. Yarım kalan parçaları da belki canlı performansımda kullanabilirim diye saklıyorum.

Crosstown Rebels'dan debut'nü yayınlayacaksın. Gelecek projelerinden biraz bahseder misin?
Crosstown'da once N/A için yaptığım remix, ardından bir single, sonra şubat-mart 2010 civarı da albüm. Crosstown kontratım tamamlandıktan sonra Wolf+Lamb için müzik yapmaya devam etmeyi planlıyorum. Henüz bir canlı performansım yok ama şubat ayında çalmaya başlamam bekleniyor. Biraz stresli bir durum, ama bu çesit baskılar bazen iyi oluyor. Olmazsa da olmaz tabii, şimdiden bir şey söylemek zor çünkü öncelikle albümü bitirmekle uğraşıyorum.

İstanbul scene hakkında neler söyleyeceksin, belki NY ve diğer yerlerle de kıyaslayabilirsin?
2004-2005 arası bir seneye yakın İstanbul'daydım, onun dışında İstanbul'da bulunmadım, o yüzden bir şey söyleyemeyeceğim.

Normal hayatında müzik dışında neler yaparsın?
LED sanatı, başka sanat projeleri için araştırmalar yapıyorum, ailemle vakit geçiriyorum.

Parçalarının özel anlamları veya isimlerinin ardında hikayeler var mı?
Birkaçının var, bazen de içindeki vokallerden esinleniyor.

Yaptığın müziği nasıl tanmlarsın, sınıflandırmak veya anlatmak gerekirse ne söylersin?
Başkaları belli bir sınıflandırmaya sığmadığını söylüyor, ben de pek tanımlayamıyorum aslında, ama coğunlukla elektro özellikleri var diyebilirim, arada house tarzı olanlar da var, tam bilemiyorum devamlı değişiyor.

İstanbul'da her geçen gün daha çok kadın elektronik müzikle ilgileniyor, ama hala bu sayı oldukça az. Sence bu kadar az olmanızın sebebleri neler olabilir?
Coğu sektörde olduğu gibi bu sektör de hala erkek ağırlıklı. Kadınlara karşı hala biraz önyargı var, sanki beceremez, ya da becerse de yeteneği değil de dişiliğiyle bir yere geldiği yönünde… Belki bazı kadınlar için bu doğru olabilir, ama genelde böyle haksız bir tutum seziyorum. Beni şu an tanımayan coğu insan erkek zannediyor, erkek olduğumu var sayıyor, parçalarım için tebrik mesajı yazan ya da soru soranlar, ya da benimle ilgili yazılan bazı yazılarda bana erkek olarak hitap ediyorlar. Sonra da benimle tanışınca bazıları şok oluyor ve bu müziğin tamamını sen mi yaptın diye soruyorlar Bu tarz soruların kaynağı olan genel tutum bazı kadınların cesaretini kırıyor olabilir. Benim erkek arkadaşım Gadi bile, kız arkadaşının müziği olduğu için yayınlıyor diye konuşulmasından çekindiği için 1 seneye yakın hazır olan parçalarımı yayınlamadı ve ben Crosstown Rebels anlaşmasını yaptıktan sonra Wolf+Lamb plağımı yayınladı.

İstanbul'daki bedroom producer'lara tavsiyelerin var mı?
Hedeflerinin ne olduğuna bağlı. Ben çoğu insanın geçtiği süreçten farklı bir süreçten geçtiğim için bazı konularda tavsiye verecek pozisyonda değilim.  Müziğimi plak şirketlerine gönderme, DJ ya da prodüktör olarak ismimi duyurmaya calışma gibi çabalarım olmadı, ben daha çok hobi olarak bunu yapıyordum, etrafımda bir kaç tanıdığımla paylaştım sadece müziğimi ve bir kaç kişinin ilgi duyması sonucu yayınlanmaya başladı. DJ’liği ya da canlı çalmayı bile bilmiyorum, tavsiye vermek için bu alanda cok yeniyim yani. Tek söyleyebileceğim, belli bir sınıfa girmeye çalışmadan içinden ne geliyorsa ama ciddiye alarak, disiplinli bir şekilde yapmak, o şekilde değişik ve otantik şeyler ortaya koymak mutlaka yerini buluyor ve bu zamanın iyice kalabalıklaşmış endüstrisinde sanatsal olarak daha çok değer görüyor.

DJ sety yapmak ya da canlı çalmak konusunda planların var mı?
DJ set yok, canlı performansımı hazırlayabilirsem daha once de söylediğim gibi şubat civarı çalmaya başlayacağım.

Seni ne zaman İstanbul'da dinleyebileceğiz?
Emin değilim, şu an düzenlenen turda bildiğim kadarıyla İstanbul yok, belki seneye...


Röportaj: Christopher Çolak
09 Kasım 2009

Glasgow is the magic land for techno music. Soma Records of course is the engine and there are a lot of talented people doing real good music around that area. Soma also is the pot for new talents and youngsters to show how good and talented they are. But only a few are accepted to the Soma rooster and Harvey McKay is the brightest star among Glaswegian contemporary newcomers.

His sound is easily recognizable and very saturated. His productions sound like he has been doing this job for 15 years. Despite his very young age, he fastly has build a reputation for himself and his forthcoming album "Machine Make Noise" believe me will lead a storm in the techno arena. Already in my list for this year's best techno albums. I will also keep an eye and ear on him for his future releases on Soma. Here you go with the latest Glaswegian techno warrior Harvey McKay and his noise making machines.

You Glaswegians Is it the water or air that makes you go techno there or is it the scene and vibe?
Ha ha! Yeah must be something like that, the music scene is a bit of an institution up here. I think it has a lot to do with the Arches night club, and the nights like Pressure, Slam’s night.

 The Arches has a very distinctive sound, the acoustics lead to a very thumping and clubby sound. I really think that really reflects the music and sound that comes out of Glasgow.



So you like "Machines Make Noise". Since when? How did you first get in touch with electronic music and then started producing?
About 5 years ago. I took me a while, it was more playing about with it, a lot of hours, but not seriously . Then about 3 years ago I nearly got a track signed to a big label, and I thought hang on. But unfortunately that fell through, as my hard drive blew up and I lost the track! So I bought myself a monster Mac tower unit, and locked myself in a room for a year solid. And a year later Soma signed me up.



What were your inspirations at that time and now which labels and producers do you admire?
Going to see Slam at the Arches at the age of about 19 / 20, and thinking! I would not mind DJing in here.

 And labels like Soma, Kompakt so many more. As for producers, my mate Gary Beck is on fire right now, and I am not saying that cause he is a mate. Everything he touches turns to gold. Also really into Hermanez stuff, Mark Broom, Mark Henning, Guy Gerber. Though a lot of the tunes I play out are by relatively unknown artist to be honest. There is just so much talent out there just now.



What about the 'wonky bass' in your tracks, do you like dubstep? Are you influenced by other genres or kinds of music?
Don’t mind Dubstep, but not really got into as of yet, though I have heard some wicked dubstep tracks. As for influences, I am generally influenced by all the music I hear. Though when making music, it just seems to pop into my head and I get it down.



Do you have a favourite track in your debut? (For example mine is "Analog Freek")
Yes I do love the "Analog Freek", that track was literally the first hour I spent on my new moog when I bought it. So it was new gear time and really enjoyed getting that one down. But as for a fav, for me its "Laconic"! I really don’t get fed up hearing that one.

How long did it take you to conclude the LP?
About 6 months to write the tracks, but then about another 3 months editing all the tracks to really make the album flow and have a bit of a concept feel. I really spent as much effort and time putting it all together as an album, as I did writing the tracks.



How do you usually finish up a track, also do you master by yourself?
Sometimes depends on how the label works. I mastered this album.



How is it to be in the Soma rooster?
It's a nightmare! They are all a nightmare to deal with especially with that Dave Clark and Chris Lamb lol…

 No I kid , Its great there are all really nice, down-to-earth Glasgow boys. And I see them more as mates now. I get on with everybody. And it’s great to part of that techno institution I have been supporting as a clubber for so long. And also great to be part of such a respected label like Soma.



Do you both play live and DJ?
Yes I do both. I prefer to DJ, it's just great fun to spin some vinyl in a big club. But the live thing is great too, it also has a lot to offer in a different ways, and I have been having a lot of fun with it lately.



What is your tech rider?
DJing:
1210s Technics decks

Pioneer DJM 800 mixer
Traktor scratch with the vinyl

Korg Nano pad
Mac laptop



Live:
Mac laptop
Korg Micro Kontrol

Korg Nano pad


Would you like to play here in Istanbul? What do you know about here?
Yeah! I have got to see quite a bit of the world recently, and that been really nice playing all these places. I have never been to İstanbul and would love to come over. So any promoter fancy getting me over, get in touch.



What do you think about hard techno seeming to strike back? Do you think it will make it?
I fell its more a cool old techno sound, a bit more of a rough grimy sound. It is a lot slower that the older banging techno, therefore it has slightly different techniques of progression and building up. And that’s what separates it for me from the older banging techno. I find when things come back in; they never tend to come back the same. They always see to have a twist.



What are your future plans and are there any forthcoming remix or release projects that you already started working on?
Yes quite a few!! Got a remix coming out on Material Series, Mark Broom, and Mihilas Safras’ label. And also the Disturb The Bird EP out 16th on November, the album out on the 7th of December, and the Nightwalker EP coming out on Soma in January. And also string of EPs signed up for the summer, so there s a lot going on which is great.



Interview: Christopher Çolak
06 November 2009

Yıllardır piyasada adını duyuran Alland Byalllo nihayet "Brick By Brick" isimli çıkış albümünü yıllardır beraber çalıştığı Nightlight Music etiketiyle yayınladı. Sadece San Fransisco'da değil etrafta bulabileceğiniz en harbi müzik adamlarından biri olan Alland aynı zamanda Cordon Bleu diplomalı bir aşçı ve başarılı bir grafik tasarımcı. Genellikle albüm kapağından vokallere kadar plaklarını en ince ayrıntısına kadar nakış gibi işleyen Alland bu çalışmasının karşılığını albümüyle aldı. Techno camiasında büyük takdir toplayan albüm Alland'ın ne kadar yetenekli bir prodüktör olduğunu da gözler önüne seriyor.

Setlerinde house ve technno'nun hemen her alt türüne yer veren Alland işinin hakkını veren ve bunu gerçekten gönülden icra eden ender prodüktörlerden biri. Zaten röportajı okuduğunuzda anlayacaksınız. İşte karşınızda San Fransisco'daki efsanevi [KONTROL] partilerinin yaratıcısı ve aranılan adamı Alland Byallo. 

"Brick By Brick" albümünün söyleyecek çok şeyi var. Sonunda çıkış albümünü görmekten oldukça memnunuz, peki sen nasıl hissediyorsun ve şu ana kadar gelen tepkiler nasıl?
Herşey harika! Dünya benim müziğimi sevmişe benziyor. Basın, DJ ve hayranlar... Bu kadar iyi tepkiler alıyor olmak gerçekten harika. Ayrıca satışlara baktığımda hangi parçaların daha çok satıyor olduğunu görmek de heyecan verici. Mesela albümü yaparken daha fazla satacağını düşündüğüm parçaların satışları hiç satmayacağını düşündüklerimden daha geride. Benim için çok eğlenceli ve tatmin edici bir deneyim olduğunu söyleyebilirim. Yeni bir albüm daha yapmak için şimdiden çok heyecanlıyım!

Seni uzun zamandır tanıyorum ve bu albümü yayınladığın için gerçekten mutluyum. Daha önce office boy'luk, aşçılık ve grafik tasarımcılık dahil bir çok alanda çalıştın. Tüm bu deneyimin bir sanatçı ve prodüktör olarak sana katkıları olduğunu düşünüyor musun?
Artık ofis işleriyle alakam kalmadı. Tam gün işlerimin hepsinden 2007'de müzikle daha fazla ilgilenebilmek için ayrıldım. Senin anlayacağın artık para kazanmak için yemek pişirmiyorum. Şu günlerde daha çok seçtiğim bir kaç müşteri için grafik işler yapıyorum. Kendimi görsel olarak ifade edebilecegim sabit ve güvenilir işler yapmayı tercih ediyorum,
Çocukluğumdan beri müzik ve sanat hayatımın çok önemli birer parçası. Küçük şeylerden büyük güzel şeyler yapmak, en iyi bildiğim şey bu! Müzik, görel sanatlar, yemek... Bana göre hepsi benzer hedefler ve ödüller içeriyor. Eğer içine biraz aşk katar, tarihi ve standartları göz önünde bulundurur ve talimatları da harfiyen yerine getirmeyip biraz kuralları esnetirsen ortaya kötü bir şey çıkması bence imkansız. 

Yaşadığın yer San Francisco hakkında neler söyleyeceksin? Hiç taşınmayı, mesela Berlin'e yerleşmeyi düşündüğün oldu mu?
Evet bir kaç kez San Francisco'yu geride bırakmayı düşündüm aslında. Berlin beni bir çok sebepten cezbediyor. Öncelikle orada yaşam çok daha ucuz. Tanışacak harika insanlar, dinlenecek harika müzikler var. Ayrıca buradan New York'a alacağın uçak bileti parasına Avrupa'nın pek çok noktasına rahatlıkla uçabilirsin. Böyle bir sürü avantaj sayılabilir, ayrıca yaptığımız meslek özzellikle burasıyla kıyaslandığında Avrupa'da çok daha fazla kabul görüyor. İnsanlar yaptığın şeyi burada olduğundan çok daha fazla takdir ediyor. Son dönemde Tokyo'ya yerleşmeyi de ciddi olarak düşünüyorum ama sanırım biraz daha birikim ve planlamaya ihtiyacım var. Şimdilik buradayım ama yine de yaşlandıkça kendimi daha az buraya ait hissediyorum ve çok büyük ihtimalle ilerleyen yıllarda hayatımı burada sürdürmeyeceğim.

Çıkış albümünü uzun zamandır birlikte olduğun Nightlight Music'ten yayınlamış olman da sanırım oldukça doğal bir ğelişmeydi öyle değil mi?
Evet gerçekten de öyle. Ben de albümü etrafta dolaştırıp piyasa yapmayı düşündüm, pek çok insan da benden bunu bekledi ve yapmadığım için de şaşırdılar. Ama işin aslı ben böyle olmasını istedim. Bu proje her anlamda benim için çok önemliydi ve bunu kendi imkanlarımla hayata geçirmek istedim. Örneğin "Casual Sax"daki partisyonlar çok eski arkadaşım John Justers'a ait. Albümün tasarımı, içindeki vokaller, müzik, melodiler, etiket hepsi benim. Albümü bu şekilde kotarmış olmasaydım kesinlikle benim için bu kadar özel ve anlamlı olmayacaktı.

Albüm tam spektrum. Alland Byallo'nun sevdiği hemen her tat mevcut. Aynı bir şükran günü yemeği gibi. Ve şimdi kutlama zamanı öyle değil mi?
Aynen öyle! Gelecek sefer daha farklı türlere ve düşüncelere de açık olacağım.
 
[KONTROL] partileri nasıl gidiyor? Bu süraçte San Francisco'daki scene nasıl değişti?
[KONTROL] partileri hiç olmadığı kadar iyi gidiyor. Bu haftasonu yeni partimizi yapıyoruz. Adultnapper, Three, Pezzner ve Sutekh misafirlerimiz olacak. Bu parti için gerçekten çok heyecanlıyım! 2010 için konuştuğumuz isimler de harika. Partilerimizdeki ruh hali giderek efsaneleşiyor. Bizde olay pek çok yerde olduğu gibi partiye kiminle geldiğin, kimleri tanıdığın, neler giydiğin değil. Dans pistinde bir 'vibe' var. Ayrıca San Francisco'nun bu müziğe ve bu tür partilere duydugu açlığı da açık seçik ortaya koyuyor. [KONTROL] kesinlikle kendine ait bir scene yarattı ve techno'nun şehirdeki bilinirliğini arttırdı. Daha önce Sutekh, Twerk, Kit Clayton ve Safety Scissors gibi isimlere ev sahipliği yapmış bu şehrin bu konuda benzerlerinden geride kalmış olması üzüntü verici, Ne mutlu ki biz partilerimizle buna bir son verdik ve bir süredir Amerika genelindeki en aktif techno komünitelerinden birine sahibiz,  

Techno ve house arenasındaki son gelişmelerden memnun musun?
Az ya da çok. Her şeyden önce artık şu jenerik minimal techno parçalarından duymazsam daha mutlu bir insan olacağım. Hepsi çok aynı ve kişiliksiz! Ayrıca tüm bu minimalcilerin yaptığı deep müzikler da çoktan kontrolden çıktı! Söylemek istediğim, insanların deep house'u takdir ediyor olması mutluluk verici ama daha bir kaç yıl önce house müziğe burun kıvıran yine aynı insanlar değiller miydi? Birden bire hepsi deep house neferi oluverdiler ve bir kaç ay önce yaptıkları minimal dahil bir çok müziğe burun kıvırır hale geldiler. Bu aslında dans müziğinin genel gidişatıyla da paralel. Olup biten her şey artık daha da fazla görünür halde. Bence tüm bu durumun asıl sebebi de bu tür insanların geçmişe saygılarının olmaması, geçmişte yapılmış işleri dikkate ve ciddiye almamaları, sadece güncel trendleri, ne modaysa onu takip etmeleri. Yine yeni bir moda çıkageldiğinde ve kahramanları onlara bu müzikleri çalmaları gerektiğini söylediğinde onlar da hiç tereddütsüz bu müziği çalacaklardır.

Yine de son dönemde gelecek vaat eden ilham verici müzikler de yayınlanıyor. Birileri savaşlarını yılmadan devam ettiriyor. Bir çok sanatçı müziklerinde hibrid denemeler gerçekleştiriyor ve parçalarında etkileyici olduğu kadar da başarılı elemanlar kullanıyorlar. Bence bu insanlar geçmişe saygısı olan, tarihi bilen ve seven insanlar. İşte bu insanlar gerçetken zamanın ötesinde, klasik müzikleri icra ediyor. 

Şu sıralar hangi prodüktörleri ve plak şirketlerini beğeniyorsun?
DJ Koze, Dettmann, Lodemann, Jackmate, Jimpster, Pezzner, Zepp001, Shed, Dave Aju, Dead Seal, Seth Troxler, dOP, Dixon, Brothers Vibe, Kalabrese, Omar S, Minilogue ve son dönemde Taron Trekka'nın yaptığı işler aklımı başımdan alıyor! Sevdiğmi plak şirketleri ise; Circus Company, Drumpoet Community, Moon Harbour, Pastamusik, Vakant, Ostgut Ton, Safari Electronique, Smallville, Mule Electronic, Room With A View.
Bence tüm bu saydığım isimler ve markalar harika işler yapıyor, Ayrıca Souvenir'den aldığım tüm promo'ların da harika olduğunu düşünüyorum, bence çok doğru bir yoldalar.

Albümde senin için diğerlerinden daha özel olan bir parça var mı?
"Casual Sax" benim için çok değerli. Deep house'la yıllar önce yakın arkadaşım John Luster'la haşır neşir olmaya başladığımız dönemde LA'de harika partilere giderdik. Bu dönem hayatımdaki en güzel deneyimleri yaşadığım çok özel zamanlardı. Müzik, insanlar, aşk ve hayat hakkında çok şey öğrendim. John da bu süreçte bana yardım eden başlıca insandı. Onunla beraber çalışarak geçmişi anmak çok hoşuma gitti. Bunu ilerleyen zamanlarda da başkalarıyla tekrarlamak isterim.

Şu anda üzerinde çalıştığın başka projeler var mı?
Şu anda bir kaç remix üzerinde çalışıyorum, yakında Missive Music'ten bir plağım yayınlanacak. Bir yandan da Liebe*Detail için yeni bir şeyler yapmaya çalışıyorum. Aslında bir parçayı seçtim fakat şu anda stüdyolar arasında mekik dokuduğum için bu EP'yi sonlandırmam zor gözüküyor. Arkadaşlarımdan ortak projeler için teklifler geliyor fakat şu an kesin konuşmak ve dillendirmek için hayli erken.

Kendini 5-10 yıl sonra nerede görüyorsun? Planların var mı?
Aynı şeyi yapıyor olacağım. Müzik yapmak, dünyanın ceşitli yerlerinde DJ setlerime devam etmek ve biraz da grafik işi yapmak, İstediğim hayat buydu, başardığım için sevinçliyim. Sadece keşke yaptıklarımın karşılığında biraz daha fazla para kazanabilseydim.
Ama durumumdan kesinlikle mutsuz değilim. Bu yüzden televizyon için müzikler yapmak, müziklerimi video oyunlarına lisanslamak istiyorum. Bu tür alanlarda müzik çok yaygın biçimde kullanılıyor ve ilerleyen dönemde bana bu alanlarda da kapılar açacak insanlarla tanışmayı ümit ediyorum.

Brezilya turnenden sonra Avrupa'ya geliyorsun. Sence İstanbul'a ne zaman uğrayacaksın?
Orada çalmayı gerçekten çok isterim. Geçmişte şehrinize olası gelişlerim bir kaç kez son anda iptal oldu ama bir gün ğeleceğime kesinlikle eminim. Oradaki scene hakkında harika şeyler duyuyorum, burada tanıştığım Türk'ler da gerçekten müziğe tutkuyla bağlılar. Aynen benim gibi! Ayrıca Türk yemekleri yemek için de can atıyorum! Hadi yapalım şu işi!


Christopher Çolak
01 Ekim 2009

Bu röportaj daha önce Whop Dergisi 53. kasım sayısında, http://www.monomundo.com 'da yayınlanmıştır.

“A Thousand Nights” albümüyle yıldızı giderek parlamaya başlayan, sonrasında ise Ovum, Sci+Tec gibi plak şirketlerinden yayınladığı plaklarla adından daha fazla söz ettirmeye başlayan son dönemin öne çıkan isimlerinden biri olan Gregor Tresher şu anda Almanya’nın en çok aranılan DJ’lerinden biri. Sürekli turnede olan ve dünyayı dolaştığı son sekiz ayda yeni albümünü de tamamlayan Gregor gerçekten gelecek vaat ediyor. “The Life Wire” isimli yeni albümünde tek kelimeyle döktüren Gregor Tresher melodi ve groove’un dibine vurmuş.

10 yıllık tecrübesiyle kurduğu Break New Soil isimli yeni label’ından da çok iyi plaklar yayınlayan Gregor Tresher’e minimal techno camiasında şu sıralar dur diyecek biri yok. İsmini her geçen gün daha üst noktalara taşıyan ve sene sonunda yıldız DJ’ler arasında olmasına kesin gözüyle bakılan Gregor Tresher’le yeni albümü ve İstanbul ziyaretleri hakkında konuştuk.

Çıkış albümün “A Thousand Nights”dan sonraki ikinci albümünü yayınlamak üzeresin. Geçen sürede neler değişti? Bana sorarsan çok şey gibi görünüyor.
Müzikal olarak ilerlemeye çalıştım, Ovum ve Systematic’ten EP’ler yayınladım ve bir kaç remix de yaptım. Ayrıca yine aynı zamanda sürekli olarak turnedeydim ve DJ’lik yapıyordum.

“The Life Wire”da daha önce senden alışık olmadığımız kadar çok groove var. Bunu özellikle mi istedin?
Groove bence dans müziğinin içindeki en önemli eleman ve bu yüzden müzik yaparken en çok üzerinde durduğum konulardan biri aynı zamanda. Yani cevabım evet. Stüdyoda geçirdiğim zamanlarda
parçaları sonlandırırken groove’ları aklımı en çok meşgul eden bölümleriydi.

Albümü bitirmek ne kadar zamanını aldı ve süreç nasıl işledi biraz bahsedebilir misin?
Toplamda yaklaşık 8 ayımı aldı. Başlangıç olarak basit fikirlerle işe koyuldum sonra da aralarından en beğendiklerimi seçip aranje ve ayrıntılar üzerine yoğunlaştım. Genellikle beni en çok heyecanlandıran parçalar fikirsel olarak yalın ve etkili olanlardır. Ayrıca ortaya çıkaracağın parçaların hepsinin ve toplamda albümün içine sinebilmesi hiç kolay değil. Bu açıdan da yeni bir albüm üzerinde çalışmayı oldukça zorlu buluyorum. Çünkü ilk aylarda, çalışmaya yeni başladığında ortaya çıkan ilk bölümlerin albümün sonlarına yaklaştığında pek de tatmin edici olmadıklarını görüyorsun.

Ovum ve Sci+Tec’ten de EP’ler yayınladın. Artık markalaşmaya başlayan sound’un dünyanın dört bir yanına dağılıyor. Yeni EP projeleri var mı?
Evet var. Hâlihazırda yeni müzikler üzerinde çalışıyorum ama bunların hiçbiri yeni albüm öncesinde yayınlanmayacak. En erken 2010 başı gibi düşünüyoruz. Bir tek kasım ayında albümdeki bazı parçaların remix’lerinden oluşan 3. EP’yi yayınlayacağız.

Senin için oldukça yeni ve iyi bir diğer gelişme ise yeni label’ın Break New Soil. Kendi label’ını kurmaya nasıl karar verdin ve neden böyle bir isim seçtin?
Bu isim aslında çok uzun zamandır aklımdaydı ve hatırlarsan daha önce Moon Harbour’dan 2008 yılında yayınladığım EP de aynı ismi taşıyordu. Tam o sıralarda yeni bir label için isim düşünüyordum ve aklıma gelen bu isim çok hoşuma gitti. Çok da uygun düştü doğrusu. Şu anda 5. yayınımızı yaptık ve gelecek 4 plak da şimdiden belirlendi bile. Yaşadığımız şu günler birçok plak şirketi için oldukça zorlu geçse de ben herşeye rağmen kendi label’ımı kurduğum için memnunum ve yeni yılda onunla çok daha fazla ilgilenmek istiyorum.

BNS’nin release’leri gerçekten tam gaz. Yeni plaklarda kimlerin isimlerini göreceğiz biraz ipucu verebilir misin?
Bir sonraki plak Hollandalı yapımcı Juan Sanchez’den gelecek. EP’de ayrıca benim son dönemde en çok sevdiğim isimlerden biri olan Anton Pieete’nin remix’i de olacak. Bu plağın ardından bahsettiğim 3. plağı yayınlayacağız. Bu plakta da bir 200 & One remix’i var.

Break New Soil ve Gregor Tresher sound’unun vizyonu nedir?
Break New Soil’in ardındaki tek fikir, sevdiğim, DJ olarak çaldığım müzikleri yayınlayabilmekti. Ayrıca tabii ki kendime ait parçaları da özgürce yayınlayabileceğim bir platform oluşturmak istedim. Bu bundan sonra başka plak şirketlerinden plaklarım yayınlanmayacak demek değil ama öncelik bundan sonra Break New Soil’de olacak. Benim kendi sound’uma gelince, bir tek, belirli bir konseptim yok. Yapmaya çalıştığım tek şey kendimi tekrar etmeden her seferinde daha ileriye gidebilmek.

İstanbul’da daha önce de birkaç kez çaldın. Şehir ve dinleyici kitlesi hakkında izlenimlerin neler?
Açık söylemem gerekirse İstanbul şu anda benim en favori şehirlerimden biri. Enerji dolu bir şehir ve yeniden şehre geliyor olmak beni gerçekten çok heyecanlandırıyor. Daha önce de birkaç kez İndigo’da çaldım ve her seferinde harika zaman geçirdim.

Elektronik haricinde nasıl müzikler dinliyorsun?
Birçok farklı müzik dinliyorum aslında. Electronica seviyorum ama rock da dinliyorum. Mesela şu aralar Placebo dinliyorum.

“The Life Wire”ı yaparken nelerden ilham aldın?
Gece, yolculuk, DJ’ing, genel olarak hayat ve sevdiğim müzikler.

Albümde daha çok sevdiğin bir parça var mı?
Bir DJ olarak en sevdiğim parça “Awakening Life Inside”. Kişisel favorimi sorarsan ise “1982”. İçindeki melodiyi gerçekten çok seviyorum.

Şu günlerde başka hangi label’ları ve prodüktörleri seviyorsun?
Şu sıralar Hollandalılar gerçekten çok iyi işler çıkarıyorlar. 200 & One, Madskillz, Shinedoe, Anton Pieete, Daniel Sanchez. Gerçekten bugünlerde Hollanda’dan çok müzik çalıyorum. Bu arada techno gümbür gümbür geri geliyor. Özellikle birkaç ay içinde daha fazla hissedeceğiz. Karanlık ve atmosferik müzikler çok büyük işler yapacak.

Türk hayranlarına ve partiye gelecek olanlara ne söylemek istersin?
Herkesi Cuma gecesi İndigo’da görmek istiyorum. Sizin için yeniden çalmaya can atıyorum.


Röportaj: Christopher Çolak
30 Eylül 2009

Bu röportaj daha önce Whop Dergisi 53. kasım sayısında, http://www.monomundo.com 'da yayınlanmıştır.

Jason Fine's debut from Malmö's Kontra-Musik, named "Our Music Is A Secret Order" was one of the best and most inspiring releases in 2008. His sound is neat, atmospheric and purely Detroit.

Born and raised in the Motor city and listening to all those vibes has a big role in his sound. He is one of the few Drexciyans living with us. His music is so special. Listen to his new LP "Future Thoughts". Tracks like "Nutella", or "Many To Many" frankly registers his remarkable talent. "Cream" or "Broken Home" is the proof for his Drexciyan blood. Here is all about the very talented Jason Fine and his "Future Thougts", one of the best albums of this year.

I want to start with how did you first get in touch with electronic music and how you ended up being a producer?
In my mid teens I started listening to a lot of hip hop. A few friends and me started DJing and really getting into scratching, turntablism. I'd say when I was about 18 or 19 I came across a CD mixtape from Juan Atkins. "The Wax Trax Mastermix Volume 1". This shit blew my mind for good. Not only did it really awaken me to the world of good techno and house, but really changed something inside me. It's like cosmic psychedelic funk humanity coming out of the speakers and really taking me to a different place, mentally.

What will you say about your Detroit experience?
I'm not trying to front like "I'm from Detroit". I was born there and in my early childhood my parents moved us to traverse city (about 4 hours north). I'm from Michigan. I feel a strong connection to the region as a whole vs. just Detroit. Much of my family still lives there. By far the majority of my musical inspiration comes from Detroit. Soul, funk, hip hop, house, techno, jazz, etc. An amazing amount of music has and still is coming out of that city.


What or who were your main inspiration channels or role models at that time? Do you still have any?
In the early days, the obvious; Juan Atkins, Derrick May, Carl Craig, Jeff Mills Blake Baxter, etc. The list goes on. I think it's important to state that my inspiration for music comes from many different genres and eras. While I make what I make, the music I'm listening to on a daily basis is often quite different. 80's RnB, hip hop, dub, jazz, funk, whatever.


You are dealing with design at day time if I am not wrong. Can you talk about your life without music?
Not design, programming. I'll do design freelance, but my day job is web programming. Life without music is fine, it's actually necessary, for me. My creativity with music comes in waves. If I were to sit around all day everyday trying to make tracks there would be a lot of frustration and throw-aways. One draw back to my day job is that it's interfacing with a computer all day, so making music, considering I'm using computer based DAW's, means more face time in front of the screen.

How did you get in touch with Omar-S and than Ulf?
My wife came across "Just ask the lonely" shortly after it came out and I was blown away by the things Omar was doing. His flow, the feel of his tracks really felt different to the "mnml" crap coming out these days. His music is minimal, but funky and emotional and wacky and weird, you can tell he is making music as an artistic expression for himself, rather than a producer that is striving to create crowd pleasing dancefloor tracks, with the typical catchy riffs. I noticed FXHE didn't have a web site so I thought f**k it and reached out to him with the idea of putting something up. He was totally receptive and that's that. I still maintain the FXHE website. You know I'm pretty sure Ulf tracked me down through myspace. Talked about doing a release, he was super cool from the get go and I was excited to get some more of my music overseas.


How long did it take you to finish this second LP?
As I said before, my creativity comes in waves, the more tech tracks on future thought we done in about a week, as well as the house tracks. But as bodies of work they were done months apart from each other. I'll get the inspiration/creativity and usually bang out 3-5 tracks then take a break, wait for more inspiration.


Why “Future Thoughts”?
What the early Detroit electronic music experience did was show me that this music is about a lot more than just getting your ass out on the dancefloor. I often times find myself listening to some good house/techno and I'm deep in thought. For me this music inspires thought, often times since I'm so technology focused, these thoughts are on the future, what's to come.


Do you have a favorite track in the LP?
Yeah "Many to many" and "Nutella".


Your sound in this LP seems to have more freedom. As it has done without any market pressure and that’s why sounds pretty well. Did you have any line or border that you have been foreseeing sound wise?
No, it is what it is. The music comes out of me. I enjoy making deep electronic music, whatever particular "feel" it happens to have, that's it. Electro/techno/house/funk whatever the mood happens to be I suppose. I don't strive to sound like something else that i'm not making.

Is your music really 'a secret order'? Why?
Ha, around here it is. Electronic dance music for many people in the States is still something foreign and just associated with raves, drugs, etc. The title of the first Kontra release I did was actually Ulf's idea. I was down for it. I agreed with the concept.

Can you be the next generation Drexciyan? Ever thought of a misson like this?
Honestly? No, never thought of anything like that. It's flattering to hear that kind of stuff, but I'm way to humble to compare myself to Drexciya. That music was/is pure genius. It's timeless. When I was told Mueller was going to do a revision of a track of mine, I was pretty much star-struck.

What other labels and producers do you like?
Right now by far my favorite producer is Dam Funk. That guy is f**king amazing. Everyone of his tracks is pure analog cosmic funk boogie genius. He's the first artist in a long time whose music really takes me away when I listen to it. It really is some cosmic dreamy shit. Oddisee, J Dilla, Kev Brown, Harmonic 313, Decompose, Black Milk, these guys are all hip hop producers. -Again- I listen to a lot of other music than electronic dance music. Hip hop has a very special place in my heart, even though I don't produce it, I draw an immense amount of inspiration from good underground hip hop. Hopefully you aren't disappointed to find out that my current favorite producers don't even make house/techno music, but that's just how I roll. I like to bring things I hear from other genres into what I make, when possible. I don't really "DJ" much anymore so I'm not an audiophile jumping on the latest releases, by any means.

What would you like to say about techno music’s current position?
That it seems kind of blown out. It's pretty easy these days for someone to grab Ableton, some mediocre loops, and viola; they are a producer. Vinyl really is starting to die, I think. Record sales, shit, even digital sales are at an all time low because people pirate so much music these days, it's simply becoming the norm. Vinyl DJs are becoming a minority and vinyl itself is more of a niche medium than ever before. Everybody is using Serato, or some other kind of digital DJ set up. Shit, even I am guilty of that, because if i'm doing a show and want total freedom to play and remix all of my unreleased shit, then i'm going to use Ableton before I grab a grip of records.

Things are changing. getting a vinyl record used to be a special thing, it is a tangible object with artwork and music on it that really feels special when you hold it in your hand. You care about it, you keep it in good condition because it holds the sounds you crave. Now everything is just digital vapor. You really have to love to do this music for yourself as an artistic release, because chances are this will not be your living. A lot of people are in it for the image these days. Fortunately in the fringes of the underground you will find an endless amount of real from the heart music. That is where I strive to be.

What do you know about İstanbul? Would you like to play here some day?
That it's the fifth largest city in the world, probably has a great music scene, and I would love to play there anytime.


Interview: Christopher Çolak
28 October 2009

Bottin is the surname of the Venetian artist Guglielmo Bottin. He is doing a spooky kind of Italo disco. He is very good at creating timeless moments in the disco universe. What ever you call it, Balearic, Italo, space or pop, his style is as unique as it gets and his Bear Funk debut "Horror Disco" is one of the best-for me the best-disco albums of this year. He is living in Venice, keeping his work silent and deep. Like a vampire sleeping at daytime. At night he flies around Europe to spread his poisonous music and hang around with fresh blooded.

His track "Disco For The Devil" is one of the best ever disco tracks. Already a classic. With Douglas Meakin's vocals and words, Bottin keeps up the Simonetti vibe and builds upon his unique style. We are very pleased and excited because Bottin will be playing in İstanbul very soon. I bet you have not listened this kind of disco before. As the name says; this is "Horror Disco"!

"Italians Do It Better". I bet you agree with this!
If you refer to the original meaning of the phrase-that is that Italians are better in bed-I may agree, however I would extend it to all Mediterrean and African cultures. If you mean the record label, I also agree; they have a totally do-it-yourself approach that has proved itself to be very effective in today's discographic chaos. If instead you mean that Italians are better disco producers, well then I do not necessarily agree. There is a lot of crap music hailing from Italy. However there are a few excellent producers like Rodion, Mammarella, Discodromo and Simone Fedi.

You are living in Venice and you have told me that there is no scene at all or a single club playing electronic music. How come?
There is almost no scene here because of the very nature of the city itself. It's a small village (60000 residents vs 25 million tourists every year!), built on water and inhabited mostly by old people. There's not enough people to have any real scene. They buildings are all ancient and cannot really be made soundproof, so basically if you throw even a small party you can be sure that the neighbours will call the police. But actually in Venice there are several very good musicians. I think the Venetian people are rather musical ones (compared to other places in North Italy). It's just hard to play gigs here, except during major events like the Biennale or the film festival, which however tend to feature talent from abroad, almost never from the city. I'm not bothered at all by the lack of an electronic scene, actually I think it's good not to have any influences and follow the ideas in one's own head. It's only a bit sad that there are not good club night to go to.

Are you happy to be living there? What are the advantages and disadvantages?
I am very happy living here. I chose to (I grew up in Padova, a much bigger town about 30 min away). The obvious advantage is that there are no cars and that you can walk everywhere. Walking also involves meeting people in the street all the time, it's the exact opposite of living in a big city where people avoid to make eye-contact even if they ride the subway together every single day. It's good that it is also a very international environment, there are many art-related events etc. What is bad is that I think 25 million tourists are way more than this place can sustain. They literally clog the streets and generate huge amounts of trash that we residents have to deal with and pay for its disposal. Heavy tourism also makes live more expensive for the residents. There are too many souvenir shops and too few supermarkets, too many (half empty) hotels and too few apartments that are affordable to rent. Henry James wrote that among of all the cities, Venice is the easiest to visit without actually going there: Venetian imagery and stereotypes are everywhere. Most visitors are day-trippers that only go see St Mark's Square, they don't really experience Venice, they don't spend the night here. They go back with the same superficial imagery and stereotypes they arrived with.

When was the first song you heard on vinyl, do you remember?
It must have been a rather funky-cosmic Italian children song, called "Woobinda". I remember my parents gave me an old plastic turntable and a few 7" records, including "Woobinda". http://www.youtube.com/watch?v=tPVP-XJ7lvs

How your love for electronic music started?
It started in the early 90s, I was part of the so-called "demo scene" on the Commodore Amiga computer. That was exactly when I started making my own music with a very popular software called Soundtracker, it had 4 tracks each playing 8-bit samples.

What do you think about the ongoing trend for nudisco and disco revival?
I think they are two possibly separate phenomena. Disco revival (chart-breaking classics, commercial disco hits from the 70s and 80s) has always been there and will always be.
What is relatively new is the re-discovery of old underground tracks, music that failed back in the day and is now being acclaimed and danced to. I often think that listening to the music of the past with the "ears" of today is almost a method for reinventing that music (this is made very obvious by the re-edits releases).
Then there are also the contemporary disco, nudisco productions. Some of them are very good, some not so good, as with anything. It could be a momentary trend or perhaps, since its sound is deeply rooted into 30 year of dance music culture, it may be the a guideline for the music of the future. After all disco (especially the so-called space disco) as always been a futuristic genre and that future still has to come.

What about Italo? It seems to be very popular again...
Also with Italo it's the same as with proper disco: some if it it's pure revival of old classics, some is contemporary italo-inspired productions. Most original italo is rather bad, commercial pop-dance music that serious club djs even refused to play back then. Some other are re-discovered gems, very deep sounding and appropriate for the dance floors of today - especially if the cheesy vocals are edited out!

Your album is a spooky disco and why you came up with a theme like this and name in the end?
I came up with it at the beginning, not that the end. I made one track "Horror Disco", the title track using this old Farfisa Italian sythesizer that I had previously neglected because I though it was only a toy. That inspired the whole idea and I developed all the other songs around that concept; thriller-ish, movie-inspired music that could also been danced. Basically I tried to blend the two genres (horror soundtracks and underground disco) I love the most.

Do you have a favorite track in te LP with a special story maybe?
I like them all for one reason or another. But but I'll give my preference to the title track since it was the one that ignited the whole album concept. Although the one with the most interesting story is probably "Disco For The Devil". I had the honor to work on it with Douglas Meakin. Douglas is originally from Liverpool, he moved to Italy in the 60s (he was touring with his band and he met his wife here). Later on he ended up writing and singing very many of those TV themes, mostly Italian versions of Japanese cartoons. He's very famous in Italy for that. Then by accident I found out he had also singing in Claudio Simonetti's disco projects, Easy Going, Crazy Gang etc. He was left uncredited most of the time but I knew his voice from the TV songs! So I told him I was very much into the stuff he did with Simonetti and proposed to make a disco track together. I sent him a demo, he wrote the lyrics himself and came to Venice to record it.

How long did it take to finish the album and how do Bottin does come up with a track?
I think it took about 2 years. I don't work much out of inspiration, except when I discover some strange sample or synth sound that I want to use. More often I sit and decide to make a track. Not always I end up finishing it, I am very prolific, possibly too prolific: my hard drive is full of incomplete tracks that I hope to develop one day. Right now I enjoy remixing other people's work. Having deadlines to meet helps me be disciplined instead of fiddling with the same track forever, as I do with with my own material.

How did you get in touch with Bear Funk?
I met Stevie Kotey when he was booked to DJ at Venice Carnival a few years ago. We played together and became friends. I gave him a few demos and he almost immediately wanted to release them as an EP on Bear Funk. Then the EP became as full album.

What are you doing these days?
Remixes, collaborations, travelling the world and trying to work on some new tunes of my own. I'm also doing some secret projects.

Do you have forthcoming releases?
Yes, a new 12" of "Disco For The Devil" coming out soon (with remixes by Faze Action, In Flagranti, Telonious and more), then there is "Hot Ring", a track I produced with Stevie Kotey that will also be out soon on Bear Funk. Also I've done a dozen remixes that will be released between the end of 2009 and the beginning of 2010.

Have you ever been to İstanbul before? What do you know about the city and the scene? What are your expectations?
I was in İstanbul on holiday for about a week and now i'm advertising it to my friends all the time. I think Italians should really visit there. Personally I totally fell in love with the city, not only with the amazing historical sites of Sultanahmet, but also with the newer İstanbul, Beyoğlu and Kadıköy (where I spent a small fortune in buying old Turkish records). To be honest, I don't know much about the music scene there, but I do see you have a great calendar and I'm looking forward to coming and playing the music I love.


Interview: Christopher Çolak
16 October 2009

He is the owner of the most important techno label, Delsin. Since 1996, Delsin is releasing music! A soulful, real and intimate attitude of contemporary techno better known as the Detroit. And yes, Delsin is the new Detroit.

As a hub for the dance music industry, Amsterdam and other Dutch capitals e.g. Rotterdam or Den Haag keep up the true soul and perspective of futuristic, timeless techno music. You can find Norken, Future Beat Alliance, Dynarec, Optic Nerve, $tinkworx, Aardvarck or Newworldaquarium within the Delsin catalogue.
With Redshape's debut album and the represses of the classic techno anthems by Aroy Dee and D5, Delsin again becomes the legendary point of musical seduction for the real techno lovers, vinyl collectors and dance music fans. Here we go with Delsin's captain Marsel talking about 'this and that' and the futurist Delsin mat.
Happy birthday Mr. Delsin and go on releasing 'music'!

When exactly did you decide to come up with a label, what was the concept back then and how has it evolved till now? And are you happy with it so far?
It started way back in 1996/1997 with releasing my own music as no one else seemed up for it. I'm very happy how it envolved, there's never been a real plan. It's living on it's own.

Do you think that if you were not living in Amsterdam (for example in a far smaller city) this would not be as much possible or easy as now?
No I think it all would have been pretty the same. As long as I got an Internet connection, we can run this company!

How do you think the label's progression and approach is being perceived now? A regular techno label or a label that pushes the sound further and determines the scene's flux? Are you satisfied?
No real clue how it 's perceived, but I'm very satisfied with it. Each release seems to receive a lot of good response, and with over ten years going, people seem to appreciate the continuity of so-called quality electronic music. A safe haven.

Do you have or ever had any ambitions such as being the 'most forefront' or 'hype' label of now?
No, not really. And I can't think you never can do that on purpose. Just do what you feel you need to do. I think it's as simple as that. For both artists as labels. People ain't stupid, and easily recognize fake and bull shit things.

What are your opinions on the music market and general CD, vinyl sales besides the digital? Have you taken any precautions or decisions?
It more and more has become a consumer driven market. People buy a track within one second, and easily can delete it also within one second after. Luckily there's still a big market for vinyl also. Not for quality reasons, but I think a vinyl record, and best with a beautiful cover has much more charm, much more value. Altough I don't believe in vinyl-only labels. Especially for overseas people in the USA or South America, sometimes it seems to expensive to purchase vinyl, and they prefer the digital formats.

Which releases and producers do you think that has helped Delsin's fame reach to a wider audience?
Several releases seemed to have had their own purpose. CiM's Service Pack EP in 1999 brought Delsin to the electronic people, Newworldaquarium's first two EPs brought us into the house section, and in that way a lot of records brought us everywhere, where we wanted to be.

Do you have a personal favorite in the discography and if yes, why?
I have several favourites. If I got to name some, it will be the 'Going Thru Life', 'Planet Delsin' and the 'Delsin 2.0' compilations as they all bring in a bigger picture, and still have a strong identity on their own.

Are there any specific releases from other labels and producers that you said -'I should have released it from Delsin!'?
A lot beautiful music from the early nineties I think.

How will be the route of the label in the forthcoming months and years?
Years is too long ahead. But for 2010 and beyond I hope to release more individual artist albums. The new Delsin will be a bit more like the old Delsin. More diversity in styles.

What do you hate about the music industry?
There are a lot of idiots around, but that's everywhere I'm afraid. People which are faking and lying, and talking bullshit.

How would you describe your label to a non electronic musician?
That always can be pretty difficult. Better let them hear some.

Are you in touch with nujazz, hip hop or any other genre?
I like several styles of music. If you take a look at the whole Delsin back catalogue you'll hear a lot of genres covered also.

Have you ever thought of releasing some other, different music from an offshot or sub label of Delsin?
Always did, although most is electronic. But as long as I think it's good, and think other people might like it as well, it sounds like a good reason to release.

How a release is being decided in Delsin?
If I like it, if I feel it. Mostly I can judge it by production, creativity/feeling and originality.

What about the mastering principles in Delsin? Is there a fundamental template or specific formula for each release?
No strict ways, as long as it sounds great! I work with several engineers. Sometimes it pre-mastered by Redshape, sometimes it mastered at Dubplates & Mastering, sometimes we use a great engineer in Belgium. It all depends on the quality and sound of the original music.

How and where does a Delsin record sound best? (In a club, in a stereo or a personal player...)
Hopefully everywhere, but I think it always lend a bit more on the listening side.

Which other labels do you like most these days?
Luckily still a lot like Ostgut Ton, Nod Navigators, Innervisions, Hyperdub, Sending Orbs, Objektivity, Deeply Rooted House, and so on..

What will you say about the future of techno music?
No idea. For me it's not really about techno, it's all about creativity. No boundaries.

What do you know about Turkey and İstanbul?
Never been there, but Istanbul is on my list for several years to finally visit. I hear great stories about it.

What about a Delsin night in İstanbul?
Sure, sounds lovely.

Interview: Christopher Çolak
06 September 2009

Mat Steel and Mark Fell who are also known as Blir or most commonly Snd, are two creatives thinking about sound and structure in terms of music and art. They were the key players of the clicks & cuts' initiation as a genre, since the beginning and the nicer Mille Plateaux times.

They have been one of the key figures and pioneers of Sheffield's music and arts scene where sound and concept meets. They have toured alongside Autechre two times and they have a core audience who like and buy whatever they do. Because they know and believe that snd creates the right and forward thinking glitches and bleeps beneath and beyond the trends, fashions and so called hypes.

They have released an album called 'Atavism' for Raster Noton Records after 7 years of silence, since their untitled '4,5,6' triple pack.Within 'Atavism' they still offer unlimited minimalism and timeless musicality. Snd is one of the most influential and interesting sound artists/producers around and they took their precious time hard on answering my questions. Here is the snd interview...

Keeping "Atavism" in mind, how do you think your behavior towards your musical approach has changed and evolved during all those years?
Mat: Perhaps less self-conscious and less concerned about what we think we "should" be doing, but essentially we've probably retained a very similar approach, fundamentally, over the years.
Mark: Our behavior towards our musical approach has definitely changed due to our increased awareness of the environments within which it occurs. I guess this would include things like; technical processes and methods, aesthetic concerns, our relationship to peers and the way that the industry is structured both legally and logistically. A related point is that we are not a naive pair at the start of our professional careers. At one time we would be excited about flying to some German city to stop on someone floor after some show. But that isn't the case anymore. We still have enthusiasm for what we do, but now there is more of a focus on standards and doing things on our terms and according to our larger plan.

Can you be defined as on the frontline of the 'second generation' Sheffield techno revolution? Hence you followed quite a different path. Is it because you studied in art school?
Mat: I wouldn't say we were on the frontline of anything; maybe on the edges of something. It often feels as though we're operating in a vacuum as regards to any "Sheffield" music movements, although we've always had a strong and identifiable connection to certain aspects of the city's musical history. And many artists in Sheffields music history attended art school...
Mark: Is there a second generation sheffield techno revolution? if so I would like to find it. In a way we feel very connected to the city. But although we have lots of friends there, we don't really connect to any musical scene as such that is happening. We met at the art school where we studied, which itself played an important role in the history of electronic and techno music in Sheffield. There was always a very strong connection between the people there and the other communities around the city. The Human League played their first show there, and during the early techno days and then then Warp years there were always people at art school involved in those scenes. In general we do have a very strong affinity with early techno from Sheffield, and its still some of my favorite music. But I'm not aware of any second generation thing going on.

After some time you concentrated on curating audio visual events. Was it a natural process, need for you and if yes, why?
Mat: Quite natural development, we had connections that made this possible and we wanted to bring interesting artists from around the world to Sheffield. We were also less motivated to make music during that time.
Mark: We were attracted to doing that. We had some opportunities and it seemed interesting. We had been exposed to lots of emerging music and it was good to bring that to Sheffield. We would still like to do that, but to produce events of the standard we want is extremely expensive so its quite difficult.

Audience, context and software. Is it the only three that you need to go on further?
Mat: Sorry I don't really know what you mean by this question!
Mark: Yeh, it is the only three that we need to go on further.

How much mathematical modeling or algorithmic structures do you use in your music?
Mat: It varies depending on what we want to achieve.
Mark: We use some modeling but often not of complex things. And again we use algorithmic structures but again not complex. When dealing with these kinds of processes its easy to keep adding more and more complexity, but in actually fact simplicity is much more interesting for us. That is why I find most computer music quite boring because it is too decorative or baroque in it's approach.

How do you fine tune the balance between conceptualization and technologic side of your music?
Mat: That comes from experience and personal preference.
Mark: (Ahahahahah! In response to mats answer). Our music is totally non-conceptual. Although obviously everything has a conceptual impact or can be looked at in those terms, that is not our interest as makers of the music. We just take care of the music and let the concepts take care of themselves. And to say there is a balance between technological aspects of our work and conceptualization is not an equation that we would agree with.

How modernist are you and do you think is your music?
Mat: That's really hard to answer. We obviously reference the past in some ways but it's not supposed to be any kind of homage or parody of anything. We feel we are making something quite contemporary.
Mark: Most poor people have always been both modern and postmodern and neither of them at the same time.

Is snd representing 'sound'?
Mat: No.
Mark: Yes.

Do you have any apprehension beneath being understood, listened and perceived correctly? How much it is important for you, being in a right interaction with the listener/ audience?
Mat: For live situations, the setting and all that goes with it are very important to the experience, as a performer and as the audience. But factors and circumstances are always different; there's no 'perfect' situation as often if you feel an audience is uninterested or bored or there have been technical problems this can all lead to you delivering a really good performance. For example we just played in Lisbon and the visuals didn't work and our system crashed half way through - but it felt like a good performance and we were really pleased at the end. For recorded material, theres little you can do to control how someone listens or perceives the music over and above considering the label you release on and the artwork you use and the image you may project. I often have records I dislike for a year then they become my favourites.
Mark: The way you present your music gives the audience cues about how to respond. Whether its a seated venue or a bleak club, weather there are wires trailing all over the place or everything is running in straight lines. All these things and other tell the audience how they ought to respond. These are not just transparent things that have no consequence. And we are quite aware of them.

Your artworks and design conceptualization has always been so simple and direct, as your musical approach, in what terms do you think it is important for an artist, trying to express himself?
Mat: As I mentioned before, artwork does offer a suggestion or clue as to how you might want someone to perceive the music inside. For us, we've always been careful to consider the look and feel of a release, though much like the actual music itself that doesn't mean our references will be recognised or received in the same way by the audience.
Mark: Although we make things we are not interested in bringing about some cathartic experience in ourselves or others. We don't really believe in any romantic inner being connecting with another through the vehicle of music. Neither are we trying to communicate anything and our music does not have an intentional message. Although our work can be explained by others in terms of the values it transmits, this is not our concern. And we have no interest in exploring this. Our focus in making everything is that its just a bunch of sounds we like put into the right order.

Could you please talk about the approach and process in"Atavism"?
Mat: We locked ourselves away in a studio for 5 weeks and focussed only on that project.
Mark: We worked for about 7 weeks in our studio and went home every evening and did a few other things also at the same time. Mostly for the first few weeks we just rewired our studio and removed different pieces of equipment. Then after that we passed the edit around between us and finally finished the edit on a train from Dresden to Berlin in time to master with Lupo at Dub Plates.

Do you have a special or 'favorite' track in the LP?
Mat: No.
Mark: I would have to listen to it.

What other projects will you have forthcomingly both design/art and music based?
Mat: None planned right now other than a high resolution version of Atavism on SD card. It would be nice to have a vinyl version too.
Mark: Yeh!

Do you have any thoughts of making your back catalogue available online. Because some of your former LPs are being sold under very expensive costs. What is your opinion on this situation?
Mat: We've often considered this but never got round to it. For a long time our Mille Plateaux releases were available to buy as MP3's on Itunes and other legitimate sites but this was unauthorized and it took us ages to have them removed from distribution and sale. We didn't want to re-release them ourselves until it was all resolved but may do so in the future. In some ways it's nice that they are no longer available, but I would like to make them available if people want them.
Mark: I think we could do this.

Have you heard of Mille Plateaux re-launching? What do you think about this and will you be a part of it maybe in the future again? Can you talk about the effect of MP to your music and your music's effect on MP?
Mat: Yes MP contacted us but by now this is a few generations removed from the original owners and vision/concept. It would not be the same label, and anyway I don't know why anyone would want to restart that label now. It was something that worked at a certain time, for certain reasons.
Mark: The original Mille Plateaux is over. Its time to start something new, not to try to revive its corpse.

What do you think about İstanbul and Turkey? When do you think will you perform here live and would you like to do it?
Mat: We are currently playing live and open to offers. We've never performed in either of these places but it would be great to have the opportunity.
Mark: I would like to go there.

Are you still touring with Autechre duo and do you think the two also will be interested in performing in İstanbul?
Ma: Touring the Autechre is not an ongoing or regular thing, we were just fortunate and happy that they asked us twice. You would have to ask them directly if you want them to come to İstanbul!


Interview: Christopher Çolak
19 July 2009

His sound is in full color, inspired from disco, house and techno. Direct and straight forward sound with a real touch of class, and talent. Tom Trago begun producing ages ago but it did not took so long that he has been releasing his stuff. Rush Hour people immediately reacted toward his talent and that's why his debut is released from the label as well.  'Voyage Direct' is one of the most comprehensive and shiny albums you can hear in months. It has various consignments to the electronic music scene and sound in Amsterdam which is very rich and diverse.

Of course he is very proud to be the latest ambassador of this unique and ever evolving sound but in fact what he cares is to release and share the tunes he loves, the beats he cares and the sound he adores. This is 'Voyage Direct' with the Amsterdam dance attorney Tom Trago.

Could you please talk about how you started producing and got in touch with the Rush Hour crew?
As a child my parents used to play me a lot of music and take me to see bands, to hear musicians play live. At the age of 6 I started to play a bit on the piano. when I turned 12 I got into hip-hop and started DJing. When I was 18, a friend of mine called Kid Sublime showed me the MPC 2000XL. Before that I tried to make some music on a computer but it never really liked working with that interface. The MPC really got me and I started to make music. From there on I started listening to a lot of different types of music, from techno to jazz, to folk back to rock etc etc.  I would go to the Rush Hour store to buy records. And around 2002 I started playing a lot in Amsterdam clubs and so I met Antal and Christiaan (both really good DJs) in the nightlife of Amsterdam. We played together at numerous venues and parties.  One day I dropped a little tape with some beats at the office and they called me back to say they wanted to release the track "live with the BBQ". That was in 2006.

What about the history behind the debut 'Live With The BBQ' or 'Passion'?
I made Live with the BBQ on the old E- MU SP1200 from the Amsterdam dance-hall legend "DJ Precise". Back then I was not conscious of the fact that I was making a house/techno track or whatever you want to call it. It was one of the first tracks I made on the SP. it is a lot of hassle because there is so little sample-time, but that forces you to be creative and make it work with the little you have. The Track "Passion" started as a loop in the MPC and I later took it into Logic. my home-boy Maximillion was with me when I made the first idea of the arrangement and after that it used to be a track from the Yuro Trago Live show. It was then changed a bit here and there and it was test pressed. We re-mastered it for the album as you can hear the difference.

What do you think about the long player now? Also why the name 'Voyage Direct'?
I am happy it is out now and people can enjoy it. The name is just the name, it came into my mind and I like it. I can tell you what I thought of it but I want people to make their own interpretation out of it.

How long did it take you to finish it all and how was the production process?
It was made in 2008 and most of it was made in my new and first studio at the old Volkskrant Gebouw. I was never really thinking of making an album. I was inspired by house, techno and disco a lot in that year. The tracks are a sort of homages to my musical inspirations. I made the tracks on different machines and synths. When we compiled the album we looked for the tracks with a similar feeling and attitude.

The album is a full spectrum of dance-billy music surrounded by house-disco-techno textures. Do you have a favorite track? If yes, why?
I think my favorite track is 'On the Side'. It was made at a farm in the middle of nowhere in around the summer of 2008. I always go there every year to chill out and make music with some friends. We made this track in a two day long trip. I still feel it when I listen to the track. Also the words have a certain personal thing for me. As it is about somebody not trusting you with other "chicks"  and having then "on the side". 

What new projects are you working on these days or forthcomingly?
I am working on a new wave project together with San Proper. We played & recorded every instrument ourselves and did this in one room with one mic. I am very happy with the result so far. And I think we will be able to release it end of this year. Also I am working on various remixes and I am very busy with the project I attend with the Kindred Spirits Ensemble. This is an interpretation of various techno classics that we gonna play with a full ensemble (24 Musicians). I also am also working on tracks for  "Voyage Direct 2". Next to this I play a lot with the Parra SoundSystem, a collective of crazy creatives from Amsterdam.

If I am not wrong you have also lived in Paris. Played in various venues. What do you think about the Amsterdam techno/house scene considering the world fauna and where do you see yourself in 10 years from now?
I have not lived in Paris but I have been there a lot of times, as we are well connected with the Paris crew "pain au choclat". We now have a bi montly residence in The Regine. Also we used to DJ a lot in Le Paris Paris. I love the city and it's atmosphere. It has lots of similarities with Amsterdam. I think the House and techno scene is well connected with each other and is very lively. Amsterdam has a strong history of DJs and parties so there is a lot of knowhow and experience. Also you can find parties for all kinds of music. It is really inspiring to see so much people do good stuff. I think I will live here for the coming years and I will be keeping on makin' all sorts of music.

Are you still in touch with the hip-hop scene and music?
Not so much as I used to be but I still listen to it and like it. I am also still making hip-hop beats for local and international MC's. I grew up on this music and it will stay with me.  Amsterdam and Holland have a strong local scene now which is good to be part of it.

Which labels and producers to you lend an eye on these days?
Black Cock, Sound Signature, Delsin, Stones Trow, Warp, DFA. SoundStream, Pepe Bradock, Motor City Drum Ensemble, Actress. San Proper, Melon, Marco & Orpheo, Theo Parrish and the list goes on, on and on!

What do you know about İstanbul and Turkey, would you like to play here?
I heard a lot of good stories about the lively scene in Istanbul and I would love to play there. I've been to İstanbul once and I had a lovely time, I can say I really love the city although I don't really know it well. I know that the Turkish people really know how to party and have a good time.

What else, would you like to add or say something to your Turkish fans?
I am really happy that people from all over the world take some time listening to my music and for all the Turkish people I would like to say; I hope to see you soon in istanbul! Spread love through music!


Interview: Christopher Çolak
25 June 2009

Chord’ların ve reverb’lerin ebedi etki alanına girdiniz. Detroit techno’nun diyarından Tresor’un tozlu koridorlarına uzanan bu sound, Basic Channel ve Maurizio düsturlu bu techno çeşidi yıllardan beri ihtişamından ve etkisinden bir zerre dahi kaybetmedi. Techno’nun en saf ve etkileyici hali olan bu müzik, dünya üzerinde bir süredir yeniden popüler. Özellikle içerdiği yoğun atmosferik ve ambient öğelerle farklı disiplinlerdeki müzik dinleyicisinin ilgisini çeken bu müzik halen çok verimli underground komüniteler ve limitli basımlar sayesinde hayatını sürdürüyor. Çok sağlıklı bir müzikal fauna’dan bahsediyoruz.

Diğerleri de kullanmaya başlamadan önce renkli vinilleri bize uzun süre sonra yeniden armağan eden plak şirketlerinden. Genellikle internet üzerinden ve sadece 100-250 gibi limitli sayılarda basılıp satılan, heyecan verici plaklardan. Soultek, Echospace, Brendon Moeller ve Rod Modell gibi yaşı geçkin prodüktörlerin yanında Luke Hess, Atheus, Bvdub ve Quantec gibi yeni jenerasyon isimler de dikkat çekmeye devam ediyorlar. Asıl önemlisi ise Türkiye’de de bu alanda çok iyi işler üreten ve gelecek vadeden prodüktörlerin olması.

Bir elin parmaklarıyla sayılabilecek kadar az prodüktörün yetiştiği ülkemizde Fatih Tüter aka Dubatech ve İsmail Genç aka Havantepe istikrarlı ve sürekli gelişen ‘taş gibi’ sound’larıyla dub techno arenasında her geçen gün daha sağlam bir yer ediniyorlar.

Sublime Porte ismini duymadıysanız henüz geç sayılmaz. İsmail Genç, Ali Gültekin ve Okan Çoban aka Randoman’dan oluşan üç kişilik ekip yanlarına Ali Kuru gibi isimleri de katarak Türkiye’nin ilk net label’ını uzunca bir süre önce hayata geçirdiler.

Farklı isimlerle birbirlerini miksledikleri ve yayınlar yaptıkları bu net label aynı zamanda onların kolektif olarak müzik ürettikleri bir proje. Son olarak İtalyan ikili Mr. Bizz’in ‘Space 2999’ EP’sini yayınladılar. Kesinlikle bir gözünüz ve kulağınız Sublime Porte’de olsun. 

İsmail Genç’in Styrax’in toplamasına verdiği parça ve Marko Fürstenberg’in Gizli Bahçe ziyaretinden sonra Myspace’in de yardımlarıyla giderek genişleyen ve gelişen
ziyaretçi akışı Havantepe sound’unu Avrupa’ya ve Amerika’ya doğru ilerletti. Pronounce Records’un toplamasına bir parça veren Havantepe, dub techno caimasında iyiden iyiye tanınmaya başladı. Şu sıralar Danimarkalı Baum Records için yapacağı prodüksiyonlar ve dünyanın dört bir yanından gelen remix teklifleriyle ilgilenen Havantepe aynı zamanda mastering konusundaki deneyimlerini Sublime Porte ekibiyle her geçen gün arttırıyor.

İstanbul’da yıllardan beri bildiği yoldan ve müziklerden şaşmadan, özgürce ve daha da önemlisi yılmadan, cesaretle ilerlemeye devam eden önemli ekiplerden biri olan Sublime Porte’nin en önemli isimlerinden biri, hiç şüphesiz İsmail Genç. Havantepe bize techno’nun dub halini anlatıyor.

Bildiğim kadarıyla Almanya'da doğup büyüdün ve sonrasında İstanbul'a geldin. Biraz bu hikayeden, biraz da müzikle ilk tanışmandan bahseder misin?
Evet,1982’de Almanya’da Stuttgart yakınlarında doğdum. 11 yaşıma kadar orada okula gittim. 94 senesinde ise ailemle beraber İstanbul’a döndük. Sıkı bir hip hop dinleyicisi olan abimin etkisiyle 8-9 yaşımda hip hop ile tanıştım. Dr. Dre, Ice Cube, NWA, Public Enemy, LL Cool J, Run DMC gibi isimleri dinleyerek vakit geçiriyorduk. Sözlerini o yaşta tam olarak anlamasam da enerjisini cok sevmiştim ve o zamanın pop müziğine tercih ediyordum. Farklıydı ve belli bir kalıbı yoktu. Kendimi bir süre sonra LP ve CD kitapçıklarını incelerken buldum. Kim kiminle çalışmış, hangi eski parçalardan alıntı yapılmış. Hangi prodüktörün hangi sound’u yaptığını anlamaya çalıştım. Türkiye’ye döndükten sonra hoşuma giden müzikleri bulmakta cok zorlandım ve Almanya’da yaşayan abime birçok kez CD ve kaset siparişi verdim.

Sonrasında ilk prodüksiyon denemelerine nasıl başladın ve kimlerden etkilendin?
Elektronik müzikle ilk buluşmam da o zamanlara denk geliyor. Hip Hop’a alternatif olarak bol bol experimental ve ambient şeyler dinlemeye başladım. Lise yıllarında benim gibi meraklı olan sınıf arkadaşım Bora ile ilk denemelerimizi PC başında bir midi klavye ile yapmaya çalşıyorduk. O dönem yaptığımız işler techno’dan çok Warp benzeri ambient ve experimental işlerdi. Sonraları ise techno ağırlık kazandı. Deep ve Minimal Techno’yla-özellikle Basic Channel, Force Inc. ve Kanzleramt ile-buluşmam benim müziğe olan bakışımı bir hayli değiştirdi. Yakın arkadaşlarımın teşvikleriyle de o tarz denemeler yapmaya karar verdim.

Sublime Porte oluşumunda yer alıyorsun. Gerçekten bildiğini okuyan, sevdiği müzikte direten, kararlı, zor yolu seçen biri olmak, Türkiye şartlarında zor olmalı öyle değil mi? 2009'dan, özellikle yurtiçini göz önüne alırsan neler bekliyorsunuz?
“Keşke yurtiçinden daha fazla katılım olsa” diye düşünmüyor değiliz. Türkiye’de elektronik müzikle ilgilenen kişi sayısı bu kadar düşükken, ortada ciddi bir pazar yokken, kaliteli producer ve DJ’ler de aradan çok daha zor sıyrılıyor. Ülkemizde hala bizi olumlu anlamda şaşırtabilecek müzisyenlerin oldugunu düşünüyoruz, biliyoruz.
Bir label olarak amacımız, yetenekli sanatçıları olabildiğince desteklemek. Çevremizden tanıdığımız birkaç kişi dışında pek demo kaydı elimize geçmedi. 2009’un bu yönden daha olumlu geçeceğini, elimize yerli, vizyonu olan müziklerin geçmesini umuyoruz.

Yurtdışında artık iyiden iyiye tanınıyorsun. Şu sıralar bildiğim kadarıyla en büyük vaktini remix'ler alıyor. Kimlere remix'ler yapıyorsun ve yeni release'lerinden de biraz bahsedebilir misin?
Sublime Porte çıkışlı Mr. Bizz EP’sinde bir remix’im mevcut, ayrıca İspanya Valencia’dan Overflow Records’dan Deep’s Edayar  isimli grubun ‘Slices’ adlı parçasının Havantepe remix’i de geçen günlerde dijital olarak piyasaya sürüldü.
Yakın zamanda ise Silent Season isimli Kanadalı netlabel’dan çıkacak olan bir Sublime Porte EP’sine ve Berlin techno label’ı TFE Records’un bir toplamasında Marko Fürstenberg’e yaptığım remixler de yayınlanacak.

Statik Entertainment, ‘Coordinate’ isimli çalışmamı “My Music Is My Space Vol.4” toplamasına uygun gördü. Tarih tam olarak net olmasa da bu plağın bu sene içerisinde çıkmasını umuyorum. Eğer işler yolunda giderse yakın arkadaşım Dubatech(Fatih Tüter)’le beraber katıldıgımız Danimarkalı techno label’ı Baum Records’dan 2009 yaz-güz arası ‘Akazie’ isimli plak (12” olarak) yayınlanack.

Havantepe sound'u kesinlikle kendine özgü. Ayrıca şu anda dünya üzerindeki benzer sound'a sahip Bvdub, Quantec, Atheus ve Intrusion vb. alanında söz sahibi ya da popüler prodüktörlerden hiç aşağı kalır yanı yok. Dub techno'nun gereksinimlerini fazlasıyla yerine getiriyor. Ne eksik ne de fazla, her eleman tam kararında. Sen sound'unu ve prodüksiyon sürecini nasıl tanımlamak istersin?
En çok dub techno, ambient ve classic minimal techno’dan etkilendim, prodüksionlarımda bu üçünü harmanlamaya çalışıyorum. Kimi zaman bi tarafım ağır basabiliyor ve ortaya experimental işler de çıkıyor. Genel olarak aklımdaki bir ritim döngüsünü ve üzerinde biraz vakit harcadığım synthesizer sekanslarından yola çıkıyorum. Fikirler sonradan zincirleme bir şekilde kendiliğinden oluşmaya, gelişmeye başlıyor.

Havantepe olarak amacım bir hikaye anlatmaktan çok, kısa ‘an’ları ve ‘süreç’leri vurgalamak. Hayatımda başıma gelen belli başlı olayları ve çevremde gördüklerimi, kendimce yorumlamaya çalışıyorum. Gece geç saatlerde çalışmayi tercih ediyorum. Etrafım sessizken müziğime yoğunlaşmak benim için çok daha kolay oluyor fakat bu esnada ev halkı ve komşulardan tepki çekmemek de ayrı bi hüner istiyor.

Teknik olarak hangi yazılım ve ekipmanlardan yararlanıyorsun? Mastering konusunda da bayağı hünerli olduğun anlaşılıyor...
Elimizde mevcut olan drum machine ve synthesizer’lardan aldığım sesleri ve sekansları Ableton Live, Logic ve benzeri programlarda kayıt edip değişik software’ler yardımıyla edit’leyip sonra tekrardan kanal kanal mix’liyorum. Sesleri ve sekansları oluşturmak için arkadaşlarla ortak kullandığımız Drumstation, Monomachine, Blofeld ve Nord-G2’yi ve kısmen de sofware’e başvuruyorum. Dışarıdan sample kesmemeyi kendime ilke edindim, her zaman kendi seslerimle oynarım.

Mastering bence çok hassas bir konu. İlerisi için maddi ve manevi yatırım yapmayı düşündüğüm bir alan. Sublime Porte netlabel’ının mastering’lerini ben yapıyorum, ama önümde kat etmem gereken uzun bir yol oldugunu düşünüyorum. Çünkü insanların sound’uyla oynamak belli bir sorumluluk gerektiriyor. Kanımca vurgulanması gereken yerleri, parçanın dinamiklerini en az etkileyecek şekilde ön plana çıkarıp, belli bir standarda yaklaştırmaya çalışıyorum. Çevremden aldığım tepkiler şimdilik olumlu, bu da bana ilerisi için umut veriyor çünkü gerçekten daha ileriye taşımak istediğim ve yoğun duygular beslediğim bir alan.

Sublime Porte'nin gelecek hedefleri nedir? Vinyl konusuna nasıl bakıyorsunuz? Örneğin Türkiye'de plak satma fikri sence de çok mu ütopik?
Sublime Porte olarak ana hedeflerimizden bir tanesi de hardcopy’ler, yani plak ve CD. Uzun süredir yapmak istediğimiz birşey. Bu konuda hazırlıklarımız var, ekonomik boyutunu halledebilirsek, yakın zamanda yerli malı elektronik müzikleri piyasaya sürebileceğimizi umuyorum. Satış konusu yurtdışında oldugu gibi internet üzerinden ve belli başlı birkaç yerli plak dükkanında olabilir. Fakat az önce de belirtiğim gibi, Türkiye’de henüz böyle bir pazar oluşmadı. Son senelerde plağa olan ilgi ülkemizde de artmış olsa da, elektronik müzikle belirli bi satış rakamı yakalamak su an için imkansız gibi görünüyor.

Son EP'in "Winterschlaf"dan biraz bahsedelim. Offbeat, ambient parçaları da seviyorsun belli ki. Bu EP nasıl oluştu ve ismi neden 'Kış Uykusu' olarak seçildi?
Ambient ve experimental müziği uzun bir dönem dinledim ve haliyle hala çok seviyorum. İlerisi için aklımdaki projelerden bir tanesi de ambient, offbeat bir albüm hazırlamak. ‘Winterschlaf’ EP’si adı gibi güz-kış döneminde oluştu. Hayatımda arkadaşlık bazında radikal birçok değişiklik oldu. O dönemdeki ruh halimi olabildiğince yansıtmaya çalıştım. Belki bir de sadece çok fazla belgesel izliyorum...

Genellikle sadece parçalar üzerine mi kafa yorarsın, yoksa bir bütün olarak algılanacakları EP veya albümün konsepti, altındaki fikirler de ilgini çeker mi? Bazen kendi başına anlamı olmayan bir parça, yeri geldiğinde bir albümde değer kazanabilir gibi geliyor bana. Sen ne dersin?
Haklısın, parçalar içinde bulunduğu context’ten güç alarak çok daha anlamlı hale gelebilir. Genelde belli bir sound üzerine yoğunlaşıyorum ve bir EP’de o sound’a yakın, ondan çok uzak olmayan fikirler ve seslerle uğraşıyorum. EP’lerdeki bütünlüğü bu şekilde yakalamak benim için daha kolay oluyor.

Senin şu anda en tuttuğun plak şirketleri ve prodüktörler hangileri?
Techno olarak Delsin, Rush Hour, Styrax, Baum Records, Music Man, Modern Love gibi şirketleri takip ediyorum. Bu şirketlerin sound’u bence çok başarılı. Prodüktör olarak eskilerden beri takip ettiğim Robert Hood ve ona yakın Detroit tayfasını; experimantal ve ambient müzikte ise zamanın Mille Plateaux, Chain Reaction geleneğinden gelen sanatçılarını takip etmeye çalışıyorum. Şu sıralar yerleri benim için çok ayrı olan Tim Hecker, Blamstrain ve Yagya’nın albümlerini tekrar tekrar büyük bir beğeniye dinliyorum.

Sublime Porte geceleri devam edecek mi? Müzik yayını haricinde organizasyonel anlamda da planlarınız var mı?
Son birkaç senedir İstanbul’da özellikle progressive ve minimal house piyasaya hakim görünüyor. Dans müziğine bakış açımız biraz farklı, o yüzden düzenlediğimiz event’ler de haliyle daha seyrek oluyor. Geçen sene Marko Fürstenberg’i getirdik, ki gayet başarılı bir geceydi bence. Aramızda sıkı bir dostluk oluştu diyebilirim. Bu sene kendisini tekrar davet etmeyi düşünüyoruz. Aynı çizgide ilerleyen, aynı duruşu sergileyen başka sanatçıları da getirmeyi planlıyoruz tabii ki.

Amacımız özellikle yerli sanatçıları detseklemek. Örneğin internet sayfamızın tasarımını Behnan Shabbir isimli arkadaşımız yaptı, EP kapaklarını da bu konuda yetenekli olduğunu düşündüğümüz kişilere yaptırdık. Müzik, fotoğraf, resim ve diğer dijital sanatlara açığız ve olabildiğince çok sanatçıyla bilgi alışverişine girmek istiyoruz.

Havantepe isminin hikayesini de eminim bir çok kişi merak ediyordur...
Büyük bir sır değil, Almanya’dan dönünce yerleştiğimiz, hala ikamet ettiğim mahallenin adı. Yeşilliği bol, çevresi sessiz, şehir trafiğinden uzak eşsiz manzarası olan bir köy. Çaya beklerim bir gün...

Yurtdışından nasıl tepkiler alıyorsun?
En çok olumlu tepkiyi tabi ki Almanya’dan alıyorum, fakat İspanyol ve İtalyan dinleyiciler de her zaman müziğime destek olmuşlardır. Yakın zamanda bu ülkelere performans ve ziyaret amaçlı gitmeyi düşünüyorum.

Aksak ritimlere de ilgin var mı? Örneğin A Made Up Sound ya da yakın zaman önce dağılan British Murder Boys gibi dub step'in techno ile dirsek temasında olduğu müzikler ilgini çekiyor mu?
Tabii ki ilgimi çekiyor. Özellikle Britih Murder Boys’un sert ve kuru tarzına hayranım. Dubstep çok dinlemem, fakat dubtsteb’i techno, ambient ve experimental sound’larla harmanlamak benim de yapmak istediğim birşey. Ortada çok başarılı işler var. Etkilenmemek elde değil. Hem Havantepe, hem de Sublime Porte olarak irdelemek istediğimiz bir konu.

Son olarak söylemek istediğin birşeyler var mı? Belki Türkiye'de müzik yapan veya hevesli insanlara bir kaç püf nokta fısıldarsın?
Sevdikleri, kendilerini başarılı buldukları sound ve seslere yoğunlaşmalarını tavsiye ediyorum. Özgün bir sound yakalamanın yolu bence buradan geçiyor. Çalıştıkça daha da iyi oluyorsunuz zaten. Bir plak şirketine parçanızın demo’sunu gönderecekseniz, o şirketi iyi biliyor olmanız lazım. İçinde barındırdıkları sanatçıları incelerlerse, daha isabetli kararlar alabilirler. Fakat, ne derseniz deyin, bu işin en büyük püf noktası sabırdır. Sabırlı olmazsanız ve denemeye devam etmezseniz elinize birşey geçmez. Denemeye devam...

http://www.sublimeporte.net
http://www.myspace.com/havantepe


Röportaj: Christopher Çolak
30 Nisan 2009

They are a phenomenon in the electronic music industry. James Taylor and David Brun Brown have been here for so long. 'Snowboarding In Argentina', their debut which was so forward thinking and futuristic at that tıme, is still fresh and cool since 1998, when it was released. We are talking about more than ten years ago and Swayzak is still pursuing being one of the biggest names and brands in the contemporary electronic music industry.

From now on they are going to release their music under their own label. They liscenced all their recent work back from !K7 Records and they will have a series of re-releases to prove their timeless efforst which will make all fans more than happy. ‘Snowboarding In Argentina’ is one of the most important LP’s in the electronuc music history and if you lend an eye now and take a listen, you will still think it is as fresh as it gets. Like it was made just yesterday.

Swayzak is not very happy with what’s happening currently in and around the music industry. They stay distant to MP3 thing and they want to be real towards their audience. Here we start with a 2009 re-release. Swayzak sound is timeless, never ending. Good music is good. As simple as this!

We are again ready for ‘snowboarding’ with the melodic and intense sound of Swayzak. We are ready to go to Argentina! David "Broon" Brown answered my questions regarding the 2009 celebration of Swayzak and 'Snowboarding In Agentina'.

We are again going "Snowboarding In Argentina"! What do you feel about this essential album of yours nearly 10 years after?
Still relevant album, good tracks people need to hear! We made it full of innocence, now we know the music business and are not so innocent.

What is the exact purpose of this re-release?
We had the opportunity to re-issue as we got the rights back after ten years. We feel the music never got the audience it should have, and now we can be happy it is out again, and we are in control of it! We hope people hear it and think ‘wow’ this was made in 1998 and still sounds like it was made yesterday, but if they don’t think that then hey ho…

What other things are you up to? You were silent if we exclude some remixes?
Yes pretty silent, new tracks coming, remixes, podcasts. we are in no hurry. I don’t really like this current MP3 release trend, we wait until things are a bit healthier for a new album, these things take time. But we have relaunched our label 240 volts. A 4 track EP out soon.

It is also the first release of your own label Swayzak Industries. You were a !K7 artist for a long time and now what will be the main focus of your industries?
Swayzak Recordings is our label, we licensed all our music to !K7 before, but now we don’t need them. !K7 need us more than we need them. Sorry to say the state of the music business is very poor.

What other releases and labels do you like these days?
Mojuba, Styrax leaves, Radioslave, Ostgut Ton, MDR, Modern Love, 240 Volts / Serieculture…

B12 crew also releasing their 90's vinyls on CD and it seems that the music, 'Sheffield/British techno revolution' is again praised, again popular. Is it that the new generation is getting aware and paying attention to the real old music or just a fashion 'come and go' thing?
I think B12 were in the same situation as us, Warp owned their catalog and now they got the rights back. Also it’s about self satisfaction, like an unfinished business. The music goes round in cycles and now it’s 20 years since Warp began. So they celebrate LFO, Aphex,etc...

What about your opinions on current techno and minimal scene? Do you find it reproductive and clever?
Clever and reproductive, not really… It’s 4/4 house music, it's never that clever really. Clever is Steve Reich or Philip Glass. So maybe Ricardo Villalobos is clever for his style, Richie Hawtin is very clever for Minus and the money they make. Generally it’s ok scene all a bit Berlin based really.

I prefer to be in London. Britain has a rich history in music, as for the scene, some good stuff, some average and some bad, as with every scene. It all went a bit crazy for minimal, and nobody really knew what minimal was, they just liked to think it was minimal. But actually it’s Trance and it’s shit!

When will you come back to Babylon, Otto or in Istanbul?
When they invite us, we will come..

What would you like to say to your Turkish fans out here?
Hello, thanks for coming, see you next time. I really like İstanbul, always good fun!


Interview: Christopher Çolak
25 April 2009


We praise you with an exclusive set from Swayzak recorded live at a gig in Umbertide Italy. Download it here!

Yıllardır haber alamadığım bir dostla telefonda konuşmuş gibi, uzun uğraşlar sonunda toprağın onlarca metre altındaki bir cevhere ulaşmış gibi hissettim kendimi. Daha önce hiç bilinmeyen, fark edilmemiş ya da fark edilen ama önemsenmeyen bir cevher.
 
Daha da ileri gidersem, yaptığım şey bir ‘araştırmacı gazetecilik’ örneği olarak değerlendirilebilir belki diye de düşünmeden edemedim. Dünyanın pek çok yerinde yüksek mevkilerde olan ve insanüstü işler başarmış, başaran Türk’lerin isimlerini duyuyor, zaman zaman röportajlarını okuyoruz. İşte onlardan biri, son dönemin en başarılı ve özgün plak şirketlerinden olan Tirk Records’un kurucusu ve beyni Sav(Savaş) Remzi röportajıyla karşınızdayım.

Önce ufak bir tanıtım yazısı yazılmalı tabii ki. Bu adamın yapmış olduğu onca şey beni gerçekten çok heyecanlandırdı. Eminim siz de bu röportajı okuduktan sonra içinizden  “Vay be” diye geçireceksiniz. ‘Ada’nın sadece damak tadına değil, göz ve kulak zevkine de yön verdiğimiz bir gerçek. Nudisco’nun en önemli etiketlerinden biri olan, daha da önemlisi ismi de bizzat ‘Türk’ olan Tirk Records hala çok yetenekli ve adı sanı duyulmamış isimleri bünyesine katmaya ve onları meşhur etmeye devam ediyor. Son olarak Londra’nın en yetenekli beat cambazlarından biri olan Architeq’in plağını yayınlayan label, nudisco arenasındaki en hatırı sayılır isimleri de bünyesinde barındırmaya devam ediyor.  

Londra’da uzunca süredir müzik endüstrisiyle iç içe olan herkesin Sav Remzi olarak tanıdığı Savaş, Londra gece hayatına ve müzik arenasına açtığı efsanevi kulüplerle zaman zaman yön vermiş, şu anda bizim tanıyıp bildiğimiz bir çok ismi dünyaya tanıtmış, iki plak şirketi kurmuş, milyonlarca plak satmış, Londra’nın en önemli festivallerine imza atmış biri.

1989 yılında açtığı bir caz kulübüyle başlayıp efsanevi The Blue Note geceleri ve Nuphonic Records ile devam eden müzikal serüveninin en şaşalı şu günlerinde plak şirketleri ve organizasyonlar için danışmanlık yapmayı sürdüren Sav hala ilk günkü tazeliğiyle, 7/24 müzikle yaşamayı sürdürüyor.

Geçtiğimiz günlerde 3 yıllık geçmişini 2xCD’lik bir toplama albümle gözler önüne seren pek lezziz Tirk Records etiketiyle, inandığı ve gerçekten sevdiği müzikleri yayınlayan Sav, dileriz ilerleyen aylarda biraz da bu röportajının yardımıyla İstanbul ve Türkiye’de güzel ve kuvvetli ortaklıklar kurarak çok yakınımızda cereyan eden yeni jenarasyon disco partilerinin daha da ateşlenmesine yardım edecek. İşte size bu işin asıl adamlarından birini, 'aklı kulağında Tirk', Sav Remzi’yi takdim ediyorum.

Öncelikle müzik endüstrisine nasıl bulaştığını, Nuphonic Records hikayesini ve son olarak da Tirk Records’un kuruluşunu çok merak ediyorum?
Buradaki pek çok Türk gibi restoran işletmeciliğinden ayrıldıktan sonra ailemin tüm baskılarına ve isteklerine rağmen 1989 yılında bir caz kulübü açmaya karar verdim. Neden restoran işine devam etmediğimi uzunca süre merak ettiler.  Restoran işini oldum olası sıkıcı ve külfetli bulmuştum, benim için hiç eğlenceli değildi. Ben biraz daha öteye bakmak istedim.

Mekanım bir süre sonra çok iyi eleştiriler almaya başlayan Red Eye’e dönüştü. O yıllarda çok sükse yaptık. Gilles Peterson, Andrew Weatherall, Ashley Beadle, Norman Jay gibi isimler düzenli teşrif ederek bizi sürekli olarak şereflendirdiler. Onların müziği bana çok ilham vermiştir. Tabii ki onca geceden sonra hepsiyle ayrı ayrı çok yakın dost olduk. Sonuçta 1992 yılında Nuphonic plak şirketini kurmak için hazırlıklara başlamıştım bile. İlk disco plağımı da 1993 yılında yayınladım.

Şu günlerde yeni albümünü yayınlayacak olan Faze Action’ın “In The Trees” EP’si. ‘Disco’ kelimesi o günlerde pis bir kelimeydi. Bu plakla label tam anlamıyla şahlandı ve dünyanın en iyi prodüktörlerinin plaklarını bir bir yayınlamaya başladık. DJ Harvey, Idjut Boys, Justin Robertson, Femi Kuti, Norman Jay, David Mancuso ve Andrew Weatherall gibi isimlerin hepsi benim label’ıman plaklar yayınladı. 8 yıllık sürede 170’ten fazla plak yayınladık ve label’ımız Britanya tarihindeki en bereketli, ilham verici ve önemli label’larından biri oldu.

2000 yılı başlarında satışlarda çok ani ve büyük bir  düşüş yaşadık. Tabii ki sebep internet’ten yapılan free download’lardı. O dönemdeki pek çok bağımsız plak şirketi gibi biz de “bugünlük bu kadarmış” diyerer plak şirketinin kapısına kilidi vurdk ve önümüze baktık. Nuphonic ile ilgilenirken de bir yandan şu anda çok meşhur olan Shoreditch bölgesinde The Blue Note adında bir mekan açmıştım. Bu mekan Londra gece hayatına büyük renk kattı ve tüm çevrelerde ses getirdi. Çok akıllıca düşünülmüş bir programlama stratejisiyle, DJ Harvey, Andrew Weatherall, James Lavelle, Gilles Peterson, gibi isimler ve ‘Goldie’s Metalheadz’, Talvin Singh’s ‘Anokha’, Ninja Tune’s ‘Stealth’ geceleriyle hatırı sayılır bir müdavim kitlesi edindik.

Kulüp dinleyicinin birbirinden değişik ve yenilikçi müziklere ve müzikal oluşumlara tanıklık ettiği bir platform oluverdi. David Bowie, Björk, Robbie Williams, Duran Duran’dan Simon Le Bron ve Massive Attack ekibi hemen aklıma gelen sayabileceğimiz sürekli müdavimlerimizden sadece bir kaçıydı. Herkes bu mekanda cereyan eden olayları izlemek ve harika müzikleri dinlemek, ilham almak için sürekli uğruyordu ve ben de bu sayede müzik çevrelerinde çok tanınmaya başladım. Bir çok önemli isimle de tanışma fırsatı buldum. 

2004 yılında festival arenasına giriş yaptım. İlk olarak Groove Armada ekibiyle Lovebox isimli festivali Londra’da gerçekleştirdik. 40 binden fazla kişinin dikkatini çekmeyi başardık. Groove Armada, JK, Hot Chip ve daha bir çok isim bu festivalde sahne aldı. Aslında Nuphonic kapandıktan sonra bir daha label açmamaya yemin etmiştim. Çünkü o günlerde müzik satmak gerçekten çok zor bir işti. Ayrıca zaten yüzlerce plak yayınlamıştım ve” ben bunu zaten yaptım” diye düşünüyordum.

Yine de her daim etrafımdaki sanatçı dostlarımdan harika müzikler almaya devam ettim. Fujiya&Miyagi’nin dinlettiği bir albüm kaydı ve henüz ismi bile olmayan bir grup ile yeniden işe koyuldum. Tirk Records macerası da böylece başlamış oldu. Bu isimsiz grup da sonradan gelişecek ve New Young Pony Club adını alacaktı. Sonrasında Tom Findley aka Sugardaddy ve Maurice Fulton’dan bir plak ve Tirk Records, UK Indie listelerini kalbinden vurmayı başardı.

Diğer bir çok plak şirketi kapanma korkusuyla günlerini geçirirken biz New Young Pony Club ile Mercury ödüllerine aday olduk. Böylece grup da çok daha meşhur oldu ve hemen sonrasında dünya turnesine çıktılar. Sonra Island bünyesindeki Modular Records’a imza attılar ve hikayenin gerisini biliyorsun zaten.

Tirk Records şu anda kataloğundaki 50. plağa doğru emin adımlarla ilerliyor ve Darshan, Tom Findley, Todd Terje, The Blockheads’den Chaz Chankel ve Hercules & Love Affair gibi isimlerin plaklarını yayınlamaya devam ediyor, edecek. Ayrıca şu günlerde birbirinden yeni ve yetenekli isimleri label bünyesine katmaktayız. Etrafımdaki şeyler aynı olmaya başlarsa sıkılmaya başlıyorum. Plak şirketimin de sürekli evrilmesini, müzikal bir afrodizyak gibi işlemesini istiyorum.

Tirk Records’un ilk müzikal konsepti nasıl temeller üzerine oluşturuldu? Nuphonic ile benzerlikleri var mıydı?
Tirk tamamen kendi dinamikleri ve yoluyla doğdu aslında. Ama aynen Nuphonic’de olduğu gibi yaşadığı süreci yani yol haritasını benim müzikal zevklerim doğrultusunda belirleyecek. Zaman değiştikçe müzik de değişiyor, benim zevklerim de öyle. Yani Tirk aslında hiç de Nuphonic gibi release’ler çıkarmıyor. Tamamen kendine özgü bir tarzı, yönü ve üslubu var.

Her şeye yağmen bu işte 10 yılı devirdim ve ben aslında her zaman kalpten bir soul aşığı olsam da her müziği seviyorum. Electro, techno, disco, afro ritimler, caz, dub, gospel ve hatta pop ve indie müzikler ilgli alanıma giriyor. Geçen yıl Virgin Media grubunun organize ettiği Road To V’de jüri üyeliği yapmam istendi. 4000 grup birinci olmak için kıyasıya bir yarışa girdi. Ben de seçilecek olan birinciyi belirleyecek kişilerden biri olarak seçildim. Seçilen grup meşhur V Festivali’nde ana sahnede yer alacaktı. Bu aynı zamanda Channel 4 televizyonunda yayınlanan 8 bölümlük bir programdı ve bu sayede beni ülke çapında daha da tanınır hale getirdi. Bu programdan sonra da hayatımda çok şey değişti. 

Tanıtım ve prodüksiyon işleriyle ilgilenen Intone isimli şirketi, pazarlama ve organizasyon işleriyle ilgilenen Itch şirketimle aynı zamanda kurdum. Itch aynı zamanda The Guardian, Virgin, Sony Singstar gibi bir çok firmaya, mobil şirketlere ve içecek markalarına müzik stratejileri ve festival aktivitelerinde yardımcı oluyor. Markaların ve sanatçıların dili gerçekten çok farklı.

Biz 20 yıllık bir tecrübeyle yolumuza devam ediyoruz. Bu yüzden etrafımızdaki bir çok şirketin doğru müzikal pazarlama önerileri ve projeleri için bizim bilgi birikimimize ve tecrübemize ihtiyacı var. Örneğin V Festival’deki VIP alanlarıyla ya da The Guardian gazetesinin Glastonbury’deki programıyla bizzat biz ilgileniyoruz. Havana Club’ın Isle Of Whiye’ı ya da Londra’nın ve Britanya’nın en önemli ve iyi festivallerinden olan Big Chill & Bestival’ın arenalarıyla da biz ilgileniyoruz. Yani plak şirketi ve tüm bu hengame arasında ben çok derinden, genellikle 7/24 müzikle iç içeyim. 

Etraftaki tüm bu nudisco modası için ne söyleyeceksin? Sence herşey ne zaman başladı ve bu ne kadar sürecek?
Disco 70’lerde düzenli olarak New York’da gerçekleşen Larry Levan’ın Paradise Garage ve David Mancuso’nun Loft partileriyle başladı. İlk defa bu partilerde plaklar dinleyicilere, büyük kitlelere çalındı. Latino, Afro, soul ve gospel kayıtları birleşerek bizim şu günlerde ‘disco beat’ dediğimiz müziğin ortaya çıkmasına ön ayak oldular.  ‘Disco’ terimi aslında ‘kendini keşfetmek’ veya ‘dans pistinin gerçek anlamını bulmak’ demektir. Atlantik’in öbür kıyısına ulaşınca ‘Disco Devrimi’  de başlamış oldu. Bunların hepsi olurken ben henüz ortada yoktum çünkü ergenliğimin ilk yıllarındaydım.

Modern Disco’yu da bu dönemden sayabiliriz. Bir çok müzik stili gibi 15 yılda bir retro popülarite geri gelir ve yeniden hayat bulur. Tek farkı bu sefer yeni prodüksiyon teknikleri ve teknolojilerini de saflarına katarak yeniden doğdu. Benim 90’larda bayıldığım müzikler nihayet dinlenmeye ve hatta mainstream olmaya başladı. Pek çok r&b grubu klasik disco beat’leri kullanmaya başladı ve bunu r&b olarak yeniden paketlemeyi başardı. Bu da nudisco’nun yeniden çok popüler olmasındaki bir diğer sebep. Herşeyden öte Disco, bizim günümüzde bildiğimiz dans müzik kavramının çıkış noktasıdır ve şu günlerde yaşanan bu hype de herkes gibi bizi de çok mutlu ediyor. Tek bildiğim yaptığımız işten büyük keyif aldığımız ve sonuna kadar yolumuza devam edeceğimiz. Çok büyük planlarımız yok, hiç de olmadı. İnsanların bizim yıllardır devam ettirdiğimiz çabalarımızı fark etmesi ve takdir ediyor olması sadece iyi bir haber, o kadar.

Sence Tirk bu ‘hype’ın oluşmasında ne kadar söz sahibi ve etken?
Ben disco sound’unu desteklemeye devam ediyorum çünkü bu sound’u gerçekten çok seviyorum. Soulful, mutlu bir müzik. Çok güçlü bir içeriği ve gerçekliği var. Ben bu işi çok uzun yıllardır yapıyorum ve şu sıralar herşeyin iyi gitmesi benim için sadece bir bonus. Herşey bu kadar popüler değilken de ben böyle plaklar yayınlıyordum. Yine de değişik, klasik anlamda disco olmayan müzikler yayınlamak için de çok çaba harcıyorum. Kişisel zevklerimi orijinal ritimlerle ve dans pisti etkisiyle birleştirecek kıyılar arıyorum. Ayrıca bu ‘revival’ hadisesinde de bir rolümüzün kesinlikle olduğunu düşünüyorum. Ama bu planladığımız bir şey değildi. Ben bu müzikleri yaıynlyorum çünkü gerçekten harika ve paylaşılmaya, yayınlanmaya değer olduklarını düşünüyorum.
  
Label’ın ismi olan “Tirk” de tamamen seni ve Türk ismini yansıtıyor öyle değil mi?
Evet! Benim geçmişimi yansıtan bir isim olsun istemiştim. Burada herkes benim Türk olduğumu biliyor. Sonuçta Tirk-ish bir isim olmasını istedim ve öyle de oldu.

Britanya ve Dünya üzerindeki en ilham verici, özgün plak şirketlerinden birinin sahibi olan bir Türk olarak neler söylemek istersin?
Aslına bakarsan evet günlük hayatta ve sektörümde benim gibi Türk’lere henüz rastlamadım. Bir Türk olarak burada Londra’da yaptığım her şeyden gurur duyuyorum. Sanırım herkezin izlediği yolu izlemedim. Kültürel olarak Bir İngiliz olduğum kadar bir Türk’üm. Ben aslında iki kültürün de en iyi taraflarını almaya çalıştım. İstanbul’u ve benim asıl memleketim Kıbrıs’ı çok seviyorum. Yine de tipik bir Türk olduğum söylenemez çünkü burada bir çok Türk’ün yaptığı şeylerin hiçbirini yapmıyorum, yapmadım. Ama yaptığım işlerle bir şekilde müzik sektöründe de olsa Türk bayrağını dalgalandırıyor olduğumu düşünmek bana mutluluk veriyor. 

Müzik sanatında bazı şeyleri olduran bir yaratıcı olmaktan dolayı fazlasıyla mutluyum. Yaptığım işi çok seviyorum. Ailemden çok az destek gördüğüm zor zamanlar da geçirdim. 4 kardeşin en küçüğüyüm ve her zaman ailedeki ‘kara koyun’ oldum. Buradaki ‘normal Türk akışı’na kendimi bırakmamak için elimden geleni yaptığım süre boyunca harika yerler gördüm, harika insanlarla tanıştım.Festival kültürünü ve canlı arenaları çok seviyorum, sanatçıları, bu alanda çalışan her türlü kreatif insanı. Ayrıca dürüstçe çok dolu bir hayat yaşadığımı ve buna rağmen genç kalmayı başardığımı da söyleyebilirim. En önemlisi de insanlara mutluluk verecek ve iyi vakit geçirmelerini sağlayacak müzikler yayınladım. Ben burada olmadığım zaman bile dinlenmeye devam edecek müzikler. Bu benim için bir toprak almaktan ya da bir dükkan, restoran açmaktan çok daha önemliydi.

Örnek aldığım ve özendiğim tek kişi ise benimle aynı işi yapan, müziği sonsuza kadar değiştiren Atlantic Records’un kurucusu Ahmet Ertegün’den başkası değildir.
Umarım insanlar da en az benim kadar label’ımı seviyorlardır. Bence etraftaki en iyilerden biri. Etrafımdaki insanların beğenilerini duyduğum zaman hala mahçup oluyorum. Sanırım ben herşeyin daha özel sound etmesini sağlayan bir Türk’üm.
 
Londra’da bir “Tirk” olarak yaşam nasıl?
Londra’da yaşamaktan büyük zevk alıyorum. Burası benim doğum yerim. Ayrıca bence business’ın, sanaıtn ve müziğin beşiği. Her zaman keşfedilmeyi bekleyen yeni cevherler ve sürekli değişen, gelişen bir çevre var. Aynı zamanda çok rekabetçi ve affı olmayan bir ortam.  Heran sınırlar biraz daha zorlanıyor. Ben buradaki Türk komünitesiyle sıkı ilişkiler içinde değilim aslında. İşim gereği çok kozmopolit bir hayat yaşıyorum, her türlü insanlar ilişki içindeyim. Buradaki müzik endüstrisi beni iyi tanıyor. Sadece Londra değil, Avrupa ve hatta Amerika’da da tanınıyorum. Sanırım hala beni Türk’ler çok az tanıyor.

‘Tirk 02’ benim 2009 yılında dinlediğim en harika disco toplamalarından biri. İçinde birbirinden önemli isimler yer alıyor. Bu toplamayı oluşturmak ne kadar zamanınızı aldı?
‘Tirk 02’ albümü Tirk Records’un 3 yıllık 12” geçmişini gözler önüne seriyor. Ayrıca plaklarda yer veremediğimiz bazı parçalar ve ilerleyen günlerde yayınlanacak yepyeni plaklardan parçalar da toplamada kendilerine yer buldular.
Albüm toplamda Tirk’ün 3 yıllık tarihine ışık tutuyor. Nu Disco’nun hikayesi. Her türlü medyasda harika eleştiriler alıyor olması da beni fazlasıyla mutlu ediyor.

Gelecek release’lerden de biraz bahseder misin?
Şu anda halihazırda imza attırdığımız bir sürü yeni isim var. Çok güzel albümler hazırlık açamasında. Canlı performanslar ve turnelerimiz olacak.
 
Şu sıralar sevdiğin prodüktörler ve label’lar hangileri? Belki bbize bir kaç tüyo da verirsin?
Kusursuz müzikal zevkleri ve dikkatleri olan isimlere saygım sonsuz. Mesela Carl Craig ve Gilles Peterson. Talking Heads’dan David Byrne’da benim en büyük kahramanımdır. MGMT’yi şu sıralar çok seviyorum ayrıca Arthur Russel, Minnie Riperton klasiklerine şu ara takmış durumdayım. Bat For Lashes ve VV Brown gibi isimlere de ilerleyen günlerde çok dikkat edin bence.

İstanbul ve Türkiye hakkında neler biliyorsun? Daha önce hiç ziyaret ettin mi? Türkiye’de bir “TTTT: Tirk Tour To Turkey” sence nasıl olur?
İstanbul’a bayıldım. Ben dünyanın dört bir yanını gezdim ve yine de dünya üzerindeki en favori şehrim olduğunu söylemek benim için çok kolay. Yakın zamanda modernleşmeye gösterdiği yatkınlığa, sıcakkanlı ve yeni düşüncelere yatkın insanlarına bayılıyorum. İstanbul’a ilk ziyaretimden tam 10 yıl sonra gittiğimde gördüğüm değişim beni hayrete düşürmüştü. Yakın zamanda yine oradaydım ve gördüğüm ilerleme beni şaşırtmaya devam ediyor. Ulaşım ve şehrin altyapısında yaşanan iyileşme gözle görülür boyutta. Geliştirilen projeler, büyüme, yapılan tanıtımlar ve her yerde karşınıza çıkan gece hayatı. Şehirde yaşayan çoğu insane da stil sahibi ve güzel, bakımlı görünüyor. 80’li yıllaırn coşkulu Londra’sını hatırlatıyor. İstanbul’da insanlar iyi vakit geçirmeyi çok iyi biliyor. Çok güzel bir parti kültürü olduğunu görüyorum. Sanat ve müziğin zenginleşmesi için hayli uygun alanlar olduğunu görüyorum. Bence İstanbul çok klas bir şehir.

Müzikal olarak ise yenilikleri takip eden, en göz önünde ve iyi sanatçıların performans sergilediği bir şehir. Beni en çok etkileyen şeylerden biri de şehir içinde yayın yapan radyoların çokluğu ve çeşitliliği oldu. Hepsi kendi tarzlarında yayın yapıyor ama neredeyse her tür dinlenebiliyor. Bir kaç kez yanlış kulüplere gitmiş olsam ve oradaki DJ’lerin çaldığı müziklerle irkilmiş olsam da, çoğunlukla büyük şehirlerdeki bu tür yanlış kulüplerde bu tarz gelişi güzel müzikler çalınıyor hep zaten. İstanbul tam anlamıyla 24 saat canlılığını koruyan ender şehirlerden. Türkiye’nin güneyindeki şehirlere de gittim, hepsi harika. Türkiye çok büyük bir coğrafi zenginliğe ve çeşitliliğe sahip. Bir Tirk organizasyonu gerçekten harika olur. Birileri kesinlikle bizi davet etmeli!

Son olarak eklemek istediğin ya da Türkiye’deki Tirk fanlarına söylemek istediğin birşeyler var mı?
Evet var. Hepinizi çok seviyorum ve bir gün İstanbul’da yaşamayı gerçekten çok istiyorum. Orada kendi harika festivalimi yapmak isterim! Aslında gerçekten çalışacak iyi Türk partnerler bulabilirsek Türkiye'de gerçekleşen gelmiş geçmiş en iyi festivale imza atarız. Ayrıca Türkiye’nin kültürel patlamasına ve dünyadaki tanıtımına katkıda bulunmayı gerçekten çok isterim!

Röportaj: Christopher Çolak
13 Nisan 2009

Agore and his music is a very good example for the relations between digital music industry and the online communities. Growing, evolving, changing skin and more importantly directing our lives. It can be whether the music we listen to or any other sociological interaction we dwell upon. With every single, very little improvement or upgrade something we just likely perceive or not is likely to happen or trigger something around us. 

This is same with the music industry. Every label is trying to find for the right and best solution both musically and management wise. Technology is the key here to do something and compete around with the best opportunities. Logos Recordings is a new digital label from one of the most cosmopolitan countries in European soil. Macedonian scene is progressing every year and there is no day that we hear such fresh music from their soil. Logos Recordings is one of the deepest and best techno outputs around and they are really taking advantages of being a digital label. They are releasing contemporary Detroit techno with a real attitude and form all around the world!

Berliner Alex Agore is their latest diamond and he has been producing music for a long time. But his name was not ever on a release since some time ago, when label people seeking talents and good music got interested in him via his Myspace profile page. It took only a few weeks for the track selection and Alex’s first digital release was already released from Shazam. This is a common story we are hearing for a long time now. Agore’s techno is stylish and real, and still unique. His deeper and jazzy feel shows that he is going to attract much more labels in the future. April will be his best month ever because there a plenty of releases, albums! Of him to be released in this month. Here is the interview I did with Alex Agore about his very delicious Logos debut “Reflections”.

There is a release bombardment from you. New album from Logos and Lifeworld, new EP from 4lux. Were you waiting for the right time to release stuff or was it by chance/coincidence?
Total coincidence. I had nothing to do with the release dates at all. It just happened that way! I know it looks like it’s all planned like that but it’s not. The upcoming Lifeworld release was the first material that ever got signed of me, quite a while before the other releases.

How did you get in touch with Samoil and Logos Recordings?
Through Myspace. He hit me up and asked if I’d be interested in releasing something on his label. I knew Logos before and definitely liked their previous releases so the decision was easy for me. And then it all happened pretty fast and I’m happy to be part of Logos Recordings. Great label and great people.

What about 4lux and Lifeworld?
Same as Logos. Myspace. It just happened all these people at some point came to my page and liked what they heard and then asked me if I’d be interested to release something on their labels. So decided to split my personalities and use Agore for my techno stuff and Alex Agore for my house productions.

Your real name is Alex Agore right? Agore sounds like a weird surname not German or so?
No that’s not my real name. Lol! Agore is just made up. It has no deeper meaning. I was just thinking about what would sound cool and picked some letters. You know like graffiti writers do to find a combo that you can style well. Agore was the outcome.

What other releases and remix projects we will hear from you soon?
Good question. I work on an album for 4lux which will come out under the Alex Agore moniker and which will be house. I did various remixes for 4lux that also hopefully come out at some point this year. I finished a track for the “Logos Compilation Vol.2” and there even will be a house release on Logos at some point. I have some other things going on but I concentrate on the 4lux album for now. I got lots of collaborations in the pipeline as well and I’m excited to work with talented people from all over the world.

How was the process of “Reflections”? How long did it take to conclude?
Well there was no real process, no concept or no idea behind it at first. It just happened. It was more like a combo of mood or emotions I had during this time.
It all started with the track "Blue" and I just kept going and suddenly there was this album. Samoil asked me if I’d like to do an EP release for Logos and I said sure but then he liked more tracks and eventually said “let’s do an album”. He saw the connection between all these tracks first. I didn’t even notice it. The tracks just fit together perfectly. And it didn’t take that long actually. Maybe a few months.

Do you have a favorite track in the LP? Mine is “Silent Soul” but all tracks are real good. Hard to choose. Was it also hard for you to the track selection process of the album?
Thanks! Glad you like it. My personal favorite is probably "Your love" or "Blue". The whole album is very personal. And all the tunes have a meaning to me and a relation to my life and the changes we all go through at some point. The track selection I did together with Samoil and it wasn’t hard at all. Again it happened very naturally and Samoil did a great job in pointing out which tracks would compliment each other.

Your music is jazzy and as organic as it gets but at the end it is a mixture of house and techno. And the most significant part is that, it is really atmospheric. Also you combine lots of different genres and fashions together and they all make a good sum. What will you say about this?
I just love all kinds of music. Simple as that. I grew up with listening to whatever sounded good. House music, Detroit techno, soul and funk, hip hop and especially jazz. And the result of all, this is my music. I don’t try to go with trends or some kind of "in" sound everyone likes. I just do what I want to do and if people like it then I’m very thankful and it’s a motivation to keep going.

What kind of set up and studio equipment are you using? Is there a balance of analogue versus digital?
My setup, software only. No hardware involved at all. Very basic, very simple but it does the trick for me. The more stuff you involve, the more complicated it gets. I don’t need 300 buttons to push and 100 red/green LEDs blinking around me. I just want do my thing and how I do, it doesn’t really matter in the end.

You live in Berlin but you are doing a music, which is quite underground or unique. Do you feel yourself close to Berghain sound and/or to some techno of that fashion?
I’m not seeing myself as a part of a scene or something like that, never did and never will. So the answer is no absolutely not.

What other labels and producers do you like these days?
Hard question. There comes out so much music these days it’s really crazy. Some of the most unique and nice tracks or albums get buried under a million of boring and soulless releases that it’s just hard to find the diamond in the rough these days. And usually I don’t bother to go and dig for that one diamond.
But for sure there are people i dig. In the techno category just to name a few; Logos Records, Johannes Volk, Solab, Fabrice Lig, Los Hermanos and for house; Theo Parrish, Moodyman, Kyle Hall, 4Lux. Also everything John Beltran deos. He’s a genius.

What are your inspirations while producing?
Other people’s music for sure but a big part is emotions. If u had a bad day and you feel stressed or sad then you got to catch that feeling and in the best case possible, a good track comes out. But that works with whatever emotion you have too. Good, bad, sad, excited… I try to represent emotions. Catching the mood of a moment or a day.

What do you know about İstanbul and Turkey? Would you like to play here?
I’ve never been there but I think it’s a beautiful country and one day sure I can imagine playing there or just coming for a nice trip!

Is there anything else you would like to add or say?
Just thanks to all the wonderful and dedicated people that I met so far. Samoil and Logos, Gerd of 4Lux, Romany of Shazam, Florian Muller (Watch out for his Logos album later this year!), Johannes Volk and everyone else that supported me. Special Shout to all the Myspace people, that’s where it all started.


Interview: Christopher Çolak
8 April 2009

One of London’s most creative talents, Christopher Spero aka Glimpse made a name for himself in a short period of time with his definite and unique style. His “Drifting” track which was forgotten in his hard disk got released from the infamous Planet-E and was also remixed by Carl Craig.

His label with the same name is the output for himself and like-minded artists. Glimpse is residing in Berlin for a while till he finishes his new LP called “Runner”. The LP contains collaborations with Jimmy Edgar, dOP and John Harle. You can predict how wide range the album will be. You can expect anything from Glimpse. He has no regular style whilst doing tracks. He feels himself comfortable when he is unlimited, free as a synth or a choppy beat. That’s the way he likes it. Experimenting to find the true spirit of his deepness and soul! Here is the interview I did with Glimpse.

I am curious about your artist name ‘Glimpse’. Does it have a special story? Does is have any relation with the text indexing software with the same name?
The name Glimpse has nothing to do with any software. I came up with it 6 years ago when I started the label with Kompakt. I felt it represented how I wanted to portray my music and I still do.

What are you doing these days, any new forthcoming releases?
At the moment I am working hard in the studio to finish my album ´Runner´ which will be out in September on Four Twenty. I moved to Berlin for 6 months to write it.  It’s been a lot of work but I'm finally starting to be happy with it.  There are collaborations with dOP, Warp’s Jimmy Edgar and saxophonist John Harle. The album is nearly finished now and I’m really excited about how it will be accepted as there is a lot of stuff on there I would not necessarily do on single releases.  

How does it feel to release from Planet-E and how did it progress?
I was really happy to be releasing on Planet E.  I did not actually send them the track though. My press agent Dean did and when he said that Carl wanted to sigh and remix it I was obviously keen as it’s such a great label.

What about your own label Glimpse? Will there be any new releases?
Unfortunately doing the album has meant that my labels release schedule has suffered slightly. I do have a release nearly ready though which is a collaboration with myself and Jay Shepheard from Compost called ´The Lions Share' E.P. It should be coming out following the album.

Your style is definite and fresh. "Drifting" may be the latest and best example to that. How do you define your sound?
I don’t really worry about what my sound is ever. It’s not important for me to in one particular genre. I just sit down everyday in the studio and try and represent how I'm feeling at that particular time. My music is just representations of how I feel creatively at certain times. Nothing is planned or designed to sound like anything in particular. I really enjoy working in my studio. “Drifting” was a track that just seemed to write itself where as other tracks might take 4 times as long but not has the same impact.

You studied sculpture at Central St. Martins. How do you think this study has an effect in or over your musical productions and vision?
I don’t really differentiate between sculpting and writing techno. Both things are about filling or subtracting from space and trying to personalize some kind of form. I make music in a very physical way mainly on analogue synths. It’s very important that  I'm moving while I work and often work standing up. My music doesn't exist in plug-ins or the latest software. It exists in my body so it’s important that the process of producing any work for me is a physical one.

Also your artworks for the Glimpse label (especially those bird illustrations and the typographic games in the logotype) are really cool. Are you doing the art direction and artwork yourself?
The artwork on the Glimpse sleeves comes from my good friend whom I met at Saint Martin’s, Russell Palmer. He designed the logo and all the sleeves. I think his work is perfect to represent my music.

What other things do you deal with, other than music related?
I have just bought a new dog called Olek who takes up a lot of my time at the moment. So I spend time walking him and trying to calm him down so that I can work.

How does a Glimpse track usually take shape?
I sit down in the studio and start jamming on my synths usually till around lunchtime, when ever I hear something that could be an idea for a track, I hit record. Then depending on how good the idea is generally the record will write itself from then on.

What are your favorite producers and labels these days?
As I don’t DJ, I only play live. I don’t really keep that up to date with other labels and producers. But the guys who I’m really into at the moment would have to be Omar S, dOP and Jay Shepheard. These guys really have their own sound and are doing something very honest and original, especially Omar S. His music is some of the best techno I have ever heard.

What do you know about İstanbul and Turkey? Would you like to play here sometime?
I have never been to İstanbul or Turkey but have heard you have a great scene there. I would love to come and play whenever I get booked there.  Hopefully it will be soon.

Interview: Christopher Çolak
07 April 2009

Hala İstanbul ve Türkiye’de belirli çevrelerce dinlenen ve bilinen Erdem Helvacıoğlu önümüzdeki yıl adından çok daha fazla söz ettirecek gibi görünüyor. Brain Eno’nun gitaristi Leo Abrahams ve The Cardigans’ın solisti Nina Persson ve Nathan Larson ile yapacağı albüm projelerinin yanında yıl içinde konserlere ve turnelere devam edecek.

Türkiye’de elektro akustik müzik ve akademik ortamda üretilen güncel müzikler deyince akla ilk gelen isimlerden biri olan, yurtdışında bir çok ödüller almış, çok önemli mekanlarda solo ve farklı projelerde performanslar sergilemiş, albümleri bir çok yayında ‘en iyi albüm’ seçilmiş veya sürekli övgüler almış Türkiyenin en önemli ve gelecek vadeden müzikal şahsiyetlerinden biri Erdem Halvacıoğlu.

Sadece besteci ve üretken kimliğiyle değil aynı zamanda akademik kulvarda da ilerleyişini ve araştırmalarını sürdüren Erdem Helvacıoğlu geleceğin müziğini yaratmak, kurgulamak ve tahmin etmek üzerine kafa yoruyor. Son olarak Aucourant Records’dan yayınladığı “Wounded Breath” albümüyle sonik ve sinematik anlatım tarzını daha da derinleştiren Erdem Helvacıoğlu yine çok iyi eleştriler aldı.

Ülkemizde pek çokları gibi, yarı zamanlı müzikal düşler kuran, tam zamanlı, vasat ve mutsuz bir mühendis olacakken, İTÜ MİAM’ın kapısından giren ve hayatı değişen, sonuçta Türkiye’nin ve dünyanın güncel müzikal faunasında kendine şimdiden çok önemli ve haklı bir yer edinen Erdem Helvacıoğlu, gelecekte çok daha fazlasını yapacak gibi görünüyor. Helvacıoğlu, çıkacağı Amerika turnesinin hemen öncesinde “Wounded Breath” ve müzik üzerine sorularımı Gayrettepe'deki stüdyosunda içtenlikle yanıtladı.

Yeni teknolojileri aklındaki sesleri ve konseptleri bizzat hayata geçirmek için bir araç olarak mı kullanmayı tercih ediyorsun, yoksa teknolojiyi bir amaç olarak kullanarak, içindeki doğaçlamalar ve denemelerle de bazen bir yerlere vardığın oluyor mu?
İkisi de beraber işliyor aslında. Her albüme göre de sound’lar değişiyor. Mesela “Wounded Breath”den sonraki albümümde hiç software kullanmayacağım ve sadece elektrik gitar, analog pedallar ve hardware ekipmanlarla bestelerimi yapacağım. Bilgisayarı kaydetmek, ekolayzır ve mixing haricinde hiç kullanmamayı planlıyorum.

Bu kararı verdiğin zaman bulunduğun alan ve düşünce sistemin de anında değişiyor. “Analog pedallarla ne yapabilirim” ya da “yine çok komplike olan hardware efektlerle nerelere gidebilirim” diye düşünmeye başlıyorsun. Onların detayına giriyorsun. Ya da tamamen bir Max MSP patch’i yaratma yoluna gidebilirsin. Yeni çıkan bir plug-in ile ilgilenmeyi de seçebilirsin.

Asıl önemli olan bir albüme başlandığı anda bu kararları ve alanları önceden belirleyip ilerleme kaydetmek. Yoksa kaybolmak çok kolay oluyor. Örneğin yurtdışındaki arkadaşlarımdan böyle çok hikaye dinledim. Bir albümü yapmaya başlıyorlar fakat “o efekti, şu plug-in’i de deneyeyim” derken 3-4 yıl geçmesine rağmen albüm tamamlanamıyor.

Albümün fikirsel ve teknolojik olarak sınırlarını belirleyip konseptini önceden kesin olarak tamamlayarak bu alan içerisinde işi üretmek çok daha iyi işleyen ve sağlıklı bir süreç. Bazen “happy accident”lara da sevecen yaklaşmak önemli. Bir hata olarak görebileceğin şey seni çok başka yerlere götürebilir. Bu aslında deneyimle oluşan bir çalışma şekli. Bir süre sonra ne zaman, nerede neyi kullanman gerektiğini artık öğrenmiş oluyorsun.

Geçmişe dönüp baktığımda neredeyse kullanmadığım plug-in ve sample arşivi yok gibi. Stüdyomda yüzlerce sample CD’si ve DVD’si var. İçlerinde örneğin on binlerce davul sample’ı var. Eğer buralara girmeye kalkarsan kaybolman içten bile değil. Fakat önceden “şunu kullanmayacağım” gibi bir karar verirsen eğer, işte o zaman teknolojinin içinde kaybolmuyorsun ve müziğin akmaya başlıyor.

“Wounded Breath” albümünün ardından nasıl projeler geliyor?
2009 ve 2010 yılı için bir çok proje var. Mesut Özgen için yazdığım klasik gitar ve canlı elektroniklerden oluşan parçamın promiyeri Amerika’da yapılacak. California, New York ve Boston’da konserler vereceğim, aynı zamanda duo stüdyo session’ları yapacağız, coğunlukla emprovize kayıtlar olacak bunlar. Brian Eno’nun gitaristi Londralı Leo Abrahams ile ortak bir projemiz olacak. The Cardigans’ın solisti Nina Persson ve çok iyi bir film müziği bestesici olan kocası Nathan Larson ile A Camp projeleri gibi daha ‘song oriented’ bir projemiz var.  

Müzik dışında tiyatro, sinema ya da interaktif medya ile ilgili projeler de var mı?
Mayıs-Haziran gibi netleşecek belgesel ve müzik projeleri var. Henüz çok net değil ama dans ve performans gösterileri ile ilgili konuşulan bir takım projeler var. Başka insanlarla başka şeyler yapma olanağı sağlaması ve sonuçta yaptığım işin çok farklı medyumlarda ve platformlarda dinleyicilye buluşması açısından bu tür projeleri önemsiyorum.

İTÜ MİAM’daki doktora nasıl gidiyor?
Doktora bitmek üzere şu anda tez aşamasında ve 2010’da kesin olarak bitmiş olacak.

Alva Noto, Ryoji Ikeda, Autechre ya da Monolake gibi isimler matematiksel modellerin nasıl sound ettiği veya bir diferansiyel denklemin algoritmasının müzikal kompozisyona dönüştürülmesiyle sıklıkla ilgilenen veya ilgilenmiş isimler. Çok kavramsal dursalar da Ryoji İkeda’nın “Matrix” albümü gibi sonuçta ortaya çıkan ürünlerde müzikal yeterliliği de fazlasıyla sağlamayı başarıyorlar. Sen geleneksel besteciliğe bence daha yakın duruyor gibi gözüksen de aslında işin bu tarafına da oldukça yakınsın öyle değil mi?
Ben ikisinin de bir takım öğelerini alarak tam orta bir noktada buluşturmaya çabalıyorum. Böylesi bir sentezin çok daha heyecan verci olduğunu düşünüyorum. Örneğin PD ya da Max MSP gibi programları ben de fazlasıyla kullanıyorum ve bahsettiğin matematiksel algoritmaları yaratmak hiç de zor değil.
Bence asıl önemli olan bu tür yaklaşımları düşsel ve duygusal çağrışımlarla birleştirerek daha ulaşılabilir ve geleneksel hale getirebilmek.

Sevmediğim için söylemiyorum yanlış anlaşılmasın ama bu tür teorik ve kavramsal yaklaşımlar bana fazlasıyla batıya dair ve modernist geliyor. Ayrıca bahsettiğin isimlerin bir çoğu ritmik müzikler üretiyor ve konvansiyonel müzik dinleyicisini yakalayabilmeleri bu açıdan çok daha kolay. Örneğin halihazırda techno dinleyen birine bu tür müzikleri sevdirmek çok kolay olacaktır. Benim yaptığım müzik ele alındığında ise tınılarla birşeyleri anlatmak ve bunu konserlerde dinleyiciye aktarabilmek çok daha zor. Beni daha önce hiç dinlememiş bir çok insan konserlerimden sonra çok etkilendiklerini ve müziğimi çok beğendiklerini ifade ediyorlar. Bu beni çok mutlu ediyor. Bence asıl fütüristik olan, bahsettiğin teknolojileri ve modellemeleri insani duygular ve etkileşimlerle, bazen çok primitif çağrışımlarla tetikleyerek dinleyiciyi ele geçirmeye çalışmak.

Bulunduğumuz coğrafya itibariyle ben özellikle elektro akustik müzikte çok daha heyecan verici ve özel üretimler yapabileceğimizi düşünüyorum. Bir doğu-batı sentezi şeklinde değil belki ama hem primitif, hem modernist, hem de üzerinde duygusal bir içeriği aynı bağlamda barındırabilir. Bu anlamda “Wounded Breath” albümümün de olabildiğince fütüristik bir deneme olduğunu düşünüyorum.
 
Türkiye’de elektro akustik müzik üreten biri olarak yaşadığın zorluklardan bahsedebilir misin?
Bir scene olmak, beraberinde üretmek, paylaşmak, örneğin Londra’yı ele alalım. İnsanlar birbirlerine tutunuyorlar, yardımlaşıp fikir alışverişinde bulunuyorlar. Bu tür müzikler yapan, yayınlayan plak şirketleri oldukça fazla. Bu tür paylaşım olanakları olmadığı zaman işte ciddi bir fark oluşuyor ve zorluklar da tam bu noktada başlıyor.

Yine de gelecek için umutlu olmalıyız diye düşünüyorum. Hele ki bundan 10-15 yıl öncesini düşünürsek, konuştuğumuz bir çok şeyin Türkiye’den teğet geçmesi bile düşünülemezdi. Kişisel bir stüdyo kurabilmek, bir şeyleri kendi başına yapabilmek oldukça zordu. Şu anda insanlar en azından kendi evlerinde su yüzüne çıkamasa da müzik üretiyorlar. Örneğin benim Arjantin’de yayınlanan bir toplama albümde parçam yayınlanıyor mesela.  

Eğer Türkiye’de bu tür müzikleri yayınlamaya hevesli bir plak şirketi olsaydı senin de tercihin burası olurdu değil mi?
Tabii ki, öncelikle çevremdeki insanlarla yaptıklarımı hızlıca paylaşmak, dağıtım olanaklarını kullanarak daha çok kişiye ulaşma şansım olsa, hiç düşünmeden ben de müzikal merkezimin burada olmasını tercih ederdim. Keşke Türkiye’de de 10’larca label olsa. Mesela biri sadece drum&bass, bir diğeri sadece elektro akustik müzikler yayınlasa. Keşke albümlerim Portekiz ya da Amerika yerine kendi ülkemde de yayınlanabilse. Türkiye’de plak şirketi kurmak bürokratik sebeplerden dolayı çok zor.

Ctr_Alt_Del örneğinde olduğu gibi geçmişte bu tür avant gard müzikleri ve denemeleri su yüzüne çıkarmak için bir takım önemli çabalar oldu. Sence bunun devamı neden gelemedi?
Ctr_Alt_Del Türkiye’nin ilk sound art festivaliydi ve özellikle Kim Cascoine gibi ismlerin geldiği ilk festivalde, benim de eserimin yer aldığı toplama bir albüm yayınlanmış olması, bu ayrıntılar bence tarihi olaylardı Türkiye için.

Bu tür festivallerde süreklilik çok önemli ve bunun için de sponsor desteği gerekli. Bu tür deneysel bir festivale sponsor ilgisini devam ettirebilmek maalesef pek mümkün değil. Onlara bu tür açılımlar fazlasıyla avant gard geliyor. Devletten belediyelerden destek alıp böyle bir projeyi hayata geçirmek de imkansız omasa da çok çok zor. Dolayısıyla eser oluşumu, paylaşım, konser ve festivallere kadar evrilen süreçte bir sıkışma oluyor. Asıl problem de burada zaten.

Artık albüm satışları eskiye gore çok daha düşük. Torrent’ler, peer-to-peer paylaşım programları ve MP3 de bu süreçte etkili oldu. Sen müzik endüstrisindeki bu dijital devrimi ve gidişatı nasıl değerlendiriyorsun?
Majör şirketler tabii ki doğal olarak dehşet şekilde etkilendiler. Kabaca bir PR yaparak 10 milyon satabilecekleri bir albüm artık 1 milyon, belki sadece 500 bin satıyor. Ama çok büyük kayıpları olsa da majör şirketler bir şekilde hayatta kalmayı başardı. Bence asıl kötü durum indie plak şirketleri için ortaya çıktı. Onlar için 10 bin satmak ile 15 bin satmak arasında çok büyük bir fark var. Örneğin sadece 3-4 kişinin çalıştığı indie bir label bu durumdan çok daha şiddetli şekilde etkilendi.

Ama bir yandan işin bir diğer tarafı var. Örneğin Amerika’da, San Francisco’da yaşayan ve sadece iTunes’dan yani dijital olarak albüm satarak çok iyi paralar kazanan arkadaşlarım var. Plak şirketlerine bağlı olmayan, müzisyenlere CD basma ve satış imkanları sunan bir çok şirket var. Belirli bir ücret karşılığında da ülke çapındaki tüm dijital dağıtım ağına dahil olabilmek de mümkün. Bu açıdan düşünüldüğünde sanatçılar açısından çok daha yeni olanaklar doğmuş oldu. Sadece kötü yanları yok bu yüzden.

Ayrıca sadece albüm odaklı düşünmek yanlış. Hayat bununla sınırlı değil. Belki yayınladığın albüm senin bir sonraki albümüne yardımcı olacak, belki bir remix teklifi veya film müziği teklifi almanı sağlayacak. Evet satışlar geniş perspektiften bakıldığında düştü ve bu müzik endüstrisi için hiç de iyi değilmiş gibi gözüküyor. Yine de bir şeyler üretmek, üretimi paylaşmak ve insanlara ulaştıktan sonra elde edilen verilerle başka işlere doğru yol almak hala mümkün.

Bu perspektiften düşünüldüğünde çok problem olduğu söylenemez. Tabii ki konvansiyonel ve mainstream medya ve plak şirketleri bizim böyle düşünmemizi istemiyorlar ve düşünmememiz için de ellerinden gelen her şeyi yapıyorlar. Ellerindeki ‘establishment’ gücünü doğal olarak kaybetmek istemiyorlar.

Peki Türkiye açısından durum değerlendirmesi yapılırsa ortaya ne çıkıyor sence?
İşte burada büyük problem başlıyor, dediğim gibi San Fransisco’daki sanatçı sadece iTunes ile geçinebiliyor ama Türkiye'de pop sanatçıları bile geçinemez durumdalar. Türkiye’de dijital satışın önünde bir takım engeller var ve sadece cep telefonu melodilerinden para kazanıyorlar.

Ya da TTNET örneğinde olduğu gibi 100 binlerce şarkıyı bedava olarak indirme imkanı varken ve bağıra bağıra her yerde bunu pompalarsan kimseyi aynı şey için para ödemeye ikna edemezsin. Oysa ki bu işin bir sanat ve belli bir emek sonucu olduğunu düşünmek, 100 lira değil belki ama 1 lira, hatta 50 kuruş verebiliyor olmak, o sanatçıyla aynı komüniteden olduğunu düşünmek ve bu scene’i desteklemek, devamını sağlamak adına sanatçıya destek vermeyi istemek işin doğrusu değil mi? Ne yazık ki işler böyle yürümüyor.

Daha popüler işler ve popüler isimlerle ortaklıklar yapmayı düşünür müsün?
Direkt olarak peşinde koşmam ama böyle bir iş geldiğinde, zaman detayı, prodüksiyon sürecini değerlendirilir ve yapılabilir. Örneğin Nina Persson ile yapacağımız albüm bir anlamda böyle bir iş olacak. Hem main stream hem de fütüristik dünyayı anlatan özel bir albüm yapmayı düşünüyoruz.

Gitar çalarak başladığın müzikal serüvende elektro akustik müzik yapıyor olman senin için doğal bir süreç miydi?
Evet tamamen doğal bir süreçti. Üniversitede çok uzun süre gitar çalmadım. MİAM’da ses tasarımıyla uğraştığım dönemde de gitar çalmadım. Ama aslında ben 12 yaşında ortaokuldayken günde 12 saat çalışan ve çalan biriydim ve 15 yaşıma geldiğimde zaten virtüöz olmuştum, o dönemlerde ilgimi çeken Malsteem ya da Satriani’nin tüm eserlerini çalıyordum.

Virtüözlük bir noktaya ulaşıldığında tıkanıp kalıyor, yeni arayışlara girdim ve gitarla nasıl yeni ve değişik sesler elde edebilirm diye düşünmeye başladım. Akorlar, pedallar, sonrasında synthesizer’larla veya sampler’larla denemeler derken MİAM ile birlikte işin teorik ve tarihsel boyutuyla da tanışmış oldum. Sonrasında albümler, ödüller, başarılar. “A Walk Through The Bazaar” albümünde gitar hiç kullanılmadı, tamamen field recordings ve sampling teknikleriyle oluşturulmuş bir albüm. Sonrasında “Altered Realities” döneminde ise geriye dönüp o heyecanı tekrardan ortaya çıkarıp nasıl yeni bir şey yapabilirim diye düşünürken çok daha zor olan akustik gitarı ve canlı elektronikleri kullanarak yeni sesler elde etme yoluna gittim.

Sonuçta albüm bir çok yerde yılın albümü seçildi. Bunun en büyük sebebi her şeye rağmen albümün gitar eksenli duruşunu sürdürmesi, aynı zamanda caz, elektro akustik, live electronics ve hatta post-folk janrlarına da oldukça yakın durmasıydı. Benim de sevdiğim Fennesz albümlerinde gitar artık herhangi bir obje. Ses tasarım sürecinde yok olup gidiyor, öteleniyor. Ben böyle olmasını değil, çok daha zor olan akustik gitarı da işin içine katarak gitar eksenli, aynı zamanda fütüristik bir albüm "nasıl yaparım"ı düşünmüştüm.

MİAM’daki eğitim sürecini ve Türkiye’de böyle bir eğitim kurumu olmasını nasıl değerlendiriyorsun?
MİAM bence Türk müzik tarihinde çok önemli bir kilometre taşı. Hem bizi, hem de bizden sonraki jenerasyonları çok etkileyen bir kurum oldu. Gelecekte de bu böyle devam edecektir. MİAM kurulmadan önce elektronik müziği ve ses mühendisliğini teorik olarak program dahilinde öğreten başka bir kurum yoktu. Bu anlamda büyük bir boşluğu tamamıyla doldurmuş oldu. O bakımdan çok önemli.

Ben mesela 1999’da Endüstri Mühendisliğini bitirdikten sonraki süreçte normal şartlarda işletme dalında bir master yapıyor olacak ve bambaşka bir dünyaya girmiş olacaktım. Bense MİAM’a girmeyi seçtim ve şu anda buradayım. Benim bir çok arkadaşım da benzer bir yol seçip şu anda bambaşka konumlarda bulunuyorlar. MİAM bize bunu sağladı. Türkiye’de aileler çocuklara hep bu konuda baskı yaparlar, "bir altın bileziğin olsun" derler, "müzikten para kazanılmaz" gibi bir inanış hala yaygın ve bu yüzden geçmişte birçok insan halihazırda bir okul okuduktan sonra MİAM’a geldiler. Hala çok fazla şey değişmemiş olsa da sonuçta çok büyük bir değişim ve imkan var. Etrafımdaki bir çok insan ses mühendisi oldu veya benim gibi üretim sürecinde yer aldılar, ister piyasa ister akademik ölçülerde.

Nelerden etkileniyorsun ya da ilham alıyorsun?
İlham olarak en çok film izlemeyi seviyorum ister DVD’den, ister sinemadan olsun. Dans gösterilerine gitmek, müziğim için yeni fikirler elde etmek benim açımdan önemli. Özellikle Amerikan indie fimlerinde çok yaratıcı müzikler ve fikirler olabiliyor.

Bir günün nasıl geçiyor?
Genellikle öğleden önce stüdyoya girip sabaha kadar olmasa bile her gece 12-1’e kadar stüdyoda çalışıyorum. Bu genellikle günde 12-14 saatlik bir çalışma demek oluyor. Yapılması gereken çok iş var, eser siparişleri, albüm prodüksiyonları ve örneğin 2010 için Şirin Pancaroğlu ile Aya İrini’de prömiyeri gerçekleşecek bir proje var. Kısaca yapılacak çok iş var.

Gece çıkıyor musun? Nerelere gitmeyi tercih ediyorsun?
Son dönemde kulüplere pek gitmiyorum. Daha çok dans etmekten ziyade konserlere gitmek ilgimi çekiyor. Örneğin Akbank Caz Festivali’ndeki konserler veya Phonem Festivali’ne gitmek gibi. Geçmişte o kadar çok konsere gitmişim ki sanki artık o eski heyecanı da taşımıyormuşum gibi geliyor.

Son olarak bir misyon üstlenmek; kendi plak şirketini kurmak ya da benzer müzik yapan insanlara yardımcı olmak gibi düşüncelerin var mı?
Bürokratik ve yapısal problemler sebebiyle ne yapılabilir çok bilemiyorum, belki bir net label olabilir. Aslında daha önce Bilgi Üniversitesi'nde ve MİAM’da böyle bir şeyler söylenmişti fakat iyi niyetle girişilen bu tür ve benzeri olaylar ne yazık ki gerçekleşemiyor. Master yapan öğrencilerim, asistanlarım var, soruyorlar, "üretimlerimizi nasıl paylaşabiliriz", "neler yapabiliriz" diye. Bir şekilde etrafımızda onlara yönlendirebileceğimiz işler var, fakat Samsun’da Kütahya’da yaşayan gençler var, biliyorum. Onlar için neler yapılabilir işte bu beni düşündürüyor.

Mesela Amerika’da yaşıyor olsalar derim ki, Texas’ta yaşıyorsan eğer, New York’a gel bir şekilde bir scene, komünite ve çevrenin içinde olabilirsin. Ama Samsun’dan İstanbul’a gelsen de çok fazla şey değişmeyecek. Bu yüzden dijital ortamda işlerini ‘release’ etmeye çalışmak ya da başka kişilerle ortak projelerin gerçekleşmesi için çalışmak çok daha yapıcı olacaktır diye düşünüyorum. Doğru insanla doğru projede olmak insana çok şey kazandırıyor. Hem maddi, hem manevi anlamda. Dağıtım olanakları ve diğer alanlarla dirsek teması kurmak mümkün oluyor. Net bir cevabı yok bu işin, sürekli düşünmek, araştırmak ve çalışmak gerekiyor. Kafa yormak gerekli. Yoksa ben de buralarda olmaz, yayınladığım o 3 albümü de belki yayınlayamamış olurdum.

Amerika’nın en önemli avant gard topluluklarından biri olan Bang On A Can her sene dünyadan sadece 3 kişiye parça siparişi veriyor ve bu sene Avrupa’dan seçtikleri tek kişi ben oldum. Bu çok gurur verici ve çok önemli bir gelişme. Her verdikeri konser NY Times’da geniş yer buluyor. Demek ki olabiliyor bir şeyler. Başarmak mümkün.
Önemli olan planlı ve programlı olmak, en önemlisi de uzun vadeli düşünmek. Doğru insanlarla doğru kontaklara girebilmek. Bu da oldukça uzun bir süre demek. Konuştuğumuz müzik oldukça uzun bir vadeye yayılıyor ve oldukça büyük bir emek istiyor.

Oysa ki ülkemizde her şey çabuk olsun isteniyor. Hemen birşeyler üretelim, bir sürü albüm satalım, 100’lerce konser verelim çok para kazanalım. Asıl önemli olan bunu sürdürebilmek ve kendini her seferinde bir üst noktaya taşıyıp geliştirebilmek. Ben kendimi 80 yaşında da eser yazarken görebiliyorum. Brian Eno yıllardan beri albüm prodüksiyonu yapmaya devam edebiliyor. Kafayı diri tutabilmek, açık fikirli ve yeniliklere açık olabilmek çok önemli. Araştırmak, kendini sürekli geiştirmek. Yoksa feedback alamıyorsan, üretimlerinin geri dönüşü olmuyorsa ve spiral aşağı doğru ivmelenmeye başlamışsa Türkiye şartlarında bir müzisyen olarak depresyona girmek içten bile değil doğrusu.

Röportaj: Christopher Çolak
Fotoğraf: Osman Bozkurt
7 Nisan 2009xa

Jazzanova needs no introduction. Already a strong brand, an enormous musical phenomenon where jazz meets open-mindedness and vision. All night long studio jam sessions, all aspects of various music production and song writing experiences under heavy contemporary composing influences and most importantly collaboration.

Because Jazzanova is all about sharing and collaborating.  Their latest album “Of All The Things” is probably their heaviest collaboration to date. They are already quite a big band to fit into their studio and with all those vocalists and artists and all those work; “Of All The Things” may be said as the zipped version of 5 or 6 albums of work.

Jazzanova crew love experimenting, they love coincidences and inspirational moments. They believe that their music will find it's way during the process of experimenting, sharing, giving and taking effort, will and motivation for doing real groovy and essential music.
That’s why Jazzanova is so big, and yet musically supple and ever evolving. Axel Reinemer answered my questions about 'Jazzanova way of doing it' and some more about their recent long player “Of All The Things” which they will be touring all summer with a supporting band.

I guess "Of All The Things" is Jazzanova’s most interactive and collaborative album to date. How long did it take to complete all those studio sessions and artist selection and was it a natural process or step by step planned one? Did you have an exact sound recipe for the album before you started working? For example 10% funk, 20% soul and something like this?
Between the Jazzanova albums Stefan and I were working with many other artists from the Sonar Kollektiv pool. We did an album with Thief, produced songs with Clara Hill etc. Also we did music for a theatre play here in Berlin called “Belle Et Fou”.

During that time we started working more and more on real songs than we were working on dance floor tracks. So that was the path we wanted to follow for the next album. We’ve discovered the world of song writing, specialized in recording and creating our own sound scapes without the use of samples. One can say that we’ve created the songs and atmospheres that we would love to sample.

For that we’ve worked with over 60 musicians that came over to the studio during the time to play our arrangements, for writing lyrics to it and helped the songs come alive. All in one you can say that the production of the album took almost one and a half year. We did most of the recordings in our “Exit Studio”, invited the singers to Berlin, so we could meet them, spent time with them and work on the songs. There was no exact sound recipe for the album, but we knew that it’s going to be pretty freestyle hence it turned out like a compilation of styles & songs we love! There is anything from soul to Brazil, hip hop and also alternative music.

What is the Jazzanova way of doing music?
To find and to realize an idea. Everything can be inspiring, a rhythm pattern, a sound, a short riff or hook, any noise an instrument or a sample can create, anything you can drum on, a melody you wistled in the morning.

Since Jazzanova's speciality is to compose and produce instrumentals, it was our very desire to give every involved vocalist an instrumental draft that has all the parts of a vocal song, like chorus, refrain or bridge that could also include undefined instrumental parts (like for instance the energetic middle part of "Little Bird"). Our aim was to see and finally hear what the vocalists felt, inspired to write and sang to our instrumentals. In the beginning we tried not to talk to much about the tracks, since we wanted every singer do decide for himself which way to go.

How do you think Jazzanova crew and it's output (musical vision) evolved during all those years? We may also talk about Sonar Kollektiv a little bit…
Over the years we researched in so many genres and were always looking to create something new and discover and learn new things. We are still open and look beside the way!

The album was not only released from Sonar but also from Verve/ Universal Music, what about this process?
We know the people from Universal Jazz here in Berlin for a pretty long time now. Also we did some work together (remixes / compilation etc.) in the past. Both of us thought it would be a great idea to put the forces together. As record & music lovers it is also nice to be part of the Verve family.

Is there a special reason in the album having dominantly male vocals?
That we have dominantly male vocals was not planned. It just happened that way.

Do you have a personal favorite in the LP? Or a track that has a special story to tell?   
When we invited Phonte to Berlin, we only had one song in mind which we would like him to rap on. When we were hanging out at the studio and talked about music, life etc. we played some sketches for our new album and it turned out that he really would like to sing on one of these drafts. We weren’t sure about that idea since we thought we don’t need another rap track on that album, but he didn’t want to rap on it anyways, he wanted to sing!

Then he sat in the vocal booth for a while listening to the song over and over until he had the perfect lyrics and melodies and was ready to record! We were excited about what would happen now. We really didn’t have an idea of what a good singer Phonte is and he blew us away with his performance. The song is now called “Look What You’re doin to Me”. It’s always good to be surprised by a good performance!

What other new projects are you working on these days?
Next is presenting our music live on stage first time ever with a supporting band. Clara Hill and Paul Randolph are going to be the vocalists. It's always been the motor of our development to learn and try new things. Even if we try around with techniques and instruments, 100s of other musicians worked with in the past, it's going to be a unique Jazzanova sound we create, because it's only us who love to do this special mixture of harmonies, rhythms, melodies, etc. It's our signature. And it will be there too on our next albums.

How do you keep on going as a big gang and collective? How do you solve things when you are locked up?
Over the years everyone of our crew developed their own strengths on a certain area. For example the DJs had a lot to do traveling and DJ’ing , taking care of their label Sonar Kollektiv, running the radio show, we developed our composing and studio techniques to bring everything together as a JAZZANOVA baby. There are no big fights really. We know what each of us’ specialty is and that we can rely on each other.

What other bands and labels do you admire these days?
I heard new stuff from “Whitest Boy Alive”, a Berlin based band around Erlend Øye, their new album is going to be out in very soon. I really like it! Recently listened a lot to Q-tips album “The Renaissance”.

What are your comments on deep house, disco and vocals being again very popular in electronic music scene?
Since I am not really a club guy I could not discover this trend. But if it is like this, I really appreciate it and it´s maybe worth going out again!

When will you come to perform live again this time as a big band in Istanbul?  
We are definitely looking forward to play our live show in İstanbul since I have never been to Turkey! I guess in summer, so watch out!


Interview: Christopher Çolak
Photography: Ben Wolf
5 April 2009

Şarkıcı, müzisyen, prodüktör, performans sanatçısı, e-şair, kaligraf, dijital medya sanatçısı. Yeni ve hibrid teknolojilerin peşinden giderken, eski ve geleneksel konvansiyonları ve teknikleri de içine katarak yaptığı ses enstalasyonlarıyla tanınsa da, en büyük çıkışını ve büyük kitlelerce tanınmasını sağlayan projesi ise, sonradan hayat arkadaşı ve kızının babası olacak Vladislav Delay ile birlikte kurguladıkları AGF/Delay projesiyle oldu. Deneysel, zor yollar seçen AGF/Delay zamanla daha az kişisel ve elektronika, avant-hop arası bir hal aldı.

3 yıldır Baltık denizinin en tepesindeki bir adacıkta, bir yanı ormana, diğer yanı denize bakan evlerinde doğayla başbaşa müzik ve sanat üreten ikili, sıkıldıkları zaman ise soluğu Berlin’deki stüdyolarında alıyor. Hoşbeşten ve galeri gezmelerinden ya da clubbing’den kalan zamanlarda ise yaptıkları parçaları miksliyorlar. Mart ayında Ellen Allien’ın plak şirketinden ikinci AGF/Delay albümünü yayınlayan ikili, bu sefer daha pop ve geleneksel bir tarzla karşımıza çıktı. AGF, daha önce Ellen Allien’ın son albümü “Sool”un da neredeyse tüm müzikal kimliğini belirleyen kişi olmuştu. Çok da iyi günler geçirmeyen ve yeni arayışlar içinde olan Ellen Allien ve label’ı BPitch Control için adeta bir kan değişimi sağlayan AGF/Delay, Telefon Tel Aviv ve Moderat arasına da cuk oturuverdi.

Herkes hala Ellen Allien’in cesur “Sool” albümünden konuşadursun, uzunluğu 50 metreyi bulan şiirleri, gittiği her yerde çektiği ilginç fotoğrafları, video ve performans sanatını içine alan multidisipliner performansları ile yıllardır kendinden bahsettiren AGF, 2006 yılında Wire dergisinin ‘kapak kızı’ olmayı da başarmıştı. Uzunca süredir deneysellik, elektronika, e-şiir ve bunların multimedia sunumları üzerine kafa yoran AGF kimsenin yapmadığını yapmaya ve kimsenin söylemediğini söylemeye devam ediyor. İstanbul’da sergileyeceği ilk canlı performansının öncesinde, “sadece müziğimi değil sanatımı da dinleyin” diyor, ve daha bakın neler…

Ellen Allien’ın son albümü “Sool”da beraber çalıştınız. Bu birliktelik nasıl gelişti biraz bahseder misin?
Ellen çok uzun zamandır benimle birlikte birşeyler yapmayı zaten istiyordu. Bu sefer ikimizin de boş zamanı vardı ve herşey harika oldu. Ellen’in benim müziğimi seviyor olması benim de çok hoşuma gidiyor. Çünkü bir Techno DJ’i için çok aşikâr bir durum değil bahsetiğimiz şey. O yüzden neyim varsa ortaya koymam gerekiyordu, hem de çok kısa bir zamanda. Albümü de çok seviyorum. Hem güçlü, vizyonlu ve en önemlisi basit bir albüm oldu. Ellen’in bu albümü kendi label’ından hiç tereddütsüz yayınlamış olması da onun ne kadar kendine güvenen ve inanan birisi olduğunu gösteriyor bence. Çünkü albüm kesinlikle “commercial” değil. Ellen ile çalışmak çok keyifli, her zaman pozitif ve benim gibi işine odaklanmış biri. Albüm üzerinde çalışırken fikir ayrılığına bir kere bile düşmedik, hep aynı fikirdeydik belki de bu yüzden çok hılzı ilerledik. Albümde neredeyse bir punk duruşu yaratmayı başardık ve bunu çok kısıtlı bir zaman aralığında bitirdik.

“Sool” sonrasında Ellen Allien’ın plak şirketinden bir de AGF/Delay albümü görmek  oldukça şaşırtıcı oldu doğrusu. Bu albüm nasıl gelişti?
Bahsettiğim gibi Ellen çok uzun zamandır bizim işlerimizle ilgileniyordu ve kendi label’ından birşeyler yayınlamak istiyordu. Bense kendi label’ımdan, Sasu da aynı şekilde kendi işlerini yayınlamakta ısrarcıydı. Tam bu sıralarda Ellen’la bir AGF albümü için anlaştık ve bir Sasu’yla bu arada yeni AGF/Delay albümünü de bitirme açamasına geldik. Aslında bu albüm benim label’ımdan yayınlanacaktı fakat Ellen çok ısrar etti ve tam da o sıralarda biz Berlin’den Hailuoto, Finlandiya’ya taşınmakla meşguldük ve eğer kendimiz yayınlarsak albüme yeteri kadar vakit ayıramayacağımızı düşünüp albümü Ellen’a verdik. Çok iy ibir seçim oldu, keza çok heyecanlı ve hırslı bir ekiple çalışıyor. Label’ı oldukça iyi gidiyor. Son Telefon Tel Aviv plağının ardından ve yeni Moderat albümü öncesinde bizim albümümüz de ten uyumunu devam ettiriyor. Bu yeni albüm daha az içine kapanık. Ve kesinlikle önceki albümden daha kibar. Daha düzenli, sıralı ve BPitch Control için çok daha uygun.

“Symptoms” albümü üzerinde ne  kadar süre çalıştınız. Albümün yapım süreci nasıldı?
2007 yaında albüm hakkında fikir alışverişinde bulunmaya ve düşümeye başladık. Ondan sonra Fin ormanlarından bir kaç parça bitirdim. Dolayısıyla 2007 yazı ve 2008 arasında Finlandiya kırsalı ve Berlin’deki stüdyomuzda gelişen bir süreçte ortaya çıktan bir albüm. Bu aşamadan sonra biraz daha prodüksiyon yaptık ve miksajla masterin’I Finlandiya’da bitirdik. Amacımız klasik parça dokusunu koruyarak kendimzi daha açık seçik, içten ve güçlü ifade etmekti. Bunu da başardığımıza inanıyoruz.

Albümdeki en favori parçaların hangileri?
“Congo Hearts”, “Outbreak”, “Downtown Snow” ve “Symptoms”.

“Symptoms” albümüyle AGF/Delay sound’unda neler değişti?
Sanırım bir çok yönden oalyı daha kolay ele aldık. İyi anlamda bahsediyorum, dünyayı yeniden keşfetmek gibi bir amacımız olmadı. Bunu anlamı biraz daha az ihtiraslı. Bence hiçbir yere ait olmayan bir pop müziği yapmak gerçekten çok zor bir şey. Sanırım bu albümde biz tam da bunu başardık. Deneysel müzik yazmaktan çok daha zor bir süreç olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca her notada inovatif olmak için kendimizi kasmaktansa şarkıların genel duruşuyla ilgilenmeyi yeğledik.

Oulu ve Berlin’de yaşıyor olmak zor değil mi? Zorluklardan ve güzelliklerden bahseder misin?
Oh Hayır! Oulu da yaşamıyorum!!! Biz Botni körfezindeki Hailuoto isimli bir adada yaşıyoruz. Her tarafımız orman ve okyanusla çevrili. Burada her şey, tüm algı tamamıyla farklı. Bu güzel ve bizim durumumuzda fazlasıyla gerekli! İzole olmayı, doğayı çok seviyorum. İlham için birebir. Yine de sürekli gezmeli, yeni yerler görerek ilham almalıyım. Organik tofu sosislerini ve sanat galerilerini özlüyorum, hava kirliliğini ve tonlarca umutsuz bakan insanı değil. Ayrıca donmuş denizi ve buradaki ışığa bayılıyorum, ve kara!

Anne olmak nasıl bir duygu? Müziğine ve sanatsal bakış açına nasıl bir etkisi oldu?
Bir kızım olması dünyada başıma gelebilecek en güzel şey, diğer yandan bunaltıcı sorumlukları ve aynı derecede güzellikleri olan bir ödül, harika bir uğraş. Her anının tadını çıkarmaya çalışıyorum. Çok yorucu olması, çalışmaya az zaman bırakması da hem iyi hem kötü. Bazen bir anlık bile olsa yalnız olmayı özlüyorum, bu işlerimde de açıkça hissediliyor olsa gerek, emin değilim. Sonuçta daha az kendime odaklı  daha çok etrafıma odaklı çalışıyorum, benim için iyi bir gelişme. Bir anne olarak büyüdüğümü hissediyorum ve bunu işlerime de yansıtmalıyım. Bir çok yeni projem var lütfen sana söylediğim linklere gir.

AGF solo projelerin üzerinde de çalışıyor musun? Yakında yeni birşeyler dinleyecek miyiz?
Evet şu anda yeni solo albümüm üzerinde çalışıyorum. Sonbaharda yayınlanacak ve bu sefer kendimi etkilemeyi umuyorum.

Son olarak yayınladığın “Words Are Missing” albümü istediğin başarıyı yakaladı mı? Memnun musun?
Evet memnunum. Çok başarılı oldu diyemem, çünkü bununla ilgilenmiyorum. Benim açımdan yapılması gereken bir albümdü. “Head Slash Bauch”u ilk yaptığım zaman kimse istemedi, bir süre sonra ise harika eleştiriler ve tepkiler geldi. Şimdi, neredeyse 10 yıl sonra ise insanlar hala bu albümün peşinden gidiyorlar. Belki 1000’den fazla satmıştır şu ana kadar ama sonuçta neyse ne! Zaman herşeyi gösterecek!

Müzikal yaklaşımını Laurie Anderson’a yakın buluyor musun? Ya da yakın bulduğun herhangi biri var mı?
Bunu söyleyemem, çünkü hakkında hiç düşünmüyorum, ya da düşünmemeye çalışıyorum. Asıl düşündüğüm şey nasıl başka biri gibi olmamam gerektiği. Daha önce varolmuş herhangi birine benzemeyerek tamamen bana özgü bir tarz yaratmaya çalışıyorum. Böyle bir dil, ses örgüsü ve konsept yaratmaya çabalıyorum hep. İşlerini çok iyi bilmesem de bir kere konserinde şöyle hissetmiştim; o daha çok harika bir anlatıcı, bense iyi bir yıkıcıyım.

AGF sound’unu ve konseptini ilk yaratıtğın dönemde sana en çok ilham veren şeyler nelerdi?
Wow, noise müzik, kod, yazılım, şiir, ayrılık, izolasyon, öfke, kullanma kılavuzları, aşk ve dil.

Şu sıralar hangi müzikleri ve grupları, plak şirketlerini seviyorsun ve dinliyorsun?
Grime’ı seviyorum, hip hop ve klasik müziği, elektronik müziği ve pop müziği dinlemeye çalışıyorum. Şu son birkaç gündür Clipse, Erikyah Badu, Mika Vainö, DM Stith ve çocuk şarkıları dinledim mesela. Plak şirketlerini sorarsan şu sıralar pek takip edemiyorum ve dinleyebildiğim herşeyi dinlemeye çalışıyorum. Raster Noton, 12K, Leaf, Mego ve diğer az bilinen deneysel label’ların tüm kataloglarına bayılıyorum diyebilirim!

İstanbul’da ilk defa performans sergileyeceksin, heyecanlı mısın? İstanbul ve Türkiye hakkında neler biliyorsun?
Böyle bir davet için gerçekten çok uzun zamandır bekliyordum. Hiç Türkiye’de bulunmadım ve çok heyecanlıyım, böyle bir şansı yakaladığım için mutluyum! 20 yıldır Berlin’de yaşadığımı düşünürsen Türk kültürüne hiç de uzak değilim ama yine de öğrenmem ve görmem gereken çok şey olduğunu biliyorum.

Son olarak Türkiye’deki hayranlarına söylemek istediğin bir şey?
Sanatımı dinleyin!


Röportaj: Christopher Çolak
Fotoğraf: Vladislav Delay
19 Mart 2009

Their sound is metallic, harsh and sometimes unhuman. But they always have the kind of a groove that imprisons you inside. Dark is always attractive and hides lots of content within. When you listen to a Ben Klock track, you will exactly get the feeling right up your ear and then to your soul and heart. This is real techno with a real attitude both technically and mentally. Ben Klock is the brightest star in the techno scene and has the newest debut just released from the best current techno output, Ostgut Tonträger.

While the label is about to welcome it's third mixtape instalment by Len Faki, here comes the biggest and best debut from Ben Klock, other than his Klockworks imprint and his alliance with BPitch Control, Ostgut Tonträger is his new homebase for his latest works. He has worked so much to unleash his sound. The album is great and will be one of the classic techno albums which will also be remembered and played over the years without loosing any meaning or sense. Here is the Ben Klock interview.

How long did it take you to conclude the album, are they all made up for the LP or a collection of your recent efforts?
I didn't just want to make a collection of club tracks. So the tracks are really all made for the album. It took quite a while. I wanted to have time to let the tracks grow from their first drafts to the final arrangements. I started in January and finished in September. In the end I had lots of tracks, way too many for an album, which was good. Because I could really choose the ones that were the best for the album.

The EP and the LP have the same name "One" and they only have one common track. Why you choose such a name for your debut LP and also the same for the EP?
There is a little mix up here: The album is called "One" but the EP is called "Before One". So the EP is leading into the direction of the LP but it also stands for itself. The EP has a few club tracks that didn't find their way on the album. I thought about many names for the album but in the end "One" was the one that felt right. It's just a very pure and beautiful name. Certainly it means that it's my first full length but you can also put more interpretations to it if you want to.

Especially annexing Marcel Dettmann and Shed in frame, you make Europe's freshest and most straight forward techno. It is pure and well defined as it should be. And yet dark. Are these only my opinions or is it a common sense now there in Berlin and Europe, what do you think?
I do think we stand for something only a few artists do at the moment. We try to push a sound forward that knows about it's past and transforms it into something fresh and forward thinking. And many people seam to appreciate this special raw and dark sound.

How you at Berghain define your sound? You are a resident for a long time and could you please tell us about this legendary club?
Basically the sound is bass driven Techno with a deep vibe and sexy, heavy grooves. The club is quite big, for about 2000 people. Most clubs with such size have kind of a commercial feeling. Berghain still has a very raw underground feeling, lots of steel and concrete and you can also find this in my productions. The club has a very unique and intense vibe and a great sound system.

Clubbing all night long term is not enough for Berlin. In Berlin, clubbing is weekend long. So what are your comments or thoughts about this?
I think it's great that there are places where you can really relax and go deeper into a vibe that you don't have in the every day life. I mean I also appreciate being back in the hotel before 6 a.m after playing a 2 hours set. But for me as a DJ playing 7 or 8 hours sets sometimes is something that I don't want to miss. It's really about going deeper into it than just scratching the surface of the night.

What do you think about techno music's progression in general?
I think it's on a good way right now. After years of so called "Minimal" I have the feeling it's becoming more open. More class and character is needed now than just using a few preset ‘klick’ and ‘klack’ sounds, throwing them together to have another track that sounds like thousand of others before. I'm always more interested in artists that have their own individual style and who care more about making good music than to follow a trend. There is always something timeless about good music.

Are you still bonded to BPC and Memo as well as Ostgut?
Right now I'm doing a remix for BPC again. So the connection is there. But Berghain and Ostgut is on first place, it's my home. And then of course there is my own label "Klockworks".

What about your current favourite labels and producers?
Sandwell District, Levon Vincent,  Martyn, of course my fellows Marcel Dettmann and Shed to name just a few.

What about your most favorite track from the EP or LP "One"? My favorites are  "Subzero" and “Grip”. Really very hard to decide!
Hard for me too. I can say that "Subzero" and "Grip" are the tracks that I play the most. But I don't really have a favorite track. I see the album as a hole.

You also collaborated with Elif Biçer on the track "OK". Could you please talk a little bit about that? Also your Turkish friends in Berlin?
I've known Elif for a few years now and the idea of working together for the album was born a while ago when I first heard her voice on a demo tape. It was a very relaxed process working with her because we are friends. There are two tracks on the album featuring Elif Biçer: "OK" and"Goodly Sin". Actually there is not a big difference if the people I know have a Turkish background or German or any other background. Berlin has many nationalities and I like that.

What do you remember about İstanbul and Turkey?
I’ve only been to İstanbul once when I played at Indigo two years ago or so. But I really liked İstanbul very much, the atmosphere of the city, the view over the Bosporus and all that is really beautiful! It's one of my very favorite cities in Europe.

When you gonna come for spinning your T++ and Dettmann vinyls?
I hope soon! Not sure yet but I think this summer.

And lastly your comments about vinyl vs. digital?
I use two turntables, two cd players and a loop machine in the DJ booth. I play as much vinyl as I can but also use a lot of CDs for the unreleased stuff. I'm not really interested in Serato, Scratch or something like that. I don't want to look on a small screen scrolling through MP3s without an image. I wouldn't say I would never use it but as long as I don't have to, I will stay with records.


Interview: Christopher Çolak
25 February 2009

With his second long player “Foma”, he proves his abilities to do electronica lullabies with a big hip hop and abstract beats influence. Lukid’s “Foma” is already one of the best albums of 2009. Also home to Distrupt, Actress and Zomby, Werk Discs continue broadening and transmitting their forward thinking electronic music spectrum, this time with Lukid’s melody and beat tank “Foma”. A twisted electronica journey full of jazz, ambient and funk crumbs.

What you will get from Lukid is most easily Prefuse 73 mixed with Hudson Mohawke or Dabyre. He has a real, enormous sound scape, full of creative moments and high end beat construction. Dub, dubstep, trip-hop, hip-hop and any other electronic music inspiring source maybe Lukid’s origin for a real ‘wonky’. He is a multidisciplinary beat constructivist, a high level talent. A true beatmaker. Next, he says will be a folk album. Who knows! What we know is he is doing a great music. Here is the interview we did with Luke Blair aka Lukid regarding his new album “Foma”.

How did you become a part of the Werk Discs community And how about your first LP then?
I sent them a demo a few years ago, and met up with Darren (the label manager) not long after. We stayed in contact, I kept sending him tunes, and he liked them enough to agree to put out an LP. That was "Onandon".
 
What about the second LP "Foma", how long did it take you to finish up and why is the name "Foma"?
All in all it was probably about a year. The word “Foma” is a reference to the book ‘Cat’s Cradle’ by Kurt Vonnegut. It basically means lies.

The album also has a good artwork and a poster inside which we are hungry to have these days. You keep the quality of your work not only on the music side but also on the printing and the packaging side. The Artwork is done by Davin Gormley and Paul Roberts. What is the idea behind it and how was the process?
Davin and Paul are both friends of mine, so I keep them in the loop when it comes to my music. As I was putting “Foma” together, I was sending them tracks, and I think they got a feel for the mood of the album, and started collaborating on the artwork for it. You’d have to ask them about how they went about getting their ideas together, I know that they are very talented designers and I know that whatever they do will look great, so I stay out of their processes.
I think artwork is extra important these days in a way, you need to give people that extra incentive to actually buy the physical product. Make it worth their while.

What about the sound of "Foma"? How do you define your sound in relation with the genres and trends? I would say you are doing a post-abstract-hip hop and beats thing. And you are very good combination of (you are in the middle of) Prefuse 73 and Hudson Mohawke.
I think Foma is a lot more varied than my 1st album, has more of a flow to it. I’d like to think that it explores many areas of electronic music. My favourite albums are ones that have variation in them, that tell a story. That’s what I was trying to achieve with “Foma”. I don’t know if I did or not though. You tell me.
 
Would you be mad at me If I say you are a strong opponent to what Hudson Mohawke is doing right now? What is your opinions about selling so much, getting known by lots of people. I guess this issue is not so much important for you or the Werk Discs crew. Could you please talk about it a little bit?
I’m not an opponent of Hudson Mohawke at all, I love his music. As for selling records, I think every artist wants to get their work out to as many people as possible, but I wouldn’t say it’s a big concern of mine. I think as long as you’re making good music, you will get a following.

"If you really want to hear about it, the first thing you'll probably want to know is where I was born, and what my lousy childhood was like, and how my parents were occupied and all before they had me, and all that David Copperfield kind of crap, but I don't feel like going into it, if you want to know the truth. " So please tell us something that you would like to talk about...
I’d like to talk about the steak sandwich I just made. It almost made me cry it was so good.

What about your name Lukid? Was it always the same?  My prediction would be, your name ‘Luke’ multi exposed with 'Kid'. Is it right?
Yeah, I guess that’s what it is. I just liked the sound of it to be honest, no real meaning behind it. I would’ve used my real name but my last name (Blair) will be forever associated with Tony now.

Do you have a favorite track in the EP? Or a track which has an interesting story behind?
The title track ‘Foma’ is the only one I can really listen to now. It was me trying to be Erik Satie and failing miserably, but I think it’s a nice track. Could work as a bedtime lullaby.

How did you started on doing productions? What were your inspirations at the beginning? Which labels and producers do you admire these days?
I started at school. I didn’t know what I was doing really. There was no particular scene I was following or anything, I just enjoyed making music. These days? I dunno, I love a lot of stuff. Loving that new Mount Kimble record on Hotflush, a few tracks on the new Animal Collective record are absolutely killing me, Pharell, Bullion, Zomby, Dabrye of course. Loads of good stuff around. As for labels, I may be biased but Werk have some serious heat at the moment.

What about playing live in Turkey/İstanbul at a Werk Discs party? Does it excite you? What do you know about Istanbul and Turkey?
Man, I would love to come to Turkey. I’ve heard a lot of great things about İstanbul, and apart from anything else I’m totally addicted to Turkish food. So many good, cheap Turkish food joints in London, but I’m sure it doesn’t compare to what you have over there. Bring on the Werk İstanbul invasion.
 
What about your future plans regarding your musical carrer?
I want to keep getting better, I want to make a folk record, I want to make a hip hop record, I want to make an ambient record, I want to have a number 1 song, I want to score a film, I want to produce a band, I want to produce another band, I want to learn the oboe. All that good stuff.

Is there anything you would like to add?
Yes. I have to say that I thought ‘Slumodog Millionaire’ was crap. Who’s with me?

Photography: Pere Masramon
Interview: Christopher Çolak
08 February 2009

Fin Greenall aka Fink aka Sideshow is a long term friend of Aus Music owner Will Saul. In fact he is a full time Ninja Tune DJ, singer-songwriter. He has done such delicious albums under the moniker Fink. And his other alter ego Sideshow is here for a while, for realising his 'hommage to dub and reggae' phantasies. Sometimes they are sudden, sometimes created after weeks of hard working and all recorded mostly analogue and with the help of human side, literally speaking, having humanness on making little mistakes and sustaining the natural band atmosphere while recording in the studio. The only two electronic friends are Boss SE50fx and Quadrarevb GT.

Having a very pure, direct manner of telling, Sideshow covers Kraftwerk's "The Model" in a French dubby way. He is getting help from the biggest vocalists and artists like Paul St. Hilaire and Courtney Tidwell. He has done such a beauty for his Sideshow project. His first LP "Admit One" is just released after "If Alone" EP and here is the conversation we had about his lovely album and unbreakble bond with dub.

Could you please talk about how you met Will Saul and how did you get in touch with Aus and Simple Music?
Aaah! Yeah I met Will Saul back at the turn of the century. We were working in the same place, both DJ’ing out there. We started a little night together at Marketplace, a trendy little bar in Soho, and it kinda grew from there. We’ve always got on real well on a proper deep level, especially when it comes to music and sound and stuff like that... Happy days...

When you started producing electronic music, what were your inspirations at that time? Which or who are still a role model for you or a great men of respect?
At the time of when I first first first started my inspirations were The Orb, Orbital, Aphex, Moby, and the whole IDM thing in the early nineties. Those were halcyon days, where a tune could change the landscape. Later on I found dub, and the essence of dub inda really influenced my love of instrumental stuff... The simplicity, and the playing in the clubs, where simplicity really works well, is a wonder.

Could you also talk a little bit about how your Ninja Tune career, and your alter ego Fink evolved?
Signed out of college, made trip hop, DJ’d all over the world as a turntablist for Ninja Tunes, made an album, did some remixes, then turned into a singer songwriter….

Soul-Blues-Dub, we do not have to ask you to choose one, you already did, but I wanna ask about your sound. Other than dub, what has to be inside, always?
Intensity. It is the key to art.

Some of the album tracks are yours, some are covers. Where does your passion and love for dub and reggae come from exactly? And can we talk about the "Admit One" as  a tribute album?
It would be a stretch – but yeah- in some ways it is a tribute album to dub itself. I love dub and reggae vibrations, and to make an album under that concept was a hazy delight that we really enjoyed. The passion comes from the love of its naivety, it’s simplicity, it’s honesty. Rare qualities in art, because they never really intended to make any money. The good stuff is just so full of love. It pours out of the sound system.

Is Boss SE50fx or Quadrarevb GT all necessary on creating your sounds? Why?
Fx units are like cars or something. You really get to know them and what they like to do, what they’re good at. I bought my qt fx unit when I first started making music and it’s still going (just). I use it for all my delays, which I then “ride” live on the tracks. The Boss SE50, a classic piece of “rave” hardware I use for all my reverbs, even though it's old and cheap, it’s the best reverb I know. Much better that a thousand pound plug in any day. When my GT dies, it will be like losing an old friend.

There is always a term 'Dub' which is being used as the clean instrumental and 'something different' versions of the tracks. But it seems overall there is no change at all. Do you think this labeling had peeled the meaning of real dub? I think the new so called myspace generation is not aware of real dub and roots. What do you think?
Dub is old. People who love dub are generally a bit older. A dub is an instrumental version of a track, so the term is true. Reggae can't change. It is what it is. That’s a beautiful thing. From Bunny Lee to Tubby, to Perry, to Jammy, to The Mad Professor. The Dub Masters are only as good as the music they have to play with. I guess Dub, in this kinda sense, is all about the teamwork between the producer, the gange, and the music.

You worked with so many good musicians, how did you gathered them all together? How long did it take you to finish all tracks and conclude the LP?
This LP took ages! I don't know why, I guess it took a while to work out what exactly we were doing and going for. It started maybe more dancey. But yeah, the musicians were all knocking around. It was a pleasure to work with Paul St. Hilaire. His voice is a delight. So it wasn’t too hard to persuade them to spend a day or two getting high with us down in Brighton!

Do you have a personal favorite in the LP? Or a track with an interesting story behind to tell?
Right now my favorite track is "Admit One", not sure why, it changes everyday. I like the purism of it. Yesterday it was "If Alone".

You are assertive on making mistakes, improvise and recording live. Is it a pure and true way of doing real music? Even it is electronic?
Yep, pressing a button is only part of it. Mistakes are a human factor, and if music contains no human elements at all, to me, it’s boring. I think that’s why Villalobos is the king of minimal. In a sea of boring half written rubbish, at least his is real and played by real people. It just makes it easier to get along with.

What about other genres and styles of music do you like?
Pretty much all of them, apart from Pop…I can find pleasure in any music – as the human spirit is a beautiful thing – and shines through the music that it makes….

Other than being Fink or Sideshow, what other musical activities do you have?
Sleeping!

Any new or forthcoming plans and collaborations?
Lots in the pipeline but nothing I can talk about at the moment. Some big stuff due for next year, hopefully some Sideshow DJ shows, maybe even a little live action.

What about an ordinary day of yours. How is it usually?
Get up late, have coffee and cigarettes, make my calls, do the email thing, meeting with Manager / label / whoever. If I don't have to go to London, or abroad, then I’ll chill. Put on some Horace Andy and hang out in the studio making stuff, or writing stuff, or rehearsing stuff, then, when it’s all done, I’ll chill with some friends, preferably in a nice pub.

Deep house and disco again being very popular, also vocals and human voice is in consideration for some time. What are your comments on these?
The song is back baby, the song is back!

I guess you are a vinyl purist too. What will you say on vinyl, resisting not to die?
I still buy old stuff on vinyl, for new stuff I’ll buy it online. It’s easier, better quality. I mean, yeah, I am a purist (that’s the Ninja Tune side of me I guess) but for the new stuff, vinyl is a bit of a pain and I already have an entire house of vinyl, seriously. I throw away at least a crate a month of stuff I don't like, or don't need, anymore.

What do you know about İstanbul and Turkey, would you like to play here?
As the headquarters for the Roman Empire, and the Latin empire, it was a capital of the Byzantium Empire. I guess it’s like histories equivalent of the Death Star!  erm…. I know it is the only city in the world to span two continents…..erm…..It's history and significance are unparelled….as it effectively replaced Rome, and then was essentially erased again when it was conquered….erm…I mean, how many cities have Ancient Greek, Roman, Byzantine, Ottoman and Art Nouveau architecture still standing? I’d love to go, yeah! All that, and I hear it's pretty massive!


Interview: Christopher Çolak
02 February 2009

Maybe growing up on an island in the Baltic sea called Fehmarn effected Popnoname's perception towards time and space, or maybe he really percieved the Cologne's musical, techno-pop heritage in a way that also helped him blend it with his talent and made him one of the brightest sound artists in the current music and arts scene.

With his second LP "Surrounded By Weather", Popnoname gives his musical solutions to Cologne's hardest pop-techno equations. Italic crew says that his sound is a 'flamboyant' experience. This is exactly true. Glam pop, minimal house and even krautrock is in sight. There is so much to say and hear within his music. His style is so unique and extraordinary that I believe there is no other artist then him in harmony with Italic.

He has also released from Firm or The Kompakt Pop Ambient series but I suppose Italic is his base for expressing and singing his unique way of contemporary house music. It is a real narrowing word to just name it house. Popnoname's music is something non-tagable. That's why I believe he has chosen a very appropiate name for his stage alter ego: Popnoname. Here is what Jens-Uwe Bayer has to say about his album and further.

Can you talk about the production process of the album, and how long did it take you to conclude? I heard that you started working on it just after the release of the "White Album".
I wrote the songs in 6 months, then I started to mix and arrange it in a big studio here in Cologne, that took 3 months. It was one flow, no thinking - only making.

It is an ideal long player, doing crossover side of music without any borders. Is it your musical motto? Being free? What about in life?
"Beeing free" is a motto, I can sign. That`s the truth - also in real life. I`m really grateful to have the chance to live it out.

What were your inspirations while you were working on the album and finding a name for it? Why the name "Surrounded By Weather"?
"Surrounded by Weather" is inspired by touring around the world. It`s such a beautiful world, and I`m a person who feels close to the meteorological elements. I grew up on a small island in the Baltic Sea, close to the ocean, the wind... the weather is very important for me.

Does that pyramid, which also headlining in the first remix EP, stand as a graphical element or rather trying to emphasize something?
The artwork is made by John Harten, a Cologne based artist and designer. The pyramid attends me for a long time, in my music videos, my drawings an lyrics. It`s a big symbol for me, but it was John's idea and work to create the cover out of it.

How is it, living in Cologne rather than Berlin or another city? You can be named as one of the third generation producers residing in Cologne. Most of the people live in Berlin but you still prefer being where you are. Is it also related with your approach to your music and so on...
Berlin is lovely. I always have great time, when I`m there, but the air in Cologne is very special, I told you, I`m a weatherman. I´m in love with the people here. They are very hearty. I like the music and the art scene. No reason for leaving...

Avant/Glam Pop, a little bit of Kraut rock and moreover electronics are some of the elements existing inside your melodies and harmonies. How would you explain your sound to someone else never heard of you before?
It`s funny to see, what people are listening in my music. I always say, that I`m doing techno-music, but I know, that it`s not really right. The music speaks for itself. People have to listen, or come to a concert!

What other projects are you working on, what are your plans for the near future?
I`m doing a lot of music, also with other artists like The Field, Ada, Philipp Janzen (Von Spar) and Jörg Burger. We have some plans for the future. We`ll see, what will happen. Another project is doing commercials for brands like Coca Cola or McDonalds, together with the artist couple GRAWBÖCKLER, tho the brands did not ask us to do that. It`s called "commercials unauthorized" - every week, we release a new spot on http://www.popnoname.de/commercials-unauthorized/ and http://www.grawboeckler.de. The next videos are:
schneider - 18.11.08
bmw / mercedes - 25.11.08
mcdonalds - 02.12.08
nordsee - 09.12.08
new balance - 16.12.08
marlboro - 23.12.08
gorbatschow I - 30.12.08
gorbatschow II - 06.01.09
volvic - 13.01.09
disco - 20.01.09
duracell - 27.01.09
adidas - 03.02.09
ford - 10.02.09
shell - 17.02.09
o.b. - 24.02.09
whiskas - 03.03.09
chanel - 10.03.09
canon - 17.03.09
chevrolet - 24.03.09
joop - 31.03.09
caras - 07.04.09
budget - 14.04.09
heinz - 21.04.09

What do you remember from your last visit to Turkey and Istanbul, Would you like to come here again?
I only was in istanbul. Through my eyes it`s a multicultural city. I met a lot of open minded people and I had a gig in Babylon club. A beautiful location. I definitely have plans to come back. Next time I also want to meet my friends from Doublemoon Records. Last days I made a remix for them.

What other labels and artists are you enjoying these days?
2 labels: IRR and Cómeme. Rough disco music with attitude. I also like the music from bands like The Battles or Fujiya & Miyagi.

What are you doing other than producing and performing? other? If you were not a musician what would you do for a living? other life?
I never asked me that. That`s no question for me.

What other things (arts, hobbies, bla bla) excite you?
I made my hobby to my work, that`s why I don`t really have a hobby. But that`s not only music, It`s art. My life is art, that`s why I never make holidays.

Faust performed here recently. What do you think about the ancestors of kraut and electronic music which are mostly from your district or area?
Faust is great - they played live? they are living? wow! I definitely want to see them live. It must be great. I`m a big fan. I also like bands like Cluster, Can, La Düsseldorf and even Klaus Schulze, but I thought, they made music 20 years ago...! But why not? who knows, what I will do in 20 years?

Can you tell us three of your non-electronic favorite albums?
I don't distinguish music as electronic or not electronic. Popol's "Vuh Affenstunde", My Bloody Valentine's "Ecstasy And Wine" and Terry Riley's "In C".

Are you happy with your new LP?
It`s the best, i ever made before!

Would you like to add or tell something for your Turkish fans?
Yes! We are Popnoname!

Thanks!
Thank you!

Interview: Christopher Çolak
02 February 2009

Ezekiel Honig is one of the most inspiring contemporary musicians. His sound scape may be named under the spectrum of ambient, post, glitch, minimal or what else you would like to name it. The thing is he is a sound magician. A gifted field recording/sound collage artist A wizard who turns every day sounds into a soft, gentle lullaby.
A long, eclectic musical journey, experimenting, deeply through guitar riffs, harsh beneath everyday walks, talks and thoughts.

Being head of Microcosm and Anticipate Recordings has already showed us the mission he has taken over. The label keeps on releasing really promising and out of the orbit sound sculptures, wrapped with utmost intimacy and craftsmanship. Art brut, mixed with musique concrete.

I am introducing you the true words and sounds of the man behind the album “Surfaces Of A Broken Marching Band”. A wide ocean that you will be lost deeply in the abyss. A musical journey that you have rarely encountered. Here is the noncoincidene music of Ezekiel Honig.  

Are you happy with your  "Surfaces of a Broken Marching Band" so far?
I've been happy with the response to it so far.  I didn't expect it to necessarily get more attention than past releases of mine, but it seems to be that way, which is amazing.  It's interesting because I've gotten some emails from people who have not known about either me as an artist or Anticipate and were introduced to both through this album.  That is exactly what I was hoping for, and is a good thing, because hopefully they will keep paying attention to my music and the label as a whole. 

Musically, I always approach each project, song, album as its own thing and my goal is to approximate my intention as closely as possible.  There's no way to exactly transfer the idea in one's mind into a piece of music, if you think of it not in terms of a melody with specific notes, but in terms of a more complete sound, with all the nuances involved.  So, the closer I can get to that abstraction it began with, the better.  I want to always be aiming to do that while leaving it open to a clear path for what comes next. 

I want each album to connect to the one which immediately preceded it, while moving into a new place, continuing into the next project.  I do think that this album has satisfied more of that, for me, than my previous ones.  That just means that it will more difficult to figure out what comes next.

How long did it take you to finish the LP?
I was working on it slowly for two years.  It wasn't full days of working on just this album, but finding all the time I needed to get it together added up to that.

How was the production and selection process? Did you include all pieces you have worked on?
I always have a lot of false starts, tracks which I begin that don't go anywhere, or I get about half way done and decide it isn't good so I don't continue with it.  A lot of times, there are one or two smaller ideas or sounds from a track that never got finished which I take and turn into something else or include them in a different piece I had already started.  So, I don't usually finish a song unless I already am happy with it.  I think I only finished one song that was intended for this album which I ended up not using. 

When I'm working on an album I know that I'm working on an album, so it's always a situation where I might make a track or two in the beginning while I'm trying to find my way through what the project will turn into, and then that begins a process where I work on individual tracks with a clearer idea of the whole which they will be a part of.  Knowing about a larger group of music which a new song will need to complement changes how I work on it, thereby changing what it turns into, which makes the entire album a more important context for any individual song. 

I think this is what any album should be, but of course you need to think about how people listen to music, and how one plays what they want to, and maybe don't even own the whole album, and so have less context for any one song because some are missing.  I do hope that the tracks hold up on their own, but I feel that each one is less effective without the rest, especially because of the nature of the music.  Dance music or pop or hip hop lends itself to the single format and the idea that one song should be a hit and have as much impact on its own even if you never hear the rest of the album.  I think my music works better cumulatively.  The sequence of the tracks is its own song in a way, because it is intended to maximize the impact of each piece.  The ordering of them is as important to the album as any individual part. 

Probably the clearest example is the tracks Material Instrument 1 + 2, which on the CD, flow directly from one to the next with no pause.  It's obvious they are meant to be together, both by the title and the sequence, but more importantly to me, the second track only exists because of the first one.  If I hadn't first made #1 I wouldn't have thought to make the second one, and I think it is more consequential in relation to the track which precedes it.  That being said, I encourage everyone who listens to get what they can out of it and listen to it how they want.  I am merely stating my perspective on it, but my perspective is obviously skewed, because of my relationship with the material.  I have always wanted my music to affect people in a way that is individual to each listener.  I want it to be personal and there's no way to account for each individual personal experience when you’re working in a studio.

Do you have a favorite track in the LP or a special one with a nice story to tell?
One of the things I like about using field recordings is that there is often a specific personal connection to something which also happens to work musically.  For instance, on “Material Instrument 2” the crowd of people you hear was recorded at the opening for an audio-visual art show in which I had a piece with my friend Chris Jordan.  The space was very cave-like in its acoustics and felt nice the way the sound was traveling through it, and I got some good recordings of my friends talking, though you can’t really pick out too many coherent words, which is even better.  So, I hear a voice and know who it is and remember that moment, but for the listener, it’s just a sound, a human sound, but still a texture in a song.  It was lucky that the space itself added some effects to the sound which removed it from too much reality, and left it incoherent enough to work in that way. 

The track entitled, “A Brief Visual Pattern,” is something I started working on a little over two years ago, right after my Scattered Practices album came out.  It was initially meant to be a remix, or rather, a third version of “Fractures and Fissures,” a track from that album which had two parts.  It was intended for a remix 12”, which never ended up happening, but I returned to it months later and liked certain elements but wanted to strip it down a bit.  I had some piano sounds I was working with that I recorded at my girlfriend’s parent’s home (they have a nice piano), which just worked well in the context of what was left of the initial song.  So, I had these piano clusters which I was working on by themselves and they happened to make sense in that rhythmic track.  It needed some more work, but I was happy to find an already completed skeleton of a track to hang them on.

Another one is the last track, “Epilogue,” where I started recording with the internal mic on my laptop while I was on a plane, and caught some of the conversation of the two people sitting behind me, and the general ambience of the plane cabin, and I began tapping out some rhythms on the computer itself, right near the mic, which are those light taps you hear for a bit in that song.

You are very into field recordings, micro sounds or any related soundscape which you conclude in your musical collage. Is it your way of musical thinking?
I have chosen to use these types of sounds and approach to gathering/making sounds as the frame in which I like to work.  I love the idea of capturing sounds which I didn’t plan, whether it’s the nuances of the sound of an object or the random sonic incidents which are happening outdoors while I happen to be recording.  Delving into the sound files and finding and editing out the parts which resonate with me, and turning them into an arrangement, is central to my practice and one of the things I love most about making music.  It comes from the sample based musical background which is at the beginning of most electronic music.  I am just making my own sample material rather than sampling or using a drum machine.  This is what excites me and gives me the widest range of opportunities for finding the right sounds.

Can you talk about the Anticipate label? How did it start and proceeds now?
I first tried to start Anticipate in 2003, and released my first album, Technology is Lonely, but it was more like a false start.  I then began Microcosm a year later and had some more support for it and it became what it was, leaning a bit more in the minimal techno direction.  I finally had the right situation and was in the right place to begin Anticipate for real in late 2006 (with the first release in early 2007).  The intention was and is for it to incorporate some different approaches to the balance of acoustic sound and the digital processing which can be used to make the most of that acoustic sound.  I was at the point where I was moving away from the techno scene, but am still influenced by it, and I wanted to make a label that could embrace artists that come from an electronic background who find new inspiration from acoustic instruments, and artists who come from an acoustic instrument background who find the inherent possibilities in electronic treatments.  This then includes cross-pollinations of different kinds of warm, textural, experimental music which can be influenced by anything from ambient to techno/house to jazz to classical to post-rock to minimalism to musique concrete, and hopefully, by all those ideas and more.

I have an amazing group of artists I’m working with now and I hope I can find more new friends in the future who have a similar musical practice and work diligently along these lines.

What about you being quite close to the minimal and micro house and techno producers and community. Do you still like the scene and sound?
I will always love techno and house in one form or another.  I don't personally feel very close to that community at the moment, but I think of what I'm doing as being just on the outskirts of that.  I wouldn’t be making the music I am if it weren't for techno, even if what I do ends up being classified as ambient most of the time.  I haven't been paying a lot of attention to what is happening nowadays in the scene, but there are some producers and labels which I look out for because I expect there is a good chance that I will love what they're doing.

I think what I'm doing personally as an artist, and what I was aiming to do with Microcosm as a label, was to intersect with dance music in a way that allows for the influence without being a strict adherent to the form.  I've always been interested in the more subtle, pulled-back versions of dance music genres, because I like the structure and the sound design and the grooves, but I'm a pretty relaxed dude, and the functional dance-oriented part isn't what I like most about dance music.  It's all the other pieces that come out of It, that aren't necessary to make It dance music, but make It more Interesting to my ears.  Those are the elements that you rarely find in any other music.  I guess that's why I'm making rhythmic ambient for lack of a better term.  I love the drift with a more grounded sound that keeps it from getting too far in any direction.

What do you think about the current electronic music's progression, looking from a more artistic and conceptual side? (Considering the positive and negative aspects. For instance having plug-ings which sound the same in the end or getting lost in the software possibilities and loosing the end...)
There is always going to be a push and pull between technology and the art which is enabled by that technology.  The balance between the concentration on the art and where the technology obscures that goal, by enticing someone with all the gadgets and flashing lights, and diverges the path towards techno-fetishism, is certainly something to be on the lookout for.  However, I think that overall, electronic music has come far enough that it is returning to less of a reliance on software tricks and less of an excitement about the idea of making music with technology, and a greater acceptance of, and even desire for, some traditional ideas in there.  I am speaking in the most general of terms of course, but basically, I think as a culture, we acknowledge that making music with machines is not exciting for its own sake or for the sheer nature of how it was made.  It’s exciting because the machines can open up another world of possibilities that aren’t available through traditional means alone.  The more we take advantage of that aspect, the more we take advantage of the wealth of sonic opportunity in the world around us, the further we can explore our music and create something new and fresh.

I am hesitant and concerned about too much reliance on sample loops, sounds and plug-ins, which are available to everyone, because it threatens uniformity.  Wasn’t that part of the excitement behind electronic music, that this was something different, and didn’t sound like “normal” music?  It was weird and exciting and opened up a new world.  Of course, the DIY aspect is a giant part of it too, and the fact that one can just begin making music, without any real training, is exciting, even if it does take a lot of effort and thought in order to arrive at something good and unique.  There is less resistance against beginning.  This is a positive aspect of the widely available built-in effects and sounds, and what it affords the beginner.  It is easier to move forward and make something that can feel “finished.”  I think once one gets used to working within their software of choice and comfortable with things in general, is when they should move away from these presets and put more work into identifying a sound of their own and customizing what was immediately available, unless of course, the goal is to remain anonymous and make genre music without any specific individual stamp on it.  I think that’s a valid choice, but it’s still difficult to accomplish.   

What are your plans for the future regarding music?
I’ve been getting ideas together for whatever my next project will be.  I want to keep along the same trajectory, but take it further along that continuum than Surfaces…and build up a greater repertoire of weird instruments which I don’t know how to play.  I would love to work on a project that involved more visual material and was less concerned with a strict album release type of scenario.
I have a couple collaborations in the works which may come together soon.  I want to keep this spirit going and look forward to performance collaborations as well. 
In terms of releases, there’s a 3” CD coming on Smallfish in early 2009 with a live set I played in NYC.

How is life in NYC after the election? Did you also "Love your mama and vote for Obama"?
I, and most people I know, are so excited.  Yes, I voted for Obama for sure!  NYC had a palpable positive vibe to it in the days immediately following the election.  It was like everyone had a smile on their face and there was even more energy than usual.  I think a sentiment in a certain percentage of the population, of which I am part, is that we deserve this after the last 8 years.  We deserve to have a different kind of president, administration and view of the world.  We also deserve to have the world view us differently, and hopefully see the great potential in the USA, which other countries used to see more of in the past.  We can be more of a positive force now, which makes me happy.  I just hope that Obama and his administration will live up to that potential.  I think they will.

What do you know about istanbul and Turkey? Would you like to play here live?
I really don't know much about Turkey.  I have a few Turkish friends who live in NYC, but they haven't told me much about it.  I would definitely like to play there live sometime. 

Is there any thing you would like to say for your Turkish fans?
THANK YOU! for listening and your support.

Photography: David Last
Interview: Christopher Çolak
26 January 2009

Dapayk, Marek Bois ya da gerçek ismiyle Niklas Worgt Berlin'de minimal raconu en iyi kesenlerden. Sözünü kesinlikle esirgemeyen, ağzına geleni söyleyen, bu yüzden dokuz köyden kovulan, ama sonuçta hep geri çağırılan biri. Sebebi ise yaptığı işte en iyilerden biri olması. Para için değil, istediği için müzik yapıyor olması belki de. Ya da zaman içinde ruhunu paraya tercih etmeden, hala müzikal idealleri uğruna saklıyor oluşu.

Dapayk drum&bass ve breakbeat'le başladığı müzik servüneninde uzunca süredir dört dörtlük ritimlerle ilgileniyor ve minimal müziğin kalesi Berlin'deki en güçlü derebeyliklerden birinin kralı. En sıkı minimal techno parçaların üretildiği beat fabrikası Rrygular, rave sound'unu minimal'le birleştiren Mo's Ferry ve son denemelerini gerçekleştirdiği yeni oyun alanı Fenou, derebeyliğin en önemli üç kapısı. Berlin'e özgü minimal müziğin köklerine inmek isterseniz, bulacağınız isimlerden biri Niklas Worgt ve label'ları olacaktır. Yaklaşık 9 yıldır bildiği yoldan şaşmadan ilerleyen Niklas Worgt, trend'lerden nefret ediyor. Ayrıca son albümünün kapağında da kibarlık edip bağıran bir kel adam koymuş, yoksa oradan bize orta parmağını gösterecekmiş!

Biraz kızgın gibi gözükse de, sakallarının ve öfkesinin ardında bilgeliği yatıyor. Minimal dünyanın en önemli ve harbi adamlarından biri, örümcek kafalıların, rantçıların, azılı düşmanı gündüzleri Dapayk geceleri Marek Bois karşınızda. 

Techno ve 4/4 müzikler üretmeye başlamadan çok önce drum&bass ve breakbeat scene'inin içindeydin. Dapayk olarak yayınladığın son albümünde break beat kırıntıları ve türevi oyuncaklar dikkat çekiyor. Bu durum eski günlere bir gönderme mi içeriyor, yoksa eski günlere duyduğun özlemin su yüzüne çıkmasının doğal ve önlenemez bir sonucu mu?
Belki de ikisi birden. Berlin'de herşey düz beat'ler ve minimal techno üzerine kurulu. Bir yerden sonra herşey sıkıcı bir hal almaya başlıyor.
Aslına bakarsan şu ana dek ürettiğim çoğu techno parçada da bu tür aksak ritim oyunları var. Parçanın groove'unu güçlendirmek için sıklıkla bu yola başvuruyorum. Şu ana kadar da başarılı oldum gibi görünüyor. Bir çok prodüktör, aksak ritimlerin oyun alanına girmekten çekiniyor. Benim deneyimlerimin söylediği ise tam tersi: Kitle her zaman çeşitliliği sever.  
 
Hala drum&bass scene'iyle bir bağın var mı? Mesela Goldie'nin son albümünü dinledin mi?
Hayır dinlemedim ama kesinlikle bakacağım. Açık olmak gerekirse drum&bass'in son 10 yılda pek değiştiğini düşünmüyorum. Yaklaşık bir ay kadar önce Berlin'deki tek drum&bass kulübü olan Icon'a gittim. Beynim reset'lendi adeta. Eski günlere döndüm. Tüm bu minimal 'pling plong'undan sonra çok hoşuma gitmitti. Ama hala 90'lardaki gibi bir sound var bir yandan. Değişen çok fazla bir durum yok senin anlayacağın. Bu yüzden de aslında arada bir içimden geliyor drum&bass dinlemek ve neler olduğuna şöylece bir göz gezdirmek. 

Önce Marek Bois debut'sü sonrasında ise Dapayk'tan albümler ardarda geldi. Bu iki alter ego arasındaki prodüksiyon paylaşımı nasıl oluyor. Mesela bu parçalar ortak bir havuzda mı üretildi yoksa her iki isim için de ayrı ayrı mesai mi harcadın?
Çoğunlukla direk olarak bir proje üzerinde çalışmam. Belirli periyotlarda parçalar üretirim ve yeterince olduğuna kanaat getirdiğimde onları birleştirmenin yollarını ararım. Ama şunu söyleyeyim, bir parçayı yapmaya başladığım ilk anda onu hangi projeme dahil edeceğimi bilirim. Bu yöntem beni sound'a konsantre olma anlamında çok ileri noktalara taşıdı. 2 sene önce yaptığım Dapayk parçaları da benzer şekilde üretildi. Şimdi yine yeni Dapayk koleksiyonunu bir albümde birleştirdim.

Oldukça somut ve tutarlı bir sound'un var. Ses heykellerin seni en sonunda hep Dapayk Solo ya da Marek Bois'e götürüyor. Bu yol hiç şaşmıyor. Rrygular, ve Mo's Ferry label'ları da aynı konsept ve tutarlılık içinde yaşamlarını sürdürüyorlar. Hatta son kız kardeş Fenou'yu da katabiliriz. Sen label'ların hakkında neler söyleyeceksin?
Bir label sahibi olarak sana söyleyecebileceğim en önemli şey, label'ın bir sound'u ve kendine ait bir stili olmasıdır. Müzik fanları senin label'ının ismini duyduklarında nasıl birşeyler duyacaklarını adeta bilmeliler. Adı söylendiğinde akıllarda belirli bir sound oluşmalı. Etrafta ne bulursa yayınlayan pek çok label var. Biz ise 8 yıldır benzer şekilde yolumuza devam ediyoruz ve gerçekten hatırı sayılır bir hayran kitlesine ve takipçiye sahibiz diyebilirim. Ayrıntı vermek gerekirse, Mo's Ferry ile deneysel rave sound'u üzerine gidiyoruz. Minimal ve breakbeat ya da rave elemanları üzerinde dönen bir crossover projesi. Rrygular ise minimal techno DJ tool'ları üzerine kafa yoran bir platform. Buradan yayınlanan parçaların benzer ses karakterleri ve dans pistine yapışan özellikleri var. Fenou ise deneysel pop ve minimal-house label'ı. Harmonik strüktürlerle ilerleyen daha huysuz denemeler.
 
Güncel elektronik müziğin gelişimi hakkında ve özellikle son dönemde giderek daha popüler olan nudisco ve deep house çılgınlığı hakkında ne düşünüyorsun?
Unutma ki her trend'in kendi anti-trend'i de vardır. Minimal denen şey bir kaç yıldır çok büyük şeyler başarıyor ama aslına bakarsan hala kemikleşmiş techno dinleyicileri için pek de birşey ifade etmiyor. Ayrıca belirli bir türü uzun süre dinleyen insanlar bu türden sıkılıyorlar.
Bazen sadece eski bilindik müzik türlerinde yeni parlayan isimleri bulmaya ihtiyaçları oluyor. Bulup çıkardıkları o şeyleri 'yeni' olarak bağırlarına basıyorlar. Deep house ya da nudisco her zaman buradaydı. Sadece bir kaç müzik dergisinin ve önemli insanın bu türleri itmesi ve popüler etmesi gerekiyordu. Bu iş her zaman böyle olmuştur, böyle olmaya da devam edecek. 2 yıl daha ver ve sonrasında yeni bir şey gelecek. Ben trend'lerle hiç ilgilenmedim. Biz her zaman bu konuda olabildiğince köşeli olduk. 5 yıl önce yayınladığımız bir parçayı çaldığın zaman bile insanların müziğimiz hakkında yapacağı yorumlar pek değişmez. Her şey yerli yerindedir. Hiç bir zaman hype'ların içinde yer almadığımız için de sanırım insanlar bizden hiç bir zaman sıkılıp bir kenara fırlatmadı. Biz her zaman onların müzikal dünyasının bir köşesinde durmayı sürdürdük.
 
İsimlerinden hangisi en çok senin zevklerini yansıtıyor?
Bu sorunun cevabı tabii ki Dapayk Solo! Tabii ki bu diğer projeleri sevmiyorum demek değil. Ama mesela Dapayk & Padberg'de Eva ile orta yolu bulmamız gerekiyor ya da Marek Bois ile minimal techno kılavuzuna bağlı kalmam gerekiyor.

'Devil's House' albümünün üretim sürecinde sana en çok ilham veren şey neydi?
Berlin kışı. Almanya'da kışlar olabildiğince gri'dir. Böylelikle karanlık sound'lar üzerinde çalışmak bir şekilde daha kolay hale gelir. Bu arada bir sürü David Lynch filmi seyrettim ve son albümde de isim dahil bu sürecin yansımalarını görebilir, duyabilirisiniz...

Dapayk ismine nasıl karar verdin? Eva Padberg ile nasıl tanıştınız? Marek Bois ve Dapayk bir Dr. Jeykl ve Mr. Hyde vakası mı?
Dapayk aslında kazara seçilmiş bir isim. Daha önce başka isimler kullandım. 90'ların sonlarında bir promoter beni resident bir live act olarak istedi ve son telefon görüşmemizde posterlerin yarına yetişmesi gerektiğini ve ona bir isim vermem gerektiğini söyledi. Tam o sırada arkadaşımın evindeydik ve duvarda bir örümcek gördük. Arkadaşım Bulgar'dı ve bana Bulgarca'da '"payk"ın örümcek demek olduğunu söyledi ve böylelikle "Da Payk" doğmuş oldu. Söylenişi çok hoşuma gitti ve zamanla onu bir kelime haline getirdim. Gerçek ve derin bir anlamı olmayan bir isim olsun istedim ve işte aradığım şey de tam "Dapayk" gibi birşeydi. O günden beri bu ismi kullanıyorum.

Eva'yla okulda tanıştım. Ortak bir arkadaşımız vardı ve ona aşıktı. Eva'yı yaptığımız partilerden birine çağırdı ve bende onunla o partide tanıştım. Tanışmamızdan yaklaşık 10 yıl sonra da evlendik. Marek Bois ise tamamen aramızda yaptığımız bir şakanın ürünü ama bunu sana İngilizce olarak anlatmam nereyse imkansız. O yüzden boşver gitsin! Marek ismini daha önce bazı parçalarımda da kullanmıştım. Bu alter ego ortaya çıktığında sadece Marek'e bir soyadı eklemek kalmıştı. Marek Fransızca'da ahşap demek. Sert sound eden kuru bir müzik!  

Parçalarını oluşturan iskeletin en önemli kısmı senin için neresidir? Genellikle bir parçanı hem prodüksiyon, hem tema anlamında nasıl  bir sürecin sonunda oluşturursun?
Bas! Genellikle beni bir groove'a yaklaştırması muhtemel bir sample'la işe başlarım. Sonra oltalayacak bir oyuncak bulmaya koyulurum. İlk başta bu sadece bir loop da olabilir. Daha sonra ise aranjmanı bitirip bir sound haline gelecektir. Bazen ilk sample'dan eser bile kalmayabilir.
 
Albümünün ismi neden 'Devil's House'?
Bazı parçaları iki yıl önce Dapayk & Padberg'in 'Black Beauty' albümü üzerinde çalışırken bitirmiştim aslında. Bir kaç tane de karanlık parça vardı elimde. Sonrasında ise seyrettiğim filmlerden de etkilenerek hayali bir film için bir soundtrack yapmaya karar verdim. Bazı parçaları birleştirmek, bazılarını ise bölmek için üzerlerinde tekrardan çalışmaya koyuldum. Amacım 1. parçadan, son parçaya kadar yolunu kaybetmeden, ama birbirinden farklı parçalar dinleyerek yolun sonuna gelmekti. Berlin kışları karanlık bir hikayeyi seslendiren müziklere yardımcı oldu. Etrafındaki her şey ve herkes olabildiğince griyken, bir filmde şu repliği buldum; -''Come to the devil's house.'' Albümün moduna ve loop'una hayli uymuştu. Elimdeki bir oldskool enstrüman ile de çok iyi gitti. Albümün ismi de böylelikle hazırdı.

Albümün kapağında bağıran bir adam var. Neden veya kime bağırıyor, arkasındaki hikaye nedir?
Tüm albüm bir ego yolculuğu! Bir kendini beğenmişlik. Bu imgeye bir alternatif herhalde olsa olsa 'orta parmağı göstermek' olabilirdi. Daha önce yaptığım her albümde bir şekilde insanlarla uzlaşmam gerekiyordu. Bu sefer işler değişti. Sadece çok sevdiğim parçaları yayınladım bu sefer! Herkesin sonuna kadar anlayacağını ve beğeneceğini de düşünmüyorum. Sanırım şu anda bir 'minimal techno weirdo' olarak pozisyonum çok daha sağlam bir yerde!

Sound kozmosun hakkında ne söyleyeceksin, fazlasıyla büyük ve derin...
Teşekkürler! Yapmaya çalıştığım, genel minimal jargonunun biraz ötesine geçmeye çalışmaktan ibaret aslında. Her şey olabildiğince-az ya da çok- geleneksel techno.

Şu günlerde beğendiğin prodüktörler ve plak şirketleri hangileri?
Olene Kadar'ı çok beğeniyorum. Bizim label'dan yayınları olan yeni bir isim. Şu ana kadar bilinen her kuralı hiçe saymasına rağmen sonuçta hala harika parçalar üretebiliyor olması beni çok etkiledi. Bir de From Karaoke To Stardom. Eğer Olene Kadar deneysel ise, FKTS da minimal benzeri düsturda deep olur herhalde.  Ayrıca Dave Aju'nun Circus Company'den yayınladığı işleri de çok beğeniyorum.

Müzik yapmak için müzik haricinde nelerden etkilenirsin?
Ben başka müzikleri ve prodüktörleri pek dinlemem. Eğer parçalarımıza söz lazımsa etrafımızda, Berlin müzik sahnesinde olup bitenlerden bahsederiz. Sound olarak ise bu biraz daha farklı. Çoğunlukla field recording'le ilgilenirim ve parçalarımda da yer veririm. Bazense bilgisayarın başında doğal sesler çıkarmak için uğraşırım. Tüm bunlarn bana her zaman yararı oldu ve müzik üretiminde yeni yollar bulmamı sağladı.

Berlin gece hayatını ve yaratıcılığını seviyor musun? Yoksa başak bir yeri mi tercih edersin?
Berlin harika! Gerçekten! Eğer diğer şehirlerle kıyaslamak istiyorsan, burası kesinlikle partiler ve elektronik müzik için en iyi yer. Berlin'de tek sorun promoter'ların genellikle aynı konseptlere takılıp kalmaları. Eğer birkaç yıldır getirisi iyi olan bir parti konsepti varsa bunu neden değiştirelim ki diye düşünüyorlar. Buraya gelen her parti turisti de aynı deneyimleri yaşayarak ülkelerine dönüyor. Kötü olan, her hafta aynı şeyler oluyor! Bir süredir dışarı çıkmamaya başladık çünkü daha gecenin başında beklentilerimizin nasıl karşılanacağını biliyoruz. Son altı aydır daha küçük çaplı kulüpler de açılıyor. Yeni clubbing alternatifleri üzerine gidiyorlar. Neler olacağını yaşayıp göreceğiz. Gürcistan ya da Japonya'da harika partiler gördüm. İnsanlar gittiğim bu yerlerde müziğe çok daha fazla değer veriyorlardı sanki. Almanya'da 20 yıldır techno partileri yapılıyor ve bazen buradaki insanların bundan artık olabildiğince sıkıldığını düşünüyorsun. 

Neden bir kaç arkadaşınla birlikte Richi Hawtin'i Uri Geller'e benzeten fotomontajlar yaptınız? Label'ın ismini de M_anus'le değiştirmişsiniz...
Aslında bizim olayımız Richi Hawtin ya da M_nus çatısı altındaki insanlarla değil. M_nus zaman içinde gerçekten çok büyüdü ve bu durum gerçekten de çok büyük bir çalışmanın ürünü fakat, tüm bu ünün yanında bir sorumluluk da getirmeli. Başarı ve paranın insanları nasıl değiştirdiğini görmek gerçekten üzücü. Bir çok sanatçının M_nus'a geçtikten sonra nasıl bir değişim geçirdiğine kendi gözlerimizle tanık olduk. Biz buna "m_nus okulu" diyoruz. Bazen bu label'a dahil olan sanatçıların gerçekle olan bağlarının koptuğuna inanıyorsun. Biz genellikle davranmayı şeçtikleri şekillere suskun kalarak, sadece başımızı sallamayı yeğledik. Bir arkadaşım bu fikirle geldi ve m_nus logosunu çöpe atan bir piktogram yaptı. Buna gerçekten tepkiler aldık. Pek çok yerden. Bir çoğu da kişisel tepkilerdi. Bir çoğu için label hakkında olumlu şeyler söylemiyor olmak, kutsal bir şeye saygısızlık etmekti sanki. Bazıları bunu neden yaptığımızı, nedenlerimizi merak ediyordu. Bazıları ise sonunda birilerinin birşeyler söylüyor olmasından dolayı mutluluklarını dile getiriyordu.

Bir süre böyle devam etti, sonra pek çok insandan bu tür hicivli resimler almaya başladım. M_anus logosu da o zamanlarda yaratıldı. Aslında m_Anus ismi de bizzat bir m_nus sanatçısından geldi. İsmi tabii ki bende saklı olan bu zat, bir keresinde "there's a record coming out of m_nus!" dedi. Bunu öyle garip bir şekilde telaffuz etmişti ki, bizim aklımızda bir anda m_nus, m_anus'a dönüşüverdi. Bir kaç içkiden sonra bunu ağzımıza doladık galiba. Sonrasında ise tüm M_nus ekibinin Kontakt fotoğrafında Star Wars kahramanları gibi siyahlara bürünerek verdiği pozlar. Richie'nin en önde olduğu ve Magda'nın Richie'nin elindeki bir LED kutucuğa tapındığı o garip fotoğraf. İşte o an dedik ki; -"Yeter bu kadar. Bu yeni bir din mi?" Sonra da Richie'nin elini kameraya doğru uzattığı o poz var. Bunu ilk gördüğüm akşam TV'de Uri Geller'in şovu vardı ve ne kadar da benziyor dedim içimden. Gariplik ve çılgınlık babında baya ortak noktaları var diye düşündüm. Herşey, "Biz yeni bir dine inanan insanlarız, yeni İsa'mız Hawtin'in yolundan ilerliyor ve aydınlatılmış bir küp şeklindeki tanrımıza tapınıyoruz" der gibiydi. Bu gerçekten gülünç!

'Minimal Hype' ve ardındaki 'business network' hakkında neler söylemek istersin?
Eğer minimal bir müzik türüyse, artık underground olarak yoluna devam etmesi neredeyse imkansız. Geçmişteki bir çok müzik türü gibi, önce bir sırdır, sonra kulüple ilgili olur, sonra hype, sonra reklam anlamında başarılı olur, sonra da yüksek dozdan ölür! Artık insanlar Richie Hawtin'in parkta verdiği röportajda çevrecilikten bahsettiğinde, sadece kendi çıkarlarını ve reklamını düşündüğünü anlamak zorunda. -"Vinyl kesinlikle gereksiz, vinyl almayın!" dediğinde bunu söylemesinin sebebi, çevre için kötü olduğunu düşünmesinden ziyade, kendi şirketi Beatport'un çıkarlarını düşünüyor olması. Beatport techno'nun itunes'u gibi. Neredeyse bir MP3 monopolisi. Her MP3 satıldığında Richie Hawtin ve ortaklarının cebine para giriyor. Bu yüzden tabii ki vinil fanları için üretilen teknolojiler ilgisini çekmiyor. Çünkü böyle para kazanmıyor! Böylece laptop'unda gelişimine katkıda bulunduğu  programla parçaları ne kadar kolay mikslediğini gösterdiği her sefer, daha çok insanın bu siteye girip birşeyler satın aldığını hayal ediyor olmalı. Çok para kazanan bir techno süperstar imajı burada da işe yarıyor. Çünkü pek çokları aynı onun gibi olabilmek için can atıyor. Artık bir bilgisayar programı ve bir kaç MP3'le DJ olabilmek mümkün. Bir anlamda insanların ihtiyaçlarıyla ve duygularıyla oynuyorlar.

Bu arada tüm bu söylediklerimin büyük iş dünyasında normal karşılandığını da eklemeliyim. Tabii ki ürününüzü buluşturabileceğiniz en yüksek potansiyel insan sayısıyla buluşturmaya çalışırsınız. Ama bu büyük kurumsal bir şirketin izleyeciği yoldur. Underground müzik için geçerli, para için değil. Eğer mainstram yolu seçtiysen bu bir karardır, ama lütfen hala "doğru" veya gerçek(real) olduğunu idda etme!    
 
Sen ve senin gibi sanatçıların bu konudaki duruşu nasıl?
Sanırım bir çok insan benim gibi scene'de olup bitenlerle pek de ilgilenmiyor. Pek çoğu bağlantılarla ilgilenmiyor. Tek ilgilendikleri her hafta partilemek ve çalmak. Diğer yandan aynı şekilde scene sayesinde büyüyen ve kendini olup bitenler konusunda sorumlu hissedenler de var. M_nus ikonuyla alay etmeye başladığımzdan beri bir çok insan dile gelmeye başladı. Pek çok insan bizim gibi düşünüyor. Beni sakın yanlış anlama. Richie Hawtin ve arkadaşları harika insanlar, ama bu oluşumun ardındaki ticaret aklı bize müziğin ikinci planda olduğunu gösteriyor. Bu bence çok üzücü bir durum. Ben bazı M_nus sanatçılarıyla bizzat arkadaşım ve onlar bile bir noktada Hawtin'in fazla ileri gittiğini düşünüyorlar. 

Eğer kendini odyofil bir müzik aşığı olarak gösteriyorsan, partini büyük bir konser salonunda vereceğinde iki kere düşünmelisin. Eğer insanlara 4-5 kişiden oluşan senkronize bir live set vadediyorsan-ki burada sadece ayrıntılarda varolan bir müzikten bahsediyoruz- gerçekleştirilecek en iyi performans bile böyle bir konser salonunda bu ayrıntıları açığa çıkaramayacaktır. Sonuçta büyük bir alanda parti yapıyor olmak müzikle mi, yoksa oraya kaç kişi geleceği ve girişte kaç para ödeyeceği ile mi ilgili? Richie Hawtin her zaman çok para kazandı ve yeni bir mesih olmayarak da çaldığı her alanı doldurmayı bildi. Ama sanırım bu ona yeterli gelmiyor...

Techno benim için hiçbir zaman kolay para kazanma yollarından biri olmadı. Tabii ki müziğim ve performanslarım sayesinde yaşamımı sürdürüyorum ama bunu underground ideallerimi kaybetmeden de gerçekleştireceğim yollar var. Tüm bu M_anus olayı birilerini aşağılamaka ilgili değil. Olup bitenleri bir şekilde değiştiremeyiz, ama onlarla alay edebiliriz değil mi? 

Sıradan bir günün nası geçer anlatır mısın?
Genellikle sabah 10'da kalkarım ve ilk iş e-postalarıma bakarım. Sonra label ofisine giderim ya da tüm günü stüdyomda geçiririm. Akşam üzeri 4-5 gibi 2 köpeğimle yürüyüşe çıkarım ve sonrasında ya yine stüdyoma veya ofise dönerim. 9-10 gibi iş günüm sona erer. Arkadaşlarla görüşürüz, ya da kanepede kendime vakit ayırırım.

Çocukluğunda en sevdiğin oyuncak ve çizgi film hangisiydi?
Bir sürü lego benzeri inşaat tuğlalarım vardı. Sanırım sahip olduğum en iyi oyuncaklar. Tüm günümü onlarla oynayarak geçirirdim. Başlarda Doğu Almanya'da Batı programlarını izlememiz yasak olsa da Tom & Jerry' ve sonrasında The Simpson'u çok seviyordum.
 
Türkiye ve İstanbul hakkında neler biliyorsun? Burada çalmak ister misin?
İstanbul'un tarihi hakkında çok şey okudum. ama ne yazık ki sadece bir kaç kez aktarma yapmak için hava alanı dışında birşeyi görme fırsatım olmadı. Oradaki partiler ve scene hakkında sadece iyi şeyler duydum. Gelip kendim görmeyi gerçekten çok istiyorum.

Gelecek projelerin ve müzikal planların nedir?
Şu anda label'daki sanatçılarımız Marcel Knopf and Kleinschmager Audio ile yeni prodüksiyonlar üzerinde çalışıyoruz. Rrygular'dan yeni EP'ler yayınlayacağız. Ayrıca bir kaç gün önce Mr. Stathik için yeni bir remix yaptım.

Son olarak söylemek istediğin birşey var mı?
Evet! Hype'a inanmayın!

Röportaj: Christopher Çolak
18 Ocak 2009

When he is not doing interactions with the world wide web or deals with the codes, he is doing music. A real good music which mostly takes lots of time and effort. Like doing a very detailed handwork. A collage of sound crumbs. Micro sound cut&pastes. Secondo is also founder of the label Dreck, a very forward thinking electronic music label with lots of Radovan's musis as well as Strategy and Antonelli inside.

London is the base for Secondo and Dreck Records for a long time where he continues vibrating experimental loving hearts with it's deviant and extraordinary style. Secondo is for his more dance oriented and break beeated, sometime four on the floor productions and AM/PM is there for his fullfilled experimentations and well defined musical concepts.

Surely being an architect has a stronghold for Secondo. His sound is neat, well defined and always as it should be. No more or less. Just like a very well designed building, with enough amount of light inside. He is the definite master of samples. His LP "A Matter Of Scale" which was released from Soul Jazz Records some time ago, gives a snapshot of his experimentations and last but not least searches for electronic music. Here are Secondo's words on the new album and everything else he has to say.

What are you dealing with these days and how did the album release go, are you happy with it?
Since the release of the album in July I've been very busy with website work, which is what I do when I don't make music. But I've also nearly finished building my new music studio and when that is done I'll be able to finally follow up all the musical ideas that have accumulated during the last couple of months. I'm very happy with the album, mainly with the fact that it's finished and out and I can now move on to make new things.

I am curious about the process; how did the connection with Soul Jazz happen and ended with a release?
I've released a 12" single for Soul Jazz Records in 2004. The single was meant to come out on Dreck Records, but a friend of mine played it to Stuart, the boss at Soul Jazz. He liked it a lot and offered to release it. When I finished the album it was clear to me that I'd like to play it to Stuart and see if he'd be interested.

How was the process of concluding the album "A Matter Of Scale"?
It was actually quite a long process, some of the tracks are more than two years old. I was working on other projects, Secondo singles, AM/PM material, during that time as well, so it was a constantly interrupted process. This had its advantages, as you can come back to material you've done a few months earlier and look at it from a different angle. For the next album however I'm planning to take some time out and try and produce it in one go.

You were trained as an architect. Do you see any advantages of those studies over your musical approach?
Definitely. I try to always precede a new project with a strong concept that guides me through the process. I obviously end up following my instincts a lot once in the studio, but I find it very helpful to have some basic parameters to fall back on. I guess this way of working is a result of studying architecture, but I'm sure any other art related studies would have influenced me in a similar way.

Could you please talk about your musical monikers AM/PM and Secondo. Why you have chosen such names? Under AM/PM you are experimenting more on 4/4 beats and ambient atmoshperes. As Secondo, you are dealing with urban beats and breaks. How you separated your musical output into two?
The two projects started out as two separate ideas. With the first one I started slicing up existing pieces of music into tiny fragments, which on its own didn't make much sense. I then reconfigured these fragments to create new music that was far away from the original compositions but still retained certain traits of the original character. This idea generated a few tracks that I then later grouped under the Secondo moniker. Secondo is Italian for second, which implies the recycling aspect of the concept. But Secondo is also the derogative term given to second generation Italians in Switzerland, where I was born to an Italian father. The concept behind what became the AM/PM project was to create music with the final hums, or the ends of existing music. I sampled hundreds of ends from all sorts of music, looped and re-arranged them to new compositions. The name AM/PM suggests a certain repetitive endlessness which is inherent in the tracks. Today I follow both these conceptual frameworks in a much less rigourous fashion.

You are an exact example for the new generation European citizen. You are Italian/Serbian/Swiss/Londoner... How you feel about being cosmopolitan?
Above all I really appreciate being able to speak five languages. "Home" will always be various places and it will never be related to any nationalist sentiment.

Can you compare musical and personal life in Zurich and London?
Zurich is a good little city that has a lot to offer musically, and culturally in general. But somehow while I was living there I felt that nothing could ever happen, given the safe and non-daring lifestyle of the Swiss. London on the other hand is a place where things happen and are created, there's always something around the next corner, both pleasant and unpleasant things. This can be quite tedious and demanding but for now and the near future I regard London as a good base for my work.

Are you happy with nudisco and deep sounds coming strong?
In one way I do, as deep house music is one of the things I used to listen to when I started clubbing back in the day in Zurich. On the other hand when something becomes "big" you end up hearing more and more of the same copycat-music and the original essence quickly gets lost.

What other stuff do you listen and deal with? Labels/ genres/ fashions/ styles...?
I listen to all sorts of music and am always happy when i get introduced to a new genre. Music is an endless treasure trove and it would be a real shame to limit oneself by only listening to a few genres.

Can you talk about your journey to London than settling and creating the label Dreck, and the musical philosophy behind?
I moved to London primarily to work as an architect. I eventually quit to concentrate on music and the label. I've set-up Dreck Records with my long-time collaborator Laurent Benner, with whom I've been buying records since schooldays in Zurich. Laurent is a graphic designer and overlooks the Dreck operation from that perspective. Musically we're looking to release whatever excites us and the ephemeral nature of styles is something that we try to put aside when making decisions about what to release.

Have you got Turkish friends in Zurich or do you have in London? What do you know about Istanbul and Turkey?
I know a few Turkish people, both here and in Zurich. From what I hear Istanbul must be an amazing city and I'd love to come visit one day. I remember asking my father as a little kid how it could be possible that one part of Turkey is in Europe and the other part is in Asia. As it turns out my childish question is something that keeps politicians occupied to this day and probably the reason why Turkey is historically and culturally so interesting.

Would you like to play here and under which name would you choose to perform?
Definitely! I play both my projects live, as well as DJ-ing. It really depends on the event, Secondo definitely is a club affair, AM/PM on the other hand works both in the club as well as in a more relaxed, even seated situation.


Interview: Christopher Çolak
25 November 2008

Since it's first cult instalment, "Elektronische Musik Aus Buenos Aires" till now, Traum Schallplatten and all it's sub labels has kept being the best and most individual labels of their kinds. Trapez, Trapez Limited and MBF (My Best Friend) are passing the ball for 10 years and they are still fresh, state of the art and delicious.

Riley Reinhold aka Triple R is one of the most important men in contemporary German dance music history and he is also guilty for assembling all those above those mentioned labels. He is guilty for making his dreams come true with his partner Jacqueline Klein. What a guilt that makes us dance for over 10 years and they're still banging! Still fresh, still young, still innovative. Traum Schallplatten still turning dreams to vinyl and MP3. Ten Traum makes one hundred! Check this out!

How does it feel to be 10 or 100 for you and Traum Schallplatten? What has changed during all those years, considering the starting point you have started and where you are now?
Well we are kind of proud that we have kept the label going  and have been able to change the position a bit over the years . I think the general interest for all kinds of different musical styles, Rock, Jazz, Psychedelic, Industrial, House is embedded in Traum on  a very personal basis. I think for some people it is not always understandable what we are doing... but this certainly... is a part of the game. If the label is totally understood... it is kind of dead... a question has always to remain unanswered! In fact... we think running a label which is not predominantly a DJ tool label makes it a lot more difficult. You see we have slowly made our way in the DJ world... and we have taken what other people say risks... but for us it has always been a personal affair and personal mission and dedication.... we have no choice... we have to go this way.

We have with full purpose tried to avoid DJ standards in the past... but we also like some of them so we have opened up over the years. We think we can be grateful that we started 20 years ago Djing electronic music and have the label for 10 years now because when we started there was still a big interest to discover music, to try to find the good stuff within in tons of mediocre music. So people had really to get involved... that formed the character of a lot of people. People with back bones... people with courage. We see now that a lot of this is lost because of digital highways which give access to everything within hours... so music is now served on a silver plate.... it is a different world! We now see the challenge in touching grounds but still staying 100% true to ourselves, I think this is a big challenge... it is a narrow path... and a path which is getting narrower every day. The fact that more labels out there have discovered the path... makes it certainly more competitive.

I think the Techno market itself has become also a job market for people who want to make money for their living so the whole techno market has become more serious. I must say that this makes me sometimes kind of sad. I just spoke to Dominik Eulberg and he agreed, that we had so much fun 10 to 8 years ago, we were fooling around with electronics and it was a great playground. I think from a label boss perspective I must say... that we have to save that playground and protect it!!!!!!!... and at the same time we have to sell records... that is a great challenge as well. I see a danger in putting too much pressure on the situation, but on the other hand we are a label that is famous for discovering new artist like: Akufen, Dominik Eulberg, Oliver Hacke and now Roland M. Dill and Helge Kuhl...as well as Bukkaddor and Fishbeck, all 3 from Cologne!....and I feel I have to pass on my experience of over 20 years on to them! But I am careful not all young artist can handle it.

You see our labels are very much a consortium of young people loving techno and doing it, we are not into industry standards. And we have our nice office in the heart of Cologne, we have artist coming here every day. We have also been heavily in to visuals from the start with Yvette Klein's videos and label art work and now we have our own video channels where you can find video my Monokompatible form the art academy in Düsselforf and also from people that work for one of the biggest TV station here in Germany the WDR.

Our video channels are:
http://de.youtube.com/user/MBFUTube
http://de.youtube.com/user/TRAPEZUTube
http://de.youtube.com/user/TRAUMUTube

We are working now with 4 different artists from Cologne and Düsseldorf and virtually for every record released we have a video coming. For the Tim Green “Mr Dry” we have a famous Japanese artists doing a video which is on our channel..

What are the main elements of your three labels that keep them alive or niche?
Well... I think it is quite obvious Traum is a very personal label as we stated above, it keeps the distance. Trapez is much more inclined with the techno scene and MBF is the label that looks for the more house based basslines and programming. Trapez ltd is changing now a bit... it is sometimes quite nice when you can let it go and it does change directions almost by itself... we are quite relieved that we can sometimes sit back and watch it... although there is a rule in the music business... that you can never sit back and relax. Music is youth culture and the youth never sleeps... we think this is the truth and we are as characters quite ambitious and offer a matrix for that.

What are your expectations from the future regarding Traum Schallplatten, do you have good dreams?
We have good dreams. In fact if we had no dreams we would stop the label. All the Traum crew: Yvette Klein (graphics), Steve Barnes (promotion & mp3), Axel Erbstösser & Jana Heinz (booking), Emanuel Geller (mastering) and Jacqueline & Riley (label owners & A&R), have dreams and make things happen. I think there is a lot in epic music which we love... I just saw some rock concert movies and I love the epic and heavy long soundtracks... I love the weight of it... I think the weight in music has already manifested itself and I think the thick and heavy sounds will be also part of the scene we will be part of.

Do you rely on obsessions? Like your 100 releases came in 10 years which make 10 a year or so. Are you type of guys who only step on the coloured stones and not on the lines or connecting points of the floor...
Well we are obsessed, I think without obsession..we would have been not able to pump out that amount of music. We love the music as a way of communication. I think Jacqueline and I, we are both not really interested in wearing gold chains and drinking champagne in VIP rooms... I like that for 10 minutes and then death knocks at my door and says: you are almost dead. I think live has to bee a constant flow of rhythm..and we are are heavily influenced by the city of Cologne and the people who need to be kicked in the guts to understand what is going on. We have to work here 10 times harder than people in Berlin..because if you are successful here  you are successful everywhere..I think this is a truth with I know people referred to in the 80ies, when I saw Killing Joke and my Bloody Valentine, and Silverfish, Happy Mondays... And all these bands here in Cologne.

What will you say / want to say to your Turkish fans about being 10 and 100?
We would like to thank them for their support. And we want to tell them, we are looking forward to make it to Turkey and play in all clubs there. We are looking for good contact in Turley and if some promoters read the article they are invited to contact us and to make things happen there, because the Turkish culture is a very old and grown culture... the origin of where we all are connected to in one way or the other.

When will you come for a label feature? A big gig?
Yes, make it happen... we will all come and make a big great label party!

Interview: Christopher Çolak
18 November 2008

He was nominated for the "Best Techno Producer" at 2007 Beatport awards, although he did not make it through, he continued working hard in his studio and kept the fans rocking with his delicious and smart productions mainly released from Great Stuff, where also sees the release of his enormous debut double CD "Papillon". Containing a mix CD made up of the best releases of Butch and Bülent Gürler, "Papillon" offers a wide spectrum of electronic music and mainly techno at it's best.

Butch productions always contain claps, cartoon samples, ethnic crumbs and pumping basslines as well as weird grooves and chords. He definitely has taste for doing good and above the line electronic music. His releases from Great Stuff, A.F.U. LTD. Craft and Trapez shows winde range of techno he is capable of.  And his sales show that people like him so much! So do we! Here is the Butch interview, a bunch of T-bone techno and words from the man himself...  

Can you talk about your days as a kid and as a graffiti artist? What were your inspirations at that time?
Hmm, I expect I have always had creative energy. Basically that is what artists do, they express their emotions through their art. Painting was something that connected me to my friends, it was exciting and something to look forward to during the days. Basically that was the start of my schizophrenic problem . At daytime I was this normal Turkish boy with little to do or say, but at night I could make my own mark on society! 

And what happened then and you started digging vinyls and DJing?
Well, I wasn’t really a crate digger as such, I loved and still love vinyl, but simply couldn’t afford it. After having watched Wild Style and DJ David, who actually break-danced on his record player, I knew that was my thing. So I became a Turntablist and in my opinion, if you’re good, you don’t need many records to have a cool show. As I said I only could afford very little, so I learned how to make the most out of a few break-beats and sample-records. Great experience and fun!

You are the rising techno producer from Germany (you already had a fame for your name Butch and was nominated for the best Techno producer at Beatport Awards this year) but i really wonder your family's home city in Turkey? Also i wanna hear some about your childhood memories. Have you been visiting Turkey at the summer time?
Hmm, I have a small problem with Turkey. My father died when I was little and to be honest, I never really got the support from my family from abroad, I would have needed. But of course I am Turkish. At least that’s what the Germans say. The Turks say I’m German. I say, I’m Bülent. But of course it can also be lovely being in Turkey, I like the more open-hearted mentality, not taking yourself too seriously and, very big plus, the weather and countryside.

What will you say about being a 2nd (or 3rd) generation Turkish man living in Germany?
I am lucky to be in Germany, even though that is connected to a lot of problems as well. Germany is the only country where you can be born without being offered the citizenship. Basically that says it all! The idea of being German-by-blood is still very dominant, which doesn’t make it very easy to be seen or to see oneself as German. That really sucks! Also this integration shit, I mean, yes, Germany has a lot to offer and yes, there are some things I don’t like about Turkish mentality, but the Germans could also learn from our culture. That is what they don’t get, they could really also get something out of it for themselves. Integration here means; ”-be like us, walk like us, think like us and shut up!” But I don’t want to shut up!

What about the Turkish community there, what are they up to? Will we see more artists or producers like you? Will you be a role model for them, because it seems that your carrer will go on evolving...
I don’t know man. All I can say is, it has been a very, very long and hard road to be where I am today and I still have fears of not being able to pay the rent and eating in 5 years time… I tell everyone who has problems: Be creative and active in your free time and get a good education! And if you’re lucky, you might earn money with your creativity, but don’t reckon with it.

What effected you the most on doing electronic music and especially techno?
The vibe, man, when a bass-drum kicks in, you are alive! And as I said, I always loved the night life as from my spraying days!

You have such different monikers and you release a variety of electronic music but i am curious about what other stuff do you like to listen?
A lot of guitar music, big SOAD fan! I also play the guitar in my free time. And I love good oldschool Funk, I love HipHop, Wu-Tang, Onyx, Snoop… Everything with some rawness in it gets to me, even though I have recently found love for cheesiness, as long as it’s well down or at least got good ideas in it!


There is always a little bit of humour and ethnic crumbs in your music, like in the track "Tickles", you had the "Ud" riff sampled. Do you like traditional and world music and binding it with your musical approach? In other words what is your sound formula?
If I can’t get something out of my head, I do it. Simple as that. And the groove elements have to sound good! Very important!

Other than AFU, Great Stuff or Trapez, which other labels and producers do you like these days?
There are some very good labels interested in me; I will work with AFU again soon, not just because Thomas [Heckmann] has one of the best pair of ears ever, but also because we get on very well! Then my friend Amir and I have started a brilliant label called bouq.records, I will also release there together with Amir. I have also done a song with Virginia Nascimento that is signed to Area Remote. And there is a lot more in the pipeline, trust me, it’ll be good (smiles).

You have a really busy booking schedule. Where do you like to play the most? Or let's ask you best experience ever? Where was it and how was it?
My parties at 50Grad are usually very very good! But then again, there’s no place like home . Rex Club and Cocorico were cool as well.

What do you think about minimalism being less popular these days (except Berlin) and the deep funky and nudisco madness all over?
I don’t know, it’s all just trends. They come and go. There is good minimal, there is good house, good disco, good deep and good uplifting music. And of course good Techno. I will never say I only play this or that, I try and build up a set, that functions, introduces the listener to different electronic styles and still is homogenous. Not always easy, but my ambition!

You debut LP "Papilion" was named after a movie which inspired you. Could you please talk about it a little bit?
Well, I spent the last two years at two places: The studio and the club. Like a prisoner, same as Henri, the protagonist. Well, maybe a bit more voluntary than him . The next connection is, that the film is very good. Same as the album .

How was the process of selecting tracks and finishing the album?
I just produced and produced and produced and produced. I had loads of material, none worth being simple digital releases, but then again I can’t have 20 singles coming out in one year, that’s a simple overkill. I had 18 songs on the Original album, but Great Stuff and I chose to make a 12 track Album with a second CD a “Best-of.-Butch” mix. I am proud of my work and changes throughout my career. I love hard beats as well as dubbed out house, “don’t pigeonhole me!” is what this double CD tells you!

What other releases will we hear from you soon?
The first priority is this album. I’ve got a remix on Suchtreflex, the label run by our friends Piemont from Hamburg, coming out in November, which is very laid-back and lovely. But I think you’ll only get solo projects of mine again next year.

What do you think or know about the Turkish electronic music scene? Do you have any suggestions to the bedroom DJs and producers around here?
Eat more sucuk! And don’t close your mind towards music and find out what connects the music you like!

Beer, wine or Rakı?
Absinth! If Gaugin and Van Gogh loved it, why shouldn’t I ? No, only joking, I’m probably more the shot-drinker, cause I don’t really like the taste of alcohol!

Is there anything you would like to add or say to your fans?
Buy music and especially mine! Don’t think about dogma’s that hurt people. And don’t do drugs!


Interview: Christopher Çolak
16 November 2008

Infact he is already a well known true player in the field of minimal techno. With his nearly cult net label Clever-Music (which is also known for it's sophisticated discography just like Archipel or Textone) Mark and his fiends defined a higher level of electronic music production, which has helped the minimal scene evolve or progress in the last years.

Where the presets are all the same, the software used is similar and the plug-ings are identical, the output becomes really boring and sounding same. This is the utmost problem that the music industry and musicians are trying to solve these days. What counts, or what makes difference is what we call 'groove'. The conception or comprehension of contemporary electronic music production lies beneath being 'what you are' and producing 'what you really like'. Experimenting and being multi disciplinary is also a plus, and if you are a management consultant like Mark-Henning, you can realize and finalize things even better both musically and financially!

With his latest EP "Fabrique Belgique" from his debut LP "Jupiter Jive", Mark-Henning continues to spread weird alien funk of it's kind, this time with the help of Dario Zenker and Tim Gregor. His unique style with a blend of weird minimal funk and rare minimal groove really defines his trademark and fashion of electronic music. 

Dark, yet funky in a way, catching your ear with a taste that only above the line minimal listener would notice. Being a former drum & bass producer and junglist absolutely gave him a sense on realizing these interesting atmospheres, just like in Ed Rush & Optical's "Wormhole" for instance. He is one of the latest and best 4/4 electronic music producers. Nowadays busy  with his touring schedule and performing live all around the world. Hoping to see him in Istanbul soon. Here is the interview we did with the best DJ from Jupiter; Mark-Henning!

Your name is written like Mark-Henning in some places, what does that dash do? Does it come from your German roots?
Good question! My actual first name is Mark-Henning, not Mark. But labels can be lazy and they sometimes forget the dash.. plus it's sometimes not to easy when designing artwork or flyers to have such a long name. But I’ve given up correcting everyone! And yes, it reflects my German roots.

Could you please tell how you first started producing electronic music?
I started producing around 1998 - initially drum & bass, then techno in about 2000. At this time I just did it for fun - it wasn't until 2004 that I was happy enough with my tracks to send them to some labels. I guess I’m a slow learner.

What were your main inspiration channels at that time?
I was pretty much listening exclusively to drum & bass and jungle when I first started producing. Everything from the smooth sound of LTJ Bukem to Ram or Ganja Crew records. It’s safe to say I was just fixated on that sound at that time.

And then how did it evolve and come to an end all the way to Clever-Music?
Everything changed when I moved to Berlin in 1999 as a student – I spent a lot of time at clubs like Tresor, WMF, Casino – and discovered my love for house & techno. I very quickly ditched drum & bass and started buying 4:4 tracks - DJed at house parties and then eventually started up Clever Music with a friend when I moved to London in 2001/2002.

You also had a daytime job for a long time right? You were a business man. What were you doing and how were you able to pursue such double sided career?
I basically sacrificed a lot to make sure that I always spent plenty of time in the studio after work and on weekends (and had an extremely understanding girlfriend (now wife)). It was really tuff and there were times when I made myself ill balancing both – but I can safely say that it was worth it! I was a management consultant specializing in IT systems in the area of finance – a very well paid city job, but not what I wanted to be doing.

How you decided finishing being a businessman and concentrate fully on production and DJing?
It took a long time to make the decision – I first quit my permanent job and became a freelance consultant. After doing that for two years, I just felt it was the right time to take the plunge and try music full time – I was DJing more and getting more offers of remixes etc. Even now I see the move as a kind of experiment – I hope it works out, but if not then I can always go back to the consultancy work.

How things going in Berlin right now? Everybody is saying something. What would you say about the life and scene, compared to England and London for example...
I’m really enjoying Berlin – my wife and I moved here 6 months ago. I don’t feel too associated with whole crazy non-stop party scene but I go out and have fun enough of the time! For me personally, it’s given me the opportunity to pursue a career in music – living in England this just wasn’t possible (for money reasons). The quality of life here is definitely better than in the UK I feel. There’s more space and more freedom to do your thing – Berlin is a proper 24 hour city – unlike London (which pretends to be). As I lived in Cambridge for the last 3 years I wasn’t really part of the London scene and so I can’t really comment on how it compares with Berlin.

Are you happy with your debut "Jupiter Jive"?
Yes! Though it’s not really an album in the traditional sense.. There is no general theme or 1 single specific ‘sound’, and the album is made up of just 4:4, house/techno tracks. But I think it works – it shows the different sides to my production. It’s not a big ‘hit’ type of record – there are definitely more deep and dark sounding tracks than hands-in-the-air tunes but that’s just me – I tend to avoid big cheesy breakdowns and stuff like that.

How you get in touch with Soma and why you chose such a name for the LP?
Soma have a history of releasing a range of styles and so I just thought that they’d dig my sound.. I literally just sent them a demo. The name was originally a track name. I just liked the sound of it – and it kind of conjures up images of space, interstellar raving, futuristic techno sounds or bizarre looking aliens jiving in a disco on Jupiter..

There is gonna be a very good remix EP "Fabrique Belgique", a personal favorite of mine from the album. Which is your most favorite track in your LP?
Hmm.. good question! I play out “Moody Bastard”, “I Lost My Brain At Wrinchout”, “Stash” and “Fabrique Belgique” the most.. I’m really proud of all of these..

You have such a unique and well defined sound. Full of a weird "space funk" and "alien groove" which is mostly suitable for minimal techno and house. Is that why you are producing that kind of music? Is it the way you define yourself the best?
I’d never labeled myself like that but they’re certainly cool descriptions. My sound is pretty much dictated by the tools that I use (e.g. synths, drum sounds, plugins etc) – I never had any particular sound in my head that I wanted to realize, more it’s just what comes out when I sit down in the studio. I like a whole range of music and soon I will be spreading my time across different projects (now that I have the time to do it) – not just producing house and techno.

What other labels, producers and names do you love or appreciate these days?
For example (in no particular order) Playhouse, Agnes, Peace Division, Ion Ludwig, Cadenza, Cecile, Raum Musik, Mathew Johnson, Cobblestone Jazz, Vakant…

What do you think about the "deepness madness" or funk and nudisco fashion going out real strong?
Hmmm.. For a start I don’t follow the nudisco scene – I really don’t know anything about it! In terms of the deepness reference – if you mean the whole deep house revival then I like it to a certain extent. I’m definitely into my house at the moment – I’m playing more house records and producing tracks on that tip. But, there are way too many boring, generic deep house tracks being released at the moment with the same preset sounds and beats.. (but that’s true of any house or techno sub-genre right now I think – always will be I guess).

What about your future projects and forthcoming releases?
I have lots of tracks in the pipeline but nothing 100% confirmed yet. Since moving to Berlin and finishing my album I’ve been a bit slack on the producing front. In the up & coming months there will be two more EPs on Soma from the album (on vinyl – including remixes from Barem, Dario Zenker, Dilo, Tim Gregor and Vector Lovers) and some remixes on Eminor, Absurd, EQ and Minimood records. Aside from releases I’m starting to tour ‘live’ as well as DJing – looking forward to that!

Any news at the Clever-Music side?
Clever Music is taking an extended holiday! Whether or not we’ll release any more music is unknown.. I just wanted more time for my own productions.

What do you know about Istanbul and Turkey, Would you like to play here?
I’ve never been to Turkey so unfortunately I really don’t know much about the country or it’s music scene. Of course, especially because of this, I’d live to visit and perform there!

Anything you want to say or add up for your Turkish fans?
Check out my myspace page for more info & sound-bytes and go tell your nearest club/promoter to book me!
myspace.com/djmarkhenning


Interview: Christereo aka Christopher Çolak
02 November 2008

Most people do not know that Marcin Czubala is infact from Poland. He is known to be a Berliner for a while and also a father, and when he finds spare time, he releases tracks from his labels, as well as others. In fact the reason he is known as a Berlin native is that he has released three of his former EPs from Anja Schneider's Mobilee Records, which currently is one of the few pathfinders in the Berlin minimal scene. They really have an exciting rooster and it is being extended every day.

Marcin Czubala continues to be one of the most mystical and sophisticated talents in their discography. His will for music, sound and further, always leads him to a special place in terms of production. His style is quite unique, and well defined.
Supported by his strong musical influences and classical training, Marcin Czubala creates soundscapes and musical experiments, rather than a straight forward minimal techno track. The field recordings in the "Alibi Room" or the simplicity in the track "At The Beach In San Foca" just strengthens his musical perfection. Before you dig the new Mobilee Records taster "Chronicles Of Never", . lend an ear to Marcin Czubala... 

I guess you don't like deadlines do you?
Actually I would say they are necessary. They give me control over many things. Otherwise I wouldn't finish anything, including my album.

You finished your album freely and without any pressure or boredom? But why you have waited 7 years for a new LP?
Yeah definitelly I had no pressure. You know, album is always something special. I was looking for my sound to be able to focus on such thing as album. In the end of 2006 I joined Mobilee, made 3 singles in a year and I decided that I am able to produce an album. I had vision, I knew what sound I want to achieve. It was just the right time to made it.

Album has free spaces and experimentality as we see in your productions. You love trying new things and improvisation. Is it because of your classical music background?
Specially experimental classic music is so weird that it inspires you a bit. Anyway I am trying new things because I strongly believe that music should go forward and each time bring some new ideas, new sounds. It doesn't make sense to make a good copy of something that was already done. We should go forward.

Classical or Jazz trained musicians, electronic music producers are much more successfull and creative than lots of others. Do you agree with that and do you have a thought or theory for that? For example the track "Alibi Room" which is also my personal favourite in the LP is a very good example of what i am trying to say...That brass solo and field recordings...
I would answer more general. I think more music you know, better producer you are. If you know only electronic music it limits you as hell. Having knowledge about other styles help you be creative. It's like knowing 1 book or 50 books, you know.

How you started producing electronic music and then how was the "Currently Processing" project formed?
It was in 1998. We had no label in Poland and I really wanted to release my music. After hard time to find a distributer, I manage to get deal with Integrale from UK. It was different time – no digital releases – only vinyl.

How was the techno and electronic music scene way back then and now in Poland? Can you talk about it a little bit. Also are you in touch with the other people in the scene like Jacek Sienkiewicz, SLG or Margaret Dygas...
It was difficult because we had no clubs, no labels..... nothing. I was building everything without any help from outside. Now it's easier. Young DJs and producers can focus on what we have done. Now the scene is much more established, although it's still very small. Yes I know Jacek and Lukas (SLG) very well. Margaret as far as I know was only born in Poland, she is not living here. Same as Magda from Minus.

Your choice of releasing platform has been Mobilee for the recent years, why is that?
I think it's a very good home for my sound. I really like all the people from Mobilee, specially Anja. We are a family. I think I can say.

What other labels and producers/DJs do you like or appreciate?
I am really sorry to dissappoint, but there is too much of them. When you look at my DJ chart, you can see what I like and what I play. I wouldn't like to forget about somebody, so better I answer this way.

What do you think about the current electronic music scene?
Compared to what it was 10 years ago, the music today is much more seasonal. Decade ago techno was techno and house was house. Now when you look at any shop sales first 10-20 records in techno category are basically house records.

What about all that nudisco and deep thing going on?
Yeah that's what I say. It's so weird that DJs switch so fast from one style to other these days. Deep house was here since many many years. Just someone made it more trendy this year. Probably in 1-2 years we will have another thing on top.

Are you still dealing with classical music and what other things are you doing other than producing elecronic music or Djing?
Not really, today I focus only on electronic music.

What are your future career plans?
Right now I focus mainly on the album. I just started my tour and let see what will futur bring.

Can we learn your most favorite non-electronic bands or groups which also inpired you a lot during your progression (It can be from Pink Floyd to Krzysztof Penderecki... )
At the moment I am really in to old Polish Jazz from 60s and 70s. If you want to check it, I think something that should be easy to find are Krzysztof Komeda and also band Novi Singers.

What about your knowledge about Turkey and İstanbul, would you like to play here?
Of course I would love to play in Turkey, I've never been there. I heard it's a really great country. You have also amazing producers like Onur Özer.

Anything you would like to add or say for your Turkish fans?
I hope you enjoy my album and we can meet soon in Turkey!


Interview: Christopher Çolak
22 October 2008

He is such solid and true towards his art. As a real craftsman, he says that he is only doing his work and trying to satisfy himself within. He also thinks that "Convivial" is the best Luomo work he has concluded so far. Inside the new Luomo LP you can find Apparat, Cassy, Robert Owens and many others. He even collaborated on a track with Jake Shears from Scissor Sisters. The album breaks the borders of any form or fashion and just keeps staying under the huge umbrella of Luomo kind of things, mostly music. The best and hottest arctic music you have ever heard.

While living in the middle of the cold ocean, this talented and still young man keeps on digging deep tunes and beats, which will probably be the next future classics in his discography. With every new release he has done, he still continues to be bigger and bigger. You are witnessing Luomo's capabilities, in terms of making pop influenced multidisciplinary electronic music this time. Just a very small portion of what he is in charge. Here is the "Convivial" interview with Luomo.

You have returned to your home country now if i am not wrong. Are you in Helsinki or any other place? How is life there?
I am based in northern Finland, very arctic... Life couldn't be more different from Berlin. We live on an island surrounded by ocean, it's a nature reserve for large part and a remote place with lots of wildness. We wanted to get away from living in a big city, because as much as i love big cities, i don't think they are great places to live permanently, especially with a child (i have a daughter, 2 years). We have airport nearby (40 minutes) so it's easy to travel and we do visit lots of cities, so it's great to come back to nature after travels and balance out. Also for writing music and doing creative work it's really a potential place. The island is really something special, I'm happy that we made the move a reality.

Can you talk about the scene there, especially comparing it with your Berlin experience. How was it actually?
As you can imagine there's no scene non whatsoever. It's also what i wanted, as i'd rather not to be connected to scene 24/7 but only periodically, visiting cities, playing shows, internet etc. I like it here on the island as nobody knows me or cares about what i do, that way it's more sane i think. For me privacy is very important.

Can we say that "Convivial" is kind of a fruit (concluding product) of your Berlin days? How did you decide to come up with an album like this?
I have never thought about it like this but there might be a truth there. Why i came up with this kind of album, i think in the end you can't really help it, at least in my case, but just do what you're supposed to do. But the reasons behind it are definitely my previous albums (i wouldn't try to repeat what i have done already) but also where i wanna ultimately grow as a producer or artist. I felt a need to expand my style and also to restrict myself less within styles and maybe bring more influences from pop or dance world, and a big thing was to open up and work with more people. Which might also come from living in a big communal city like Berlin.

How did you choose the collaborators in the album, by taste or by chance for example? Were they already the people you see in your everyday life or did you especially get in touch with them for this album project, or maybe they heard about it and wanted to collaborate...
Some of the artists i knew well as they were my neighbors or friends (Cassy, Johanna, Apparat), some less near but still people i like and know (Chubbs, Jake) and only one vocalist, Robert Owens, was somebody i never had met before. I wanted to work with Robert as i knew his voice, so i managed to get in touch with him. All the others were combination of nice person and good, suitable voices. I initiated all the vocalist collaborations, asking people to join in, and am glad all of them who i asked said yes.

How was the song writing process? Was it like a back and forth studio session process or in a more creative way?
I had written all the songs before i begun inviting vocalists, and after we had recorded vocals i then produced and finished the songs again alone. All of the songs were made in the same fashion. the process (both alone and with vocalists) was very creative, I'm glad to say.

You also succeeded in still remaining to be inside the borders of Luomo soul and feel in the whole album since there are lots of different kinds of artists and fashions within. Was it a predefined path or a little bit of improvisation?
I wanted to expand and write songs with other people, and work with vocalists i had never worked with before, so with that in mind, i already wanted to reach new directions. But i guess i have strong overview and vision of what Luomo is and how it should sound so it still somehow stays under one roof even with all different singers. There's always lots of improvisation and at least i can't decide beforehand what something will end up like, so it's just going with the flow and seeing what will happen. All that vision and such stuff is more subconscious more than anything, invisible guidance or something like that.

And concludingly what are you expectations from "Convivial" and are you happy with it overall?
I have no expectations from this album really. I have learned to deal with this stuff as it comes and goes. I am not willing to do much for the publicity and whatever it takes to make records sell and become famous, so i accept also that after the album leaves my door anything can happen, usually meaning not much will happen. But ı'm glad i can still bring the music out there for the people who appreciate what i do, so that's what matters. And above all what matters is that i like and stand behind what i make. I'm very happy with "Convivial" in that aspect, and overall as well. I think it's a great album, best i have made as Luomo in my own opinion.

My personal favorite in the album is "Gets Along Fine". I kinda hear an ancient redskin melody there. Remembering me South America.  Also the vocal is quite interesting and delicious there... Do you have a track that you like more than others? Maybe with a special keepsake...
It's difficult to say, i have listened to all of them so much... i really love Jake's track ("If I Can't") and Apparat track ("Love You All"), i guess one of them is my favorite. Jake's track makes me remember the week i spent in NYC with Scissor Sisters guys writing music for their new album and doing this Luomo song with Jake. And i had a great time in NYC with my daughter and girlfriend, so maybe this track wins over others.

Can you talk about how you got the names Luomo. Vladislav Delay and Uusitalo? Whom do they represent different from Sasu Ripatti?
These names are just practical ways to represent to public different kinds of music productions i like to make without making everyone confused. It's sometimes really divided what people like to listen to, like "serious electronic stuff" versus dance or club stuff, and even within the club world whatever vocal house vs minimal, there seems to be a 2 meter thick wall in between... So it's just that i like lots of variety but i need to bring it all out in disguise... Not really, but something like that. I have no personal bigger concept about these names, practical means only. And a hobby i guess as well, it's fun to come up with project titles and artist names i must say. Luomo means organic in Finnish, Uusitalo means "new house" in Finnish, and Vladislav Delay was just a joke that came up years ago in some drug frenzy.

Are you following the scene and current on goings? If yes can you share your favorite producers and labels?
I'm really not following enough to say who's hot and who's not. I have always liked what Carl (Craig) does. But i'm sure there are millions of hot new boys and girls around i have no idea about.

What other stuff do you listen and like (non-electronic)?
I really listen lots of different stuff. Classical, pop, world music, lots of hip hop, even harder stuff like metal, every now and then. It's easier to say what i don't listen (maybe country music or boring pop/rock or some shitty trance music).

Will you have any new / forthcoming projects and also a supporting remix EP for 'Convivial'?
There are lots of new stuff going on, few new albums at least coming out soon. One is a project called Agf/Delay with my girlfriend, we are releasing an album on BPitch in February. Another album is with Moritz von Oswald, also early next year. I'm also beginning some new directions in music making but that will remain to be seen how that will work out, but if so then, there will be more action on the dance floor as well. There might be a remix EP on DFA from Luomo but that is not yet confirmed.

What are your experiences regarding Istanbul and Turkey? Would you like to play here again?
Of course i'd like to play there again! Istanbul (unfortunately the only city i have visited in Turkey) is really a special city, a great mixture between east and west. And very influential city since the times very early on. But you know all that anyway. I find the city beautiful.

Lastly what would you like to say or add up for your Turkish fans?
I truly appreciate the lasting support I have had from you!


Interview: Christopher Çolak
12 October 2008

How do you feel about the album and how are the feedbacks so far?
I was working on my album for a long time between gigs, EPs, and remixes, so it took me a while to finish it. I'm already thinking now of the 2nd album. Feedbacks are good, it is good to see people followed me even if it was not a dancefloor album.

Do you have a favourite track in the album? Or a track which has a special story. For example the video is very interesting…
I really love the last one in the album, as it's the last track of the album but it's also an opening track, i love "be kind to me" (the track from the video). I wanted to make an electronic track with the feeling of an organic track.
The video is a project of French movie director Lidia Terki (you can see it’s original version in the Istanbul film festival this year). It s an eperimental short movie with no sounds, except the sounds of the hands, it seemed it really worked with my universe. I've been working with this director on other projects she did.

You slapped all those people who were knowing you just as a regular techno-electro Dj. It was a quite surprise for lots of people? Was it really?
Well, if you see my work in the production, it s not so surprising to have an album like this. In 2001, when i did my first EP (Erosoft, on Karat Records) many people were very surprised, but that was my first EP, since i did other EPs not 100% dancefloor, i worked with contemporary dancers and choregraphers, directors for mivies, so it is not so different i would say. Making an album just give on one project all my ideas of the moment, but today i m already on other things.

It seems that you accepted all of us listeners to the waiting room of your musical palace. Can you just tell us a little bit more about that castle? Is it so dark, scary or shiny, full of gold…?
It's just my work, i like to work on atmospheres, textures, harmonie, much more than on beats, probably that’s why it makes this effects.

How do you see the current electro and techno scene?
It became very big, everyone knows what is electronic music, when i started DJing there weren’t so many parties happening, It was seen as a weird music, with weird people, It's interesting to see how it is everywhere now. It happened the same way for rock music: from the underground to the overground.

What will you say about the current fashion of being more funky, soulful and deep, (which also means to be more analogue and vocalized). People remembered the emotions and guitar riffs in electronic music?
Electronic music is always changing, from acid house, to techno, to deep house, to minimal, then electro, and back to minimal deep... I just play the music i love. There are many good funky, soulfull, deep house tracks that are amazing, that you can play in the middle of an techno set, when you DJ, you tell a story.

You made most of the tracks during touring and some in your home studio. What do you do at the Paris conservatory and your casual life?
I listen to the music i receive, i like not to play the same set all the time, i need to find new things, or play again old EPs i have. I also make electroacoustic music working on some projects totally different, it s a big inspiration.

Are you an activist on gender issues or something like that? The new video and the former album cover with Johan Skugge had the similar perpectives…
We did last year a compilation called "The Dysfunctionnal Family" with Ivan Smagghe on our label, Kill The DJ Records, on the cover we were a bit confusion about our gender, we were resident DJs at Le Pulp in Paris for many years, probably that’s why we were into this. but it’s a general idea complaning about pre-defined targets, that’s why we also made the music not 100% clubbing, it was a mix CD with special music we like.

What inspires you in doing music. Which forms of art and phenomena?
All is inspiring, not only listening to music. For example i called my album "The Waiting Room" because i think today everything has to be fast, you can get an information in a second just on the net, you can download movies and music in a few minutes, we have information everywhere, to many informations. I think it is important to remember to take time sometimes to listen to people...

What are your current favourite labels and producers?
Kill The DJ, Tigersushi , Playhouse etc..
Amy Winehouse, Animal Collective etc...

What about playing in İstanbul again, but this time your album tracks live!?
I would love too, but i need to work on a live!! and i need ... time for that .


Interview: Christopher Çolak
September 2007

New Wave’in ve sonrasında gelen yeni dalgaların etkisi Avrupa müzikal faunasını değiştiredursun, yoğun caz soslu endüstri şehri Detroit’teki yeni jenerasyon da, bu farklı seslerin peşinden gitmeye hazırlanıyordu. 

Dedelerinden yadigar kalan müzikal mirası göz ardı etmeden Avrupa’dan gelen yeni müziklere ve teknolojilere de kulak kabartan bir avuç siyah genç, güncel techno müziğin temellerini işte o günlerde attılar. Juan Atkins önderliğinde çakılan kıvılcım, Kevin Saunderson, Derrick May, Eddie “Flashin” Fowlkes ve sonrasında Jeff Mills gibi ikinci jenerasyon Detroit prodüktörleriyle efsaneleşti. İşte tam o yıllarda techno müzik Tresor kulübünde Detroit’ten Berlin’e sıçradı ve kısa zamanda tüm Avrupa-Britanya hattında yayılarak güncel elektronik müziğin en besleyici ve ucu açık örneklerinden biri haline geldi.

Halen güncelliğini ve önemini koruyan zamansız Detroit techno’nun ilk hali ise yaşadığımız şu günlerde yeniden fazlasıyla popüler. Analog ekipmanların ve kayıt tekniklerinin verdiği hazzı yeni teknolojilerle birleştiren günümüz prodüktörleri, ölümsüz ve sonsuz tınıların formülüne bir adım daha yaklaştılar gibi görünüyor.

Elektronik müziğin en önemli alt türlerinden biri olan techno ve bu müziğin neredeyse her evresinde DJ ve prodüktör kimliğiyle yer almış çok önemli şahsiyet, Detroit Techno üstadı “Magic” Juan Atkins röportajı.

80’lerden itibaren yükselen bir ivmeyle yaşanan siber kültür çılgınlığı ve bilişim teknolojileri çılgınlığı ve yeni yazılımların elektronik müziğin geçmişe dönük olarak anlamında bir şeyler kaybettirdiğini düşünüyor musun?
Evet ne demek istediğini anladım ve bu düşünceye tamamıyla katılıyorum. Ama ortada kötü müzikler olduğu kadar iyi müzikler de var. Daha önce akla gelmemiş fikirler ve düşünceler de gün yüzüne çıkıyor. Bir taraftan iyi şeyler de oluyor. Sonuç olarak kötü bir durumdan bahsetmek yersiz. Ama ben hala klavye kullanıyorum bildiğin gibi ve her şeyi eski, oldskool şekliyle yapıyorum. Benim yaptığım aslında tam olarak mixing.

80’lerin sonu ve 90’ların başını hesaba katarak, güncel electro, techno ve house sound’ların konumu hakkında ne düşünüyorsun?
80’lerden bahsedecek olursak, o dönemde teknoloji, sesi ve gürültüyü ezberleyebilecek ya da geniş bir ses ve sample havuzunda çalışmaya imkan verecek kadar gelişkin değildi. Şu anda durum bu konuda çok daha ilerde. Buna rağmen bir çok insan hala eski, orijinal sesleri ve sound’ları duymak istiyor. Eski sesler bence de hala çok daha iyi, ve öyle olmaya da devam edecek. Teknoloji her zaman işe yaramıyor.

Şu sıralar eski Detroit ve Chicago sound’u yeniden çok popüler hale geldi ve eski bir çok plak yeniden basılıyor. Sence bunun sebebi, güncel müziklerdeki yaratıcılıkta yaşanan kısırlıktan doğan doğal bir talep mi?
Olabilir. Mesela ben bir plak dükkanına gittiğim zaman sadece güzel şeylerle ilgileniyorum. Sevmediğim şeyleri dinleyip zaman kaybetmek istemiyorum. Plak kapakları, renkli viniller, ya da label’lar beni pek de ilgilendirmiyor açıkçası. Güzel müzikten başka benim için önemli bir şey yok.

Son olarak R&S’ten  geçtiğimiz yıl “20 Years Of Metroplex: 1985-2005” isminde bir retrospektif albüm yayınladın. Ayrıca Tresor’dan da Pacou ile birlikte kaydettiğin “The Berlin Sessions”albümünü yayınladın. Bu projelerden biraz bahseder misin?
Pacou’yla gerçekleştirdiğimiz “The Berlin Sessions” aslında bir Infiniti projesiydi. “20 Year Of Metroplex: 1985-2005”te ise aslında daha önce sadece plak olarak basılmış prodüksiyonlarımın CD formatıyla buluşması içindi. Eski prodüksiyonlarımın daha çok insana ulaşmasını sağlamak için diyebiliriz.

Berlin’in ve Tresor’un techno müzik için belki de ayrıca bir önemi var. Blake Baxter’ın, Juan Atkins’in ve Jeff Mills’in Avrupa scene’îyle ilk temas noktası. Bir anlamda Detroit’in Avrupa’ya açıldığı pencere. Şu anda da Richie Hawtin, Dan Curtin, A Guy Called Gerald gibi bir çok isim Berlin’de yaşıyor. Sence Detroit ve Berlin arasında ne gibi benzerlikler var?
Evet Berlin benim için de önemli bir şehir. Bilemiyorum alsında. İkisi de ne çok hızlı ne de çok yavaş, çok ortada ve her şey var. Ayrıca Berlin’de aynen Detroit’te olduğu gibi çok iyi bir “vibe” var. Saydığın isimler orada kendilerini rahat hissettikleri için oradalar dır eminim ki.      

Techno’nun en çok hangi şeklini seviyorsun ? Örneğin electro mu yoksa melodik Detroit Techno’mu tercih edersin?
Hepsini seviyorum tabii ki. Özellikle yaptığım her şeyi çok seviyorum. Tüm Metroplex release’lerini. Çünkü gerçekten sevdiğim şeyi yapıyorum. Sanırım fazla aksak ritim sevmesem de electro’yu birazcık daha çok seviyorum.

Peki sence çok genel anlamda Avrupa ve Kuzey Amerika sound’u arasındaki göze çarpan farklar nedir?
Bu karmaşık bir soru. Her eyaletin her şehrin kendine özgü bir sound’u vardır. Detroit’in kendine özgü bir sound’u var. Chicago’ya dönecek olursak orada da tamamıyla farklı bir ses örgüsü dikkati çekiyor. İşin ilginç tarafı iki şehir arası karayoluyla sadece 4 saat uzaklıkta.
Bu sorunun gerçekten bir cevabı olduğunu sanmıyorum.

“Magic” Juan Atkins, Model 500, Cybotron, Infiniti, tüm bu isimlerin arasında en çok hangisini seviyorsun?
Hepsini. Gerçekten hepsini seviyorum. Hepsinin kendine göre ufak ayrımları ve karakteristikleri var benim için.

Yeni bir şeyler üzerinde çalışıyor musun? Yeni bir albüm mesela?
Tam olarak değil. Şu sıralar yeni bir albüm için kendimi tam olarak hazır hissetmiyorum diyelim. Birkaç yıldır arkama yaslandım ve dinleniyorum. Belki bir Model 500 albümü olabilir. Sadece bir albüm için gerçekleştireceğim bir canlı performans kaydı. Yani aslında yeni bir albüm gelecek.

Eski prodüksiyonlarından re-pressler veya remix’ler yayınlamayı düşünüyor musun?
Remix konusunda pek emin değilim ama kesinlikle re-press’ler olacak. Remix’ten ziyade yeni şeyler yayınlamayı tercih ederim.

 
Röportaj: Christopher Çolak

Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır,.

Are you sad or melancholic about ‘going out of the orbital‘?
I think its great that we have decided to do some final gigs so that we can go out on a high and not just lamely walked away. I just cant wait to play and I’m going to really enjoy myself and love every moment.

Why did you choose the colour  “blue” for the last album?
It was just an idea we had that we wanted to go back to the bold colours that we used for the first two albums, blue just came about that we liked the colour and we felt it reflected the mood of the album.

Will it be really the ‘last’ one?
It will be. We will continue to make music separately I’m sure. I’m really into breaks at the moment from Djing a lot and I think I will make that type of music. Paul wants to get into film scores and once we’ve finished these gigs he’ll have the time and space to commit to that.

Where do u put this album in your discography? How much you like it?
I think it has some flavours of all 6 previous albums and that’s why I like it. I think in spirit it is the same as the first two.

And which tracks you like most?
I love "You Lot" as we used a sample of the actor Christopher Eccleston from TV drama ‘the second coming’ who we both love. Its just such a great speech and fits really well into the track.

Including all your discography, which job/work/album/track is the best for you?
Ohh I always change my mind. I suppose "Chime" made the most difference to our career as that kicked it all off, I never understood how it became so popular as I could never dance to it but I’ve had enough practice now!

Is it really true that you finished some of the tracks in the bath (bath time), and while travelling in the van…?
Paul came up with the tune of Bath Time and yes it came to him while whistling in the bath. It had been with him for  a while and he always whistling it to himself on the tour bus but he had a eureka moment in the bath when he finally realised that he was whistling this track and went and started working on it.

In the Blue Album, fans will find lost of musical / melodic flashbacks from your recent works. Was it something that you have planned before or really wanted to happen for a ’good bye’ album?
Not really because we had all these ideas before we realised it was going to be the last album. We just felt that all these ideas needed to be finished because we liked them. We weren’t sure whether wee would have an ep or something but in the end an album was born. But when you listen to it there are flavours of all our previous work on there.

Is there a possibillity that you do other more gigs than the ones which were anounced?
We’ll just so these summer shows and that will be it.

If not, what will you do after the last 5 gigs around the world and the last Peel Session?
Well I’m going to continue Djing and I’m loving that at the moment, I’m just really enthusiastic again about finding new music that I can play out.

Will Hartnolls really be seperated physically and mentally?(i mean are you gonna start to see each other less for example?)
We live in the same town so we will see each other quite a lot but I guess we wont be spending hours in a studio together every day and being on a tour bus. But we’re still brothers so we will of course see each other a lot.

What are your prospective solo career plans? What are you planning to do in the near future? (very near i guess?)
Well we’re both just really concentrating on these last gigs and the album but after that I want to continue making music and so does Paul. He will get into writing film scores and I hopefully will continue with my Djing and making my own music as well.

Are you ambitious about your solo careers becoming more popular than Orbital. Is it possible?
I haven’t really thought that far ahead. I think what I will do on my own may be different to Orbital, I’m really into breaks and I am getting inspired by artists like the plump djs and there is so much to learn from all the new technology that is coming out, I’m just excited about getting into that.

Will u get new nicknames or will you use your real names on your future productions and/or collobrations?
I have no idea yet.

And where will you stay in the elecronic music fauna?(For example will we likely to see Octane like soundtack works or Transient like symphonic excerpts?)
I hope we will try our hands to lots of different styles. I think Orbital has always had tinges of soundtrack influences, In Sides is very cinematic, but I think we will always have our electronic base.

Like the ‘One Perfect Sunrise’, are you planning to do more video clips for the last album?
We’re not sure yet, we haven’t planned anything but we’ll have to see.

Do you agree that Orbital is the Pioneer of Visualization and one of the most innovative electronic bands in the electronic scene?
I hope that our live shows have been enjoyable for the fans. We always spend a lot of time concentrating on the lighting and the visual aspects of the gigs over the years and I hope that has added to the live Orbital experience.

Can you give us some clues for your last live acts. Will you play your old songs and will it be something retrospective and chronological. (Will we hear chime, satan, and halycon on on for example?)
Well let's just say we will be playing a party set... A best of Orbital live tracks.


Interview: Christopher Çolak
23 June 2004

Elektronik müziğin ve elektronika’nın en önemli ve belki de tek! ağabey kardeşi Orbital, 21 Haziran'da yayınlayacakları albümleri ‘Blue Album’ün, Orbital olarak yayınlayacakları son albüm olacağını açıklayarak sevenleri dahil bir çok müzik severi oldukça üzdü. Son albümün tanıtımı kapsamında İngiltere’de ve İspanya’dan Tokyo’ya dünya çapında son bir kaç canlı performans sergileyecek olan Hartnoll biraderler, son olarak 28 temmuz akşamı BBC Radio1’ın emektarı John Peel’in ‘Peel Session’ına konuk olarak Orbital’ı yörüngeden çıkaracaklar.

Orbital şüphesiz uzayın sonsuz karanlığında kaybolmayacak. Sevenlerinin arşivlerinde ve kalplerinde ara ara ‘play’ tuşunda hayat bulacak. ’Elektronik Müziğin Unutulmazları’ bulvarında adı altın harflerle yazılan Orbital'ı mazide bırakan ikili ise, bundan böyle kendi isimleri Paul ve Phil, ya da farklı nickname’lerle yürümeye ve farklı müzikler üretmeye devam edecekler.

Orbital, ‘Blue Album’ tanıtım turnesi ve veda niteliği taşıyan Son konserler serisi kapsamında Türkiye’ye de uğrayacak. ‘Uzaylı kardeşler’ 8 temmuz perşembe akşamı saat 22:30’da Maslak Venue’de son kez sevilen klasiklerini ve son yeni albümdeki senfonik tınılarını canlı olarak icra ederek bizlere veda edecekler.
Son konser öncesi Orbital’dan Phil Hartnoll ile yaptığım son röportaj:

Orbital’ı ‘yörüngeden çıkarıyor’ olmaktan dolayı üzgün müsünüz?
Bence sessiz sedasız ve öylece bu işe son vermektense son birkaç final konseri verecek olmamız çok iyi. Ayrıca çalacağım son konserlerin her anını gerçekten doya doya yaşayacağım. Hepsi için çok sabırsızlanıyorum desem yeridir.

Son Albüm için neden özellikle ‘mavi’ rengi seçtiniz?
Bu sadece bir fikirdi. Eski günlerdeki ilk iki albüm gibi ‘bold’ renklerle tasvir edilen bir ismi olsun istedik. Maviyi ise bizim sevdiğimiz bir renk olduğu ve bizce albümün modunu doğru yansıtacağını düşündüğümüz için seçtik.

‘Blue Album’ gerçekten son albümünüz mü olacak?
Evet öyle. Bundan böyle ayrı olsak da müzik yapmaya devam edeceğiz. Ben şu sıralar özellikle DJ’ing konusunda breaks’le fazlaca haşır neşirim. Breakbeat ve breaks tarzı birşeyler yapacağımı düşünüyorum. Paul ise daha çok film projeleriyle ilgilenmek istiyor. Son konserleri bitirdikten sonra bu işlere ilgilenmek için yeterinden fazla zamanımız olacak zaten.

'Blue Album’ü diskografinizde nasıl bir yere koyuyor ve ne kadar seviyorsunuz?
‘Blue Album’, önceki 6 albümden tatlar içeriyor ve ben albümü en çok bu yüzden seviyorum. Ruh olarak ise ilk iki albüme kesinlikle çok daha yakın durduğunu düşünüyorum.

‘Blue Album’deki en favori parçanız hangisi?
Albümdeki favori parçam ‘You Lot’. Tv’de yayınlanmış bir dram olan ‘’The Second Coming‘ den, aktör Christopher Eccleston’un bir repliğini içeriyor. Gerçekten muhteşem bir replik ve bence parçaya mükemmel uyuyor. Paul’de bu konuda benimle hemfikir.

Şu ana dek yaptığınız tüm LP, EP, Soundtrack ve remiks çalışmalarını göz önüne aldığınızda en iyi ve en başarılı bulduğunuz LP, EP, Soundtrack ya da remiks hangisi?
Bu konuda sürekli fikirlerim değişir, fakat bence ‘Chime’ bizim kariyerimizdeki en önemli çalışma. Her şeyin başladığı ve hızlandığı nokta. ‘Chime’in hala nasıl bu kadar popüler olduğunu anlamış değilim. Hiçbir zaman bu parça ile dans edemedim. Ama bu konuda yeterinden fazla deneyimlerim var!

Albümdeki bazı parçaları (Bath time) banyoda ve turne yolculukları sırasında tur otobüsünde tamamladığınız doğru mu?
‘Bath Time’ in fikri Paul’den çıktı. Evet ilham ona banyoda ıslık çalarken geldi. Turne sırasında otobüste ve etrafta ıslık çalarken kurguladığı bir takım melodileri birleştirmeye çalışırken bir gün banyoda Evreka anı yaşadı ve bir şeyler yapmaya koyuldu. Sonuçta ‘Bath Time’ ortaya çıkmış oldu.

Sevenleriniz ‘Blue Album’de eski albüm ve çalışmalarınıza atfen bir çok melodik ve müzikal flashback’ler yaşayacaklar. Böyle bir konsepti, albümü yapmaya başlamadan önce mi kurgulamıştınız yoksa spontane mi gelişti?
Tam olarak değil. Bu albümde yer alan fikirlerin ve düşüncelerin çoğu, ‘Blue Album’ün bir son albümü olacağını fark etmemizden çok daha önce şekillenmeye başlamıştı bile. Fikirlerin çoğu bizce sonlandırılmayı ve canlandırmayı hak ediyordu ve işe koyulduk. Başlarda sadece bir EP yapmayı düşünüyorduk. Sonuçta koca bir albüm ile çıkageldik. Albümü dinlediğinizde ayrım olmadan önceki tüm çalışmalarımızdan yansımalar ve tatlar bulunduğunu göreceksiniz.

Açıklananlardan farklı ve başka canlı performanslar sergileme ihtimaliniz var mı?
Dünya çapında son 5 canlı konser ve İngiltere’deki konserlerden başka bir ‘gig’ planımız yok.

‘Blue Albüm’ün dünya turnesi kapsamında yapacağınız son 5 canlı performans ve son olarak 28 Temmuz’da Peel Session’da performans sergiledikten sonra ne yapacaksınız?
Ben DJ’lik yapmaya devam edeceğim. Şu sıralar bu işten çok zevk alıyorum. Çalabileceğim yeni ve ilginç müzikler bulmak beni gerçekten çok heyecanlandırıyor.

‘Hartnoll biraderler’ gerçekten mental ve fiziksel olarak ayrılacak mı?(Artık birbirinizi daha az mı göreceksiniz örneğin?)
İkimiz de aynı şehirde yaşıyoruz, her gün olmasa da birbirimizi illaki göreceğiz fakat eskisi kadar stüdyoda beraber vakit geçirmeyeceğiz, ya da beraber turneye çıkmayacağız örneğin. Sonuçta ağabey kardeşiz ve birbirimizi eskisi kadar yoğun ve sık olmasa da tabii ki göreceğiz.

Yakın gelecek ile ilgili solo kariyer planlarınız nedir?
Şu sıralar yapacağımız son konserlere ve son albüme kitlenmiş durumdayız. Bu işler bittikten sonra ise tabii ki müzik yapmaya devam edeceğim, Paul’da öyle. O daha çok film projelerine yoğunlaşmayı planlıyor ve DJ’liğe de devam edecek.

Solo kariyerinizin Orbital’ın önüne geçmesi / geçebilmesi konusunda hırslı ve istekli misiniz?
Bu kadar uzak bir geleceği hiç düşünmedim. Bundan böyle kendi işlerimi yapacağım. Belki yapacağım işler Orbital’dan oldukça farklı olacak. Şu aralar en çok Breaks’le ilgileniyorum. Plump DJ’s gibi prodüktörlerden ilham alıyorum ve etrafta öğrenilmesi gereken bir çok yeni teknolojik gelişmeler oluyor. Yeni teknolojiler konusunda çok heyecanlıyım. Kendimi bu konuda daha fazla geliştirmek istiyorum.

Ayrıldıktan sonra yeni nickname’ler mi edineceksiniz, yoksa müzik hayatınıza kendi adlarınızla mı devam edeceksiniz?
Bu konuda henüz hiç bir fikrim yok.

Bundan böyle elektronik müzik faunasında nerede olacaksınız?(‘Octane’ benzeri soundtrack çalışmaları mı göreceğiz, yoksa ‘Transient’teki gibi senfonik elektronika prodüksiyonlarla mı karşılaşacağız?)
Bundan sonra bir çok değişik türe el atacağımızı düşünüyorum. Ben Orbital’ın her zaman soundtrack etkileşimli bir içeriğe hizmet ettiğini düşünmüşümdür, ‘In Sides’ örneğindeki gibi oldukça sinematik. Ama hiçbir zaman elektronik altyapıya sırt çevirebileceğimize inanmıyorum.

Albümdeki ‘One Perfect Sunrise’dan başka bir parçaya da klip çekme ihtimaliniz var mı?
Henüz bu konudaki fikirlerimiz de netleşmedi. Bekleyip göreceğiz.

Orbital’ın görsellik konusunda canlı çalan elektronik müzik gruplarına önderlik ettiğine ve en ilham verici gruplardan biri olduğuna katılıyor musunuz?
Yaptığımız canlı şovlar umarım sevenlerimiz için heyecan verici deneyimler olmuştur. Bu konuda her zaman çok fazla çaba ve itina gösterdik. Özellikle ışıklandırma ve görsel öğeler canlı performanslarımızdaki en önemli öğeler oldu. Bu öğelerin de ‘Orbital Experience’ a pozitif katkı sağlamış olduğuna hiç şüphem yok.

Son olarak, İstanbuldaki son konser hakkında biraz ipucu verebilir misiniz? ‘Chime’ ‘Satan’, ‘Halycon on, on’ gibi klasiklerinizi dinleyebilecek miyiz? Rertospektif ve kronolojik bir canlı şov mu olacak?
Şu an için sadece bir party set’i olacağını söyleyeyim… En iyi ve klasik Orbital parçaları, canlı!

Röportaj: Christopher Çolak 
02 Şubat 2005
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

“Thrills” hakkında neler hissediyorsun? Albüm seni tatmin etti mi? İstediğin şeyleri yansıttığını düşünüyor musun?
Albümden çok memnunum. Bu bağlamda en önemli olan, artık yaptığım şeylerden daha kolay tatmin olabildiğim bir noktadayım diyebilirim. Müzikal olarak DJ’lik, Bpitch Control ve özel hayatım arasında gidip geliyorum. Neler yapabileceğimi ve nasıl yapabileceğimi biliyorum. İlk albümüm “Stadtkind”, yaşadığım şehir Berlin’e yazılmış bir aşk mektubuydu. Bu şehrin bir parçası olmanın ve yıkılmadan hayatta kalmanın hikayesini anlatıyordu. “Stadkind”i yaptığımız zaman teknik olarak o belirgin sound’u yakalamış olmak çok değişikti. Çok uzun zaman almıştı ve Smash TV ile ortak gerçekleştirdiğimiz ilk prodüksiyondu. Daha önce hiç beraber çalışmamıştık. Beraber ilk adımlarımızı bu albümde atmış olduk. Daha sonra gelen “Berlinette” ise, oldukça deneysel ve sanatsaldı. Tüm dünyadaki arkadaşlarıma ve sevdiklerime teşekkür etmenin bir yoluydu. “Stadtkind” ve “Berlinette”den sonra dünya çapında bir çok turneye çıktım. İkinci albümde ayrıca turnelerde kazandığım deneyimlerin de etkisi oldu.

İlk iki albümle başarıyı yakaladıktan sonra biraz durmaya, ve kendi iç dünyamda bir arayışa çıkmaya karar verdim. “Thrills” bu süreçte ortaya çıktı. Üç albümü de birleştiren nokta ise hayatımı yansıtıyor olmaları. Her albüm, hayatta nerede durduğumu, nasıl yaşadığımı ve sonuç olarak yaşamımdaki ilerlemeleri yansıtan birer ayna. İşin thrill’i (heyecanı) da burada. Müziğin büyüklüğü ve taşkınlığı, bir plak şirketini yürütmek ,onu canlı tutma hissi, sevdiğim insanla mutlu olmak, jetlag yüzünden uykusuz kalıp uyuyamamak, derimi artık hissedemediğim zamanlar… İnsanların benim önümde tamamıyla çılgına döndükleri zamanlar. Beraber olduğumuz zaman giderek büyüyen ve kalbimizde paylaştığımızda artan bu heyecan… Hepimiz aynı şeyi arıyoruz. “Thrill” benim tüm hayatım. İç dünyamın dışavurumu.
       
“Bir albüm yapmak, asıl olarak dinlenmek, kendimle baş başa kalıp kendimi bulmak ve kendimle kontağa geçmek demek benim için. Gitmek istediğim yerleri belirlediğim, neler yapabildiğimi gösterdiğim bir proses. Sevdiğim şeylere bir geri dönüş…”Bunlar senin sözlerin. “Thrills”in oluşum süreci de benzer şekilde mi gerçekleşti?
Kesinlikle! Ocak ayında bir ay süreyle stüdyoya kapandım. Kendimi dış dünyadan tamamıyla soyutladım. Sadece albüm üzerine fokuslandım. Böyle anları gerçekten çok seviyorum, çok derin. Kendi derinlerime kolaylıkla iniyorum. Ama stüdyoda yalnız değildim. Prodüktörüm Smash TV ile albüm hakkındaki düşüncelerimi olgunlaştırdık.

“Thrills”in içinde duygusal kırıntılar, kişisel, özel anlar da bulabilir miyiz?
“Thrills”deki her an çok kişisel ve özel. Onu kendi ellerimle şekillendirdim, her tonu kulaklarımdan, ellerimden ve kalbimden aktı. “Thrills” tümüyle beni yansıtıyor. Ama tabii ki içinde gizli şeyler de var. Ben duygularımı, düşüncelerimi ve hislerimi insanlara müzik yoluyla anlatmayı istiyorum. Bu özel anlar ve hislerim de, dinleyiciye müziğimle ulaştığım zaman daha da büyüyorlar.

“Berlinette”den sonraki iki yıllık süreçte hayatın nasıl değişti ve gelişti?
Çok şey oldu. “Thrills”le birlikte farklı ekipmanlar ve farklı seslerle haşır neşir oldum. Tabii ki her zaman dışında Ellen Allien yazıyorsa içinde de vardır, ama bu sefer biraz değişikliğe ihtiyacım vardı. Aynı şekilde müzikal olarak da. “Berlinette”le biraz daha deneysel ve breaky yolda gitmiştim. “Thrills”le daha sıcak, duygusal bir atmosfer yaratmak istedim. Vokaller benim için artık “Berlinette”de olduğu kadar önem taşımıyor. “Thrills”de vokalleri sadece bir enstrüman gibi kullandım. Özellikle Japonya, Amerika, Kanada ve Brezilya turnelerinde yaşadığım deneyimlerin albümde büyük etkisi oldu. Beni etkileyen, belki değiştiren bir çok deneyim. Tanışılan bir sürü yeni insan, konuşulan farklı diller, değişik kültürler arasındaki yolculuk. En iyi tarafı ise yeni ve eski arkadaşlarla birlikte olmak.  

“Berlinette”de Wish(dilek)’lerin vardı. Yeni albümde ise “Future is dust/Gelecek değersiz/toz” diyorsun. Dileklerine ne oldu? Gelecek hakkında ne düşünüyorsun, pesimist misin?
Hayır, pesimist değilim. Realistim. Gelecek değersiz olduğu gibi, geçmiş de öyle. Asıl önemli olan yaşadığımız anın farkında ve huzurlu olmak. Bunu yaptığın zaman zaten geleceğini de şekillendirmiş oluyorsun. Yavaşça tozun dışına çıkıyorsun. Ama kimse önceden tahmin yürütemiyor. Ve hala bir çok dilek var. Bazıları aynı, bazıları değişti ve bazıları gerçekleşti..

Albümün kapak tasarımı için ne diyeceksin? Bilinçaltında fütursuzca yüzüyor gibisin. Bunu mu istemiştin?
Evet oldukça derin bir şekilde benimle alakalı. Kendimin farkında olmak başkaları hakkındaki hislerimi keskinleştiriyor. Ve müzik de gerçekten bütün bu karanlığın içinden çıkagelen bir şey.

Albümün isminin “Thrills” seçilmesinde özel bir neden var mı?
Tabii ki! Ne anlama geldiğini söyleyeyim. Senin heyecanın benim heyecanım ve benim heyecanım senin heyecanın. Hayatımda beni heyecanlandıran şeyleri bir araya toplamaya çalıştım. “Thrill” yaşama bir bakış açısı bence. Heyecan hissi bana yeni bir kimlik ve yaşamın zor anları için güç veriyor. Beni nelerin heyecanlandırdığını bilmek istersiniz belki;
-Kulak beyinle etkileşime geçtiği ve müzik yaptığım, kurguladığım zaman,
-Bir şeyi sonuna kadar hissedebildiğim zaman,
-Metro istasyonunda yürürken ve hayatımda yolumu bulmaya çalışırken,
-Yediğim her şeyi yakarcasına dans ederken, geceyle gündüz arasındaki o noktada hiç uyumak istemediğim zaman,
-New york’u hayal ettiğim, ışıklarla aydınlatılmış rüyalar gördüğüm zaman,
-Tekerlekleri döndürürken, düğmelere basarken, müzik çalarken,
-Bilgisayarım yatağa girmeme izin vermediği zaman,
-Güzel yemekler, sanat ve aşkı ararken…

Albümdeki favori parçan hangisi? Neden?
Her parça bir şekilde favori ama “Naked Rain”i çok seviyorum, çünkü çok özel ve eşsiz bir atmosferi var.

Albümde kimlerle birlikte çalıştın?
Prodüktörüm Holger Zielske’yle. Smash TV adı altında Bpitch Control’dan release’leri var.

Albümü toparlamak, son halini vermek ne kadar zamanını aldı? “Thrills”, “Berlinette”den sonraki iki yıllık sürenin bir soundtrack’i gibi mi mesela? Albümde ne gibi yeni ekipmanlar kullandın?
Yeni albüm yapma fikri geçen yazdan beri aklımdaydı. Aslında “Berlinette”yi bitirdikten hemen sonra da yeni albümü düşünmeye başlamıştım. Ama tam olarak geçtiğimiz yaz ve sonbaharda şekillenmeye başladı. Yeni ekipmanlar arıyordum. Sözleri yazıyordum ve yeni strüktürler üzerinde çalışıyordum. Sonunda albüm Ocak ayında son halini aldı. Sevgili Arp 2000’imle değişik, sıcak, insani atmosferler yarattım. Analog makinelerle gerçekten sıcak bir atmosfer yaratabiliyorsun. Bilgisayar başında tüm gün elimde mouse’la saatlerce uğraşmaktan oldukça sıkılmıştım.

Peki 106. yayınını “Thrills”le gerçekleştirecek Bpitch Control? Hala ilk günkü heyecanı taşıyor musun? Yoksa biraz monotonlaşmaya başladı mı?
Hayır, hayır, Bpitch control benim için hala çok önemli! Bir anlamda modası geçmiş gibi görünse de çok özel bir konsepte sahip. Label olarak bir kolektif, erim noktası olmaya çalışıyoruz. Aynı evde yaşayan bir aile gibiyiz. Bu yakınlık bana yaşam için güç veriyor. Bu kanala gerçekten ihtiyacım var!  

Electro/techno scene hakkındaki fikirlerin nedir?
Bence bir çok değişik duruşun, ifadenin ve stilin olması çok iyi. Bu network’ün her geçen gün geleceğe doğru geliştiğini görmek beni mutlu ediyor. Çok seviyorum!

Techno son dönemde idm ve elektronikayla sıkı ilişkiler içine girdi. Bu arada electro ise geçmişiyle sıkı bağlar kurdu. Sence bu bir trend ya da dönem mi? Electro’da son dönem yoğun şekilde hissedilmeye başlayan commercial etkiler hakkında ne söyleyeceksin?
Her sesin, tonun kendi hakkı var. Müzikal her hareket de eninde sonunda dinleyicisini bulacaktır. Diğer müzisyenleri para kazanmak istedikleri için suçlamak istemiyorum açıkçası. Dünya bu şekilde dönüyor…

Bpitch Control haricinde kimleri dinliyor ve seviyorsun?
Çok şey. Coldyplay’i, Björk’ü, Radiohead’i ve klasik müziği çok seviyorum. Warp Records, MFA ve Borderline Community gibi yeni İngiliz hareketleri…Her zaman taze, yeni ve farklı sesler peşinde olmak benim işim zaten.

Favori label’ların, prodüktörlerin hangileri?
O kadar çok ki. Şu anda Tomas Andersson, Modeselektor ve MFA’yı, bütün Bpitch Contol’u çok seviyorum. Ayrıca Apparat’ı, Drama Society’i ve Borderline Community’i beğeniyle takip ediorum. Ve, ve, ve…

Boş zamanlarında (müzik, label ve DJ’ing işleri haricinde) neler yapıyorsun?
Uyuyorum, yemek pişiriyorum, yürüyüş yapıyorum, okuyorum, yüzüyorum, öpüşüyorum, alışveriş yapıyorum, gülüyorum, çalışıyorum, tasarlıyorum…

Net label’larının giderek popülerleşmesi ve paylaşımın yanında MP3 satışlarının da giderek yükselmesi hakkında neler söyleyeceksin?
Yeni teknolojiler beraberinde bir takım avantajlar ve dezavantajlar getirir. Herkesin sevdiği müziğe daha kolay ulaşması güzel, ama müziği yapan insanların bunun karşılığını alamıyor olması üzücü. Para kazanmanın farklı yollarını bulmalıyız beklide. Mesela benim albümlerimi iTunes’da bulabilir, ucuza satın alabilir ve label’ıma para kazandırabilirsiniz.

İstanbul’daki deneyimlerinden biraz bahsedebilir misin? Şehri ve dinleyici kitlesini nasıl buldun?
Çok çok iyi bir deneyimdi. Kültürünüz beni gerçekten çok etkiliyor. Dans ediş şeklinizi de çok seviyorum. Çok seksi. Gelecek sefere daha çok tarihi ve mimari eserler görmek istiyorum.

İstanbul’da bir daha çalmak ister misin?
Tabii ki! Beni book’layabilirsiniz.

Son olarak  okuyucular için özel bir şeyler söylemek ister misin?
Harikasınız! Enerjiniz çok sıcak ve dans edişiniz çok seksi! Ayrıca Berlin ve İstanbul arasında derin bir bağ var (ama bunu siz zaten benden daha iyi biliyorsunuz.



Röportaj : Christopher Çolak
10 Mayıs 2005
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Alex Kid’den gelecek yeni bir uzunçalarla avunmak isteyenler de hayal kırıklığına uğrayacaklar, çünkü Alex Kid şu sıralar remiks siparişlerini yetiştirmekle ve DJ /prodüktörlük haricindeki tüm zamanını alan ses mühendisliğiyle fazlasıyla meşgul.
F-Com’un önemli ve as elemanlarından İspanyol-Fransız melezi Alexis Mauri aka Alex Kid’le Indigo’daki setinden sonra, sabahın ilk ışıklarında gerçekleşen röportaj…

Bu günlerde daha çok ne tür müzikler dinliyorsun?
Şu sıralar oldukça fazla rock dinliyorum.

Röportaj yaptığım bir çok isim de bu soruya benzer cevabı verdiler…
Aslında ben sürekli olarak rock müzik dinlerim. Belki bir şekilde rock müziğin yeniden canlanmaya başladığından, bir ‘revival’dan bahsedilebilir. Oldukça iyi yeni gruplar çıkıyor. Bende onları takip etmeye çalışıyorum.

Özellikle sevdiğin birkaç isim söyleyebilir misin?
İnterpol’ü çok seviyorum mesela, PJ Harvey, vs…

F-Com’daki genel havayı merak ediyorum. Örneğin beraber takılıyor musunuz, yaptığınız işleri birbirinize dinletip fikir alışverişinde buluyor musunuz, yoksa aranızda ufak da olsa bir yarış ya da çekişme söz konusu mu? Llorca, Aqua Bassino ve senin aranda mesela?
Herhangi bir yarış yok. Aslında genel olarak aynı tür müzik yapmıyoruz. Llorca ne benim gibi, ne de Aqua Bassino gibi müzikler yapıyor. Hepimizin çizgisi farklı. Yinede birbirimizin müziklerini ve işlerini sürekli dinliyoruz. Örneğin Llorca’nın yaptığı son işleri dinledim, oldukça iyiler. Fikir alışverişine gelince, evet fikirlerimizi birbirimizle paylaşıyoruz çünkü birbirimize gerçekten saygı duyuyoruz ve en yakınımızda, güvenebileceğimiz insanların az olduğunu biliyoruz. Paylaştığımız düşünceler de olması gerektiği kadar objektif ve profesyonelce oluyor zaten.

Sen Laurent Garnier ya da Jori Hulkkonen kadar göz önünde değilsin, ya da belki bana öyle geliyor. Bunun sebebi nedir?
Laurent Garnier uzun yıllardır burada. Aslında ben Fransa’da Jori’den daha göz önündeyim. Özellikle “Mint”ten sonra…

Release’lerin de, bir çok prodüktörle kıyaslanınca çok fazla değil, ya da yayınlanma aralıkları oldukça fazla gibi görünüyor. En son “Don’t Hide it”in Josh Wink remix’inin yer aldığı bir remix 12”liği yayınladın.
Ben aslında kendimden çok, diğer insanlar için remiksler yapıyorum. Bu yayınların çoğunu da sanırım sizin ülkenizde bulmanız zor oluyor. Mesela en son Phonique’in Dessous’tan yayınlanacak yeni 12”liği için bir remiks yaptım.

aşka remiks projeleri var mı?
Chloé için bir remiks yaptım. Bu parçayı bu gece çaldım. Evet yeni bir çok remiks projeleri var ve zamanımın çoğunu onlar alıyor maalesef…

Peki yeni LP konusunda bir gelişme var mı?
Bu uzun bir hikaye olacak(gülüyor). Üstünde düşünüyorum, çalışıyorum ama henüz ortaya çıkmış pek bir şey yok.

Yarı İspanyol olduğunu biliyorum. İspanya ile hala bir kontağın var mı?
Evet tabii ki var. Orada akrabalarım var senede bir iki kere muhakkak gidip onları ziyaret ediyorum.

Senin için müzikal olarak her şey, halanın müzik dükkanında geçirdiğin günlerde başlamış…
Evet. Tabii o zaman müziği bu kadar anlayarak dinlemiyordum, her şey çok daha spontane gelişiyordu. Sonradan giderek anlam kazanmaya ve benim için vazgeçilmez olmaya başladı.

Peki yaptığın müziklerde (özellikle ‘Mint’ ve Bienvenida’da) hissedilen Akdeniz esintisinin İspanyol genetiğinin bir etkisi olduğunu söyleyebilir miyiz?
Bilmiyorum. Aslında yaptığım ve çaldığım müzikler giderek değişti. 3-4 sene önce çok fazla Garage, New York ve New Jersey çalardım. Bu geceyse bir tane Amerikan plağı bile çalmadım. Belki bir tane, ama o da zaten Alman/İngiliz etkileşimliydi. Eskiden daha çok nujazz, caz ve lounge’a eğilimliydim. Nujazz ve lounge sound’lardan sıkıldım diyebilirim. Özellikle Brezilya’da çaldıktan sonra fikirlerim biraz değişti. Bossa Nova sound’unun lounge müzik ve öğelerle mikslenmesi bir çok kişiye yeterli geliyor ama aslında bu sadece işin klişesinden ibaret ve beni tatmin etmiyor. Bende bu tür sound’ları çalmayı bıraktım. Bu sıralar sound’um çok daha fazla elektronik. Ben aslında bir türe takılıp kalmayı sevmiyorum. F-com’dan ilk release’im dum&bass’ti mesela.  

Aynı zamanda ses mühendisisin. Bu alanda hala aktif misin?
Evet, hem de her zamankinden daha fazla! Kendi müziğimle yeteri kadar ilgilenemememin asıl sebebi de bu zaten.

Tam olarak ne tür işler üzerinde çalışıyorsun?
Beni bilen ve tarzımı seven insanlar bana gelip müziklerini mikslememi istiyorlar. Parçayı değiştiriyorum, bazen son halini veriyorum  ya da bazen prodüksiyonda her şeyi yerli yerine oturtuyorum. Kalan zamanlarda da söylediğim gibi remiks işleri oluyor. Çok iyi bir stüdyom ve bir dolu aletim var ve bende işi biliyorum, insanlar bana geliyor, bende işlerini yoluna sokuyorum (gülüyor).

Normal bir günün nasıl geçiyor? Tüm zamanını stüdyoda yeni sesler aramakla mı geçiriyorsun?
Evet sabah ilk iş stüdyoma gidiyorum. Neredeyse her zaman ordayım.

Ne tür software/hardware kullanıyorsun?
Reason çok fazla kullanıyorum. Kullandığım temel yazılım olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca Protools kullanıyorum. Onun dışında hardware olarak bir sürü drum machine’im var. Stüdyomda bir sürü aletim var…

Bu geceki DJ setup’ta Final Scratch’de vardı...  
Evet vardı ama ben bir tek parça bile çalmadım.Sahnede çok fazla bas vardı. Çok bas olunca FS pek işe yaramıyor.

Bu aralar çok popüler olan Electro sound’lar hakkında ne düşünüyorsun?
Evet çok popüler ve bende yakın zamanda sıkılmaya başlayacağım sanırım. İnsanlar electro çalıyor bende son zamanlarda oldukça fazla techno çalmaya başladım. Mathew Jonson, James Holden’ın son dönem işlerini çok beğeniyorum mesela.  

Son olarak gelecek için planların nedir?
Yeni bir albüm ve turne. Aslında elimde parçalar için temel hazır, üzerinde çalıştığım bir çok yapı var ve  bu şekilde elinde hazır parçalar olunca bir albümü bitirmek sanıldığı kadar uzun sürmüyor. Albüm yayınlandıktan sonra da turnelerin artarak devam edeceğini umuyorum.


Röportaj : Christopher Çolak
2004
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Belki de, Warp’un geleceğini kurtaracak isimlerden biri, geleceği kesinlikle çok parlak gözüken Jimmy Edgar’la Babylon’daki canlı performansı öncesinde gerçekleşen röportaj.

’Bounce, Make, Model’ EP turnesi kapsamında dün akşam Londra’daki Plastic People’da Surgeon’la birlikte çaldın. Gece nasıldı? Surgeon bir hard techno prodüktörü. Böyle gecelerde sound’unda herhangi bir değişiklik yapıyor musun?
Evet, gerçekten çok iyi bir geceydi. Oldukça yoğun ilgi vardı, bende çok eğlendiğimi söyleyebilirim. Sound’umda herhangi bir değişiklik yoktu, sadece görsel malzeme olmadan çaldım. Genellikle visual’larla birlikte çalıyorum. Önce bir DJ set çıkardım. İlk başta turntable’larla biraz sorun yaşadık ama sonuçta gece oldukça iyiydi.

Techno’yu genel olarak seviyor ve dinliyor musun?
Evet tabii ki seviyor ve dinliyorum. Ama benim çoğunlukla dinlediğim erken dönem Detroit techno prodüksiyonları ve yine erken dönem Avrupa techno’su. Çok yeni prodüksiyonları pek fazla dinlemiyorum.

Turnen nasıl gidiyor? Programın gerçekten çok yoğun. Dün Londra’daydın, bu akşam buradasın yarın akşam ise Budapeşte’de olacaksın.
Turnenin 3. ayağındayım. Bu gece için oldukça heyecanlıyım. İlk defa İstanbul’a geliyorum. Oldukça ilham verici ve büyüleyici bir şehir. Gerçi birkaç saat önce havaalanından gelmeme ve fazla birşey görme şansı bulamamama rağmen, şimdiye kadar gördüklerim beni çok etkiledi. Tatil için kesinlikle bir daha gelmek isterim.

‘Bounce, Make, Model’da sana ilham veren şeylerden biraz bahseder misin?
Bu EP’deki müzikleri 1 yıllık bir periyotta ve tamamıyla Detroit’te olduğum sırada kaydettim. İlham veren bir çok şey oldu. Detriot’te olmak bile aslında yeterli. O sıralar özellikle görsellerle ilgili olarak çok çalışıyordum. Modayla ilgili bir çok tasarım da yapmıştım. Bu dönemde Londra haricinde pek fazla seyahat de etmedim. Ayrıca yeni bir semte taşınmıştım ve bu da müziğimi, fikirlerimi etkiledi.

Modayla ciddi olarak ilgileniyorsun. Geçmişte müziğe ağırlık vermek için moda eğitimini yarıda bırakmıştın.  Tasarım yaparken bilgisayarla mı yoksa birebir kumaşlar ve ellerinle mi çalışıyorsun?
 Her ikisini de yapıyorum. Aslında bir çok farklı şekilde tasarlıyorum. Hem bilgisayarda tasarlıyorum, bazen elle çizim yapıyorum bazense direk olarak kumaşlar üzerinde çalışıyorum. Ayrıca grafik tasarım ve printing’le de ilgileniyorum.

Kendi müziğini kurgularken kendine ait özel yazılımlar kullandığın biliniyor. Hatta müziğe ve bu programları kodlamaya harcadığın süreyi bir virüs kodlamak için kullansan oldukça vahşi ve temizlemesi zor virüsler yaratabilecek kadar iyi bir “coder” olduğun söyleniyor.
Doğrudur. Fakat şu sıralar konsantrasyonumun büyük bölümü müzik üzerine.

Kedine ait Max/MSP patch’lerin var mı?
Evet,var.

Hip Hop şu anda elektronik müzik arenasında oldukça popüler oldu, bu konuda neler söyleyeceksin? Özellikle elektronik altyapılı abstract hip hop şu anda oldukça popüler. Örneğin Sound Ink Recordings’i seviyor musun?
Popüler olduğu doğru. Sound Ink Recordings’de bazı arkadaşlarım var. Shadetek.

Team Shadetek’i biliyor ve seviyor musun?
Evet tabii ki biliyorum. New York’lular ve güzel işler çıkarıyorlar.  Beraber birkaç turneye çıkmıştık.

Elektronik altyapılı hip hop’un şu sıralar çok popüler bir trend olduğuna katılıyor musun?
Evet. Hip hop Hz.İsa’dan bile daha büyük!(Gülüyorç)

Detroit şehrinin müziğine ve sanatsal vizyonuna nasıl bir etki yaptığını düşünüyorsun?
Bence ben bu konuda bir şey söyleyemem çünkü zaten Detroit’te doğup büyüdüm. Oldukça ilham verici olduğunu söyleyebilirim. Kesinlikle diğer tüm Amerika şehirlerinden farklı.

Florida’lı elektronika label’ı Merck’ten de bir LP yayınladın. Merck’i seviyor musun ilerde yine Merck’ten bir şeyler yayınlama olasılığın var mı?
Merck oldukça iyi bir label. Şu an için böyle bir düşüncem yok. Merck’le sürekli kontak halindeyiz ve iyi ilişkilerimiz var. İlerde bir gün neden olmasın.

Michaux adı altında da Audio.nl’den bir albüm yayınladın. Oldukça fazla moniker’in ve gizli ismin var bunların sayısını söyleyebilir misin?
Söylemesem daha iyi. Gizli isimlerle müzik yayınlamayı seviyorum. Warp’dan yayınlanandan farklı müziklerle de ilgilenmeyi seviyorum.

’Bounce, Make, Model’ı takip edecek uzunçalar için neler söyleyeceksin? Sound benzer mi olacak?
Evet genel olarak sound benzer olacak ve biraz daha ileriye gidecek. Oldukça kişisel bir albüm oldu. Beni çok iyi yansıttığını düşünüyorum.

Prodüksiyonlarında kendin vokal yapıyorsun değil mi?
Evet. Biraz distort olsa da benim sesim. Bazı parçalarda benim vokalim var. ‘Bounce Make Model’ın ilk parçasında olduğu gibi.

Sanatsal olarak minimalizm kavramı hakkında neler düşünüyorsun?
Çok seviyorum. Ekspresyonizm’i de, aslında her türlü sanat forumunu seviyorum. Ama yinede minimal renklerin, dokuların üzerine gitmeyi çok seviyorum. 

Ama güncel minimal müziği pek takip etmiyorsun. Genellikle bir plak dükkanına gittiğinde yeni çıkanlar yerine 70’lerin ve 80’lerin plaklarıyla ilgilendiğini okumuştum. Arşivin de genellikle bu tür sound’lardan oluşuyor.
Kesinlikle. Eski zamanları ve eski plakları çok seviyorum. Minimal müziğe gelince, eskiden takip ediyordum ama bence bir noktadan sonra herhangi bir ilerleme olmadı ya da en azından bu sound’un bir yerlere gittiğini düşünmüyorum.

Yeni şeyleri takip etmemenin sebebi dinlediğin şeylerden etkilenmeyip daha farklı ve kendine özgü bir sound’u yakala isteği mi?
Böyle bir kaygım ve korkum hiç olmadı. Bence bir prodüktörün dinlediği müziklerden etkilenmesi ve yaptığı şeylerin bu doğrultuda etkileşmesinde kötü bir şey yok. Olmamalı da. Sanatta etkileşim yaralı ve gerekli.

Prodüktörlüğe başlamadan önce davul çalıyordun. Davulcu olmanın müziğini kurgularken özellikle ritmik anlamda sana yardımcı olduğunu düşünüyor musun?
Okul döneminde bir çok punk, metal ve hatta bazı caz gruplarında davul çalarak büyüdüm. Müziğe ilk adımı davul çalarak attım. Davul çalmayı hala çok seviyorum ama artık daha çok müzikal tasarım ile ilgileniyorum.

Yeni çıkacak uzunçalarında ayrıca yine sana ait görsellerin bir bonus DVD olarak yer alacağı konusunda söylentiler var. Bu proje gerçekleşecek mi?
Bu bir olasılık. Halen bu konu hakkında label’la görüş alış verişimiz sürüyor. Belki bir sonraki yayında veya yakın bir gelecekte gerçekleşmesi kuvvetle muhtemel.

Pioneer yakın zaman önce DVD formatının ve görsellerin de scratch’lenebileceği bir player piyasaya sürdü. Canlı performanslarında böyle bir şey deneyecek misin?
Evet aslında bende böyle bir aletin çıkmasını bekliyordum. Bu tür fikirler beynimde uzun süredir dolaşıyordu. Böyle bir aletin çıkması beni oldukça heyecanlandırdı. Daha denemedim ama kesinlikle deneyeceğim. Görseller de aynen bir müzik aleti gibi kullanılabilir ve insanın duyularını, duygularını ses kadar hızlı harekete geçirebilir.

Turnelerin dışında Detroit’teki bir günün nasıl geçiyor? Bilgisayar başında çok zaman geçiriyor musun?
Geçiriyorum. Çoğu zaman, saat kavramı ortadan kalkıyor. Uyku konusunda da pek başarılı olduğumu söyleyemem. Genellikle günün büyük bölümünde çalışıyorum. Müzik, moda ve sanat… Kalan zamanda arkadaşlarımla vakit geçriyorum.

Gelecekte,  sanatın sadece bir dalıyla örneğin müziği bırakıp sadece modayla ilgilenebileceğini düşünüyor musun?
Sanmıyorum. Gelecekte de modayla, görsel tasarımla ilgileneceğim ama her zaman müzik ilk sırada olacak.

Moda konusunda ne gibi gelişmeler olacak?
Böyle planlar var. Gelecek yıl, büyük ihtimalle Tokyo’da bir defilem olacak.

Defilede sadece bir modacı olarak mı yer alacaksın yoksa müzik de çalacak mısın?
Sadece bir modacı olarak. Ve sadece moda için. Moda sahnesinde görselliği müziği ve diğer unsurları mikslemek oldukça zor. Daha basit ve saf, sadece tutmaya çalışacağım.

Yeni uzunçalarından sonra neler yapacaksın?
Warp’un dans label’ı Arcola’dan detriot techno etkileşimli bir 12”lik yayınlamayı planlıyorum.  Ayıca remiks’ler üzerinde çalışacağım ve bazı ortak çalışmalar olacak.

Henüz 15 yaşındayken Kevin Saunderson, Derricy May gibi techno’nun devleriyle aynı DJ kabinin paylaştın. Onlar gibi çalmayı ve arada sırada techno setleri çıkarmayı planlıyor musun? Bir techno DJ’iymiş gibi?
Neden olmasın. Ben zaten Dj setlerimde bir türe takılıp kalmayı sevmiyorum. Turnedeyken yanımda çok fazla plak getiremiyorum fakat özellikle Amerika’dayken veya  Detroit’teki setlerimde caz, funk, soul çaldığım zamanlar oluyor.

Yeni Final Scratch Hakkında ne düşünüyorsun?
Seviyorum ama ben hala vinyl’i tercih ediyorum. Bence bu tür teknolojilerin halen biraz ilerlemeye ihtiyacı var. Ses kalitesi hala beni tatmin edecek düzeyde değil.Özellikle MP3’ün ses kalitesi hiç doyurucu değil. Vinyl’deki tadı alamıyorum. Sanırım biraz daha zaman gerekli.

‘Bounce, Make, Model’ın kapak tasarımı oldukça farklı ve çarpıcı. Kapakta The Designers Republic’in tasarımı olduğu yazıyor. Senin yapım aşamasında telkinlerin oldu mu?
Kapak tasarımını çok seviyorum. Aslında fikirlerin çoğu benden çıktı. Hatta çoğu zaman onları ben yönlendirdim, onlar daha çok uygulama kısmıyla ilgilendiler.


Röportaj : Christopher Çolak
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Marco Haas aka T. Raumschmiere ile ortak yürüttükleri Shitkatapult Records’dan yayınlayacağı yeni albümü üstünde çalışmaya hazırlanan Apparat’la üstün teknik becerisini, ilginç koreografisiyle buluşturduğu Indigo’daki canlı performansından bir gün sonra, güneşli başlayıp fırtınalı biten bir İstanbul gecesinde gerçekleşen röportaj.

Bu soru sana çok soruldu biliyorum ama yinede sormak zorundayım. Elektronik müzik yapmaya nasıl başladın?
Evet. Bazı sorular tekrar tekrar o kadar çok soruluyor ki, bazen bu soruları cevaplandırmak sinir bozucu olabiliyor. Bu da o sorulardan biri(gülüyor). 10binlerce kez sorulmuştur belki de. Aslında bilgiler internet sitemde (http://www.apparat.net) de mevcut.

Ben müziğe elektronikle başladım. Yaptığım müzikler de her zaman elektronik oldu. Bu işe başladığımda oldukça gençtim. Bilirsin, küçükken müziği gerçekten tanımazsın ve dinlemezsin. Çok fazla fikrin yoktur veya henüz olgunlaşmamıştır. İşe dinlemekle başlarsın.

DJ’liğe de sert techno müzikle başladın ve daha sonra melodik electronika’ya ve daha yumuşak ritimlere yöneldin. Bu konuda neler söyleyeceksin?
Evet çoğu insan için aynı şey geçerlidir. İşe sert müziklerle başlarsın . Özellikle Almanya’nın kırsal bölgesinden geldiğim düşünülürse, Doğu Almanya’daki Hardcore, Rave partileri bu müziklerin popüler olduğu ve gelişmeye başladığı yerlerdi.

İnsanlar genelde daha mainstream, popüler ve kolay sound’larla başlarlar ve daha sonra daha deneysel, daha zor müziklere geçiş yaparlar. Eskiden dinledikleri müzikler onları tatmin etmemeye başlar. Bu konudaki fikirlerin nedir?
Bu herkes için geçerli değil aslında. Herkes kolay ve mainstream müziklerle işe başlar belki ama, herkes bu bahsettiğin geçişi yaşayacak diye bir kayıt yok. Bu kişinin isteği ve alakası ile ilgili olsa gerek. Yani herkes daha derinlere inmez. Ama derinlere indikçe daha cool şeyler ve bilinmeyen şeyler keşfedersin ve bu hoşuna gider. Mesela Berlin’de küçüklerin çoğu Tresor’a gider, ki bence Rave tarzı bir yerdir. Belli bir süre sonra başka şeylerin olduğunu da keşfederler ve bu müziklerin çalındığı daha iyi kulüplere gitmeye başlarlar.

Kendi müziğini elektronik müziğe çok da aşina olmayan birine nasıl anlatırdın?
Aslında bunu yapmam oldukça zor çünkü benim müziğim her zaman değişir. Aynı anda farklı bir çok şey yapıyorum. Mesela yeni Aparat albümüm çok daha yumuşak olabilir. Ya da daha dans edilebilir bir electro alt yapıya sahip de olabilir. Ayrıca şu anda bir rock grubum da var. Yani yaptığım çok farklı şeyler var ve bu açıdan bir tanımlama yapmak oldukça zor.
Apparat’ın müziğini ifade etmek, bilmiyorum oldukça zor ama electronica diye tanımlamaktan nefret ediyorum. Benim için ölü bir terim.

Apparat’ın müziğinin algoritmasından biraz bahsedebilir misin?
İlk başta her şey bilgisayarlarla donatılmış haldeydi. Programlarla çok fazla haşır neşirdim. Çok daha matematiksel ve teorikti. Yinede her zaman içinde melodiler ve bir ruhu vardı.
Şu anda ise kesinlikle algoritmik ya da matematiksel şeylerle uğraşmıyorum çünkü program yapmaktan ve uğraşmaktan yorgun düştüm diyebilirim. Açıkçası bu tür şeylerin bir noktadan sonra da parçaya herhangi bir faydası olmuyor. Artık müziğim daha az deneysel ve algoritmik.

Peki diğer türlerle kıyasladığın zaman elektronika /idm sahnesi hakkında neler düşünüyorsun?
Bençe çok sıkıcı. Bunu benim hakkımda söylemeleri de tabii ki hoşuma gitmez ama etrafta o kadar çok benzer müzik var ki, artık bu yayınları almak için para harcamıyorum. Çoğu birbirinin kopyası ve çok benzeri gibi.

Elektronik müzikteki gelişmeler hakkında ne düşünüyorsun? Ya da gelişme var mı?
Her zaman gelişme vardır ama bazen gelişmenin olabilmesi için geri dönüşlerin yaşanması da gerekebilir. Şu sıralar yaşadığımız gibi, acid sound’unun geri gelmesi mesela. Aslında bunda bir gelişme yok. Eskinin tazelenmesi ve yeniden hayat bulmasından ibaret sadece.

Peki senin gelecek için öncelikli müzikal planların neler?
Ben öncelikle bu rock band işine odaklanmak istiyorum. Beni sahnede gördün, sahnede aktif ve hareketli olmayı seviyorum. Ve bunu bir lap top’la gerçekleştiremiyorsun. Bir grupla bu çok daha zevkli. Grubumuzda da lap top var ama bizden oldukça uzakta duruyor(gülüyor).

Peki ya yeni Aparat LP’si /EP’si ya da remiksleri?
Şu anda yeni bir albüm için çalışmaya başlamak istiyorum. Kış ayları çalışmak için çok uygun olsa da elektronik adına bir şeyler yapmak gelmiyor içimden. Daha doğrusu şu sıralar elektronik müzik konusunda hiç ilham almıyorum. Bir şeyler yapmaya başlıyorum, sonra üzerine gitarımı alıp biraz bas çalıyorum ve sonuçta ortaya bir rock prodüksiyonu çıkıveriyor.

Peki rock müzikle yaşanan bu dirsek teması şu sıralar Berlin’de ya da Almanya’daki bir trend mi? Çünkü yakın zaman önce Alec Empire’la yaptığım röportajda ona şu sıralar neler dinliyorsun diye sorduğumda cevabı, “Deep Purple, Jimi Hendrix, Pnik Floyd” olmuştu.
Bilmiyorum. Pek çok insan elektronik müzikten biraz sıkılmış, diğer yerlere yönelmiş durumda belki. Benim için her şeyin ötesinde her zaman elektronik müzik olacak. Elektronik müziği çok seviyorum. Ve stüdyonda olmak, aklındakileri sınırlama olmadan gerçekleştirebilmek gerçekten çok büyük bir avantaj. Ve ben bu özgürlüğü hiçbir zaman kaybetmek istemem. Daha önce de söylediğim gibi ben en baştan beri elektronik müzikle iç içe oldum daha öncesi ile ilgilenmeye fırsat bulamadan her şey gelişti bir anlamda. Ve şimdi yeni şeyler keşfediyorum.

Peki şu ana dek yaptığın prodüksiyonlardan en sevdiğin hangisi?
Kesinlikle “Duplex”. Bunu kesin söylüyorum çünkü dinleyebildiğim tek albümüm “Duplex”. Diğer plaklarım bir yerlerde çalındığı zaman kulağımı kapatıyorum. İçimden “Of yine mi? Kapatın şunu!” diye geçiriyorum. O kadar çok dinledim ki, son Silizium’u bile.

Müzik yapmaya ilk başladığında kimlerden hangi türlerden  etkilendin?
İlk olarak techno müzikten etkilendim bu yüzden bir grup adı vermem mümkün değil. Acid’ten de oldukça etkilenmiştim. İlk dönem Bunker Records mesela, ve sert techno’lardan. Daha sonra bende bu tür benzer prodüksiyonlar yapmaya başladım. Her zaman içindeki kirliliği sevmişimdir. Bazı parçalarımda bu kirliliğe hala rastlayabilirsiniz. Radiohead’i ilk dinlediğim an da benim için bir dönüm noktasıydı. Farklı türlerin ve elemanların bir arada bu kadar iyi kombine edilebildiğini duyduğumda gerçekten çok etkilenmiştim.

Sadece belirli bir formatta /türde müzikler yapmayı, kendini sınırlandırmayı sevmiyorsun değil mi? Electro, House gibi mesela?
Hayır, hiç bana göre değil. Zaten bu müziklerden etrafta o kadar çok var ki. Bunu yapmaya ihtiyacım yok.

Apparat’ın müziğini karakterize edecek 3 kelime söyleyebilir misin?
Üzgünüm söyleyemem Bu üç kelimeyi senin bulman gerekecek(gülüyor). Gerçekten zor çünkü çok farklı şeyler var. Sana bazı parçalarımı dinletebilirim ve alsa ben olduğumu ya da aynı kişiye ait olduklarını anlayamasın. Her zaman değişik bir şeyler var benim müziğimde.

Phon.o’yla arkadaşlığınız nasıl gelişti?
Biz zaten birbirimizi doğduğumuz kasabadan tanıyorduk. Sonra beraber Berlin’e geldik ve birlikte bir grafik ajansında çalışmaya başladık. Tüm gün beraber çalışıyorduk ve vakit geçiriyor, beraber müzik yapmaya başladık. Daha sonra bunun çok iyi bir fikir olmadığına karar verdik ve stüdyomuzu dönüşümlü olarak kullanmaya başladık. Ama işlerimizi her zaman  bir birimizle paylaştık ve fikir alış verişinde bulunduk. Tam olarak sanırım ilk okulda tanıştık.

Shitkatapult’un yeni site tasarımı da sana ait değil mi?
Evet Shitkatapult’ta bu işlerle ben ilgileniyordum. Tüm tasarımlar, albüm kapakları ve grafik işleriyle. Artık bu işlere eskisi kadar zaman ayıramadığım için üzgünüm doğrusu.

Shitkatapult hakkında neler söyleyeceksin? Mesela bir rock grubunun albümünü yayınlama olasılığı var mı?
Bunu kesinlikle yapmak isterdim ama satabileceğimizi düşünmüyorum. Ne kadar açık fikirli olmaya çalışsak da, belirli zevklere sahip çekirdek bir dinleyicimiz var. Bu yüzden bahsettiğin tarzda bir albümü ya da benim yaptığım rock çalışmaları asla Shitkatapult’tan yayınlamam. Bu yanlış dinleyiciye yanlış yerde ulaşmak olur sadece. Ve başarısızlık kaçınılmaz olur.

Shitkatapult’un baştan beri “Özel insanlar için Özel Müzik” diye bir motto’su var. Bu özel insanlar kim?
Bu çok çok eski bir olay. Marco’nun 6-7 sene önce bulduğu ve sadece satış, pazarlama amaçlı bir olay aslında. Hatta insanlara Shitkatapult yayınlarını insanlara satmak için düzenlenmiş ufak bir oyun. İnsanları özel hissettirmek için.

Net label’lar hakında ne düşünüyorsun? Özellikle electronika/idm label’ları giderek artıyor.
Bu çok iyi bir şey. Endüstri insanı kısıtlıyor. Distribütör ağı bazen hiç bir işe yaramaz hale dönüşüyor. Çünkü bir albümü yayınlamak ve dağıtımını yapmak için çok fazla para alıyorlar. İşin aslı, şu sıralar bunu gerçekleştirmek için o kadar çok para vermeye ihtiyaç yok.  Parçalarını direk olarak sitenden satabilirsin ya da dinleyiciyle buluşturabilirsin. Bu bizim de Shitkatapult’ta aktif olarak yaptığımız bir şey bu. Tüm Shitkatapult back kataloğunu (http://www.shitkatapult.com/shop )‘dan  MP3 olarak satışa sunduk.

Peki yayınlarını bedava veren Net Label’lar için ne diyeceksin?
Bu da bahsetmek istediğim ikinci konuydu aslında. Bu işe yarayabilir ama müziğin kalitesi konusunda şüphelerim var. Özellikle kayıt işleri ve sesin kalitesi konusu çok kritik. Sırf bu işle ilgilenen profesyoneller gerekli. Şu anda tam zaman müzikle ilgilenmeyip çok iyi müzik yapan bir çok insan var. Ama gerçekten iyi bir şeyler yapmak istiyorsan, çok çalışman ve büyük emek sarf etmen gerekiyor. Ki bence bunun karşılığında biraz para kazanman da gayet doğal ve hatta gerekli. Çünkü tüm enerjini o yayına veriyorsun ve bunu bedavaya vermek kimsenin isteyeceği bir şey değil.

Bazı büyük/tanınmış isimlerin de zaman zaman net label’larından yayınları oluyor.
Evet elektronik scene’de bir günde 1-2 şarkı yapan insanlar var. Ya da gerçekten iyi işleri olan ama bir yerden yayınlayamadıkları işleri olabiliyor mesela. Böylelikle kolayca bir net label’dan bu şeylerini yayınlayabiliyorlar. Ama ben bir albümümü 5-6 ayda ancak tamamlayabiliyorum ve tüm enerjimi o albüme veriyorum. Onunla yaşıyorum. Sonucunda bedavaya verebileceğim bir iş olmuyor. Zaten bu işle yaşıyorum ve hayatımı devam ettirmem için de paraya ihtiyacım var. Çok paraya değil ama, en azından albümlerimi alacak insanlara ihtiyacım var. Ve gerçekten böyle insanlar var. Sevdiği müziğe para harcayan ve bizim gibilerin hayatta kalmansını sağlayan insanlar.

Bir noktada da; “Artık label’lara ihtiyacımız var mı? Artik internet var!” şeklinde bir soruyla karşılaşıyorsun. Bence label’lara her zaman ihtiyaç var. Birilerinin en iyilerini seçmesi gerekiyor. Örneğin bize gelen demo’larda bu açıkça belli oluyor. Aldığmız onca demo’dan ancak 1%’i veya en iyi ihtimalle 2%’si iyi oluyor. Bilgisayar ortamına geçtikten sonra müzik yapmak çok daha kolay hale geldi. Ve bazen kızıyorum. Yani kendi zevkin için bir şeyler yapıyorsun tamam. Ama bunu niye illa yayınlamak istiyorsun? Çünkü senin yaptığının benzerlerinden tonlarcası var. Bunun anlamı ne? Demo’larda bu tür şeylerle çok karşılaşıyoruz. 2006’ya kadar tüm release cetvelimiz dolu olmasına rağmen hala demo’ları dinliyoruz. Alsında 2-3 iyi isme de rastladık. Ama düşün, binlerce demo’nun içinden sadece 3 kişi.

Peki  MP3 ve ses kalitesi konusunda ne düşünüyorsun? Bir çok insan henüz MP3’ü yeterli derecede tatmin edici bulmuyor.
Ben bu görüşe katılmıyorum. Ben bir müzisyenim ve her an seslerle iç içeyim. Bence iyi kalitede bir MP3’ün varsa, gerçek sesle arasında herhangi bir fark yok. Çok High-End bir düşüncen varsa, belki bir şeyler farkı gelebilir ama yinede ben bu görüşe katılmıyorum. Sesleri yakalamak ve konumlamak değişkendir. Mesela bir kemanı canlı dinlemekle bir MP3’ten dinlemek hiçbir şart altında aynı olamaz. Yinede bence MP3 kalitesi yeterince tatmin edici.

Shitkatapult haricinde hangi label’ları seviyorsun?
Ben uzun zamandır bir DJ veya plak, CD alan biri olmadığım için bu işlerle çok fazla ilgilenmiyorum. Zaten bir albümle uğraştığın zaman, tüm zamanını onunla, onu dinleyerek geçiriyorsun. Ben ancak grafik işleri ya da web tasarım yaparken müzik dinliyorum genelde. Bu da en son gerçekten uzun zaman önceydi.

Röportaj : Christopher Çolak
02 Mart 2005
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Köln’ün dingin sanat kokan atmosferinde müzikle haşır neşir olmamak elde değil. Arkadaşlıklar ve ortak zevklerin sonunda pek çok insan müziğin sihrinde kaybolurken, bazıları müziği bir yaşam biçimi ve amaç olarak seçiyor.
Michaela Dippel de, müziğin sihrini erken fark edenlerden. Bir çok rock, caz ve pop grubunda vokalist olarak yer alan Michaela, tamamen rastlantıyla da olsa kendini sampler’larla oynarken ve sonucunda elektronik müzik icra ederken buluyor. Daha sonra Areal Records’u kuracak arkadaşlarının hediye ettiği emektar synthesizer hala ona eşlik ediyor. Arkadaşının hediye ettiği bu synthesizer sayesinde işleri ilerleten ve teknolojik oyuncaklar konusunda uzmanlaşan Michaela, bunu kendine özgü ritim duygusu ve melankoli kokan duygu erimleriyle birleştirince ortaya çıkan prodüksiyonlar, kulaktan kalbe çok çabuk ulaşıyor.

Tamamı Areal Records’dan yayınlanan Ada EP’leri, Köln’e yeni ve önemli bir prodüktör daha kazandırdı. 2004 Sonbaharında yayınladığı ‘Blondie’ isimli uzunçalar ise, Michaela Dippel aka Ada’yı Ellen Allien ve Miss Kittin’in bulunduğu “diva” konumuna doğru hızla yükseltti. ‘Blondie’, elektronik müzik harici kesimler tarafından da büyük beğeniyle karşılandı. ‘En iyi Albüm’ listelerinde üst sıralarda yer aldı. Downtempo, minimal ve house ile yoğrulmuş bir eklektizmin ve türler arası yumuşak geçişlerin yaşandığı pop manşetli bu albüm, Ada’nın müzikal yolculuklarının daha uzun yıllar devam edeceğini müjdeliyor.
Şu anki konumundan çok daha farklı türlerde hayat bulsa da, sahnedeki performansı ve naif duruşuyla Ada ismini ilerleyen yıllarda da, Alman müzik arenasında sıkça duyacağız. Indigo’daki canlı performansı öncesinde Köln’ün yeni sesi Ada’yla gerçekleştirdiğim röportaj.

Albümünde kendi vokallerin var. Daha önce de caz / pop vokalisti olduğunu biliyoruz. Bundan biraz bahseder misin? ‘Blondie’deki Yeah Yeah Yeahs’in ‘Maps’ cover’ı buraya bir gönderme mi?
Maps’in bir ‘tribute’ olduğunu söyleyemem. Sadece bir cover yapmak istemiştim ve Maps’ sevdiğim bir parçaydı. Müzik ve şarkı söyleme konusuna gelince yaklaşık on yıl öncesine dayanıyor. Rock gruplarıyla başladım. Birkaç yıl sonra caz vokalistliği ve tabii ki pop. Elektronik müzikle de, daha çok gitar ve bas ağırlıklı rhode’ların synth’lerin egemen olduğu müziklerle başladı. Sytnhesizer’lar ve elektronik müzikle de bu şekilde tanıştım.

Henüz DJ’lik yapmıyorsun, elektronik müzik prodüktörlüğü nasıl gelişti?
Evet DJ değilim ama olmayı isterdim(gülüyor). İşe eski bir sampler ile başladım diyebilirim. Bu akşam o da benimle birlikte olacak. Birkaç klavye kullandım ama çok primitif modeller. İçinde herhangi bir medya ya da özel fonksiyonlar barındırmayan basit, ucuz şeyler.
İlk başlarda klavyede çıkardığım melodileri ve fikirleri sampler’da kurgulamaya ve üstüne beat’ler  ekleyip bilgisayarda bu karışımı mikslemeye çalıştım. İlk EP’im Blindhouse/Luckycharm tam olarak böyle oluştu.

ADA isminden biraz bahsedebilir misin? Bir hikayesi var mı ? Anlamı nedir? Bu arada Ada, Türkçe’de dört tarafı denizlerle çevrili kara parçası demek, bunu bilmiyordun sanırım.
Öyle mi, bundan haberim yoktu. İlginç ve güzelmiş. Tabii ismi koyarken bir anlamı olmasından öte, bir isim olması önemliydi benim için. Aslında bir sesli korku kitabından etkilendim. Bu kitaptan özellikle ilk EP’yi yaparken çok ilham almıştım.  Kitap bir Blindhouse/körler evi ile ilgiliydi. Kör zombilerin yaşadığı bir körler evi. Ve bu evin koruyucusunun adı ADA’ydı. İsimi çok beğenmiştim. Bu ismi kullanmak iyi bir fikir gibi geldi.

Özellikle ‘Blindhouse’un başarısından sonra, elektronik müzik sahnesinin yeni elektro-diva’sı olarak görülmeye başladın. Ada ismi, Ellen Allien ve hatta Miss Kitten gibi arenanın büyük isimleriyle birlikte telaffuz edilmeye başladı. Sen aslında daha crossover ve downtempo minimal bir müzik icra etsen de,  bu konu hakkında ne düşünüyorsun?
Diva kelimesini hiç kullanmıyorum doğrusu(gülüyor). Kendimi de öyle görmüyorum açıkçası. Bu konu aslında benim yaptığım işten biraz farklı bir yerde duruyor. Özellikle bu işe kazara başladığımı hesaba katarsak. Evimde bu küçük alet vardı, bir şekilde olaylar gelişti. Ve ortaya bir şeyler çıktıkça kendimi daha ciddi olarak elektronik müziğin ve prodüktörlüğün  içinde buldum. Yaptığım müzikse bence daha farklı. Bu da çoğunlukla müzikal alt yapım  ve geçmişimle ilintili. Rock ve pop müzikten techno’ya doğru ivmelenen bir değişim süreci.

Sence Köln’ü özel kılan nedir? Downtempo/minimal/vokal/pop/house ile belirlenmiş bu özgün sound, gerçekten Köln’e mi ait, yoksa bu sadece dışardan bizlere yansıyan bir yanılsamadan mı ibaret?
Benim için Köln’de yapılan prodüksiyonlar dünyanın herhangi bir yerinden çok da farklı değiller. Tabii Köln’de bir çok müzisyen ve sanatçı yaşıyor. Müthiş bir etkileşim ve sanatsal bir aura var burada. Herkes bir şekilde birbirleriyle kontak halinde ve bağlıdır. Bu durumdan ilham almamak, ya da etkilenmemek mümkün değil. Bence insanlar birbirlerinden oldukça fazla ilham alıyorlar ve birbirlerini fikirsel anlamda ateşliyorlar. Ama Köln’deki insanlarla yakın olduğumuz kadar Berlin’deki bir çok insanla da aynı şekilde yakınız. Örneğin Sender Records ya da Fest Platten’deki arkadaşlarımızla. Birlikte partiler düzenliyoruz.

Şu sıralar sevdiğin grupları, prodüktör / DJ’ler ve label’ları sayabilir misin?
Areal Records, oradaki meslektaşlarımı ve arkadaşlarımı en başta sayabilirim. Fest Platten, Sender Records, Traum, sayacak çok fazla iyi label var, saymak gerçekten zor. Çok iyi işler çıkıyor gerçekten.

Peki evdeyken ne tür müzikler dinlemeyi seviyorsun?
Evde çok sessiz müzikler dinliyorum(gülüyor). Kulüpte olduğun zamanlarda müzik hep yüksek. Bu yüzden evde sakin ve dinlendirici şeyler dinlemeyi seviyorum. Örneğin bu aralar sıkça Kings of Convenience dinliyorum.

Areal Records’un albüm kapakları hep belirli bir konsept içinde. Birbirleriyle baplantılı gibiler. Sanırım kapakların hepsi aynı kişi tarafından tasarlanıyor, ya da çizimler aynı kişiye ait. Sen kendi kapaklarını, ‘Blondie’yi seviyor musun? Ve bu kapaklardaki illüstrasyonları / resimleri kim yapıyor?
Evet benimkileri çok seviyorum. Kapakları Areal’de bir çok yayınları da olan Sebastian Riedl (Basteroid) yapıyor. Kapaklardaki resimler ona ait. Label kurulduğundan beri böyle sürüyor. Sebastian’a ait resimlerinden bazı bölümler, bu şekilde EP’leri süslüyor. Böylece Sebastian’ın güzel ve ilginç resimleri de, bir çok insana ulaşmış olur diye düşünülmüş birşey.

Gelecek ile ilgili planların nedir? Yeni yayınlar ya da projeler?
Albümümde de benle birlikte vokal yapan Caroline’le yeni bir şeyler yapmayı çok isterim. Şu anda vokal ağırlıklı işlere yoğunlaşmak istiyorum. Aslında bu aralar o oldukça yoğun ve bu yüzden işleri bir araya getirmemiz oldukça zor gözüküyor. Ama yinede ciddi planlarımız var.

Yakın zamanda yeni bir apartman dairesine taşındın. Bu tür değişimler seni ve müziğini nasıl etkiliyor? Nasıl ilham alıyosun?
Etrafımdaki her şeyden etkilenebilirim. Herhangi bir olay veya durumdan. Bu bir müzik ya da üzgün bir film de olabilir mesela. Genellikle geceleri çalışıyorum. Kitap okurken ya da beni etkileyen bir film sahnesi, her şey olabilir.

Bu akşam nasıl bir canlı performans sergileyeceksin?
Bu akşam eski prodüksiyonlarımla Blondie’daki parçaların bir karışımını çalacağım diyebilirim Hepsi iç içe geçecek.

Noel akşamı çalıyorsun. Herhangi özel bir şey var mı?
Noel şarkıları çalmaktan mı bahsediyorsun(gülüyor). Noel benim için aslında ailenin bir arada geldiği ve beraber vakit geçirdiği zamanları çağrıştırıyor, bunun dışındaki anlamıyla pek ilgilenmiyorum doğrusu.

Röportaj : Christopher Çolak
02 Ocak 2005
Bu yazı daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Son birkaç yıldır duraklama dönemine girip yeni arayışlara giren Soma Recordings’e ilaç gibi gelen Smoke, ayrıca İskoçya’dan uzun zamandır çıkan en iyi prodüktörlerden biri olarak dikkat çekiyor.
Mütevazi kişiliğiyle takdir toplayan 1979 doğumlu genç yetenek, ilerleyen aylarda Soma Recordings’den ikinci uzunçalarını yayınlayacak. Ayrıca Vakant etiketi taşıyacak yeni EP’ler de şimdiden yayın sırasına sokuluyor.

Müzikal geçmişi ve sağlam altyapısıyla diğer pek çok prodüktör ve DJ arasından sıyrılmayı başaran Alex Smoke, güncel techno ve house formlarına getirdiği yenilikçi ve taze bakış açılarıyla müzik otoritelerinin dikkatini çekti ve şüphesiz geçtiğimiz senenin yıldızlarından biri oldu.
Yeni albümün habercisi “Lost In Sound” EP’sini Soma 184 katalog numarasıyla yayınlamaya hazırlanan Alex Smoke’un yıldızı ilerleyen yıllarda da parlamaya devam edecek gibi gözüküyor. Alex Smoke’la Rock’n Coke Burn Sahnesindeki 2 saatlik DJ seti sonrasında gerçekleştirdiğimiz röportaj . . .

İşler nasıl gidiyor? Debut albümünü yayınlamandan fazla zaman geçmemesine rağmen fazlasıyla ilgi toplamayı bildin ve şimdiden tanınmış DJ’ler arasında girmeyi başardın diyebiliriz…
Gelişmeler ne kadar hızlı olursa, o kadar şok edici ve heyecanlı oluyor gerçekten. Şimdilik her şey çok güzel gidiyor!

Release’lerin nasıl gidiyor? Yeni release’ler yolda mı? Son olarak Trapez label’ı için bir remix yaptın ve bir parçan Soma Dubs Vol.4 EP’sinde yer aldı?
Evet Alex Under’ın “Sorbere Ceribos” EP’si için bir remix yaptım. Solo prodüksiyonlarımı ise sadece Soma ve Vakant  üzerinden yayınlıyorum. Soma’dan yeni yayınım “Lost In Sound” olacak. İçinde benim bir mix’im ve Vector Lovers’ın remix’leri yer alacak. Ayrıca Vakant’tan yeni bir EP yayınlayacağım. EP’yi henüz bitirmedim fakat Ekim sonuna kadar her şeyin bitmiş olacağını tahmin ediyorum.

Peki ya yeni  bir albümden haber var mı?
Evet var. İlk albümü bitirir bitirmez yeni albüm üzerinde çalışmaya başlamıştım zaten. Albüm neredeyse bitti. Bu sefer ki prodüksiyonlar daha çok upbeat /uptempo ve daha az melankoli içeriyorlar.

Yeni albümde de idm kırıntıları var mı?
Hayır yok. Bahsettiğin idm yolundan uzun zaman önce geçmiştim. İlk albümle de bu sayfa bir anlamda kapanmış oldu. Çünkü debut albümümde dinlediğin parçaların çoğu 3-4 yıl önce kaydedilmiş işlerdi. Şu sıralar çok başka yerlerde geziyorum diyebilirim.

Festival ortamından ve kitleden memnun kaldın mı?
Evet her şey gayet güzeldi, kitle de çok iyiydi ben çok zevk aldım diyebilirim. Türkiye’yi çok sevdim! Mutluyum!

Artık çok daha fazla book’lanan ve aranan bir DJ’sin. Bu konuda ne düşünüyorsun? Gelecek için kariyer planların nedir?
Her şey daha önce de söylediğim gibi şu an için gayet güzel ilerliyor. Ben ilerleyen yıllarda film müzikleri ve kompozisyonel işlere yoğunlaşarak kendimi farklı müzikal platformlarda da kanıtlamak istiyorum açıkçası. Planlarım da bu yönde olacak.

Ben açıkçası senin sound’unu Matthew Dear’a benzetiyorum. Sen Matthew Dear’ı seviyor musun?
Bu beni açıkçası mutlu eder çünkü ben de Matthew Dear’ı çok seviyorum. Hatta “Backstroke” benim için şu ana kadar yapılmış en iyi işlerden biri. iPod’umda hala sık sık dinliyorum.

Son olarak soyadın Menzies. Yunanistan ile herhangi bir bağın var mı?
Hayır bildiğim kadarıyla yok ama bilmem, neden olmasın, dünya gerçekten çok karışık! Ama benim bildiğim kadarıyla soyadımın hikayesi İskoçya’daki bir Fransız kavmine dayanıyor.

Röportaj: Christopher Çolak
05 Eylül 2005
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Elektronik müzikle ilgilenmeye nasıl başladın? Müzikal altyapından da biraz bahsedebilirsin. Flüt çaldığını biliyorum mesela?
Evet 16 yaşına kadar flüt eğitimi aldım ama daha sonra çalmayı bıraktım. Belki ilerde yeniden bu konuyla ilgili bir şeyler yapabilirim bilemiyorum. Elektronik müziğe gelirsek benim için her şey doğal bir seçimdi. Dans etmeyi çok seviyorum kulüplere gitmeyi seviyorum ve böyle yerlerde başka türlü müzikler pek çalınmıyor. Bazı kulüplerde hip hop veya reggea ve dub’ta çalınıyor ama kesinlikle aynı enerji değil. House, techno, electro veya breakbeat kesinlikle çok daha cezp edici benim için.

O zaman ilk olarak elektronik müzik dinlemeye başladın? Ya da genelleyecek olursak disco diyebiliriz…
Evet disco diyebiliriz. Tam o sıralar bir DJ erkek arkadaşım oldu. Ondan mixing konusunda çok şey öğrendim ve bu işten, güzel plaklardan gerçekten çok etkilendim. Daha sonra bende ciddi şekilde plak biriktirmeye ve arşivimi oluşturmaya başladım.

Malmö’deki KB’de “L’ectric City” partilerinin resident DJane’isin?
Evet aslında K.B. oldukça farklı bir mekan. Büyük bir oda ve küçük odalardan oluşan bir yer. Her türlü sanatsal organizasyon burada gerçekleşebiliyor. Multidisipliner bir performans mekanı aslında. Bazen büyük odada 600-700 kişiye çalıyorum bazense asıl çaldığım kulüp olan (KB’deki parti serisiyle aynı ismi taşıyan) L’ectric City’de çok daha az kişiye çalıyorum. L’ectric City sadece 80 kişi kapasiteli. Her zaman çok dolu oluyor ve ortam gerçekten süper. Bir yıldır burada sürekli çalıyorum. Onun dışında da KB’de düzenli olarak büyük partilerimiz oluyor.

Daha önce Hollanda’dan büyük isimlerle çaldınız. Gelecek ay da DMX Krew’le aynı sahneyi paylaşacaksın sanırım?
Evet bütün bunları nereden biliyorsun. Gelecek ay KB’de yine büyük bir L’ectric City partisi olacak. Şu an isimlerini hatırlayamıyorum ama Finlandiya ve Hollanda’dan canlı performanslar gelecek.

Biraz Malmö  ve İsveç scene’inden bahseder misin?
Malmö İsveç’in üçüncü en büyük şehri olmasına rağmen o kadar da büyük değil aslında. Sadece 250.000 kişi burada yaşıyor. Ama buna rağmen DJ konusunda bir enflasyon yaşandığını söyleyebilirim. Gerçekten çok fazla DJ var. Hip hop, R’n’B ve Reggea Malmö’de çok popüler ve iyi iş yapıyor. House ve techno sound’lar her zaman kendilerini kabul ettirmek için daha çok uğraşıyor. Bizde bu konuda zaman zaman sorunlar yaşıyoruz. Bir club promoter olduğun zaman işler çok daha hızlı yürüyor.

Evet daha önce röportaj yaptığım Aril Brikha’da benzer bir sorundan yakınıyordu. Stokholm’de gerçekten iyi bir kulüp olmadığını ve orada yaşamasına rağmen yılda sadece 1-2 kere çaldığını söylemişti.
Evet bu gerçekten doğru. Tanıdığım bir çok DJ var her hafta Japonya’ya, Asya’ya çalmaya gidiyorlar ama Malmö’de çok nadiren çalıyorlar. Bazen benim küçük kulübümde çalıyorlar.
DJ’lik dışında da bir çok ilginç işle ilgileniyorsun. Biraz bahseder misin?
Öncelikle okulu 17 yaşımda yarım bırakmıştım. Liseyi bitirmek ve üniversiteye girebilmek için bir okula gidiyorum, henüz 2 senem var. Onun dışında bir barda barmaid olarak çalışıyorum. Bir restoranın temizliğine yardım ediyorum. Diğer kulüplerin promosyon işlerine de yardım ediyorum. Malmö’nün afiş mafyasıyım diyebilirim. Malmö’dekiler beni eskiden “poster girl” olarak tanırlardı.

Hangi sound’ları seviyorsun? Hangi label’lar ve prodüktörler favorilerin?
House, Techno, breakbeat güzel ne olursa çalıyorum. Progressive ve trance harici her şey olabilir aslında. dolgun bir bas, iyi bir beat ve biraz da flanger varsa benim için her şey tamamdır. Berlin’li Bpitch Control’ü çok seviyorum. Konvex-Konkav, Kompakt sayabileceğim diğer label’lar. Aslında tüm paramı plaklara yatırabilmeyi isterdim ama seçim yapmak zorunda kalıyorsun ne yazık ki.

Acid  ve Detroit’te yeniden çok popülerler.
Evet bende acid’i çok seviyorum. Detroit sound’u bence bundan 100 yıl sonra bile güncelliğini koruyacak ve dinlenecek.

Gelecek için  planların nedir?
İlk önce bana ait bir internet sitem olmasını istiyorum. Ondan sonra mixing’imi çok daha iyi hale getirmek istiyorum. Buraya geldiğim için çok mutluyum. Lokal DJ’ler genellikle bu tür imkanlara sahip olamıyor, birçok yerde yalnızca büyük isimler iş yapıyorlar. Daha sonra ise hedefim bir mixtape yapıp label’lara göndermek.

Prodüksiyon yapmak istiyor musun?
Bunu yapmayı çok istiyorum ama şu sıralar yaptığım işlerden başka hiçbir şeye vaktim kalmıyor. Ama arada sırada vakit buldukça prodüktör ve DJ bazı arkadaşlarımla beraber ufak çapta bir şeyler yapıyoruz.

Peki İsveç’te ya da Avrupa’da meşhur bir DJane olmak ister misin?
Tabii ki isterim ama bunu sadece meşhur olmak için istemem. Sevdiğim müziği insanlarla paylaşmak için ve onlara bu müzikleri tanıtmak için isterim. Çünkü bir sürü insan Techno çaldığımı duyunca önce dudak büküyor ama dinledikleri zaman çok beğeniyorlar.

Bir DJane olmak zor mu?
Bir çok insan sana yargısız infaz yapıyor bu doğru ama sırf kız olduğun için de bir çok gig alabiliyorsun. İnsanlar gel bizde çal diyebiliyorlar yani. Sonuç olarak ben halimden memnunum.

Röportaj: Christopher Çolak
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

29 yaşında olmana rağmen Norveç ve beklide Avrupa’nın en ilgi çekici plak şirketlerinden birinin sahibisin. 11 yıllık maziye sahip Smalltown Supersound’un hikayesini anlatır mısın?
JOAKIM : Öncelikle teşekkür ederim. Bu işe başladığımda oldukça gençtim. 15-16 yaşlarında yaşadığım bölgede konserler düzenledim. Daha sonra ise bir kulübün ve festivalin yönetim işleriyle ilgilenmeye başladım. Gruplarla yakın ilişkilerim sayesinde onların bazı kayıtlarını yayınlama fırsatı yakaladım. Hobi olarak başlayan bu işler zamanla giderek büyüdü ve plak basma aşamasında tamamıyla olgunlaşmış oldu. 20-21 yaşlarında Oslo’ya taşındıktan sonra ise gerçek anlamda bir label şablonu oluştu. Başlangıçta kafamda herhangi bir fikir yoktu, sadece seviyordum ve yapıyordum. Ayrıca çok genç yaşlardan itibaren bu işlerle ilgilenmem, bana çok fazla deneyim ve vizyon kazandırdı. 

Yayınlayacağın işlere nasıl karar veriyorsun? Demo’lar özellikle, label’ı hayatta tutmaya özen gösterip aynı anda ‘commercial’ olmaktan kaçınmak ve sahi p olduğun çizgiyi korumak zor olmuyor mu?
JOAKIM : Evet çok fazla demo alıyorum. CD’ler ve mail adresime gönderilen mp3’ler. Bazen label’la pek de alakası olmayan örneğin country / folk işler bile geliyor. Her zaman hepsini dinlemeye fırsatım olmuyor ama gönderilen mailleri her zaman dikkatle okurum. Çünkü bir müziği dinlemek ve sevmek kadar, onu icra edenlerin iç dünyalarını, düşüncelerini ve amaçlarını anlamak da büyük önem taşıyor. Belki demo’lara daha çok vakit ayırmalıyım ama, label içindeki her işi kendim hallettiğim için buna pek zamanım yok. Ben müzisyenlerin etrafımda olmasını, onlarla arkadaş olmayı ve dünyalarına girmeyi yeğliyorum. Örneğin yaptıkları işler ilk anda aklıma yatmasa bile, onlara olan inancım ve güvenim sayesinde bu kayıtları gönül rahatlığıyla yayınlayabilirim. Formal toplantıların düzenlendiği klasik bir label olmaktansa, bu şekilde dostların ve aynı düşüncedeki müzisyenlerin buluşma noktası olmayı  her zaman tercih ederim.

Per senin de Love OD adında bir label’ın var. Hiçbir zaman bu label’dan ‘commercial’ ve ‘cheesy’ tabir edilen işleri yayınlamayacağını okumuştum. Bu fikrin hala geçerli mi?
PER : Belki. Belki de, çok ‘cheesy’ ya da ‘commercial’ olsa bile çok beğenirsem yayınlayabilirim. Prodüksiyonu beğenmeme bağlı. Eğer beğenmezsem yayınlamam.

Sizce Kuzeyli prodüktörlerin her zaman heyecan verici albümlere imza atmalarının ve hangi tür olursa olsun yenilikçi, özgün tavırlarını sürdürebilmelerinin en önemli nedeni, sürekli diğer müzisyenlerle iç içe, arkadaş olmaları, beraber takılmaları, partilere, konserlere gitmeleri ve daha da önemlisi bir çok kayıtta birlikte yer almaları ve sürekli fikir alışverişinde bulunmaları olabilir mi? Özellikle Oslo’yu hesaba katarsak, scene’deki hemen herkes birbirini tanıyor, yakın arkadaş ve sürekli iletişim içinde.
PER : Evet olabilir.
JOAKIM : Evet bende bu görüşe katılıyorum. Özellikle Bla bu konuda katalizör görevi görüyor. Oslo’daki bu kulübün limitleri yok, bir bakıyorsun Dizzie Rascal gibi bir isim çalıyor diğer akşam ise çok daha farklı türde bir prodüktör ya da grup sahne alıyor. Her zaman  heyecan verici bir buluşma mekanı. Sadece içki içmek için bile olsa, her türden müzik severin en sevdiği yegane buluşma mekanı. Abstrakt elektronik’ten free jazz’a ve hatta popüler mainstream sound’lara uzanan çok geniş yelpazeye sahip bir kulüp ve bence bu açıdan Bla, Oslo’dan çıkan müziklerin aynası birazda.

Kendi ülkenizin haricinde sizi en çok heyecanlandıran, çalmaktan zevk aldığınız ya da -en iyi kitle burada- dediğiniz bir yer/bölge/şehir/lokasyon var mı?
JOAKIM : Bence Chigaco. Kesinlikle kuşkum yok. Oradaki ortam bana Oslo’yu hatırlatıyor. Post rock ve kraut rock çalan bir çok caz müzisyeni var. Birçok tür birbirinin içine geçmiş, sınırlar kalkmış durumda. Aynen bizde olduğu gibi. Özellikle eski tradisyonel Amerikan free jazz’ını çok seviyorum. İçinde çok fazla soul var. Avrupa’da daha çok siyah müziğin üzerine elektronik ekleyerek bir şeyler ortaya çıkıyor. Havası ve müzikal kimliğiyle benim için oldukça ilgi çekici bir şehir.   
PER : Bence en iyi crowd, dünyanın her yerine dağılmış durumda. Sadece bir şehir ya da bir kulüpte değil. Herhangi bir yerde olabilir. Sadece şöyle bir şey var ki, daha fazla olayın gerçekleştiği ve sanatsal geçmişi olan yerlerdeki topluluk kesinlikle biraz daha bilinçli ve en önemlisi daha açık fikirli. Örneğin Arjantin’deki crowd gerçekten kayda değer. Brezilya da olabilir mesela. Çalmaya başlamadan önce müziği sevmeyeceklermiş gibi düşünsen de, açık fikirlilikleriyle onları dans ettirmeyi ve havaya sokmayı rahatlıkla başarabilirsin. Zaten bence bu tip yerlerde çalmak, sadece bir türün, belirli trendlerin etkisindeki bölgelerde çalmaktan çok daha heyecan verici ve zevkli.

Peki İstanbul hakkında ne düşünüyorsun. İstanbul’a üçüncü gelişin oluyor sanırım.
PER : Evet 3. gelişim. Daha önce çok farklı içeriklerle gelmiştim. İlk gelişimde farklı bir sound çalıyordum. İkinci gelişimde bu sefer bir kulüpte DJ’lik yaptım. Buraya her gelişimde çok zevk aldım çünkü insanlar gerçekten arkadaş canlısı ve kibarlar.
Joakim senin ilk gelişin. Senin İstanbul hakkındaki izlenimlerin nedir?
JOAKIM : Evet İstanbul’u çok sevdim. Gece hayatı da hiç fena değil gibi görünüyor. Henüz tarihi yerleri gezme fırsatı bulamadım ama yarın tüm gün gezeceğiz.

Şu sıralar özellikle Kuzey Avrupa ve Kuzey Amerika’da çok popüler olan retro, ‘clashy electro sound’ hakkında ne düşünüyorsun. Bu sadece bir trend mi? Gelip geçici mi sence?
PER : Sadece Amerika ve Avrupa değil Norveç’in bir kısmı da bu etki altında. Ama unutmamak lazım ki şu anda orta yaşlı olan bir çok insanın geçmişinde zaten bu müzik var ve bu sesleri daha önceden tatmışlardı. Bu yüzden çok yabancı değiller. Asıl önemli olan eskiyi aynen kopyalamak değil, ortaya yeni bir şeyler koyabilmekte. Aynı şeylerin tekrar edilmesinde hiçbir cazip taraf yok.

Mental Overdrive olarak yayınlaıdğın  yeni albümün ‘083’ nasıl gidiyor ?
PER : Bunu Joakim’e sormalısın(Gülüyor.)

Albümden başka remiksler de yayınlanacak mı? 
PER : Evet albümdeki bazı parçaların remikslerini 12” olarak yayınlamayı planlıyoruz. Asıl sorun ne zaman olacağı çünkü 083 albümü henüz Avrupa’da yayınlanmadı.
JOAKIM : Albüm hayet iyi gidiyor. Tam çıkış tarihini de, 21 Şubat olarak düşünüyoruz. Bundan sonra ise Per’in 90’lı yıllarda yayınlanmış 12”lerini yeniden yayınlayacağız. Ayrıca bu 12”leri ilk olarak CD formatında da dinleyicinin beğenisine sunmayı planlıyoruz. Albümün adı ‘The Future That Never Happens’ olacak.

2004’ün en iyi albümünü söyleyebilir misiniz?  
JOAKIM : 2004’ün en iyi albümü. Bu gerçekten zor bir soru. Sanırım Robert Wyatt. 2003’ün sonu mu,yoksa 2004 müydü tam emin değilim ama Robert Wyatt’ın albümüydü.
PER : Albüm konusu oldukça kritik bir konu. Bir çok tek parça dinlerim ama, bütün albüme gelince işler değişir. Sanırım Mike Paradinas’ın label’ından çıkan bir albümdü. Prodüktörün adı Julian Fane. Albüm’ün ismi de ‘Special Forces’.Çok iyi Kanada’lı bir prodüktör ve çok iyi bir albüm gerçekten.

Kendi label’ınızdan farklı olarak hangi label’ları seviyorsunuz?
PER : Ben DFA’den çok şey çalıyorum, Bazı Warp release’leri, Rephlex’ten de çalıyorum. Çok fazla disco çalıyorum.
JOKAIM : Ben sanırım geçtiğimz sene büyük label’ları çok dinledim. Özellikle Excel Recordings ve 679 Recordings. Kendilerini indie gibi göstermeye çalışan büyük label’lar. Sanırım bu şu anda bir trend ama yinede oldukça komik görünüyor. Indie gibi görünmeye çalışıyorlar ama değiller. Milyon dolarlar kazanan insanlar bu label’ları yönetiyor. Ama yinede Excel Recordings’in tarzını seviyorum. Bir yandan Basmeent Jaxx yayınlarken diğer yandan çılgın bir folk albümü yayınlayabiliyorlar. Warp’u  ve DFA’yı seviyorum. Domino Recordings’i de seviyorum. Yayınladıkları her şey olmasa da, sınırlarının olmayışı ve hoşlarına giden çok farklı türleri aynı anda yayınlamaları hoşuma gidiyor.

Smalltown SuperSound ve SuperJazz’dan başka yeni bir label kurma olasılığın var mı?
JOAKIM : Böyle bir düşüncem yok ama rock yayınlamaya gerçekten çok yakınım. Yayınlamaktan çok zevk alacağım Norveçli gruplar var. Bence şu anda caz ve elektronik pop müziğe odaklanmalıyım. Ayrıca label’a bağlı sanatçıların booking’ine de daha fazla vakit ayırmalıyım.   

Röportaj : Christopher Çolak
28 Ocak 2005
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Daha önce verdiğin bir ropörtajda “MP3 çok iyi bir şey. Keşke dünya üzerindeki bütün büyük plak şirketleri batmış olsalar” Demiştin. Gerçekten de şu anda net label’ları giderek çoğalıyor. Release’lerini ücretsiz olarak kullanıma açıyorlar Ayrıca büyük plak şirketleri de back kataloglarını para karşılığında kullanıma açmaya başladılar. Sen bu konu hakkında ne düşünüyorsun ve yeni çıkaracağın albümünü sen de internet üzerinden yayınlamayı düşünür müsün?(Belirli bir ücret karşılığında tabii ki).
Hayır ben böyle bir şey planlamıyorum. Zaten bu olay plak şirketi ile alakalı. Belki birkaç parçamı i-tunes.com veya bu tip siteler satın alabilir bilemiyorum, fakat albümümü net üzerinden piyasaya sürmek gibi bir düşüncem yok. En azından şu an için

Şu anda ağırlıkla klavye ve piyano çalmana rağmen müziğe flüt ve saksofon ile başladın. Bu konuda ilgilisin, değişik ve farklı enstrümanlar çalmayı seviyorsun. Geleneksel Türk enstrümanlarıyla ilgileniyor musun?
Evet fakat Türk enstrümanlarını çalmak oldukça zor ve çaba gerektiriyor. Özellikle de üflemeliler. Benim bu kadar boş vaktim olmuyor, genellikle müzik çok fazla zamanımı alıyor ve bu tür ekstra aktivitelere ayıracak zamanım kalmıyor.

Türk müzisyenlerle herhangi bir işbirliği veya birliktelik düşünüyor musun?
Hayır düşünmüyorum. Birkaç yıl önce Türk klarnetçi ve perküsyoncularla çalışmıştım, gayet iyi bir deneyimdi ama buradaki müzisyenlerle yeni bir şeyler ortaya koymak gibi bir düşüncem şu an için yok.

Elektronik müzik ile hangi yoğunlukta ilgileniyorsun ? Grupları ve yeni çıkan albümleri takip ediyor musun? Mesela Richie Hawtin’in (Plastikman) – Closer albümünü dinledin mi? Eski günlerine dönüp çok daha elektronik bir albüm yapmayı hiç düşündün mü?
Hayır elektronik müzik ile ilgilenmiyorum. Bahsettiğin albümü dinlemedim. Elektronik müzik pek ilgimi çekmiyor doğrusu. Böyle bir albüm yapmaktansa birden fazla mikrofonun olduğu, koroların ve birlikte şarkıların söylendiği bir folk albümü yapmayı tercih ederim.

Müzikal perspektiften bakarak minimalizm hakkında ne düşüşnüyorsun? Bence İskandinav ve kuzey Avrupa  ülkelerindeki prodüktörler (özellikle elektronikçiler ve cazcılar)sanki bu kavrama biraz takık ve gereğinden fazla bağlılar. Bu durumda yaşam tarzı veya coğrafi konumun etkisi olabilir mi?
Sanırım soğuk iklimin ve dolayısıyla yaşam tarzının etkisi olabilir. Ayrica minimalizm ve minimal müzikal prodüksiyonlar son yıllarda giderek popülerleşti, bu da bir etken. Gerçi ben kendi prodüksiyonlarımda her zaman maksimuma ulaşmaya yani bir anlamda minimalizmin tam tersini ortaya koymaya çalışıyorum ve uzun süredir de Finlandiya’da yaşamıyorum.

Alman asıllı Türk prodüktör Can Oral aka Khan’ı müzik yapma konusunda ikna eden kişinin sen olduğu doğru mu?
Aslına bakarsan bir anlamda doğru. Can Oral’la Berlin’den arkadaştık ve ben NY’a yerleştikten sonra onu buraya çağırdım. Evde boş bir odam vardı gel beraber bir şeyler yapalım dedim, öyle başladı ama daha önce de Berlin’de müzikal prodüksiyonlarla ilgileniyordu.

Geçmişte oldukça ilginç, fantastik, garip filmler yaptın. Hatta İstanbul’da geçen, “Misse Jallu Luura”(Jallu nerede saklanıyor) ve “Kuolema İstanbullissa”(İstanbul’da ölüm) adında iki film çekmiştin. Yeni film projelerin var mı?
Bu filmleri sadece zevk için yapmıştık. Artık çok meşgulüm, çocuklarım var ve müziğe daha fazla konsantre olmalıyım. Belki ilerde 50 yaşımda falan olabilir.

Çok gastronomik bir bakış açısıyla olmamakla birlikte yeme içmeyi çok sevdiğini biliyorum. Özellikle biralar, et çeşitleri ve buğulama balık. Bu yemekeri İstanbul’da tatma fırsatın oldu mu? Yada Türk yemek spesiyallerini deneme fırsatın oldu mu?
Evet! (Gülüyor). Burada buğulama balık yediğimi hatırlamıyorum ama değişik ülkelerin spesiyallerini denemeye çalışıyorum. Rus mutfağını ve sık sık gitmesem de Japon mutfağını  seviyorum. Türk mutfağı da hiç fena değil.

Röportaj : Christopher Çolak
03 Mart 2004
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Size daha önce sorulmamış değişik sorular hazırlamaya çalıştım fakat ne kadar başarılı olacağımı bilemiyorum...
Andy: Sorun değil bizde ilginç olması için yeni cevaplar buluruz.(gülüyor.)

Plaid prodüksiyonlarındaki melankoli her zaman göze çarpıyor. Spokes albümünde ise sanki bu biraz daha yoğun gibi...
Andy: Evet bu doğru. Melankoli bizim genel olarak sevdiğimiz bir mood. Biz bunu pozitif bir şey olarak görüyoruz. Üzgün olmakla bağdaştırılamayacak bir şekilde mesela...
Ed: Bir şeyler yazmak istediğinde, içinden gelen duygular değişik olabiliyor. Üzgün, melankolik bir mood’da olabilirsin, ama böyle bir parça yapmak istemeyebilirsin. Stüdyoya girdiğinde ve bir şeyler yapmaya başladığında ortaya sonunda neler çıkacağını tam olarak bilemezsin. Bu bazen melankolik bir atmosfer olabilir. Zaten bence melankolinin varyasyonları vardır. Yalnızlık melankolisi, optimistik bir melankoli ya da umut dolu bir melankoli gibi…
Andy: Bence bu bir arayış. Yaşamda arayışlar hiçbir zaman sonuçlanmaz. Bu arayışlarla ilgili bir durum. Üzüntü de böyledir bazen.
Ed:Evet ama bu yaptığımız her şeye yansıyacak ya da böyle devam edecek diye bir şey yok tabii.

Yaşlanmakla, yalnızlıkla ilgisi olabilir mi?
Andy: Sanmıyorum. Ben evliyim zaten dolayısıyla yalnız da değilim.
Ed: O tarzda melankoli içeren şeyleri 17li yaşlarımızda yapıyorduk. Tam olarak yaşlanmak değil ama beklide yılların geçmesi hayatın süregelmesi sırasında bir şeyler oluyor olabilir.

Spokes’un eski Black Dog günlerinden yoğun izler taşıdığı sıkça söylendi...
Andy: Bunu ilk biz söyledik zaten. Sonra diğer herkes söyledi. Asıl olay, Black Dog günlerinde yaptığımız müzik bize ilham verdi. Sebebi ise müzik yaptığımız ilk dönemde çok fazla ve gelişmiş aletlerimiz yoktu. İmkanlar kısıtlıydı. O dönemdeki müzik de bu şekilde şekillenmişti. Şimdi çok daha büyük bir stüdyomuz var ama yapmaya çalıştığımız şey aynı aslında. Müziği ve içindeki fikri en saf ve özgün şekilde kurgulayabilmek. Bunu bazen başarıyoruz bazense olmuyor işte.

Günümüz elektronika/idm sahnesi için neler düşünüyorsunuz?
Ed: Oldukça fazla yeni prodüktör ve prodüksiyon var. Takip etmek giderek güçleşse de bence bu çok iyi bir şey. Müzikteki gelişme, yenilikler, diğer türlerle yaşanan sürekli füzyon… Bu ivme durabilirdi ama böyle olmadı. Gelişmeye ve yenilenmeye artarak devam ediyor ve edecek de.

Son dönemde özellikle elektronika giderek daha fazla deneyselleşmeye ve içinde digital noise editing türü formları daha fazla barındırmaya başladı...
Andy: Evet ben şahsen bu tür müzikleri biraz soğuk buluyorum. Ne yaparsan yap bence bir şekilde müziğin kulağa hoş gelmeli, sevmelisin. Çok fazla entellektüalite her zaman işe yaramıyor. Melodin, parçan kötüyse kötüdür işte.
Ed: Ben insancıl ve konsept içeren noise’i seviyorum. Şu sıralar etrafta çok fazla akademik dinamikli müzik var. Bence bunun sonu mainstream olmak. Fazla deneysellik ve konsept arayışına girmek bence iyi değil.

Elektronika ile noise, power electronics arasında çok ince bir çizgi var. Bazı prodüktörler gerçekten çok karanlık, sert ve zor müzikler yapıyor…
Andy: Evet bunu sevenler ve dinleyenler de var. Zevkle ilgili bir durum.
Ed: Bazıları çok kötü ve başarısız örnekler olsa da, yaratıcı ve başarılı pek çok örnek de var. Bu tür müzikleri yapan ve dinleyen bir çok iyi/kötü insan var. Noise eskisi kadar şok edici bir müzik değil artık. Eskisi kadar ilgi çekici ve heyecan verici bir tür de değil.
Andy: Bu müziği dinlediğin müzik sistemi ve güç arasında da bir bağlantı var. Evindeki ses sisteminde dinlemek ve bu müziği canlı olarak bir kulüpte dinlemek arasında dağlar kadar fark var.
Ed: Discman’de dinlerken yakalayamayacağın bir çok altyapıyı ve sesi, iyi bir Hi-fi sistemde dinlerken fark edebilirsin ve müzikal olarak çok farklı bir deneyim yaşayabilirsin.

Babylon’un ses sistemi sizi tatmin etti mi?
Andy: Dün monitoring'de birkaç sorun yaşadık onun dışında ses sistemi tatmin edici. Ses sistemine ve oldukça eski olan binaya zarar vermemek için basları baya bir kıstık. Daha önce bu tür aksilikler tecrübe etmiştik.

Son birkaç yıldır dünyayı etkisi altına alan, Neo-disco, electro, electroclash vs. retro soundlar hakkında ne düşünüyorsunuz? Luke Vibert bile Rephlex’ten yakın zamanda bir neo-disco albümü yayınladı…
Andy: Hiçbir zaman disco’yu çok fazla sevmedim. Clubfunk’ı tercih ederim.

‘Rest proof clockwork’ albümünüzde electro altyapılar ve etkiler vardı.
Andy: Evet, electro biraz daha farklı bir tür. Vuruşları tam olarak 4/4’lük değil. Okul yıllarında bizi en çok etkileyen türlerden biri. Müziğimize ve prodüksiyonlarımıza da doğal olarak bir şekilde yansıdı.

Müzikle ilk haşır neşir olduğunuz dönemde hip-hop ve B-boyism’le yakından ilgileniyordunuz. Şu sıralar boş vaktiniz var ise neler dinliyorsunuz?
Andy: Son dönemde edindiğim oldukça iyi rap albümleri var. Ayrıca R&B’de bence heyecan verici. R&B’nin içinde hip hop’un varlığı da ilgimi çekiyor. Bu türleri takip etmeye çalışıyorum. Breakbeat ve electro giderek technolaşırken özelliklerini de birazcık yitirmeye başladı bence.İlk dönem Detroit prodüktörleri de bir şekilde electro müzik yapıyorlardı.
Ed: Ben içerisinde MC barındıran elektronik prodüksiyonların hepsini seviyorum . Bu tür çalışmalar da heyecan verici. Rap vokalleri ve elektronik müzik bir arada iyi gidiyor ve güzel sound ediyorlar.

Televizyondaki reklam müziklerinden filmlerden vs. sizi etkileyen, bilinç altınıza giren melodiler, sesler var mı?
Andy: Tabii ki. Bu tür bir etkiyi engelleyebileceğini sanmıyorum. Ama bu aynı müziği prodüksiyonumuza uyduracağımız ya da kullanacağımız anlamını taşımıyor. Yani fikir ve ilham anlamında…
Ed: Medyada kullanılan müziklerin çoğu iyi tasarlanmış ve harmonik. Beni melodik anlamda yeni bir şeyler yapmaya ittikleri ve etkiledikleri bir gerçek.

Daha önceki bir röportajınızda bir parçanızın bir kahve reklamında kullanılmasını istediğinizi söylemiştiniz. Bu bir şaka olsa gerek...
Andy: Evet. Şu ana dek reklam sektöründe bu tür istek ve girişimlerimiz olmadı sadece bir kez Nokia’nın Japonya’daki bir reklamı için ufak bir çalışmamız olmuştu. Müziği bu amaçla kullanmayı pek sevmiyorum açıkçası. Bu konuda hiç istekli değiliz.

Canlı çalarken hangi ekipmanları ve programları kullanıyorsunuz?
Andy: Laptoplar bizim için vazgeçilmez. Ayrıca Analog mixing deck, virtual sytnhler kullanıyoruz. Bazen drum padler kullandığımız da oluyor. Temel olarak ise Logic Audio’dan yararlanıyoruz. Bütün bunlar için 2 el yeterli. Bizde de 4 tane var.

Live çalan grupların çoğu, albümlerini çaldıkları yerlerde edindikleri yeni deneyimler ve aldıkları ilhamla tasarlıyorlar. Siz de böylesiniz sanırım…
Andy: Evet yeni bir düşünce ve fikir aklımıza geldiğinde bunu sese ve melodilere dönüştürme isteğimiz çok fazla. Bizi oldukça heyecanlandıran bir süreç.

Örneğin çaldıktan sonra hemen otelinize döndüğünüzde bir şeyler yazıyor musunuz?
Ed: Bu sıralar kendimizi biraz hırpalanmış ve yorgun hissediyoruz. Bir süredir ciddi bir şeyler yazmadık. Ama yeni albüm ve bir DVD üzerinde çalışıyoruz. Şu sıralar bol bol uyuyor ve tembellik ediyoruz.
Andy: Spokes geçen yıl ekim ayında yayınlanmıştı. Canlı çalarken, 3/1 Oranında Spokes’dan parçalar var ama diğer bölüm kesinlikle yeni, yayınlanmamış materyal.

Sizinle pek bir alakası olmayan Jamiroquai yeni albümünü kafası rahat bir şekilde sessiz sakin bir ortamda yazmak ve ilham almak için İskoçya kırsalındaki evine çekildi. Siz de prodüksiyon sürecinde bu tür mekan değişimleri yapıyor musunuz? Mesela doğdunuz yer olan Suffolk’a gidiyor musunuz?
Andy: Pek fazla sayılmaz. Bilgisayar ekranının başına geçtiğinde nerede olduğun pek önemli değil. Sen nerede olmak istersen oradasın. Sadece DVD projemiz için İtalya’nın doğu kıyısında Comarano isimli bir kasabada birkaç hafta kaldık. Kendimizi izole etmek için. Bazen kablolu televizyondan ve bilgisayar oyunlarından uzakta kalmak yararlı oluyor.
Ed: En son şehir dışında 2 hafta geçirdik. Onun dışında Londra’dayız. Londra’yı seviyoruz.

Yeni albüm projeleriniz var mı?
Andy: Evet var. Yakın zamanda bitirdiğimiz bir EP var. Bazı yakın arkadaşlarımız da Spokes albümündeki Zeal için ilginç bir video çektiler. Bunları yayınlamayı düşünüyoruz.
Ed: Şu sıralar DVD projesini bitirmeye çalışıyoruz. Bob aslında bu proje üzerinde çok uzun zamandır çalışıyordu fakat finansal problemlerden dolayı bir türlü hayata geçememişti. Bu sefer bu projeye finansal anlamda da biz el attık ve yayınlayacağız. Ayrıca yeni albüm üzerinde de çalışıyoruz.

Warp’la çalışmaya devam edecek misiniz? Kendinize ait bir label kurmayı düşünmüyor musunuz?
Ed: Black Dog zamanlarında kendi prodüksiyonlarımızı kendimiz yayınlıyorduk. Label işi çok fazla zaman ve emek gerektiriyor. Üzerinde çalıştığımız albüm Warp’tan yayınlayacağımız son albüm olacak. Ondan sonra ne olur, yeniden anlaşıp anlaşamayacağımızı bilemem. Belki yeni bir label projesini Warp’la yeniden anlaşamama durumunda hayata geçirebiliriz.
Andy: Evet. Warp’la bir albüm için daha anlaşmamız var ondan sonra ne olur bilinmez. Warp belki de bizimle daha fazla çalışmak istemeyecek. Şu an için herhangi bir garantisi yok. Bekleyip göreceğiz.

Plaid’i elektronika/idm müziğin öncüsü veya öncülerinden biri olarak görüyor musunuz?
Andy: Evet.(Gülüşmeler) Genel olarak en iyi 5 içindeyiz diyebilirim.

Diğer 4’ü söyleyebilir misin?
Andy : Hayır bu konuda bilgi vermek istemiyorum.(Gülüyor)

IDM(intelligent dance music) sizin için ne ifade ediyor?
Andy: Bence bu terim biraz aptalca. Aynı labellar gibi. Bir şekilde ayırmak ve farklılaştırmak için bulunmuş bir terim. Aslında genel olarak baktığınızda ‘intelligent dance music’in çok geniş kapsamlı bir anlamı ve menzili var. Akıllı müziklerle dans etmek değişik şekillerde olabilir.

www.plaid.co.uk Siteniz çok iyi organize edilmemiş ve nadiren güncellenmiş. Bu konuyla ilgilenmiyor musunuz?
Andy: Bunu bizim için yapabilecek hiç kimse yok. Şu sıralar çok fazla canlı performans sergiliyoruz. İşleri biraz yoluna koyduktan ve albümleri hayata geçirdikten sonra yeni ve tatmin edici bir internet sitesi yapacağız.

Warp’daki albüm mikro siteleriniz gerçekten çok yaratıcı. Plaid hayranları http://www.plaid.co.uk’in de böyle olmasını şüphesiz ister...
Andy: Warp’daki işler genellikle bizim hayranımız olan ve bu işle profesyonel anlamda ilgilenen insanlarca yapıldı ve bir anlamda Warp’a hediye edildi. Biz müzik yapıyoruz bu konuyla başklalarının ilgilenmesi gerekiyor.
Ed: Evet. Şu anki site oldukça provizyonel. Basit olmasını ve bizim hakkımızda hayranlarımızı bilgilendirmeyi amaçlayan bir site yaptık. Ama site ne yazık ki 3 aydır güncellenmedi.

Çoğunlukla Mac sistemleri kullanıyorsunuz. İlerde, örneğin yeni Windows işletim sistemi Longhorn ya da Linux’u kullanma ihtimaliniz var mı?
Andy: Ben Bill Gates’i pek sevmiyorum. Ve Mac’lerde PC’lere oranla çok daha seksi.
Ed: Mac bize çok daha fazla imkan sunuyor Özellikle G serisi Windows tabanlı sistemlere göre çok daha gelişmiş. Linux açık kod olduğu için büyük bir avantaj, gelecekte çok daha yaygın olacağına eminim. Windows bence olması gerektiği kadar iyi değil.

Matematiksel modellemeler, Yunan mitolojisi ve numeroloji gibi bir çok –oloji’den etkilendiğiniz ve müziğinizde bu tür açılımlar elde etmeye çalıştığınız doğru mu?
Ed: Tabii ki her müzik bir şekilde matematikseldir.
Andy: Daha önce bu şekilde matematiksel kuralları müziğe aktarmayı ve kullanmayı denemiştik. Ama bizim asıl ve en önemli isteğimiz müziğimizin kulağa hoş gelmesi. Matematiksel kurallara sağdık kalma konusunda pek sert değiliz. Müziğimizin hoşluğu ve armonisi bizim için çok daha önemli.

Elektronik müzik prodüktörü olmadan önce ve tam olarak müzikle ilgilenmeden önce gündelik işleriniz vardı. Neler yapıyordunuz?
Ed: Ben programcı olarak çalıştım. Ağırlıklı olarak database programcısıydım.
Andy: Ben bir çok işte çalıştım ama en uzun süreyle bir gemi taşımacılığı şirketinde conteynır kontrolü ve ulaşımdan sorumluydum. Taşımacılık diyebiliriz. Çok fazla sıkıcıydı.

Bilgisayar oyunlarıyla ilgilisiniz. Şu sıralar en sevdiğiniz en çok oynadığınız oyun hangisi?
Ed: Unreal Tournament
Andy: Aslında ben 1-2 yıldır eskisi kadar çok oyun oynamıyorum.

Müziğinizle sanatsal bir organizasyonda, sergide veya projede yer almak gibi bir planınız var mı?
Andy: Bence DVD projesi bu şekilde değerlendirilebilir. Ayrıca müzikal prodüksiyonun aşamalarının izole bir ortamda ayrı ayrı başlayıp bir araya gelişini simgeleyen bu tür sanatsal bir proje fikrimiz var.
Ed: Bu tür sanatsal projelerde devletin veya bu tür kurumların desteği de gerçekten önemli. Daha önce de ilkokul çağındaki ve daha küçük çocuklara elektronik müzik kompozisyonu hakkında bir workshop vermek istemiştik.

Orbital 21 Haziranda yayınlayacağı Blue Album’le ayrılacağını açıkladı. Sizin hiç aklınızdan bu tip düşünceler geçtiği oluyor mu?
Andy: (Gülüyor) Bilemem. Bekli de gelecekte insanların bizim müziğimizi sevmeyeceği bir zaman dilimi olabilir. Ama ben yaşadığım sürece müzik yapmayı bırakacağımı sanmıyorum. Belki ilerde geçmişte örneğin Björk’le yaptığımız gibi ortak projeler ve yeni açılımlar deneyebiliriz. Büyük ihtimalle gelecekte de burada olacağız.
Ed: Biz hiçbir zaman bir band olmadık. O yüzden dağılmak gibi bir olgu da bize ait değil. Ben müziği seviyorum, Andy’de seviyor ve yaşadığımız sürece şu anki kadar aktif olmasa bile bu işe devam edeceğimizden eminim.

Röportaj : Christopher Çolak 
02 Mayıs 2004
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

Fortran 5, John Came ve I Start counting gibi farklı isimlerle bir çok uzunçalar yayınladınız. Daha sonra yeni bir isim değişikliğiyle Komputer adı altında prodüksiyonlarınıza devam ettiniz. Neden yeni prodüksiyonlarınızı yayınlarken bu şekilde bir isim ve etiket değişikliğine gidiyorsunuz? Örneğin müziklerinizi John Came ya da Fortran 5 adı altından yayınlamaya devam etmeyi neden tercih etmediniz?
David : Bazen ilk dans, sürekli aynı şeyleri tekrar etmekten çok daha heyecan vericidir. Bu yüzden ismimizi değiştiriyoruz. Bakış açımızı, çalışma şeklimizi ve kullandığımız ekipmanı  değiştiriyoruz. Böyle yaparak aynı zamanda yeni kitlelerin de dikkatini çekebileceğimizi düşünüyoruz. Ayrıca kolay sıkılıyoruz ve değişiklik arıyoruz. Sürekli farklı bakış açıları ve yorumlar peşindeyiz. Aslına bakarsan oldukça çabuk sıkılan tipleriz. Stilleri ve yaptığımız şeyleri sıklıkla değiştiriyoruz.

Şu ana kadar Mute Recordings’den başka herhangi bir label’dan hiçbir yayınınız olmadı. Bunun sebebi Mute’da çok yüksek bir kredibilitenizin olması mı? Sizin yaptığınız her şeyi kayıtsız çok beğeniyor ve yayınlamak mı istiyorlar ?
David : Bunun sebebi geçmişte Mute kadar iyi bir label bize göre yoktu. Mute bizce halen çok iyi yönetilen ve bünyesinde çok çeşitli sound’ları barındıran başarılı bir label. Ayrıca Mute’un kurucusu Daniel’la oldukça iyi bir arkadaşlığımız var. Bu şartlar altında neden başka bir label’a gidip bir şeyler yayınlamak isteyelim ki?

Komputer olarak yayınladığınız “The World of Tomorrow” albümünden sonra müziğiniz Kraftwerk’e çok benzetildi. Kraftwerk’in güncel yeniden yorumunu icra ettiğiniz yönünde görüşler vardı. “Market Led” albümünden sonra ise özgün sound’unuza sahip olduğunuz kararına varıldı. Siz bu konuda neler düşünüyorsunuz?
Simon : Bu sadece bir bakış açısı. Bizim bütün yaptığımız, cool electro pop. Örneğin gitar gruplarını ele alırsak, hepsi bir bakış açısıyla Beatles’a, Rolling Stones’a benzer şeyler çalıyorlar. Belirli bir çerçevede ve formatta müzik icra ediyorlar. Pop rock yapıyorlar ve bunu yapan bir çok grup var. İnsanlar da; “Hey sen aynı Beatles gibi müzik yapıyorsun.” diyebiliyor. Aslında haklılar çünkü sonuçta yapılan şeyler hemen hemen aynı. Ama geçmişte electro pop yapan çok daha fazla grup olsaydı, beklide bu tip sorular sorulmayacak ve böyle yargılara varılmayacaktı.

Kendi sound’unuzu nasıl tanımlarsınız?
Simon : Cool elektronik pop.

“The World Of Tomorrow” (1998) ve “Market Led” (2002) albümleri arasında kalan sürede oldukça fazla clicks & cuts, lap top elektronikası ve bu tür yenilikçi pek çok müzik dinlediğinizi ve ilham aldığınızı okumuştum. “Market Led” albümünde minimalizm ve clicks & Cuts ayrıntılar açıkça hissediliyor. Bu müziklerden nasıl etkilendiniz ve ilham aldınız?
David : Evet her zaman bir çok farklı müzik dinlemeye çalışıyoruz. Market Led’in çıkışından önce farklı türlerde oldukça fazla yeni albüm dinledik. Belli ölçülerde sound’umuz dinlediğimiz müzik yönünde bir ivme kazanmış olabilir. Lap top elektronik müziği yapan bir çok insan var, biz ise kendi müziğimizin daha kalıplar dışı ve orijinal olmasını istiyoruz. En büyük çabamız bu yönde. Farklı, özgün bir şeyler yapabilmek.

Prodüksiyonlarınızda eski az geliş ekipmanları daha baskın kullanıp ses skalasını çok geniş tutmaya çalışıyorsunuz. Sonuçta ise bir minimalizm hissediliyor. Müziğinizde minimalizm’in önemi nedir?

David : Bu bir davranış şekli. Aslında aynı anda bir çok farklı şey üretiyoruz ve farklı yönlere sapıyoruz. Bazıları işe yaramaz oluyor, sonuçta ise çok güzel riff’ler, sesler, sample’lar ortaya çıkıyor. Parçayı oluştururken de her elemanın en saf halini korumaya ve belki minimal tutmaya çalışıyoruz. Böylesi her zaman daha iyi.

Elektronik müzikteki akıllılık(intelligency) kavramı ya da idm(intellignet dance music) hakkında ne düşünüyorsunuz. Sizce böyle bir ayrım var mı?
Simon : Açıkçası ben böyle bir kategori bilmiyorum. Televizyonda, müzik kanallarında ve çoğu radyoda dinlediğimiz dans müziği çocuklar için yapılıyor. Biz çocuklar için müzik yapmıyoruz. Bu bizim piyasamız değil. Biz ‘kirli fabrikasyonun’ bir parçası değiliz. Biz büyükler için müzik yapıyoruz.

Bu günlerde hangi prodüktörleri, grupları takip ediyorsunuz. Sevdiğiniz label’lar hangileri? Örneğin techno dinliyor musunuz?
Simon : Evet tabii ki. Birbirinden bağımsız bir çok tür dinliyoruz.
David : Benim sayabileceğim, Mille Plateaux, Thrill Jockey, Peacefrog, Leaf, Raster Noton…

Yeni albümünüz hakkında neler söyleyeceksiniz. 2005 yılında yayınlanacağı söyleniyor. Çalışmalar ne durumda?
Simon : Evet. Gelecek yıl ilk bahar, en geç son baharda yeni albüm hazır olacak. Bu sefer daha organik bir sound var diyebiliriz. Bu albümde oldukça fazla gitar olacak. Gitar sesini çokça kullandık. Aslında yeni albüm daha önceki iki albüm arasındaki bir crossover albümü olacak diyebiliriz. Ne çok fazla enstümantal, ne de çok fazla vokalli olacak. Genellikle albümümüzün nasıl şekilleneceğini kullandığımız ekipman ve programlar belirliyor. Her yeni enstrüman, ekipman ve yeni yazılım, müziğimize yeni açılımlar ve heyecanlar katıyor. Sonuçta çalışma şeklimiz de değiştiğinden, vardığımız nokta ve ortaya çıkan ürün doğal olarak farklı oluyor. Yeni albüm, 80’lerde ve 70’lerde kullandığımız elektronik aletlerin yeni software’lerle birleşiminden şekillenecek.Yeni notaların ve önceki iki albümün bir birleşimi.

Prodüksiyon aşamasında bir iş bölümünüz var mı ? Yoksa herkes her işi yapabilir mi?
David : Hayır böyle bir iş bölümü kavramı yok. Herkes her işi yapabilir. Biz genellikle ayrı olarak çalışır ve bir şeyler ortaya çıktığı zaman bunları değiş tokuş ederiz. Sonra bir araya gelip bir durum değerlendirmesi yapar, sözlerin, seslerin parçalara nasıl yedirilebileceğini kurgularız.
Simon : Şu ana kadar yeni albüm için sözlerin büyük çoğunluğunu ben yazdım mesela ama davul programlamasını da David yaptı. Herkes, her an her şeyi yapabilir.

Farklı, ya da deneysel olmak gibi bir kaygınız ya da amacınız var mı? Yeni bir şeylerin peşinde misiz?
David : Bu kadar uzağı düşünmüyoruz. Bizim amacımız, dinlediğimiz bizi etkileyen ve ilham veren müzikleri bir kenara bırakıp, yapmak istediklerimizi, kopyalamadan ve tekrarlamadan özgün bir şekilde kurgulayabilmek.

Albümlerinizi uzun aralarla çıkarıyorsunuz. Buradan çok çalışkan olmadığınız fikrini çıkarabilir miyiz? Örneğin 1 yılda 2 albüm çıkaran prodüktörler var. Sizce bu şekilde bir döngü, müziğin kalitesinde bir düşüş ya da zayıflığa işret edebilir mi?
Simon : Evet 1 yıl içinde 2 albüm yayınlayanlar var ama bu biz değiliz. Etrafta bu şekilde bir sürü electro pop grubu var. Fabrika gibi üretim yapan, sürekli turnede olan ve göz önünde olmayı, piyasayı ve satışı ön planda tutan gruplar. Ama ortaya çıkanların kötü mü olduğunu sorarsan, bunu söyleyemem.
Bazen bir şeyleri yapmaktan sıkılır ve başka bir şey yaparsın. Örneğin o parça üstünde daha fazla çalışmazsın ve yeni bir parça üstünde çalışmaya koyulursun. Bazı parçalar biter; “Evet bu parça oldu, bitirdim” dersin, bazense aynı parça üzerinde çok uzun zaman harcar, defalarca değişikliklere gidersin.
Aradaki uzun zaman için söyleyebileceğim ise, aslında bakarsan son albümle ilk albümümüz arasında neredeyse 15 yıl var. “Electric Cafe”yi 15 yıl önce yapmıştık. Bence 5 yıl, yeni bir albüm için gayet makul bir süre.

Komputer’ın pabucunu dama atıp yine farklı bir isim altında bir şeyler yayınlama olasılığınız var mı?
Simon : Evet, yüksek ve olası bir ihtimal. Belki yeni bir John Came albümü olabilir bu.

Röportaj : Christopher Çolak
18 Aralık 2004
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

I. Bölüm: Alec Empire

Yakın zamanda ‘Futurist’ isminde yeni bir albüm yayınlayacaksın. Albümün 2005 yılında yeni çıkacak ‘Futurist’ albümünden önce Nic Endo ile birlikte İstanbul’a gelen hakkında biraz bilgi verebilir misin? Örneğin ‘Intelligance & Sacrifice’e göre ne gibi belirgin farklar olacak?
Albümü geçen hafta bitirdik. 2005 Mart ayında yayınlayacağız. Çok güçlü bir kayıt oldu ve bence şu ana kadar yaptığım en iyi uzunçalar. ‘Intelligence & Sacrifice’ konusuna gelince, bu insanın ne sevdiğiyle de biraz orantılı. İki albüm birbirinden farklı.  ‘I&S’ın ilk CD’si oldukça mental ve derindi, 2. CD ise oldukça elektronik ve enstrümantaldi. Yeni albüm ise çok daha fazla ‘rock’n roll’. Bu albümde elektroniklerle hiç ilgilenmedim desem yeridir. Elektronik tüm altyapıyla Nic Endo ilgilendi, bense gitarları ve diğer canlı enstrümanları çaldım.

‘Futurist’ albümü için I&S’te olduğu gibi tüm ses mühendisliği ve sampling’i Nic Endo’mu üstlendi?
Nic’le Alec Empire albümlerinde hep beraber çalışırız, sanki bir grupmuşuz gibi. Elektronik altyapılar çoğu zaman onun ellerinde şekillenir.

Yeni albümde Panic DHH’den Robbie hiç gitar çalmadı mı?
Hayır çalmadı. Alec Empire albümlerinde gitarı her zaman ben çalarım. Robbie sadece canlı performanslarda gitar çalar.

Daha önce Mille Plateaux’dan albümler yayınladın. Daha sonra bu albümlerden bazılarını DHR’ın sub label’ı Geist’dan yayınladın. DHR haricinde başka bir label’dan bir şeyler yayınlama konusunda planların var mı?
Bu tür elektronik şeyleri söylüyorsan onlardan bende tonlarca var. Şu anda yeni albüme ve gitar müziğine fokuslanmış durumdayım. Yinede gelecekte farklı şeyler yayınlayabilirim. Dediğim gibi elimde hali hazırda tonlarca elektronik prodüksiyon var. Üretimde oldukça hızlıyım aslında. Şu an için böyle bir plan yok ama bazen turneler sırasında bir yan proje gibi bu tür elektronik prodüksiyonları da performanslarda çalıyoruz.

Mille Plateaux konusunu aslında ‘plak şirketi yönetimi’ne gelmek için sordum. Bir çok label’ın distribütörü EFA battıktan sonra büyük sorunlar yaşadılar, toparlanmaları uzun zaman aldı. DHR gibi bir underground label’ın varlığının devam ettirilmesi de oldukça zor olsa gerek.
Atari Teenage Riot, Alec Empire, Nic Endo gibi isimlerin yayınları her zaman iyi satar. Asıl sorun yeni birilerini lanse etmek ve onlardan bir gelir elde edebilmek. Örneğin Panic DHH’i özellikle çocuklar çok seviyor. Şovlarına, konserlerine gidiyorlar ama albümlerini satın almaktansa, internetten indiriyorlar. İşte asıl sorun da burada başlıyor. Bir çok turneye çıkıp konserler veriyorlar ama albümleri satması gerekenden çok daha az satıyor. Bir grubun da devam edebilmesi için minimum düzeyde de olsa bir gelire ihtiyacı var. Bu işten para kazanmayan bir insana yeni bir şeyler yaptırmak oldukça zor. Ve işin düşündürücü tarafı gruplar gerçekten kötü oldukları için değil, parçaları internetten indirildiği için satışların düşük olması. Distribütör de bu konuda çok önemli. EFA ile birlikte 20 ye yakın label da battı. Gerçekten müzik piyasasında bir gözün her zaman başka yerlere bakmalı ve neler olup bittiğini çok iyi tartmalı, bulunduğun koşula göre stratejik değişiklikleri vakit kaybetmeden yapmalısın.

Yeni albümün haricinde DHR’dan yayınlanacak yeni projelerin veya yeni gruplar var mı?
Evet var. Meksikalı bir gruba bir EP yapacağız. Sanırım Ocak ortalarında. Birkaç grup daha var aslında ama demolardan anlaşılan  biraz daha ilerlemeye ihtiyaç var.

Demo konusunu da soracaktım. DHR’a çok demo geliyor mu?
Evet çok fazla demo alıyoruz. Örneğin Arkadaşım Robbie, Panic DHH’in demolarını bana verdiğinde parçalar neredeyse bitmişti ufak değişikliklerle yayınlayabilirdik, ama bir çok demo böyle olmuyor. Çoğu %30-40 bitmiş oluyor ve üstünde bir o kadar daha çalışılması gerekli. Zaten gelen demoların çoğu oldukça kötü deneiblir. Bazen çok alakasız şeyler de geliyor. Mesela California’dan metal grupları demo gönderiyor ya da en ilginçi geçenlerde 10 yaşında bir çocuktan bir demo geldi. Çocuğun fotoğrafı gerçekten çok ilginçti, tabii yaptığı müzik değildi!(Gülüyor.) Ocak’tan yaz sonuna kadar tüm konsantrasyonumuz yeni Alec Empire albümü ve bu albümün promosyonuna ayrılacak. İngiltere ve Japonya’da oldukça fazla hareket oluyor, basın ve medyayla sürekli iletişim alinde olmak ve turneler oldukça iyi bir organizasyon gerektiriyor.

Şu sıralar kendi albümün haricinde neler dinliyorsun? Hangi label’lar veya gruplar?
Aslında bir senedir eski rock’n roll dinliyorum. Jimi Hendrix, Led Zepplin gibi şeyler. Arkadaşlarım ilk duyduklarında şok olmuşlardı. Çünkü oldukça iyi bir underground müzik arşivim vardır. Ben farklı bir şeyler yapmak istedim. Şu sıralar yeni çıkan albümler bana pek bir şey vermiyor açıkçası. Sadece Merzbow gibi isimlerden ve underground noise  arenasından gerçekten kayda değer işler çıkıyor. Her zaman yaptıkları şeyleri takip ediyorum ama mesela electro-clash sahnesi hiç ilgimi çekmiyor.

Ad noisesam, Ant-Zen gibi label’ları da takip ediyor musun?
Evet biliyorum. Oldukça fazla şey dinliyorum ama en çok Japonya’daki underground oluşumları takip ediyorum. Japonya’da gerçekten ilginç şeyler oluyor.

Son olarak Hardcore/Gabber’ın geleceği hakkında ne düşünüyorsun? Bu tür sesler bir transformasyon yaşıyor. Sanki Abstract noise ve elektronika arasında bir yerlerde duruyor artık.
Bir gelecek var mı?(Gülüyor) Aslında uzun zamandır bu tür müzikler yapmıyorum. Etrafta iyi şeyler var. Ve dediğin gibi bir değişim söz konusu. Bunun sebebi insanların değişmesi. Prodüksiyon anlamında bir evrim geçirmeleri. Örneğin Punk’ta rock’n roll’un içinde gelişmiş ve sonradan bir tür haline gelmişti. Bence Hardcore/Gabber, elektronik müziğin geleceğinde house müzikten çok daha fazla rol oynayacak.


II. Bölüm: Nic Endo

 ‘Futurist’ albümünde Alec Empire’a I&S’te olduğu gibi ses mühendisliği ve sampling konularında yardım ettin değil mi?
Evet kesinlikle. Aslında I&S’te daha çok sound scape’ler ve noise bölümünü gerçekleştirmiştim. Futurist’te ise Alec gitarları ve beat’leri yaparken diğer bütün elektronik elemanlar üzerinde ben çalıştım. Albümdeki neredeyse tüm elektronik kısım bana ait diyebilirim.

Müziğini kurgularken klasik müzik ve cazdan oldukça fazla ilham alıyorsun. Klasik müzik ve cazda seni en etkileyen nedir? Örneğin cazın asiliği ve özgürlüğü…
Evet ben free caz’ı çok seviyorum. Müziğimi kesinlikle çok etkiledi ama biliyorsun ben daha çok emprovizasyonlar üzerinde çalışıyorum. Klasik müzikte ise daha çok avangard klasik müzisyenlerden etkilendiğimi söyleyebilirim. Diğer klasik müzisyenleri de seviyorum. Klasik müziğin genel mood’u, en çok hoşuma giden şey.

Yakın zamanda yayınlanacak çalışmaların var mı?
Yaptığım işler var. Tam olarak bitmedi, her şey olabilir. Bu sefer sesimi bir enstrüman gibi kullanıyorum ayrıca vokal de yapıyorum. Yeni yaptığım özellikle ‘Cold Metal Perfection’a göre çok daha fazla beat orijinli olacak diyebilirim. Özellikle acid beat’ler, bassline’lar ve loop’lar üzerinde çalışıyorum. Yeni işlerimin daha az ambient olacağı da kesin.

DHR için bazı albüm kapakları ve illüstrasyonlar da yaptın. Sanatın bu yönüyle de ilgilisin. Ayrıca bir sergin de olmuştu.
Evet geçen sene Texas’ta kadınların egemenliğindeki karma bir sergide yaptığım işleri sergilememi istediler. Film yapımcısı, ressam ve sanatçı bir çok kadının katıldığı bir sergiydi. Bunun bir parçası olmak hoşuma gitti açıkçası.

Müzikten arta kalan zamanlarda diğer sanat dallarıyla ilgileniyor musun?
İlgileniyorum ama bu sıralar müzik çok büyük yer teşkil ediyor. Kendi işlerim ve Alec Empire’ın yeni albümü. Konsantrasyonumu müziğe yoğunlaştırmış durumdayım.

DHR Fatal’dan bir şeyler yayınlayacak mısın?
Evet.

Kadınların elektronik müzik arenasında geçmişe kıyasla çok daha fazla tanındıklarını ve işlerinin takdir edildiğini düşünüyor musun? Chicks On Speed, Client, Miss Kittin gibi isimleri seviyor musun?
Bir çok kadın müzisyenin ve grubun bu kadar meşhur olması gerçekten çok hoş. Yaptıkları işler tam bana göre olmasa da, genel müzik perspektifinden bakıldığında çok iyi ve olması gerektiği gibi. Kadınlar artık hak ettikleri yerlere gelmeye başladılar. Yaptıkları işler ve kendileri gerektiği kadar takdir ediliyor ve saygı görüyor. 6 yıl önce ben Atari Teenage Riot ile turnedeyken hiç böyle değildi. Bir kızın sampler’ın başında durması ve kullanması o günler için çok iyi sayılmazdı. Önyargı çok fazlaydı. Ama insanlar ya da erkekler demeliyim, kadınlara ve bu duruma alıştılar. Bu artık gayet normal bir şey.

Bir röportajında noise’un saflık içerdiğini söylemiştin. Minimalizm hakkında da böyle düşünüyor musun?
Evet olabilir. Ben minimalizmi ve saflığı daha çok bir  konsept çerçevesinde düşünüyorum ve algılıyorum. Bir duyguyu, anlık bir hissi noise’da çok rahatlıkla verebilirsin ve içerdiği saflık oldukça yoğundur. Diğer minimal müziğe gelecek olursak, ilk sefer dinlediğinde güzel ama sonrasında bana hiçbir şey vermiyor. Yeni herhangi bir şey, herhangi bir ilerleme veya yeni bir fikir yok ne yazık ki..

Şu sıralar en çok neler dinliyorsun?
Bende Alec gibi Jimi Hendrix, Lad Zepplin türü eski şeyleri ve özellikle Japonya’daki underground müzikleri takip ediyorum. Japonya müzikal anlamda çok heyecan verici bir coğrafya. Japon müziği bence bitmek bilmeyen bir ilginçlik ve gizem içeriyor.

Elektronik müziğin geleceği hakkında neler düşünüyorsun? Örneğin hardocre/gabber’ın içerdiği sertlik, power electronics’in ve hatta idm’in içinde hala bir ölçüde yaşıyor…
Gabber yeniden popüler olacak! (Gülüyor). Alsında böyle olması oldukça komik olurdu. Özellikle 90’larda yapılan gabber müzik gerçekten çok sert ve hızlıydı. Bundan böyle stiller ver türlerden ziyade nasıl işler çıkardığın ve işlerini nasıl yaptığın önem kazanacak bana göre.
Türler hiyerarşisi yok olmaya mahkum.

MP3 ve internetteki dosya paylaşımı/download’lar hakkında ne düşünüyorsun?
Bir kıyaslama bile yapamam. İnternetten yüklediğin şeylerin ses kalitesi gerçekten çok düşük. Ve özellikle ben bir sesi ‘tune’ etmek için ve aradığımı yakalamak için aylarca uğraştıktan sonra birinin bunu sıkıştırılmış şekilde dinlemesinin hiçbir anlamı kalmıyor. Çok büyük bir frekans aralığını hiçe saymış oluyorsun. Bu sesin gerçek derinliğini, bir anlamda boyutluluğunu yok ediyor.

Röportaj: Christopher Çolak
29 Kasım 2004
Bu röportaj daha önce Clubintro.com'da yayınlanmıştır.

How was your live P.A. yesterday with Surgeon?
Oh, it was great. It was at Plastic People in London and a lot of people were there. I really enjoyed it. I had a really good time.

You were playing with Surgeon a hard techno producer. Did you played anything different from your usual P.A.s?
Not really. Really the only difference was that, i did not have my visuals for that night so i kind of did more sound stuff. But, yeah i actually DJ’ed before. A bit of problems with the turntables, but other than that it was cool.

Do you still listen and like techno music?
Yeah, most of the techno i listen to is the early Chicago and Detroit sutff. Early European stuff. Not to much new stuff. I like the oldschool.How is the touring of ‘Bounce, Make, Model’ going?

You were in London yesterday, you will play here tonight and you will be at Budapest tomorrow night. Very busy schedule.
Yeah, this is actually the third date of the tour, i am very excited for tonight. It’s my first time in Turkey.

Did you had the chance for sightseeing?
JE: Not too much. I just got in a few hours ago, unfortunately. I’d like to come here for vacation. Very inspiring place.

What were the inspiring things for you over the ‘Bounce, Make, Model’ EP?
The EP was done in all the period of one year so there’ve  been a lot of  inspiring things at that time. I was staying in Detroit at that time so it was just being in Detroit and also i was doing lots of art work and visual work, bouncing off being there and lots of fashion design. I haven’t done much travelling, only maybe to London.
While doing fashion design, do you work on computer or do you also work on cloths and fabrics?
I do a lot of different ways. I do it by hand, i saw a lot of stuff and i do also graphic design and printing.

You are said to have high coding skills and if you had spend your time more on coding, you could have done a harmfull virus. Is it true?
(Laughing) Oh Yeah. Definitely but my main concertration right now is to work on the music.

Do you use Max/MSP and do you have your own patches?
Yeah, definitely.

What will you say about the ‘electronic hip hop’ trend going on right now?
Yeah, hip hop is bigger than Jesus (Laughs).

Can you tell us how Detroit effected and inspired your music?
Well i don’t know. I mean it’s hard to say because i live in Detroit and i have an opinion from Detroit. So it’s very hard to make an opinion about it. I grew up there. I’ts an inspiring place it is different from all America.

You also have some releases from Merck Records and do you have any new release plans from there?
They’re cool guys. Me and Merck have a good relationship, i talk to them we’re friends but, maybe in the future.

You released an album under Michaux moniker on Audio.NL. You also said that you have some sercet aliases. How much aliases do you have and can you unveil some? Or can you give a number?
I’d rather not. Not much of a point on talking about the secret aliases but i just like doing music that is seperate from the Warp stuff i guess.

What can you say about the forthcoming LP? Will it sound like the combination of ‘Access Rhythm’ and ‘Bounce, Make, Model’?
Yeah, it’s gonna have a pretty similar sound it’s gonna be more in a forward direction. I think it’s gonna be a lot more personal.

Are you rapping on ‘I wanna be your STD’ and also vocaling on your tracks?
Yeah, they’re usually quite distorted but i am the one rapping and vocaling on my tracks.

What do you think about the minimalism and minimalistic arts?
I love it. I’m really interested in it. Also expressionism. I love every kind of art form you know it just depends, i tend to go towards more minimal things. Minimal colours, scenes, minimal fashion, like that.

But you don’t likeor listen these days minimal records and instead whenever you go to a records shop, you dig around and look for the 70’s or 80’s vinyls. Is it right?
Definitely. Well, i used to really be into a lot of the minimal music that was coming out but now it seems not to go anywhere.

Can the reason you don’t listen new stuff be that you don’t want to be effected from them and keep your sound unique/pure?
Everyone tries to be like that. I’m not affraid of listening something because it will influence me. And by the way i don’t think there is anything wrong with that at all.

You used to be a drummer. Do you see the advantage of it espacially on beat producing?
Definitely. I grew up playing drums like that was the first sort of instrument that i started at. I played in punk bands, metal bands and Jazz stuff.

Will your new LP also feature visual stuff? Maybe a DVD?
It’s a possibility. I’ve been talking to the label and i’m not sure yet. I might wait till the next album. Till i have more stuff prepared but it’s definitely, it can be in the future.

Pioneer introduced a new DVD player which you can also scratch visuals. Are you planning to do DVJ’ing?
Yeah, i know. İ’d like to check it out because i haven’t tried it out. I had some ideas like that, i was waiting for something like that to come out. I’d really like to prepare a video specifically made for that. Because it’s like an instrument you know.

Can you tell us your one day in Detroit? 
I spend pretty much time with the computer. All day with the computer(laughing). I have troubles sleeping so no sleeping and getting trashed. I make a lot of music, do arts. That pretty much that i do.

Do you think that one day you will deal  with only one specific arts? For example only fashion.
No. I think i’ll always be doing all of them. I mean obviously not as much but i try to divide up my time for different things.

Will you make a fashion show?
Yeah, there are some plans for these things like that in the near future.

How is it gonna be? Like in Milan?
In Tokyo. I think it’s gonna be the first one.  I think it’s gonna be some time in 2005.

Will you also play music of just be there for the fashion and as a designer.
Just for the fashion. I’d like to keep it simple, keep it very fashion. Because in the fashion scene it is very hard to combine all of them. It’s just hard to do that but i’m upward trying something new with that.

Do you have any other release plans instead of the forthcoming LP?
I’m planning to release Detroit techno sounding stuff on the Warp’s offshot label Arcola.
And i am planning to do some remixes maybe some collaborations in the near future.

In the past you played with Kevin Saunderson and Derrick May. And you said that you have some plans for releasing techno stuff. Is it possible that for example under another moniker you’ll tour as a techno DJ and play that kind of stuff only but not hip hop or electronica?
Oh yeah, definitely. I change it up all the time. It’s a bit harder on tour because i can’t only bring so many records but when i play in the States, sometimes i fell like playing funk music or jazz for instance.

What do you think about the Final Scratch 2.?
I like it a lot but i prefer using vinyl. I think that technology is not quite there. It means it needs to improved a little bit for my taste. I like vinyl, i like the sound of it. And considering the MP3, i don’t like the quality of the sound.

What do you think about your CD cover? It is designed by The Designers Republic but have you made any suggestions to them?
Yeah i like it a lot. I kinda told them what to do and they did it. It was a lot my idea. I’m really happy with it.

And lastly what about the choosing process of the tracks which will be featered in the EP/LPs? For example does Steve From Warp chooses them or do you choose them?
It is mutual. We talk about it all the time.He obviously has a big sense and he really listens to my opinion. We have a nice relationship. 

Interview : Christopher Çolak
29 November 2004

“Photek” isminin Japon ya da Çin “Cantonese” diyalektinde “Mud-Çamur” anlamına geldiğini duymuştum. Bu doğru mu? Gerçeklik payı var mı?

“Mad” mi ?

Mud!

Mud? (Gülerek) Bunu bilmiyordum. Herhangi bir Japon diyalektinde olduğunu sanmıyorum çünkü daha önce pek çok kez Japonya’da bulundum. Eminim ki böyle bir şey olsaydı biri bunu muhakkak bana söylerdi. Bence Çince olmalı.

Uzak doğu felsefelerine duyduğun ilgi ve Uzak doğu sporları eğitimi aldığın doğru mu? Bu öğretilerin ve felsefelerin hayatında ve müziğindeki yeri nedir?

Evet. Uzak doğu, özellikle Japonya her zaman çok ilgimi çekti. Başka bir gezegendeymiş hissi uyandırıyor. Bana oldukça fantastik ve egzotik gelen bir kültür. Her şey okul döneminde başladı. Uzak doğu sporlarıyla oldukça fazla ilgilendim. Karate, Judo ve Ninjitsu yaptım. Uzakdoğu sporları ve öğretileri içinde barındırdığı derin felsefeler ve disiplinleriyle şüphesiz hayatıma ve müziğime önemli yansımalar yaptı. Prodüksiyonlarımda açıkça belli olan yansımalar.

Drum&bass’in şu anki durumu, yeni akımlar nu-skool sound’lar hakkında neler düşünüyorsun. Sence yeni prodüksiyonların içerisinde yenilikçi ve parlak fikirler var mı? Yoksa eskinin tekrarından mı ibaretler?

Bu sene drum&bass camiasında yaşanan en önemli olay, prodüktörlerin EQ’lerini harekete geçirmeleri ve ön plana çıkarmaları oldu. Bu etkileşimin sonunda ortaya çıkanlar bu sene her zamankinden daha sert ve yoğun oldu diye düşünüyorum.

Örneğin, Klute’un son albümü “Lie, Cheat and Steal” bahsettiğin bu EQ rejenerasyonuna örnek bir albüm olabilir mi?

Evet. Albümü oldukça sevdim. Albüm gerçekten bahsettiğim EQ’yu yüksek derecede ihtiva ediyor. Zaten Klute’u Certifiacate 18 yıllarından beri tanıyorum. Kesinlikle yaptığı iş güzel ama bence (gülerek) daha sert*bir EQ içermeliydi. (*Daha sert ve karanlık bir altyapının bulunması gerektiğinden bahsediyor olmalı.)

İlk başta özellikle “Modus Operandi”nin yayınlandığı dönemde, clubbing’den ve gece hayatından pek hoşlanmayan biri olduğun, geceleri dışarı çıkmaktansa evde müzik dinlemeyi yeğlediğinden bahsedildi hep. Bu doğru mu, gerçekte de?

Başlangıçta böyle bir intiba uyandı evet çünkü basının yansıtmak istediği buydu. O sıralarda medyanın ilgisi fazlasıyla üzerimdeydi ve beni bu şekilde lanse etmek istediler diye düşünüyorum. Ayrıca bir nokta da şu; “Modus Operandi’nin hazırlık aşamasında gerçekten de stüdyodan dışarı adımımı atmadım ve evime, kendi iç dünyama kapandım. Bu açıdan doğru olabilir, fakat gece hayatını sevmediğim doğru değil!

Peki ya DJ’lik? Eskiden diğer prodüktörler kadar DJ’ing yapmıyordun. Bunu bir zorunluluk olarak mı yapıyorsun?
Yo hayır kesinlikle değil. Sevdiğim ve dinlediğim müziği çalmak gerçekten çok zevkli. Dj’liği prodüktörlük kadar olmasa da çok seviyorum. Çünkü ben müziğe dj olmak için başlamadım. Müzik yapmak istediğim için müzisyen olmak istediğim için başladım.

Zaten genelde yaptığın prodüksiyonlar dans pisti için değil daha çok evde dinlenebilecek daha entelektüel müziklerd.
Evet doğru, ayrıca yaptığım müzik, 90’larda  bir çok anlamda diğer örneklerinden oldukça farklıydı, belki fazlaydı. Ben entelektüel d&b yaptım, ama sonuçta yine drum&bass(Gülüyor).

“Paranoid drum&bass”

(Gülerek) Evet. İnsanlar yaptığım müziğe böyle bir isim takmayı uygun gördüler. Benim müziğim her zaman güçlü fikirler ve temalara bağlıdır. “U.F.O.” ya da “Ni Ten Ichi Ryu” gibi prodüksiyonlarımda,  özetleme yaptığımı, The Hidden Camera’da ise gizemi ve ayrıklığı ön plana çıkardığımdan bahsettiler. Ana fikir olarak gördüler. Bu gerçekten ilginç bir konu. Müziği yapmamın, içine beni etkileyen ve mentalite’me yön veren konuları katmamın sebebi de bu. İnsanların ilgisini ve dikkatini çeken de bu olsa gerek. Müziğim hakkında yazılıp çizilen pek çok hikaye var. Hepsi %100 doğru değil(Gülüyor).

Peki diğer müzik türleriyle ne kadar ilgilisin? Örneğin, Solaris’te house’la oldukça şiddetli olarak flört ettin, “Glamourama” ile minimal techno’ya yaklaştın ve hatta “Under The Palms”la ambient tekstürler üzerinde durdun.
Evet. “Under The Palms” film için yapılmış bir prodüksiyonumdu. Solaris’i yapmaya başladığım dönemde drum&bass’e doygunluk hissediyordum. Farklı ve değişik bir şeyler yapma ihtiyacı hissediyordum. Diğer insanların yaptığı müziklerin çoğunu beğenmiyordum.  Kulüp ortamının ölü olduğunu düşünüyordum.Bu yüzden Solaris’te 1 tane drum&bass şarkısı var zaten. O sıralarda başka şeyler ilgimi daha çok çekiyordu.

Techno’da birkaç yıldır çok önemli yenilikler oluyor. Almanya’daki elektro etkileşimli minimal denemeler ve özellikle kuzey Amerika’dan dünyaya yayılan micro-laptop techno’su hakkında ne düşünüyorsun?
Techno’yu hep sevdim. Özellikle müzik yapmaya başladığım ilk dönemlerde, Basic Channel ve Maurizio’dan oldukça keyif aldığımı söyleyebilirim. Detroit techno herkes gibi beni de etkiledi ve ilham kaynağı oldu diyebilirim. L.A.’de Kenny Larkin ile tanıştım oldukça cool biri, birlikte bir şeyler yapmayı planlıyoruz. (Gülerek) Oldskool bir şeyler.

Solaris albümünde kendine çok basit bir destur belirledin. “Rahatlamak ve ne tür müzik yapacağın konusunda kendini kısıtlamamak.” Sadece kendiliğinden ne olup biterse olacaktı, ve oldu da. Mayıs ayında yayınlanacak yeni albümün “Do or Die” için bu bağlamda ne söyleyebilirsin. Yeni albümün ana fikir kırıntıları neler olacak?
Bu sefer çemberi tamamlıyorum. Benim ilk göz ağrım ve müziğe başlangıcım hip-hop ile oldu. Şu anda L.A.’de yaşamamın sebebi de büyük ölçüde hip-hop.

Albümdeki hip-hop abstract mı, yoksa içinde vokaller bulunan güncel hip-hop’mu olacak?
Albümde kesinlikle modern, güncel ve saf hip-hop olacak. Abstract veya trip-hop olmayacak. Bazı parçaların drum&bass versiyonlarını da yaptım ama Amerika’da yaşayınca hip-hop daha önceden fark etmediğim farklı bir boyut ve anlamlar kazandı benim için. Hip-hop’un şu andaki gidişatından hiç memnun olmayan bir çok insan tanıyorum. Kendim dahil.

Yani sende Londra’daki “beyaz derili siyah”lardansın.
Evet. Ben siyah olmayıp hip-hop müziği ve kültürü ile yetişen ilk jenerasyondanım diyebilirim. 12 yaşından beri hip-hop dinliyorum. House müziğini ilk duyduğum ve kulüplerde dinlediğim yıllar ise 80’lerin sonuna denk geliyor. Yani sonuçta hip-hop dinleyerek büyüdüm ama hip-hop’u gerçekten anlamak için Amerika’da yaşamak gerektiğine inanıyorum.

Avrupa’da yaşamayı mı tercih ediyorsun yoksa Amerikada mı? Örneğin Richie Hawtin, elektronik müzik ve techno sahnesi ile daha yakın temasta olmak için kendisine Berlin’de bir ev aldı. O havayı koklamanın ve orada olmanın gerekli olduğunu düşünüyor musun?
Kesinlikle! Aynı ortamda ve atmosferde olmak kesinlikle çok gerekli. Amerika’da 1 yıl yaşamadan önce bunun saçma bir fikir olduğunu düşünüyordum oysa ki şu anda buna ihtiyacım olduğunu biliyorum. Örneğin Londra’dayken dinlediğim bazı hip-hop parçalarının çok saçma ya da gereksiz olduğunu düşünürken, Los Angeles’ta yaşadığım 1 yıllık süre içinde tamamıyla farklı ve doğru bakış açıları kazandım. Hip-hop’u  çok daha iyi, belki objektif görebilme ve daha iyi anlayabilme yetisi kazandım. Londra’ya dönüşümde drum&bass çaldığımda ise bu müziğin köklerini ve nereden geldiğini çok daha iyi anladığımı fark ettim. Sonuçta vaktimin yarısını L.A.’de diğer yarısını ise Londra’da geçiriyorum.

Daha önceki bir röportajında “teknik bir bakış açısıyla d&b, en zaman alan ve en meşakkatli elektronik türlerden biri. Eğer bir kere bu işi kotarırsanız bundan sonra diğer türleri daha kolay halledebilirsiniz” demiştin. D&B’in sana hissettirdikleri, senin hayatındaki rolü, doğası, EQ’su nedir?
Drum&bass benim hayatımın bir parçası. Hayatı bir anlamda ifade ediş biçimim, doğamın ve iç dünyamın bir yansıması. Tatilde olsam bile kendimi stüdyoya atıyorum ve bir şeyler yapıyorum. Müzik kesinlikle hayatımın içinde, benle bir.

“Modus Operandi” albümünün d&b’in gelmiş geçmiş en önemli albümlerinden biri olduğu görüşüne katılıyor musun?
(Gülerek) Evet Katılıyorum. Bence onlardan biri. Fakat bana göre en önemli albüm, “Timeless”.

Daha önce NME’de, İngiliz kültürünün “saldırganlık” ve “şapşallığından” yakınmıştın. Bu konuda fikirlerin değişti mi?
(Gülerek) Hayır değişmedi. Hala oradalar. Sadece ülkenden uzakta yaşamaya başladığında biraz daha milliyetçi olmaya başlıyorsun. Ama  yinede L.A. çok güzel (Gülüyor).

Son olarak yeni film projelerin var mı ve drum&bass’in geleceği hakkında ne düşünüyorsun? Ya da sence geleceği var mı?
Sanırım “Red Light Runners” isimli bir film için yeni bir şeyler yapacağım, ayrıca EA Sports şirketiyle birkaç bilgisayar oyununun müzikleri konusunda görüşmelerimiz oldu. Drum&bass konusuna gelince. Geçen senelerden çok daha fazla umutluyum. D&B elektronik müziğin en ekstrem formlarından ve açılımlarından biri. Hip-hop müziği de dünyaya yayılmaya başladığı ilk dönemde, silinir gider düşüncesi hakimken şu anda dünyada en çok satan müzik konumunda. Yinede drum&bass’in hiçbir zaman bu kadar mainstream olacağını düşünmesem de her zaman burada olacağından kesinlikle eminim.

Röportaj: Chistopher Çolak
Fotoğraflar: Engin Aydeniz
30 Ekim 2003
Bu röportaj daha önce İKSV'nin projesi olan İstanbuldostları.org'da yayınlanmıştır.